"Your holiness what surpise you most about humanity?"
"Man"


Because he sacrifices his heath in order to make money. Then he sacrifices money to recuperate his health.


And then he anxious about the future
... that he does not enjoy the present.


The result being that he doesn't live in the present or the future.
He lives as if he never going to die.


And then he dies having never really lived.
-Dalai Lama The Dalai Lama is a high lama of Tibetan Buddhism.


Cd. Think about it

มีบางสิ่งที่ท่านลืมนึกไป

เพราะเราไม่ได้อยู่ด้วยตัวคนเดียว หลายคนไม่ได้ทำงานเพื่อตัวเอง แต่ทำเพื่อครอบครัว ถึงรู้ว่าทำไปตัวเองจะไม่ได้อะไร แต่ขอแค่ครอบครัวอยู่รอด ก็เพียงพอแล้ว

สุขภาพดีคือลาภอันประเสริฐ

ไม่ต้องหาตังค์ก็พูดได้...

ชอบครับ

ทุกคนก็อยากมีความสุขกับปััจจุุบัน เเต่กลัวไม่มีวันได้เห็นอนาคตที่สวยงาม

ก้อแค่มนุษย์บางคนเท่านั้นแหละ

เราไม่ได้ทำงานเพื่อไปจ่ายค่ารักษาพยาบาลหลังรีไทร์
เราไม่ได้ทำงานจนไม่มีเวลให้กับคนที่รัก หรือตนเอง
แต่นั้นแหละ เราก็จำเป็นต้องทำงานให้มีชีวิตอยู่ได้
คำถามคือ แล้วตรงกลางที่ทุกอย่างพบกันได้อยู่ตรงไหน?
บางคนบ่นกับชีวิตไม่หยุด แต่ก็ไม่หาทางทำอะไรใหม่ๆ
ไม่เรียนรู้เพิ่มเติม ปฎิเสธโอกาสที่เข้าก่อนที่จะทำความรู้จักกับมัน
แต่อยากได้ชีวิตที่ดีขึ้น...ที่มีเวลได้ใช้ชีวติ มีสุขภาพดีๆ และมีเงินพอใช้
ไอส์ไตน์เคยกล่าวว่า...



(ความวิกลจริต:การทำสิ่งเดิมๆซ้ำครั้งแล้วครั้งเล่า แล้วคาดหวังผลลัพธ์ที่แตกต่างออกไป)

เออจริง เพราะบริบทของแต่ละคนมันไม่เหมือนกัน

ส่วนตัวผมว่าองค์ดาไลลามะก็ไม่ได้ปฏิเสธการทำมาหากินของปุถุชนนะครับ ไม่ได้ปฏิเสธการเป็นอยู่ของมนุษย์ด้วย สิ่งที่ท่านพูดนั้นหมายถึง "ทางสายกลาง" และ "ความพอดี" ครับ รวมถึงการอยู่กับปัจจุบันแทนการวิตกกังวลกับอนาคตที่ยังมาไม่ถึงซึ่งผลลัพธ์ออกได้ทุกหน้าครับ

เราทำงานหาเงินได้ ขยันได้ทุ่มเทได้ แต่จำเป็นต้องทำงานอย่างหนักหน่วงจนเกินขีดจำกัดร่างกายสุขภาพเสื่อมเกินไปหรือไม่ครับ?

เราคิดถึงอนาคตได้ มันเป็นปกติที่เราจะคิดแบบนั้น แต่เราจะคิดถึงแต่อนาคตโดยที่ไม่ได้ทำปัจจุบันให้ดีก่อนได้ยังไง ถ้าปัจจุบันไม่ดีแล้วอนาคตจะดีได้อย่างไรครับ?

เป็นความจริงที่เงินมีความสำคัญมากในตอนที่เรายังเป็นมนุษย์ปัจจุบัน ต้องกิน ขับถ่าย ร่วมเพศ นอน แต่ในอีกทางหนึ่งชีวิตทั้งชีวิตมันก็มีเรื่องอื่นด้วย ทั้งเรื่องจิตใจ จิตวิญญาณ สามัญสำนึก เช่น ความต้องการความรักจากลูก ความเอาใจใส่ที่เราควรมีให้กับพ่อแม่ของเรา อย่างในรูปตัวอย่าง ลูกเพียงแค่ต้องการพ่อมาเล่นด้วยเท่านั้นเอง (แต่พ่อก็เลือกงานและสิ่งอื่นมากกว่าที่จะสละเวลาซักครึ่งชั่วโมงให้กับลูกในเวลาที่ลูกต้องการ) ถึงจะเป็นลูกบอลแสนแพงแค่ไหนแต่ไม่มีเพื่อนเล่นด้วย (ในที่นี่คือพ่อ) มันก็ไม่มีประโยชน์ครับ

ผลลัพธ์สุดท้ายที่องค์ดาไลลามะพูดว่า "ตายไปโดยไม่ได้มีชีวิตอยู่จริง" ก็ลองคิดเล่น ๆ ว่าถ้าผู้ชายในเรื่องตกเครื่องบินตายในระหว่างบินกลับ วินาทีก่อนตายเค้าจะไม่ได้คิดถึงเงิน งาน แต่สิ่งที่จะคิดคือลูก เมีย พ่อ แม่ เค้าจะคิดว่าเค้าพลาดหรือไม่ได้ทำอะไรบางอย่างไปหรือเปล่า พลาดอะไรไปหรือเปล่า คนเรามักคิดถึงเรื่องเหล่านี้ได้ในเวลาที่มักจะสายเกินไปแล้วครับ

ideal