ตอนนั้นตัวข้าอยู่ในป่า อยู่กับแม่ข้าและพี่น้องของข้าอีกสามตัว ทุกเช้าแม่ข้าจะออกล่าเหยื่อหาอาหาร จับเก้งจับกระต่ายให้ข้ากิน แม่ข้าดูแลเอาใจใส่ข้าเป็นอย่างดี แม่ข้าเรียกข้าว่า เยซึคา ดิคาเมอเร เป็นชื่อที่ดูดีสำหรับข้ามาก ทุกๆวันพวกพี่ๆของข้าจะคอยฝึกฝนพละกำลัง ความแข็งแกรงให้แก่ข้า ทั้งวิ่ง ตะครุบ ทั้งกัด ข้ามีพละกำลังและขาที่แขร่งแกร่งมาก ข้าใช้ชีวิตอยู่ในป่ากับแม่ข้าและพี่น้องของข้าโดยปกติสุขเสมอมา
ในค่ำคืนหนึ่ง แม่ของข้า ปลุกข้า “เยซึคา ดิคาเมอเร พวกเราต้องหนีแล้วละลูก พวก ฮิวเมอริน่า ตามล่า ล่าเรา”(ชนเผ่าหนึ่งเดินลำตัวเยียดตรง ฉลาด และโหดร้าย) แม่ได้พาข้าและพี่น้องของข้าหนี แต่พวก ฮิวเมอริน่า ล้อมพวกเราไว้ด้วยไฟ
จนข้าผลัดหลงกับแม่และพี่น้องของข้า พวกฮิวเมอริน่าก็ได้ตามไล่ล่าข้าจนถึง ขอบเหว ข้าไม่มีทางหนีแล้ว สี่เท้าของข้าเริ่มอ่อนแรง ในใจของข้าคิดว่า ถ้าข้ามีร่างกายได้เหมือนอย่างพวกเขา ข้าคงจะต่อสู้และหนีรอดช่วย แม่และพี่น้องของข้าได้
ข้าตัดสินใจโดดลงหน้าผา และตั้งอฐิฐานจิต หากมีชาติหน้าขอให้ข้ามีร่างกายดุลดั่งพวกเขา และมีพละกำลังมากกว่าพวกเขาเป็นสิบเท่า
จากนั้นร่างกายของข้าเริ่ม เปลี่ยนไป หน้าตา ขน สีผิว ขา ลำตัว ทุกอย่างเปลี่ยนไปหมด ไม่ว่า จะสิ่งแวดล้อม เหวที่ข้าโดด ไป กลายเป็น สนามหญ้ากว้าง แล้วข้าก็ตกลงไปอย่างแรง สิ่งแรกที่ข้าเห็น มีพวก ฮิวเมอริน่าสวมเครื่องทรงแปลกๆ ยื่นมือมาที่ข้าแล้วพูดว่า “ลุกขึ้นมาสิ สำออยรึไง” ข้าลุกขึ้นมองดูรอบตัวข้า มีแต่พวก ฮิวเมอริน่า เต็มไปหมด นี่ข้าอยู่ที่ไหน แม่ข้า พี่น้องของข้าล่ะพวกเขาจะเป็นตายร้ายดียังไงข้าก็ยังไม่รู้
ข้าอยู่กับพวก ฮิวเมอริน่า มาหลายวัน ช่างหน้าแปลก ข้าสามารถเข้าใจภาษา ที่พวกเขาพูด สามารถเรียนรู้อะไรต่างๆจากพวกเขาได้อย่างรวดเร็ว จนตอนนี้ข้ารู้แล้วว่าข้าเป็นใคร ทำอะไรอยู่ที่ไหน อายุ เท่าไหร่ และตอนนี้พวกเขาเรียกข้าว่า
“ อังเคิล ดิมาเรีย” ข้า คือ อังเคิล ดิมาเรีย เป็นนักฟุตบอล ทีมชาติ อาเจนติน่า สังกัด สโมสร รีลมาดริด ในสเปน ความสามารถของข้านั้นใครๆก็ต่างเลื่องลือ ด้วยความ รวดเร็ว และว่องไว และพละกำลังของข้า ใครต่างก็รู้ดี จนทำให้ข้าเป็นที่รู้จัก ในหมู่ พวก ฮิวเมอริน่า ตอนนี้ข้ากลายเป็นพวกเขา และสิ่งเดียวที่ข้าหลงเหลืออยู่ตอนนี้ก็คือฟุตบอล
ข้าพยายามฝึกซ้อมอย่างหนักเพื่อที่จะเป็นที่หนึ่งในตำแหน่งแดนกลาง และพวกเพื่อนๆของข้าก็ทำได้ดีเช่นเดียวกัน
ในค่ำคืนนั้นที่ลิสบอน ทีมของข้ากำลังจะแพ้ ข้ารู้ดีว่า พวกเพื่อนๆของข้านั้นอ่อนล้าลงเพียงใด ข้าจึงพยายาม ช่วยเหลือพวกเขาโดยการไล่บอล จ่ายบอล วิ่ง วิ่ง วิ่ง และก็ วิ่ง จนเรามาตีเสมอได้ ในช่วงเวลาสุดท้าย จากนั้นนั้นในช่วงต่อเวลาพิเศษ ข้าก็ได้รวบรวมพลังที่มีอยู่ในตัวข้าตั้งแต่ในตอนที่ข้าเป็น เยซึคา ดิคาเมอเร เลี้ยงหลบ และยิง แต่ไม่เป็นประตู โชคดีที่เพื่อนของข้านั้น มาโหม่งทำประตูได้
พวกเขาดีใจมากๆ และเราสามาถทำได้อีกสองประตู จนเราคว้าแชมป์ ข้ารู้ว่าเพื่อนๆของข้าดีใจมาก แต่ในใจของข้ายังคิดถึง แม่และพี่น้องของข้าที่ถูกล่าในวันนั้น พวกเขาจะรู้มั๊ยว่าข้าได้กลายมาเป็นพวก ฮิวเมอลิน่าแล้ว
และ นามใหม่ ของ ข้า คือ เยซึคา ไม่สิ นามของข้าคือ อังเคิล ดิมาเรีย

อ่านได้3 บรรทัด

ยูส เพี้ยนๆ เริ่มเกลื่อนบอร์ดขึ้นทุกวัน

ชื่นชมในความพยายาม

ผมอ่านตรงที่ว่า ข้าคือ ดิมาเรีย อวสาร

เปลืองพื้นที่จัง

5555555555

มีใครอ่านมั้ง

ฮา อ่านกี่มู้ก็ฮา ผมอ่านจบครับ ชอบๆ

มีอีกเยอะมั๊ยแบบนี้

นี่บอร์ดบอลนอก หรือโรงบาลบ้า?

อ่านทำไมครับ