รวมจากหน้า 1 - 10 มาไว้ให้ละเน้อ

# เรื่องมันเริ่มจากวันแรกที่ผมต้องย้ายมาอยู่กับลูกสาวแม่เลี้ยง ซึ่งผมได้ยินเรื่องเธอมาช่วงนึงแล้วล่ะ รู้ว่าพ่อผมคบหาดูใจกับว่าที่แม่เลี้ยงผมมาเกือบครึ่งปีแต่ตอนนั้นยังไม่รู้ว่าอายุเท่าไร และตอนนี้ตัดสินใจจะใช้ชีวิตอยู่ด้วยกัน ซึ่งผมในฐานะลูกก็เข้าใจคุณพ่อดี เพราะพ่อท่านเองก็คงเหงามานานหลังจากที่แม่จากไปหลายปี ก่อนหน้านี้ผมอยู่หอพักแถวมหาลัยวิศวะแห่งนึงซึ่งเรียนมาก็สองสามสี่ห้าหกปี แล้วก็ตัดสินใจซิ่วแล้วก็เลยขนของกลับมาบ้านหลังจากที่พ่อบอกแกมบังคับ พ่อเป็นคนไปรับผมเองเลยที่หอพัก พ่อบอกว่าวันนี้จะแนะนำให้รู้จักกับสมาชิกใหม่ในครอบครัวของเราซึ่งเพิ่งย้ายมาอยู่เมื่อวาน ผมถึงบ้านในตอนเย็นๆ ผมก็เห็นแม่เลี้ยงของผมออกมาต้อนรับอยู่หน้าบ้าน พ่อก็แนะนำแล้วผมก็ยกมือไหว้ แม่ใหม่ก็ถามผมว่าสบายดีไหมดูหน้าตาซึมๆ พ่อผมก็บอกไปว่ามันคิดถึงมหาลัยเก่าของมัน มันตาเหม่อลอยตั้งแต่นั่งรถมาละ ช่วยไม่ได้มันไม่ตั้งใจเรียนเอง ผมได้ยินที่พ่อพูดก็อืมนะ วันแรกก็ประจานให้แม่ใหม่ฟังซะงั้น ผมเดินเข้าไปในบ้านเห็นเด็กผู้หญิงผมยาวรวบผมคนนึงนั่งในบ้านดูทีวีบนโซฟา ผมเห็นแต่ด้านหลัง ลืมบอกไปว่าผมมีน้องสาวอยู่คนนึงอายุห่างกันเยอะอยู่ ผมนึกว่าเป็นน้องสาวผม ผมก็เดินเข้าไปกอดคอจากด้านหลัง พร้อมกับถามดูไรอยู่เอ่ยยายดรีม ยังพูดไม่จบคำเธอสะดุ้งผล่ะตัวหนีแล้วพูด อุ๊ย หันมาสบตาผม

ภาพที่ผมเห็นเป็นเหมือนเด็กผู้หญิงมอปลายคนนึงดูขาวหมวยดูเรียบร้อยๆ ใส่เสื้อยืดสีฟ้า กับกางเกงขาสั้นนั่งกอดตุ๊กตา ผมสะดุ้งปล่อยมือ นึกในใจ เอ๊ะ นี่ไม่ใช่น้องสาวเรานี่นา หรือว่าหรือว่า




# หลังจากผมอึ้งไปสักพัก พ่อกับแม่ใหม่ก็เข้ามาพอดี บอกนู๋มายด์นี่พี่ดอสนะ ดอสนี่มายด์ต่อไปเธอสองคนจะเป็นพี่น้องกัน ดูและกันดีๆด้วยค่อยๆพูดค่อยๆจากัน พ่อผมก็ยิ้มและพูดไปว่าตอนนี้ครอบครัวเรามีห้าคนแล้วนะ ผมไม่ได้เห็นรอยยิ้มพ่อมานานดูท่านอบอุ่นเป็นพิเศษวันนี้ พ่อผมบอกว่าเดี๋ยวจะไปรับนู๋ดรีมที่เรียนพิเศษ ให้รีบเก็บข้าวของเย็นนี้พ่อกับแม่ลงครัวทำกับข้าวเดี๋ยวมากินกัน ผมเดินงงๆขึ้นไปชั้นสอง เอาของไปเก็บ ภาพที่ผมสบตากับยายมายด์น้องใหม่ของผมยังคงวิ้งๆและวนเวียนอยู่ในหัว ทำให้ผมลืมความเศร้าที่ผมต้องจากมหาลัยเก่ามาได้ช่วงนึงเลย ผมมองดูบนที่นอน เห็นหมอนสองใบผ้าห่มจัดแจงไว้อย่างดีมีหนังสือนิยายวางอยู่ริมหมอนผมก็งงว่า เดี๋ยวนี้มายึดที่นอนผมไปละเหรอ สักพักใหญ่ๆ ผมก็ได้ยินเสียงเด็กผู้หญิงวิ่งขึ้นบันไดมาเรียกชื่อผมพี่ดอส พี่ดอส ผมรู้เลยว่ายายดรีมน้องผมแน่นอน เปิดประตูมาปั๊บ กระโดดขี่หลังผมเลย ยายดรีมถามผมว่าจะกลับมาอยู่บ้านแล้วใช่มั้ย เย้ ผมก็ อือ แล้วคุณแม่ก็เรียกทุกคนให้ลงมาทานข้าวกัน วันนี้ผมได้เห็นรอยยิ้มทุกคนที่ทานข้าวพร้อมหน้าพร้อมตากัน ผมบอกกับตัวเองว่ากี่ปีมาแล้วที่ไม่ได้เห็นรอยยิ้มของพ่อ ดูอบอุ่นเหมือนเมื่อก่อนจัง หวังว่าเรื่องแย่ๆของผมคงจะผ่านไปละ ผมจะเริ่มตั้งใจเรียนใหม่ ไม่ทำให้พ่อและยายผมและคนที่รักผมทุกคนผิดหวัง ผมเหลือบมองดูยายมายด์กับดรีมกินไปก็คุยจ้อกันไป ดูสองคนนี้สนิทรกันไวมากๆทั้งๆที่พึ่งย้ายมาได้สองสามวัน สองสาวคุยกันคิกๆคักๆ บางทีทั้งคู่ก็หันมามองที่ผมแล้วก็หัวเราะคิกๆคักๆ ผมนึกในใจ ยายดรีมต้องนินทาเล่าเรื่องน่าอายๆผมให้ฟังแน่นอน เฮ้ออชีวิต หมดกันตั้งแต่วันแรก - -* หลังจากนั่งทานข้าวและดูทีวีกันสักพักใหญ่ๆ ผมก็ขึ้นมาบนห้องจัดข้าวจัดของ อาบน้ำเสร็จ กำลังใส่ผ้าเช็ดตัวเดินออกมาจากห้องน้ำ ยายดรีมก็เปิดประตูเข้ามาพร้อมกับยายมายด์ใส่ชุดนอนทั้งคู่ ผมเห็นมายด์หน้าแดงๆยืนหันหน้าหนีอย่างอายๆ ผมนึกในใจหมดกันกู - -* ช่วงนี้ยิ่งไม่ได้ฟิตหุ่นอยู่ด้วย เฮ้ออ และบอกยายดรีมไปว่าวันหลังเคาะห้องด้วยนะ ยายดรีมก็บอกคร่า ลืมไป ผมก็เอาเสื้อไปใส่ในห้องน้ำ แล้วเดินออกมา ยายดรีมบอกว่าวันนี้นู๋กับพี่มายด์จะนอนห้องนี้นะ ห้องนู๋แอร์เสียมาเป็นอาทิตย์ละ ยังไม่ได้เรียกช่างมาซ่อมเลย ผมก็ ถามไปว่าแล้วพี่จานอนไหน ดรีมก็ตอบว่านอนโซฟาข้างล่างก็ได้ห้องรับแขกมีแอร์แต่ยุงเยอะนะ ตอนค่ำลืมปิดประตู ฮิฮิ หรือจะนอนพื้นในห้องนี้ก็ได้ ผมก็ อืมนะ นึกในใจ คิดผิดคิดถูกที่กลับมานอนที่บ้านเนี่ย



# สุดท้ายผมก็ปูที่นอนนอนข้างเตียงผมก็นั่งเล่นโน๊ตบุ๊ก ยายดรีมกับมายด์ก็นั่งเล่นไอแพทเล่นมือถืออยู่บนที่นอน เห็นคุยกันเรื่องเกมปัดลูกกวดกันดูเข้าขากันจริงๆสองคนนี้ อวดสงสัยอวดคะแนนกันมั้ง เหอๆ ผมเหลือบมองดูยายมายด์ที่ตอนนี้ใส่ชุดนอนสีฟ้าขาวลายดอกไม้ ผมเผ้าจากตอนเย็นที่เป็นหน้าม้ารวบผมตอนนี้ปัดด้านข้างปล่อยผมยาวสลวย หน้าใสกิ๊งผมพูดในใจ อืมน่ารักแฮะ ผมแอบมองไล่ไปถึงทรวดทรงองเอว เอ่อ เอ่อ ก่อนที่จะจ้องนานกว่านั้น นี่มันน้องสาวเรานะวุ้ยยยยยย - -* แล้วแม่ก็เคาะประตูห้องมาพอดี แล้วบอกให้ทุกคนนอนได้แล้ว ดึกแล้ว พรุ่งนี้พ่อกับแม่จะพาไปเที่ยวข้างนอกกัน สองสาวก็คร่า แล้วปิดไฟมานอน ไม่ถามผมสักคำว่าง่วงมั้ย เล่นคอมเสร็จยัง - -* ปิดคอมก็ได้วุ้ย แล้วมานอนเล่นมือถือกันต่อทั้งสามคน เหอๆ แล้วเราก็นอนคุยกัน เรื่อยเปื่อยลืมบอกไปว่ายายดรีมกำลังจาขึ้นมอสามส่วนมายด์กำลังจบมอหกจะเข้าปีหนึ่งซึ่งมายด์ได้บอกผมว่าพ่อกับแม่พูดว่าจะให้ผมกับมายด์เรียนมหาลัยเอกชนที่เดียวกันเพราะจะให้เราสองคนไปดูแลบ้านเช่าด้วย (บ้านเช่าอยู่แถวๆมหาลัยแห่งนึงแถวๆชานเมืองพ่อผมก็เคยเกริ่นจะให้ผมย้ายมาเรียนที่นี่และมาดูแลบ้านเช่าด้วยเพราะท่านรู้ว่าผมเกเรคงกลัวว่าผมจะไม่ตั้งใจเรียนและพ่อก็เริ่มเอือมกับผมถ้ายังอยากเรียนอีกก็ต้องมาเรียนตามที่พ่อบอก - -* ไม่งั้นไม่ให้ค่าขนม - -* ) และมายด์ยังบอกด้วยว่า พ่อแม่ฝากให้เธอดูผมและถ้าผมโดดเรียนให้มาบอกพ่อแม่ด้วย ผมก็ อะนะ กำละกู - -* แล้วสองคนนั้นก็หลับไปแต่ผมยังนอนไม่หลับนอนครุ่นคิดถึงวันเวลาที่ผ่านมา คิดถึงที่เรียนเก่าผม คิดถึงเอ่อ คนรักเก่า - -. คิดถึงหลายๆสิ่งหลายๆอย่าง ผ่านไปสักพักใหญ่ๆ ผมก็ได้ยินเสียงคนงัวเงียๆ ลุกจากที่นอน ผมค่อยๆผงกหัว ไปดูบนที่นอน เห็นมายด์กำลังลุก ผมรีบนอนหลับแล้วหรี่ตาดูยายมายด์คลานลงที่นอนอย่างสลึมสลือ แต่ตอนลงจากเตียงเอาเท้าเหยียบเท้าผมเข้าไปเต็มๆ แล้วเสียหลัก ล้มมาทับบนตัวผม ริมฝีปากและแก้มอันอ่อนนุ่มของมายด์สัมผัสกับ... เอ่อ ผมก็อุ๊บส์เจ็บแปล๊บที่เท้า มายด์ก็อุ๊ย ผมก็ลืมตามาเห็นเธอกำลังดันมือลุกจากตัวผม ผมก็สะดุ้งจับประคองแขนเธอไว้ทั้งสองข้าง ตาเราสองคนสบกันวิ้งๆ เหมือนเวลามันจะหยุดไว้ตรงนั้น



#ผมมองเห็นใบหน้าเธอที่ตัดกับแสงไฟหน้าบ้านที่สาดส่องเข้ามาอย่างชัดเจน ใบหน้าที่นวลใยไร้เครื่องสำอางค์ ผมยาวไสวที่หอมไปด้วยกลิ่นกายผสมกลิ่นแชมพูและแป้งฝุ่นอ่อนๆ พาดผ่านใบหน้าผมไป และเรือนร่างอันอ่อนนุ่มที่ทับอยู่บนตัวผม พอผมสะดุ้งตัวผมก็ประคองตัวเธอขึ้น เธอก็อายๆแล้วพูดขอโทดค่ะ ตะกี้ไปเหยียบโดนเท้าพี่เจ็บมั้ยผมก็ อึ้งๆ เอ่อ ผมก็บอกไปว่า ไม่เป็นไรค่ะ แล้วเธอก็รีบลุกเข้าห้องน้ำทั้งๆที่ยังไม่เปิดไฟห้องน้ำผมก็บอกไปว่าไม่เปิดไฟห้องน้ำล่ะ เธอก็เปิดประตูออกมาเปิดไฟอย่างอายๆ แล้วก็รีบมานอนต่อ ผมก็นอนอึ้ง ใจเต้นตึกๆไม่หาย เหงื่อแตกผลั่ก ทั้งๆที่เปิดแอร์ และกลิ่นกลายเธอผสมแป้งฝุ่นตลบอบอวนที่ตัวผมยังไม่พอ ผ้าห่มผืนที่ผมกอดนอนน่าจะเป็นผืนที่เธอใช้ห่มเมื่อวานยิ่งทำให้กลิ่นเธอตราตรึงอยู่ไม่หาย ผมรู้สึกดีแปลกๆ วิ้งๆ ลอยๆ ก่อนที่จะคิดอะไรมากกว่านั้น ผมก็บอกตัวเองว่านี่มันน้องกูนะวุ้ย แล้วหยิกแขนตัวเองหนึ่งที นอนๆ - -* Zzzzzzzz


# หลังจากผ่านคืนอันตื่นเต้นเมื่อวานกว่าจะข่มตาหลับ ผมสะดุ้งตื่นอีกทีตอนสายๆ เพราะยายดรีมตะโกนเรียกผมให้ไปอาบน้ำ เพราะเดี๋ยวจะไปเที่ยวและเดินซื้อของใช้เข้าบ้านกัน แต่กว่าจะได้ออกจากบ้านก็เกือบเที่ยง ตอนผมลงมาเจอยายมายด์เราก็มองหน้ากันสักพักแล้วก็ขำ ผมไม่รู้ว่าผมขำแก้เก้อหรืออะไร ยายดรีมมองผมกับมายด์แล้วทำตาโตคิ้วขมวดแล้วบอกว่ามีอะไรกัน นินทาเค้าใช่มั้ยยย นิสัยไม่ดีทั้งคู่เลย ผมก็ อานะ แล้วเราก็ไปแวะซื้อของที่โฮมโปร ต่อด้วยโลตัส ผมกับพ่อเดินเข็นล้อเข็นคนละคัน พ่อก็แยกเดินไปอีกล็อตนึงกับแม่ ผมก็เข็นล้อเข็นเดินตามสองสาว ยายดรีมวันนี้แต่งตัวดูสวยสะพรั่งเป็นพิเศษ ใส่เสื้อแขนสั้นรัดรูปแล้วก็กระโปรงยีน แต่งชุดคล้ายๆกันกับยายมายด์เลย ผมยังไม่เคยเห็นน้องผมแต่งแบบนี้เลยเดี๋ยวนี้กลายเป็นวัยทีนเต็มตัวแล้วหรือนี่ ยายมายด์ต้องสอนน้องผมแต่งตัวแน่เลยอานะ ถึงว่าตอนที่ผมเข็นล้อเข็นผมสังเกตุเห็นหนุ่มๆ หลายคนมองสองสาว รถเข็นแทบจะเกี่ยวกัน - -* สองสาวก็เดินช็อปกันเพลินเลยยิ้มเดินตัวปลิวอย่างกะเดินชมนกชมดอกไม้ในสวนมิปาน บางทีก็ถ่ายรูปโพสท่ากับสินค้าให้เหมือนกับรูปที่เขาโฆษณา ตอนถ่ายคู่ผมก็ต้องเป็นคนถ่ายให้ บางรูปถ่ายออกมาแบบเฮ้ย นี่มันนิตยสารคาวาอิชัดๆ พอสองสาวนั้นถามผมว่าเป็นไงบ้างสวยไหม ผมก็ตอบไปว่าก็โอเคพอได้ๆ ยายดรีมก็รีบพูดแทรกขึ้นมาเลย จะบอกว่าน่ารักก็บอกเถ๊อะ ยายมายด์ก็พูดว่า ช่ายยยแล้ว ผมก็อานะ เดินเข็นล้อตาม จนของจะเต็มล้อเข็นอยู่ละ จะว่าไปแล้ว มากับสองคนนี้ก็เดินเพลินเหมือนกันแฮะ พอตกเย็นพ่อกับแม่ก็พาเราไปกินข้าวที่ร้านอาหารแถวชานเมืองกัน วันนี้พ่อคุยให้ผมกับมายด์ว่าให้รีบไปสมัครเรียนได้แล้วเดี๋ยวจะหมดเวลาสมัคร ผมก็อืม นึกในใจ นี่ไกล้จะเปิดเทอมใหม่แล้วสินะ ไม่รู้ว่าที่เรียนแห่งใหม่จะเป็นยังไงบ้างน้อ แล้วพ่อก็ขอผมอย่างนึง ว่าต่อไปนี้ ห้ามไปทำงานเล่นดนตรีกลางคืนโดยเฉพาะเล่นประจำโดยเด็ดขาด พ่อรู้ว่าห้ามแกเล่นดนตรีไม่ได้แต่ห้ามเล่นแบบประจำจนเสียการเรียนเหมือนก่อน ถ้ารอบนี้ไม่มีสิทธิ์สอบหรือสอบไม่ผ่าน ก็ออกมาช่วยพ่อทำธุรกิจกับพ่อเลย ยายดรีมก็พูดแทรกขึ้นมา เล่นดนตรีหรือมัวแต่หลงสตรีอยู่คร้า ฮิฮิ ผมก็ฮึ่ม - -* อือ ครับ พ่อ - -*


# พอถึงวันไปสมัครเรียน ผมก็ใส่ชุดนักศึกษาตัวเก่าๆ ที่เคยใส่จากมหาลัยเก่าไปสมัครเรียน จริงๆวันนี้รับปากยายมายด์ว่าจะตื่นเช้า แต่ผมก็ดันตื่นสาย ยายดรีมก็บอกว่าจะไปด้วย พอผมแต่งตัวเสร็จ ยายมายด์ก็เดินเข้ามาพร้อมกับชุดเด็กมัธยม ม ปลาย ผมยืนอึ้งไปสักพักกับความสดใสของเธอและกลิ่นน้ำหอมกับแป้งอ่อนๆ ลอยแตะจมูกผม วันนี้เธอมัดผมแต่ ปล่อยผมส่วนหน้าให้ปัดไปด้านข้าง ยืนถือแฟ้มเอกสาร ผมยิ่งเซนค์ซิทีฟกับชุดมัธยมอยู่ด้วย จะว่าไปตอนผมอยู่มัธยมผมกลับชอบชุดนักศึกษา และพออยู่มหาลัยกลับคิดถึงชุดมัธยมแฮะ เหอๆ - -* แล้วยายมายด์ก็ยิ้มแล้วก็ถามผมว่า เรียบร้อยยังคุณชายสายตลอด ผมก็ เอ่อ โอเค เรียบร้อยละ - -* ผมก็ถามต่อว่า แล้วดรีมล่ะ มายด์ก็ตอบว่า นั่งรอดูทีวีอยู่โซฟาด้านล่างเป็นชั่วโมงละ แล้วพี่ดอสจะกินไรก่อนมั้ย ผมก็ตอบไปว่า ไม่ล่ะ สายละเดี๋ยวออกไปเลยละกัน พอออกจากบ้านผมก็เดินทางไปตามจีพีเอสที่ตั้งไว้ กลิ่นน้ำหอมกลิ่นกายยายมายด์ฟุ้งเต็มรสเลย ผมเหลียวไปมองสองสาวที่นั่งคุยกัน ยายมายด์นั่งเบาะหน้าส่วนดรีมนั่งเบาะหลัง เห็นคุยกันว่าสมัครเรียนเสร็จจะไปเซนลาดไปยูเนียนมอลไปหาซื้อเสื้อผ้า ชุดนักศึกษากัน แล้วยายมายด์ก็หันมายิ้มให้ผม ผมก็รีบหันหน้ามองถนนต่อ แล้วบอกผมว่าตามนี้นะพี่ดอส ไปยูเนียนมอลกัน ผมก็ อืม สักพักผมก็ท้องร้องจนยายมายด์ได้ยินเสียงผมท้องร้อง เลยพูดว่านั่นไง บอกให้กินข้าวก่อนไม่เชื่อ ดีนะที่เค้าเอาขนมปังมาเผื่อด้วย ว่าแล้วก็แกะขนมปังหน้าเนย ยื่นให้ผม ผมก็มองถนนขับรถไปแล้วผมก็เอามือคว้าขนมปังแต่กลายเป็นรวบไว้ทั้งมือทั้งน๋มปัง รู้สึกได้ถึงความอ่อนนุ่มทั้งน๋มปังและมือรู้สึกไฟช็อตแปล๊บๆ ยายมายด์ก็ อุ๊ย แล้วดึงมือกลับทันที ผมก็รีบกัดขนมปังอย่างเขิลๆ - -* ผมนึกในใจนี่มันน้องสาวกู้นะวุ้ยยยยยยย เมือไรหายจะตื่นเต้นวะเนี่ยยยยย เฮ้ออออ ชีวิต พอกัดได้สองสามคำผมก็ต้องแกะห่อขนมเพิ่มอย่างทุลักทุเล ผมเลยขอทิชชู่จากยายดรีมที่อยู่บนเบาะหลัง ยายมายด์เห็นผมแกะขนมปังอย่าเก้ๆกัง เลยบอกเอามานี่เดี๋ยวแกะป้อนให้ แล้วก็ยื่นให้ผมกัด ผมกัดไปได้สองสามคำ รู้สึกซึ้ง น้ำตาจะไหล แต่ดันทำให้ผมนึกถึง คนรักเก่าผมที่เคยป้อนขนมให้ ตอนอยู่ มหาลัยเก่า ตอนนี้น้องเค้ามีชีวิตที่ดี มันก็สมควรแล้วล่ะ ใครจะมาสนใจคนไม่เอาไหนเรียนก็ซิ่วอย่างผม - -* T_T หลังจากจอดรถที่มหาลัยเสร็จก็เดินไปที่ตึกรับสมัคร วันนี้คนไม่ค่อยเยอะแฮะ นึกว่าจะต่อคิวนาน เจอรุ่นพี่ผู้หญิงสองคนมาต้อนรับสอบถามเรื่องเอกสาร สอบถามเรื่องที่เรียนเก่า ผมกำลังจะบอกเขาไปว่า คณะที่เรียนเก่าผมมันรู้สึกไม่ใช่ ก็เลยย้ายมาเรียนที่นี่ครับ ยายมายด์ก็พูดแทรกขึ้นมาเลย เขาซิ่วมาค่ะพี่ ผมก็ - -* นึกในใจเอาแล้วไง เล่นกูซะละ ฮึ้มมมม กลับบ้านเดี๋ยวโดนนนนนน ผมก็มองค้อนยายมายด์ยายมายด์ก็ยิ้มๆทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ เราสองคนสมัครคณะและสาขาเดียวกัน พอสมัครเสร็จ ก็เดินออกมาหายายดรีมที่รออยู่หน้าตึก แล้วก็ไปหาข้าวกินกัน ก่อนไปยูเนียนมอล ระหว่างที่รอข้ามถนน ยายดรีมก็มาจูงมือผมตามเคยเพื่อจะให้ผมนำข้ามถนน ผมก็เหลียวมองยายมายด์แล้วยื่นมือไป ยายด์มายทำท่าทางลังเล ยังไม่ทันจะพูดอะไร ผมก็คว้ามือแล้วก็รีบพาสองคนนั้นข้ามถนน ผมนึกในใจ มือนู๋มายด์นี่ช่างนุ่มจริงๆ เหอๆ ผมบอกกับตัวเองว่า มะได้คิดอารายเน้ออออ แค่อยากจะทำความคุ้นเคยกับน้องเราแค่นั้นเองเน้อออออออ เหอๆ จริงจริ๊ง นะ


ข้ามไปอ่านต่อที่ หน้า 11 เลยครับ

ขอรูปหน่อยฮะ

นึกว่าเล่าจนจบเลย

เข้าผิดบ้าน

หรือว่าอัลไลอ่ะ !!!

เนื้อเรื่องคล้ายๆ เรื่องที่เคยโด่งดังใน ss ตอนบอร์ดเก่าเลยยยย

อย่าเล่าแบบนี้เสะ มันขาดช่วงเฟ้ยยยยย

กระทู้ แสดงเจตนาหื่นอ่ะ


คนเข้ามาอ่าน มาตอบ นี่ก้พวกหื่นๆ ทั้งนั้น



ไม่ไหวๆ

นี่ มันโดจิน ชัดๆๆ


เดี๋ยวพอ พ่อแม่ไม่อยู่บ้าน ก็เข้าเรื่องเลยสินะ

อื้มมมมมมมม

ยังไงดีนะ

มันต้องมีเรื่องราวต่อจากนี้สิ

ครอบครัว ปรองดอง

มาแตกตื่นเรื่อง โดจิน

หลังจากผมอึ้งไปสักพัก พ่อกับแม่ใหม่ก็เข้ามาพอดี บอกนู๋มายด์นี่พี่ดอสนะ ดอสนี่มายด์ต่อไปเธอสองคนจะเป็นพี่น้องกัน ดูและกันดีๆด้วยค่อยๆพูดค่อยๆจากัน พ่อผมก็ยิ้มและพูดไปว่าตอนนี้ครอบครัวเรามีห้าคนแล้วนะ ผมไม่ได้เห็นรอยยิ้มพ่อมานานดูท่านอบอุ่นเป็นพิเศษวันนี้ พ่อผมบอกว่าเดี๋ยวจะไปรับนู๋ดรีมที่เรียนพิเศษ ให้รีบเก็บข้าวของเย็นนี้พ่อกับแม่ลงครัวทำกับข้าวเดี๋ยวมากินกัน ผมเดินงงๆขึ้นไปชั้นสอง เอาของไปเก็บ ภาพที่ผมสบตากับยายมายด์น้องใหม่ของผมยังคงวิ้งๆและวนเวียนอยู่ในหัว ทำให้ผมลืมความเศร้าที่ผมต้องจากมหาลัยเก่ามาได้ช่วงนึงเลย ผมมองดูบนที่นอน เห็นหมอนสองใบผ้าห่มจัดแจงไว้อย่างดีมีหนังสือนิยายวางอยู่ริมหมอนผมก็งงว่า เดี๋ยวนี้มายึดที่นอนผมไปละเหรอ สักพักใหญ่ๆ ผมก็ได้ยินเสียงเด็กผู้หญิงวิ่งขึ้นบันไดมาเรียกชื่อผมพี่ดอส พี่ดอส ผมรู้เลยว่ายายดรีมน้องผมแน่นอน เปิดประตูมาปั๊บ กระโดดขี่หลังผมเลย ยายดรีมถามผมว่าจะกลับมาอยู่บ้านแล้วใช่มั้ย เย้ ผมก็ อือ แล้วคุณแม่ก็เรียกทุกคนให้ลงมาทานข้าวกัน วันนี้ผมได้เห็นรอยยิ้มทุกคนที่ทานข้าวพร้อมหน้าพร้อมตากัน ผมบอกกับตัวเองว่ากี่ปีมาแล้วที่ไม่ได้เห็นรอยยิ้มของพ่อ ดูอบอุ่นเหมือนเมื่อก่อนจัง หวังว่าเรื่องแย่ๆของผมคงจะผ่านไปละ ผมจะเริ่มตั้งใจเรียนใหม่ ไม่ทำให้พ่อและยายผมและคนที่รักผมทุกคนผิดหวัง ผมเหลือบมองดูยายมายด์กับดรีมกินไปก็คุยจ้อกันไป ดูสองคนนี้สนิทรกันไวมากๆทั้งๆที่พึ่งย้ายมาได้สองสามวัน สองสาวคุยกันคิกๆคักๆ บางทีทั้งคู่ก็หันมามองที่ผมแล้วก็หัวเราะคิกๆคักๆ ผมนึกในใจ ยายดรีมต้องนินทาเล่าเรื่องน่าอายๆผมให้ฟังแน่นอน เฮ้ออชีวิต หมดกันตั้งแต่วันแรก - -* หลังจากนั่งทานข้าวและดูทีวีกันสักพักใหญ่ๆ ผมก็ขึ้นมาบนห้องจัดข้าวจัดของ อาบน้ำเสร็จ กำลังใส่ผ้าเช็ดตัวเดินออกมาจากห้องน้ำ ยายดรีมก็เปิดประตูเข้ามาพร้อมกับยายมายด์ใส่ชุดนอนทั้งคู่ ผมเห็นมายด์หน้าแดงๆยืนหันหน้าหนีอย่างอายๆ ผมนึกในใจหมดกันกู - -* ช่วงนี้ยิ่งไม่ได้ฟิตหุ่นอยู่ด้วย เฮ้ออ และบอกยายดรีมไปว่าวันหลังเคาะห้องด้วยนะ ยายดรีมก็บอกคร่า ลืมไป ผมก็เอาเสื้อไปใส่ในห้องน้ำ แล้วเดินออกมา ยายดรีมบอกว่าวันนี้นู๋กับพี่มายด์จะนอนห้องนี้นะ ห้องนู๋แอร์เสียมาเป็นอาทิตย์ละ ยังไม่ได้เรียกช่างมาซ่อมเลย ผมก็ ถามไปว่าแล้วพี่จานอนไหน ดรีมก็ตอบว่านอนโซฟาข้างล่างก็ได้ห้องรับแขกมีแอร์แต่ยุงเยอะนะ ตอนค่ำลืมปิดประตู ฮิฮิ หรือจะนอนพื้นในห้องนี้ก็ได้ ผมก็ อืมนะ นึกในใจ คิดผิดคิดถูกที่กลับมานอนที่บ้านเนี่ย

ต่อๆๆ