[RE: คือว่าผมกับลูกสาวแม่เลี้ยง - -* 17+]
พอเริ่มเรียนไปได้เกือบเดือน ในหนึ่งอาทิตย์ จะมีอยู่วันนึง ที่มีคาบวิชาพละ เป็นวันที่ผมกับมายด์และเพื่อนๆทุกคนชอบมากๆ เพราะไม่ต้องใส่ชุดนักศึกษา ให้ใส่เสื้อลำลองที่ทางสาขาเก็บเงินตัดมาให้ใส่มาได้ทันที
แล้วค่อยมาเปลี่ยนกางเกงอีกรอบตอนคาบเรียน กีฬาที่นักศึกษาปีหนึ่งเลือกลงเรียนก็มี แบดมินตัน เปตอง ศิลปป้องกันตัว นักศึกษาส่วนใหญ่ก็กระจายๆกันเลือก กลุ่มผมเลือกแบดมินตันกัน แต่ว่าอาทิตย์นี้ อาจาร์ยไม่มาสอน พวกเรานั่งรออาจาร์ยอยู่ในโรงยิม สักพัก เพื่อนๆ ก็ชวนกันเล่นแปะแข็งกัน กลุ่มผมทั้งกลุ่มเลย ที่ลุกไปเล่นกัน และมีสาวน้อยตาหวานที่ชื่อเหมียวด้วยมาเล่นกับเค้า
ผมไม่ลังเลเลยลุกเข้าไปเล่นด้วย สิบกว่าคน มีผมกับเพื่อนอีกคนที่เป็นผู้ชายอีกสองคนเป็นชายสวยที่เหลือเป็นผู้หญิงหมดเลย ดูท่าทางแต่ละคนเหมือนวิญญาณวัยเด็กเข้าสิง ทำเอาผมรู้สึกเหมือนกับตัวเองเด็กลงทุกวันไปด้วย กี่ปีแล้วตั้งแต่จบมอปลายมาผมยังไม่เคยได้เล่นแบบนี้อีกเลย
เวลาไปแปะเพื่อนๆผู้หญิง รู้สึกราวกับตัวเองเป็นนายพรานไล่ต้อนฝูงกินรี
ฮ่าๆ ว่าไปนู่น วิ่งชนกันบ้างเบรคไม่ทันบ้าง ผมอะไม่ค่อยชนใคร แต่คนอื่นมาชนผมบ่อย ถ้าฝ่ายเดียวกันผมไม่ค่อยหลบ ฮ่าๆตอนเราได้เป็นแล้วไล่ไปแตะสาวๆมันช่างเป็นอะไรที่ ฟิน
อย่างกับอยู่สรวงสวรรค์ เวอร์ไป ฮ่าๆ ตอนผมไล่แปะสาวๆจนล้มลุกคลุกคลาน ยายมายด์ก็มองผมละก็บอกว่า ชิ ชอบล่ะสิ พอถึงตอนมายด์เป็น เวลาแปะผมเล่นซะฝ่ามือฟาดแขนฟาดหลังผม อั๊ก
เลย อะนะ ช่วงเวลาแห่งความสุขผ่านไปไวมั่กๆ จนหมดคาบ ผมนึกในใจอยากให้อาจาร์ยไม่มาสอนทุกคาบก็คงดีตกเย็นผมพากลุ่มเพื่อนๆในห้องไปเที่ยวที่คอนโดผม นั่งทำรายงานเล่นเกมส์กัน ผมเคยมีเพื่อนผู้หญิงนั่งในรถแปดคน รวมผมคนขับอีกคนก็เป็นเก้า
ไม่รู้จัดที่นั่งกันได้ยังไงเบาะหน้าด้านข้างผมนั่งสองคนหลังอีกหกคน นั่งซ้อนกันแบบฟันปลา ฝั่งด้านหน้าตรงกลางผมเอาหมอนมารองตรงแถวเกียร์แล้วมายด์จะมานั่งติดผมเสมอเวลาคนในรถเยอะ จะเข้าเกียร์แต่ละทีต้องบอกให้ยกขาหลบ บางทีก็ลืมตอนสี่แยกไฟแดง เผลอจะจับเกียร์เป็นไปจับขายายมายด์ พี่แกหันมาตาโตใส่เลย
ศอกเข้าสีข้างเราอั๊ก - -* เฮ้อ อิอิ ชีวิต - -*