[ประวัติศาสตร์]ผลร้ายจากการมีอำนาจมากเกินไป
*อำนาจมากเกินไปในที่นี้หมายถึงมีอำนาจมาก แต่ยังไม่สุด คือยังมีผู้มีอำนาจมากกว่าอยู่
ประเทศจีนในยุคไซ่ฮั่นเป็นสงครามระหว่างห้างอี๋(เซี่ยงอวี่ , ฌ้อปาอ๋อง)กับเล่าปัง(หลิวปัง) ในช่วงแรกนั้นฝ่ายห้างอี๋แข็งแกร่งกว่ามากและมักจะได้ชัยเสมอ
แต่ในท้ายสุดเล่าปังได้ฮั่นสิน(หานซิ่น)มาเป็นแม่ทัพใหญ่ด้วยความสามารถของฮั่นสิน ทำให้ฝ่ายเล่าปังพลิกสถานการณ์จากเป็นรองมาจนสามารถเอาชนะห้างอี๋ได้อย่างเด็ดขาด
เล่าปังจึงสามารถตั้งตนขึ้นเป็นพระเจ้าฮั่นโกโจ ปฐมกษัตริย์แห่งราชวงศ์ฮั่นได้สำเร็จ แน่นอนว่าฮั่นสินย่อมได้รับความดีความชอบกว่าใครเพื่อน กล่าวคือมีอำนาจรองจากฮั่นโกโจเลยทีเดียว(เพราะคุมทหารทั้งหมด)
แต่กระนั้นเตียวเหลียงปราชญ์ผู้เลื่องชื่อก็ได้มาแนะฮั่นสินว่านี่คือเวลาที่ดีที่สุดที่จะปลดเกษียณลาออกจากราชการ แต่ฮั่นสินกลับไม่ฟังและนั่นนำไปสู่จุดจบ
อย่างที่กล่าวไปว่าฮั่นสินนั้นคุมอำนาจทหารอยู่ในมือ มีอำนาจล้นฟ้า พระเจ้าฮั่นโกโจจึงเริ่มระแวงสงสัย บวกกับพระมเหสีที่คอยยุยงอยู่ตลอด ทำให้ท้ายสุดพระเจ้าฮั่นโกโจจึงสั่งประหารฮั่นสินเสีย (เข้ากับวลีที่ว่า เสร็จนาฆ่าโคถึก เสร็จศึกฆ่าขุนพล)
ก่อนฮั่นสินจะตาย ฮั่นสินตามพระเจ้าฮั่นโกโจว่าเหตุใดหรือท่านจึงประหารข้าพเจ้า พระเจ้าฮั่นโกโจตอบว่า ''เพราะท่านรบเก่งเกินไป'' ...
จะเห็นได้ว่าฮั่นสินต้องจบชีวิตเพราะมีอำนาจมากเกินไป(เกินหน้าเกินตาผู้มีอำนาจมากกว่า)โดยแท้
หลังจากอ่านตัวอย่างของผลร้ายจากการมีอำนาจเกินหน้าเกินตาของฮั่นสินแล้ว เรามาอ่านวิธีแก้ปัญหาบ้างดีกว่า ว่าถ้าเจอสถานการณ์แบบฮั่นสิน แม่ทัพในอดีตเขาแก้ปัญหากันอย่างไร
วิธีแก้ปัญหาแบบอองเจี๋ยน ก่อนหน้ายุคฮั่นสินในปลายยุคเลียดก๊กนั้นจิ๋นอ๋องขยายอำนาจไปทั่วหล้า โดยตั้งแม่ทัพเฒ่าผู้สามารถนามอองเจี๋ยน(หวังเจี้ยน)เป็นแม่ทัพให้คุมทหารทั้งหมด(สถานการณ์เดียวกันกับฮั่นสิน)
ในระหว่างเดินทัพ อองเจี๋ยนทูลขอที่นาและบ้านกับจิ๋นอ๋องหลายครั้ง จิ๋นอ๋องก็ประทานให้ตามขอ จนผู้คนต่างนินทาว่าอองเจี๋ยนนั่นโลภมากเห็นแก่ได้
อองเจี๋ยนจึงพูดกับทหารคนสนิทว่า ''ผู้คนเหล่านั้นไม่รู้อะไร ที่เราทำเช่นนี้เพราะเราตรึกตรองดูแล้ว ว่าจิ๋นอ๋องเป็นคนขี้ระแวงสงสัย การที่มอบทหารทั้งหมดให้กับเรานี้ ก็เหมือนเป็นการยกเมืองจิ๋นทั้งเมืองให้กับเรา ที่เราขอที่นาและบ้านกับพระองค์หลายครั้งเช่นนี้ พระองค์ก็จะคิดว่าความปรารถนาของเรามีเพียงเท่านี้ พระองค์จึงสิ้นความระแวงสงสัย''
ต่อมาไม่นานอองเจี๋ยนสามารถนำทัพรวมแผ่นดินจีนให้จิ๋นอ๋องได้สำเร็จ และจิ๋นอ๋องตั้งตัวขึ้นเป็นจิ๋นซีฮ้องเต้ ส่วนอองเจี๋ยนนั้นก็ขอทูลลาออกจากราชการ ไปใช้ชีวิตอย่างสงบสุข เรียกได้ว่ารู้จักเอาตัวรอดอย่างแท้จริง ซึ่งแตกต่างกับฮั่นสิน
วิธีแก้ปัญหาแบบซีซาร์ ข้ามมาฝั่งโลกตะวันตกกันบ้าง สถานการณ์คล้ายกันเกิดขึ้นกับจูเลียส ซีซาร์ เขาได้รับอำนาจจากสภาสูงให้คุมกองทัพไปปราบกอล แต่ซีซาร์พิชิตได้มากเกินไป มีชื่อเสียงและอำนาจเกินไป ทางสภาสูงจึงระแวง
ซีซาร์เองก็รู้ดีในจุดนี้ พอยกทัพกลับโรมจึงยึดอำนาจมันซะเลย ก็ถือเป็นการแก้ปัญหาที่เด็ดขาดดีเพราะเมื่อกลายเป็นผู้มีอำนาจสูงสุดย่อมไม่ถูกระแวงสงสัยจากใคร (แต่ซีซาร์กลับไม่ได้เรียนรู้ว่าเมื่อตัวเองมีอำนาจสูงสุด ก็ควรระแวงสงสัยผู้มีอำนาจรองๆลงมาซะบ้าง สุดท้ายก็โดนพวกในสภารุมสังหาร)
----------------------------------------------------------
ขอบคุณทุกท่านที่อ่านจนจบครับ