เรื่องราวต่อไปนี้ เป็นเรื่องราวความรักของผม กับสาวสวยข้างบ้าน ที่ไม่อาจเป็นจริงได้ครับ
ขอเกริ่นก่อน พ่อแม่ผมเป็นชาวไซบีเรีย ได้อพยพมาตั้งถิ่นฐานที่เมืองไทย แต่มีเหตุบางประการ ทำให้ผมต้องพลัดพรากจากพ่อแม่
แต่ก็นับว่าโชคดี ที่คุณแม่คนปัจจุบันของผม มาเจอะเจอกับผมพอดี ท่านจึงอุปการะผมจนเติบใหญ่มาจนทุกวันนี้
เรื่องมันมีอยู่ว่า ข้างบ้านผม มีครอบครัวใหม่ย้ายเข้ามาอาศัย ทางนั้นเค้าก็มาทักทายแม่ของผม ไม่ได้มาคนเดียวนะครับ พาลูกสาวอายุรุ่นราวคราวเดียวกับผมมาด้วย เห็นแวบแรกนี้ตกหลุมรักเลยฮะ เธอขาวหมวยมาก รู้สึกจะมีเชื้อจีน อีกทั้งยังมีชะตาเดียวกันกับผมอีก เพราะผมรู้มาว่าเธอก็พลัดพรากจากพ่อแม่เหมือนกัน แต่บังเอิญคุณพ่อของเธอรู้สึกถูกชะตา เลยรับเธอมาเลี้ยงเช่นเดียวกันครับ เรา2คนเลยสนิทกันอย่างรวดเร็ว ไม่ใช่แค่พวกผมเท่านั้น ทั้งแม่ของผมและพ่อของหล่อนก็โสดด้วยกันทั้งคู่ ทางเขาจึงแวะเวียนมาหาแม่ของผมบ่อยครั้ง ทำให้ผมมีโอกาสได้ใกล้ชิดกับเธอมากขึ้น
และแล้ววันที่เกิดเรื่องก็มาถึง เหตุการณ์นั้น เกิดขึ้นในค่ำคืนหนึ่ง ประกอบกับเป็นฤดูหนาวพอดีครับ ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าช่วงนี้ เป็นช่วงที่ทำร้ายจิตใจคนโสดอย่างผมมากที่สุด
คืนนั้น แม่ของผม กับพ่อของเธอ ได้ชวนกันออกไปเที่ยวข้างนอกครับ แล้วปล่อยให้ผมกับเธออยู่กันสองต่อสอง ตอนนั้นผมรู้สึกประหม่ามากครับ เนื่องจากผมและเธอไม่เคยอยู่กันตามลำพังเลย เราจึงนั่งห่างๆกัน แต่เพราะอากาศอันหนาวเหน็บ มันทำให้เราต้องมาอยู่ใกล้ชิดกันครับ ต้องขอสารภาพว่าเนื้อแนบเนื้อจริงๆ แต่ไม่ได้ล่วงเกินอะไรนะครับ แค่นั่งพิงกันให้พออุ่น แต่กลิ่นตัวเธอหอมมากครับ ใจละลายเลย ในหัวผมเริ่มคิดอะไรไม่ออกล่ะครับ เหมือนสัญชาตญาณดิบในตัวกำลังพลุ่งพล่าน ตอนนั้นคิดออกอยู่อย่างเดียวครับ "เด็ยแน่นอน"
ผมและเธอจึงหันมาสบตากันช้าๆ ตาเธอสวยมากจริงๆครับ ปากเธอเรียวบางเป็นกระจับ ผมอดใจไม่ได้ครับ จึงเผลอตัวเอาปากผมไปใกล้ปากเธอฮะ
แต่แม่กับพ่อเธอก็กลับมาพอดี เธอจึงรีบวิ่งไปหาพ่อของเธอแทน
แต่ว่า แม่กับพ่อขอตัวขึ้นไปทำธุระบนบ้านก่อน ปล่อยให้ผมกับเธออยู่กันสองต่อสองอีกครั้ง แต่อย่างว่า หมดอารมณ์เรียบร้อยครับ จึงเตรียมตัวนอน เพราะมันดึกมากล่ะ หล่อนขึ้นไปนอนรอพ่อตรงโซฟา ผมก็นอนเล่นที่มุมโปรดของผม
แต่ไม่นาน ผมรู้สึกว่าบ้านสั่นมาก ผมตกใจมากครับ จึงตะโกนร้องเรียกแม่ที่อยู่ ข้างบน ไม่มีเสียงใดๆตอบรับ นอกเสียจากเสียงร้องของแม่ว่า "อย่า!!!" สลับกับเสียง "หยุด!!!" ผมรู้สึกใจคอไม่ดีเลยครับ จึงรีบวิ่งขึ้นบนบ้าน เห็นประตูปิดอยู่ จึงกระแทกประตูอย่างแรงครับ แม่ผมก็ร้องลั่น สลับไปมาอยู่ร่วมชั่วโมงครับ ว่า "อย่า!!!หยุด!!!อย่า!!หยุด!!อย่า!หยุด!อย่าหยุด!!อย่าหยุดนะ!!อย่าหยุด!!!!!!!!" จนผมคิดว่าคงไม่ใช่เรื่องร้ายแรงอะไร และมันได้ปลุกความดิบเถื่อนในตัวผมอีกครั้ง
ผมจึงรีบวิ่งลงหาเธอ และเธอก็ยืนรอผมอยู่ตรงโซฟานั้น และตอนนั้น เธอก็ตกเป็นของผมอย่างไม่เต็มใจ
เธอร้องไห้ฟูมฟาย เธอเจ็บปวด และนั่นคงเป็นครั้งแรกของเธอ ผมเฝ้าขอโทษเธอ แต่เธอบอกกับผมทั้งน้ำตา เธอไม่คิดว่าผมจะป่าเถื่อนขนาดนี้ ผมยอมรับ ว่านี่ก็คือครั้งแรกของผมเหมือนกัน ผมควบคุมตัวเองไม่ได้จริงๆครับ ยังรู้สึกผิดจนทุกวันนี้
ผมแทบไม่ได้นอนทั้งคืนจนกระทั่งเช้า แม่ผมกับพ่อของเธอเดินลงมาจากห้องพร้อมรอยยิ้ม แตกต่างจากผมยิ่งนัก คนที่ผมรักไม่แม้กระทั่งเฉียดเข้ามาใกล้ แต่กลับรบเร้าจะกลับบ้านอย่างเดียว ผมเสียใจมากครับ
หลังจากวันนั้นเป็นต้นมา เธอไม่ยอมคุยกับผมอีกเลย ซ้ำยังมีทีท่าหวาดกลัวผมอีกด้วย นั่นเป็นจุดที่ทำให้ผมเสียใจอย่างมาก
แต่นั่นก็ไม่เท่ากับสิ่งที่พ่อของเธอได้ทำลงไป
เค้าได้หาเจ้าบ่าวที่เหมาะสมมาให้กับเจ้าหล่อนครับ นายคนนั้น ดูยังไงก็ดูเหมาะสมมากกว่าผม ทุกสิ่งทุกอย่าง ไม่ว่าจะชาติกำเนิดหรือนิสัยใจคอ พวกเค้าทั้งคู่ดูมีความสุขมากนะ มันทำให้ผมปวดใจที่สุดครับ
หลังจากนั้นไม่กี่ปี เธอก็ท้องกับสามีเธอ มีลูกให้เชยชม พ่อหล่อนดูดีใจมาก แม้กระทั่งแม่ของผม ก็ยังยินดีกับพวกเขาด้วย
แม่บอกกับผมว่า อีกหน่อยแม่จะหาเจ้าสาวมาให้ผม จะได้ไม่น้อยหน้าเธอ โดยที่แม่ไม่เคยรู้ และจะไม่มีวันรู้ ว่าผมรักใครไม่ได้อีกแล้ว นอกจากเธอคนนั้นเพียงผู้เดียว
ขอขอบคุณทุกๆคน ที่ทนรับฟังเรื่องราวของผมครับ ผมไม่รู้จะไประบายที่ไหนอีกแล้ว ขอบคุณครับ
ปล.ถ้าเหมยอิ๋งอิ๋งยอดรักปักกิ่งของผมได้เห็นกระทู้นี้ ขอบอกว่า ไม่มีวันไหน ที่ผมจะลืมค่ำคืนนั้นไปได้ บูบู้ ชวารอฟฮัสกี้ผู้นี้ยังรักเหมยอิ๋งอิ๋งเสมอนะ
ปล.2 ขณะที่ผมกำลังพิมพ์อยู่นี้ ผมได้ตั้งสติและวางถุงกาวลงแล้ว และหยิบขวดทินเนอร์มาดมแทน ผมพบว่ามันทำให้สมองปลอดโปร่งมากกว่าเป็นสิบเท่า
ปล.3 ผมเพิ่งรู้ตัวว่าทำไมเราถึงเข้ากันไม่ได้ ไอ้แดงหลังอานเพื่อนผมบอกว่าพวกเมิงมันคนละไซส์ อิ๋งอิ๋งแม่มมันทอย แต่เมิงมันฮัสกี้ เหมือนเอาสากไปยัดรูเข็มเย็บผ้า
ด้วยความนับถือ
โบโบ้ ชวารอฟฮัสกี้ ณ เจเจที่3
Spoil
เธอส่งคลิปของเพื่อนมาให้ดู เธอบอกว่าคืนวันนั้นเมิงอ่ะ รุนแรง เหมือนเพื่อนชั้นเลย รับไม่ได้