ดินกับจอยทั้งสองอยู่ในช่วงระหว่างศึกษาคบหาดูใจหรือจะเรียกทั้งสองว่าเป็นแฟนกันก็ไม่ผิดนัก
ดินรักจอยมากและจอยก็รักดินมากเช่นกัน ก่อนมาเจอจอย ดินเป็นหนุ่มเพลย์บอยมีสาวๆสวยๆมาติดพันมากหน้าหลายตา
ด้วยหน้าตาอันหล่อเหลาปานเทพบุตรลงมาจุติยังโลกมนุษย์ แต่ดินก็ไม่ได้คบใครแบบจริงๆจัง
จนกระทั่งมาเจอจอยหญิงสาวสุดน่ารักซึ่งเป็นบรรณารักษ์ประจำห้องสมุดของมหาลัย ครั้งแรกที่ดินเห็นจอยก็ตกหลุมรักจอยเข้าทันที
แล้วดินก็เริ่มจีบจอยอย่างจริงจัง
เดิมทีจอยบอกตัวเองว่าจะไม่ยุ่ง เพราะชื่อเสียงของดินด้านผู้หญิงนั้นเยอะเกินไป
แต่พอรุ้จัก พูดคุยก็ทำให้รุ้จักตัวตนของดินจริงๆ
จากนั้นไม่นานจอยก็ยอมตกลงเป็นแฟนของดินตั้งแต่นั้นมา
พรุ่งนี้ก็จะเป็นวันครบรอบ 1 ปีของดินและจอยที่ทั้งสองเป็นแฟนกันแล้ว ตอนนี้ดินกำลังขับรถหาซื้อของขวัญไว้เซอร์ไพรส์แฟนสาว
ทางด้านจอยตอนนี้กำลังเดินทางกลับมาฝึกงานก็จะมาถึงที่คอนโดพรุ่งนี้พอดี
เอ๋ จะซื้ออะไรให้จอยดีน้า อ๋อ เอาแหวนที่จอยอยากได้ดีกว่าร้านนั้นไง
จอยต้องชอบแน่ๆ เมื่อคิดได้ดังนั้น ดินก็ขับรถบึ่งไปร้านขายแหวนพอดี
ระหว่างขับรถไปซื้อแหวน ดินก็นึกถึงเรื่องราวที่ผ่านมาระหว่างเขากับจอย ไม่น่าเชื่อว่าเค้าจะรักและเปลี่ยนแปลงตัวเองได้ขนาดนี้
แต่ก่อนเค้าไม่สนความรัก คิดว่ามันไม่มีจริง นิสัยใจร้อน วู่วาม ไม่คิดหน้าคิดหลัง แต่พอมาเจอจอยทุกๆอย่างในชีวิตเขาเปลี่ยนไป
และอีกไม่กี่เดือนทั้งคุ่ก็จะเรียนจบแล้ว ดินก็วางอนาคตไว้หมดแล้ว พอทั้งเขาและจอยเรียนจบพอมีงานที่มั่นคง
ดินก็จะไปขอจอยแต่งงานเลยทันที เขารอไม่ไหวแล้ว เขารักจอยมากเหลือเกิน
จนไม่คิดว่าจะรักใครได้มากขนาดนี้
ตอนนี้ดินก็มาถึงร้านที่จะซื้อแหวนแล้ว ดินเข้าไปไม่ถึง 10 นาทีก็ออกมาพร้อมกับแหวนที่จะเอาไว้ให้จอยในวันพรุ่งนี้แล้ว
ระหว่างกำลังจะเดินกลับไปที่รถ สายตาของดินก็ไปสะดุดกับคนๆหนึ่งทางอีกฝากของถนน
ดินมองเพียงแว่บก็คิด ใช่นั้นจอยไม่ผิดแน่ เอ๋ ว่าแต่ทำไมกลับเร็วนักนะ
แล้วไม่ทำบอกเราเลยล่ะ อย่างเงี้ยก็เจอทำโทษซักหน่อยแล้ว ดินยิ้ม
ดินกำลังจะตะโกนเรียกจอย แต่ทันใดนั้นก็มีผู้ชายคนหนึ่งเดินเข้ามาโอบเอวจอยพร้อมกับเด็กอายุ 6 ขวบอีกคนหนึ่ง
ดินอึ้ง อะไรกัน มันคืออะไร ดินได้แต่นิ่งอยุ่อย่างนั้นจนทั้งสามขับรถออกไปแล้ว
ดินสับสนไปหมด เกิดอะไรขึ้นกันแน่ คนๆนั้นเป็นใคร คนรู้จัก เพื่อน หรือพี่ แต่มาโอบเอวคนรักของเขาพร้อมกับเด็กน้อยอีกคน
นั่นมันคืออะไรกันแน่ ดินได้แต่ยืนกลับหมัดอยู่ตรงนั้น
ไม่มันต้องไม่เป็นอย่างที่คิด เมื่อคิดได้เช่นนั้น ดินก็ขับรถไปหาจอยที่คอนโดทันที ระหว่างนั้นก็โทรหาจอยแต่โทนไม่ติด
ตอนนี้ดินใจร้อยรุ่มไปหมด เกือบเสียหลักตอนขับรถไปตั้งหลายรอบ
แต่ในที่สุดก็ถึงคอนโดของจอยจนได้ ระหว่างวนหาที่จอดอยู่
ก็ไปเจอรถคันหนึ่งเข้า มันคือคันเดียวกันกลับที่พึ่งเจอเมื่อกี้ชัวร์ๆ ดินคิด
ตอนนี้ดินกำลังมุ่งหน้าไปที่ห้องของจอยทันที
ก๊อกๆๆๆ
ทันทีที่เปิดประตูออกมา ดินถึงกลับผงะ เพราะคนที่เปิดประตูคือ
ผู้ชายคนเดียวกันกับคนที่ดินเห็นตอนนั้นเอง พร้อมกับเสียงของจอยถามออกมาว่า ใครมากันค่ะคุณ
สวัสดีครับ มาหาใครครับ
ขอโทษครับ ผมเคาะผิดห้อง
"ครับ ไม่เป็นไรครับ"
ดินได้แต่เดินกลับมาที่รถพร้อมคราบน้ำตาลูกผู้ชายที่หลั่งออกมาอย่างไม่ขาดสาย
ดินนั่งเสียใจอย่างหนักอยุ่บนรถ
ทำไมกัน ทำไมจอยต้องมาหลอกเราด้วย ที่บอกว่ารักเรามันคืออะไร
ทั้งๆที่เธอมีสามีพร้อมลูกอยุ่แล้ว มาให้ความหวังเราทำไม ฮือๆๆๆ
ตอนที่ร้องไห้อยู่นั้น ตาก็เหลือบไปเห็นหน้าหนึ่งของ นสพ. ชื่อดังเล่มหนึ่ง
มันเขียนว่า
ฆ่ายกครัว คู่สามี-ภรรยา พร้อมลูกชายวัยห้าขวบ โดนฆ่าตายยกครัว
ตำรวจสันนิษฐาน ว่าน่าจะมาจากปมชู้สาว เพราะก่อนหน้านี้สามีมีเรื่องกับผู้ชายคนหนึ่งที่มาติดพันภรรยาตัวเอง
อ่านต่อหน้า 19
พอดินอ่านจบ เอาว่ะ ในเมื่อมึงหลอกกู งั้นมึงก็อย่าอยู่เลย
กูยอมทำทุกอย่างเพื่อให้มึงรัก ยอมเปลี่ยนแปลงทุกอย่างเพื่อมึง
แต่มึงกลับตอบแทนกูอย่างนี้ งั้นมึงก็อย่าอยู่เลย อีจอย
ดินก็หยิบปืนออกมาจากช่องเก็บของในรถ ติดรถไว้เพื่อป้องกันตัว
แต่ไม่คิดว่าวันนี้จะได้เอามาใช้อีกแบบหนึ่ง
ดินก็เอาปืนเหน็บหลังแล้วขึ้นไปหาจอยที่ห้องอีกครั้ง ดินตอนนี้ไม่มีจิตใจที่สุขุมแล้ว
ตอนนี้จิตใจร้อนรุ่มไปหมด ด้วยความผิดหวังและเสียใจ ทำให้ดินไม่ลืมหูลืมตาแล้ว
ก็อกๆๆ
อ้าว คุณนั่นเอง มีอะไรเหรอค
ไม่ทันที่ฝ่ายชายจะพูดจบ ลูกกระสุนก็ผ่าทะลุสมองของเขาไปแล้ว
ร่างของชายหนุ่มล้มตึงอยุ่ตรงนั้นทันที
ดินก็ค่อยๆเข้ามาพร้อมปิดประตู หญิงสาวยังไม่รู้เรื่องว่าสามีของเธอ
ได้จากโลกนี้ไปแล้ว เพราะปืนของดินมันเก็บเสียงนั่นเอง
หญิงสาวก็ตะโกนออกมาจากในห้องน้ำถามสามีว่า ใครกันค่ะคุณ แต่ไม่มีเสียงตอบรับ
ตอนนี้หญิงสาวอาบน้ำให้ลูกน้อยอยู่ ทันใดนั้นดินก็ก้าวเท้าไปที่หน้าประตูห้องน้ำทันที อึดใจเดียวประตูห้องน้ำก็เปิด
ตอนนี้ปืนกระบอกโต ก็ยื่นออกไปข้างหน้าเรียบร้อย
พร้อมกับคำพูดของดินที่ว่า
ลาก่อน จอย
อย่า ฉันม่ะ.. ปัง ปัง ลูกกระสุนทะลุสมอของทั้งจอยและเด็กน้อยทันที
สองแม่ลูกตายคาที่
ทั้งสามศพ นอนจมกองเลือดอยุ่ตรงนั้น ดินมองหน้าจอยครั้งสุดท้าย แล้วพูดว่า
เธอทำตัวเธอเองจอย แม้ฉันจะรักเธอมากแค่นั้น แต่แบบนี้มันก็ทนไม่ได้เหมือนกัน
ดินพูดพร้อมน้ำตา ที่ไหลอาบเต็มแก้มทั้งสองข้าง ใช่ว่าเค้าจะไม่รุ้สึกอะไร
เค้าเจ็บมาก เจ็บจนไม่รู้จะอธิบายออกมาเป็นคำพูดใดๆ
ก่อนจะออกจากห้องไปดินเหลียวไปดูจอยอีกครั้ง แล้วก็กำลังจะออกจากห้องไป
ทันใดนั้นเสียงโทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้น ทันทีที่ดินหยิบขึ้นมาดู ก็ทำเอาเขาแทบหยุดหายใจ เพราะปลายสายนั่นคือ จอย
อะไรกัน จอยอยุ่นี่ไง นอนอยุ่ตรงนี้ ดินมอง แล้วนี้ใครกันที่โทรมา
ฮัลโหล ดินจ๋า จอยใกล้ถึงแล้วนะ เดี๋ยวเจอกันนะจ๊ะ
นี่จอยซื้อของฝากไปฝากดินเยอะเลย หวังว่าคงชอบนะ 555
เอ่อ เกือบลืมไปเลย คือวันนี้พี่แจนพี่สาวฝาแฝดของจอยกับครอบครัวเค้าจะแวะมาหาจอยนะคนที่จอยเล่าให้ฟังอ่ะ ว่าหน้าเหมือนกันมาก คนทักผิดกันบ่อยๆ ฮ่าๆ
เห็นว่าแจนเค้าจะแวะมาทำธุระน่ะ เลยแวะมาให้จอย เพราะเห็นว่าจอยจะกลับวันนี้
แล้วจอยก็อยากเจอหน้าหลานด้วย คงน่ารักน่าดูเชียว
ดิน ได้ยินอย่างนั้นก็ทำให้ดินแทบอึ้ง มองไปที่คนทั้งสามที่เขาพึ่งยิงไปอย่างเยือกเย็น โดยไม่ถามอะไรเลย
เขายังมีนิสัยเดิมๆที่ใจร้อน วู่วาม ไม่คิดหน้าคิดหลัง ทำให้ต้องเกิดสิ่งที่ไม่คาดคิดหลายอย่าง และครั้งนี้มันไม่ใช่แค่ความผิดธรรมดา
แต่มันคือ การฆ่าคนที่ไม่รู้อะไรเลย เพราะความใจร้อนของเขา
ฮัลโหล ฮัลโหลดิน อยุ่ป่าว เงียบเชียวนะ
จอย
ว่าไง มีอะไรเหรอ
ดินขอโทษนะ..
ฮัลโหล โหล ดิน ขอโทษอะไร จอยงงอ่ะ
ตุ๊ดๆๆๆๆๆๆ
ดินรุ้สึกว่าต้องทำอะไรซักอย่าง เพื่อเป็นสิ่งทดแทนในสิ่งที่ทำไป
แล้วปืนก็ค่อยๆเลื่อนขึ้นมาที่ขมับขวาช้าๆ
จอย ดินขอโทษนะ ฮือ ฮือ
ปังงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
จบแล้วครับ...ชอบกันไหมฮะ เรื่องมั้งหมดเป้นเรื่องที่ผมแต่งขึ้นเอง
กำลังอยู่ในช่วงนักหัดเขียนฮะ ติชมได้นะครับเต็มที่เลย