◉ เรื่องราวความ Nostalgia นี้ มันเริ่มต้นมาจากการที่ผมมีคอนโซล PS4 อยู่ที่บ้าน และสมัครสมาชิก PS Plus ที่มีการแจกฟรี เกม ๆ นึงที่เห็นละโคตรคิดถึง จนทำให้ผมต้องหวนรำลึกถึงขั้นโหลดมาเล่น ซึ่งถือเป็นการกลับไปจับเกมนี้อีกครั้งในรอบ 16 ปี ภายหลังจากที่ผมเล่นเกมนี้ครั้งสุดท้าย บนเครื่อง PC เมื่อสมัยอยู่ ม.3 ซึ่งก็บังเอิญว่าลองดีดเครื่องคิดเลขดูแล้ว มันคือเมื่อปี 2008 ปีเดียวกับที่ผมสมัครยูสนี้พอดิบพอดี!

◉ เกม ๆ นั้น ไม่ใช่เกมอินดี้ เกมนอกกระแสอื่นไกลเลยครับ ในทางกลับกัน ถ้าใครที่กล้าเคลมตัวเองว่าเป็นเกมเมอร์ที่เติบโตมาในยุค 2000s แล้วล่ะก็ มันคือโคตรเกมที่ใครก็ต้องรู้จักอย่างแน่นอน นั่นก็คือ "Grand Theft Auto : San Andreas" หนึ่งในภาคเสริมของเกม Open World ที่ครั้งนึง เคยเป็นตำนานแห่งเกมสามัญประจำเครื่อง ที่บรรดาร้านอินเทอร์เน็ต-คาเฟ่ ต้องมีติดเครื่องเอาไว้เรียกแขกแทบจะทุกสำนัก



◉ ต้องบอกก่อนว่า โชคดีหน่อยครับ ที่เวอร์ชั่นที่ผมโหลดมาเล่นนั้น มันเป็นแบบ The Definitive Edition กล่าวแบบบ้าน ๆ เลยคือ ตัวเกมมันทำการ Remastered เรื่องของงานภาพ แสง สี เสียง เรื่องความละเอียดต่าง ๆ ของฉากในเกม ตลอดจนถึงระบบการเล่นบางจุดให้มันดูทันสมัยมากยิ่งขึ้นนั่นเองครับ

◉ แต่นั่นก็ไม่ใช่ปัจจัยหลักที่ทำให้ผมอยากกลับไปเล่น เพราะแรงจูงใจของผม มันคือการที่ว่า ตัวเราวันนี้ในวัยเลข 3 ที่ผ่านร้อน ผ่านหนาวกับการไปลองเล่นเกมต่าง ๆ บนโลกใบนี้มาพอสมควร ทักษะการเล่นเกมแนวนี้ที่สั่งสมมามากขึ้น (แน่นอนว่ารวมถึง GTA V ด้วย) พัฒนาการด้านภาษาอังกฤษที่น่าจะช่วยให้เข้าถึงกับเนื้อเรื่องยิ่งขึ้น และที่สำคัญ ผมอยากลอง Challenge ตัวเองว่า ถ้าเราจะน็อคเกมนี้ ด้วยการไม่ใส่สูตรโกงเลย (Cheat Code) มันจะยากแค่ไหน! และต่อจากนี้ คือการรีวิว เท่าที่ผมพอจะนึกออก หลังจากเล่นจบไปแล้วเรียบร้อย...



◉ ถึงจะเป็นเวลาตั้ง 16 ปี แต่เชื่อไหมครับ พวกฉากต่าง ๆ Cut Scene หลาย ๆ ซีน ตลอดจนภารกิจหลาย ๆ มิชชั่นในเกม มันเหมือนเพิ่งผ่านพ้นไปไม่กี่เดือนก่อนนี้เอง มันคุ้นตา มันเป็นความทรงจำที่แว้บเข้ามา แบบเห้ย! เห้ย! เห้ย! ตลอดจริง ๆ มันให้ความรู้สึกว่าจำได้อ่ะ ตัวละครต่าง ๆ/จำได้ว่า มิชชั่นนี้ไงที่สนุก ๆ/ด่านนี้ไงที่ยาก ๆ ที่เคยอดหลับอดนอนเล่นให้ผ่าน/อ่อ จำได้ด่านนี้ตอนนั้นกูกดสูตรโกงเว้ย ฯลฯ เอาง่าย ๆ แค่ตอนเปิดเรื่องมา เจอ CJ สวมเสื้อกล้ามสีขาว เกงยีนส์ ถูกโยนมาทิ้งในซอยแคบ ๆ แล้วต้องปั่น BMX กลับเข้าบ้าน คือความทรงจำในวันวานของเรามันแว้บกลับมาอย่างไม่น่าเชื่อจริง ๆ เอาง่าย ๆ ครับ GTA V (*ภาคล่าสุด) ผมเพิ่งเล่นจบเมื่อ 4-5 ปีก่อน ยังจำได้ไม่แม่นเท่านี้เลย (ฮา)

◉ ไม่รู้ว่าเดิมมันมีไหม แต่ที่เล่นจบไปรอบนี้มันไม่มีให้เลือก Difficult (ระดับความยาก) คือถ้าถามว่ามันยากไหม ถ้าเอาจาก ปสก.การเล่นเกมของเรา ที่เจออะไรมานักต่อนักแล้ว เกมนี้ก็ไม่ได้อยู่ในระดับที่ยากจนเกินขีดความสามารถเราขนาดนั้น แต่บอกได้เลยว่า การไม่ใส่สูตรโกงแล้วเล่นนั้น มันคืองานหินแบบคนละเรื่องกับการดีดสูตรโกงจริง ๆ ครับ โดยเฉพาะในช่วงแรก ๆ ที่เรายังขาดแคลนทั้งพวกพ้อง ทั้งเงินทอง อาวุธต่าง ๆ และทักษะการใช้ชีวิตของตัวละคร

◉ เกมล่าสุดของค่าย Rockstar ที่ผมเล่นคือ Red Dead Redemption 2 คือขอคารวะใน Gimmick ที่ Rockstar เอาใจใส่ต่อเหล่าตัวละครทุกตัวจริง ๆ ทั้ง 2 เกม ผลิตออกมาในต่างยุคต่างสมัยกัน ธีมหลักของเกมก็คนละโลกกันเลย (แก๊งสเตอร์กับคาวบอย) แต่ Rockstar สามารถถ่ายทอดความกวนประสาท ความเกรียนลงในทุกตัวละคร จนเราคนเล่น ทั้งรัก ทั้งชัง และจดจำได้กับทุกตัวละครอย่างน่าทึ่ง

◉ ต้องยอมรับว่า พอให้มาเล่นตอนนี้ เกมมีจุดที่ชวนหงุดหงิด หัวร้อนพอสมควร โดยเฉพาะพวกหลักการฟิสิกส์ที่บิดเบี้ยว ผิดเพี้ยนไปหมดของพวกการยิงปืน การเตะต่อย การวิ่ง การกระโดด การขับขี่ยานพาหนะต่าง ๆ

◉ ว่าด้วยเรื่องยานพาหนะ ขอหยิบเอาการ "ขับเครื่องบิน" มาพูดแยกข้อเลยละกัน แม่งยังคงเป็นฝันร้ายโคตร ๆ ในทุกการกลับมาเล่นแฟรนไชส์นี้จริง ๆ แล้วพวกขยันใส่เข้ามาทุกภาคซะด้วยนะ กว่าจะผ่านไปได้ ก็แทบปาจอยอยู่ล่ะ

◉ ในวันที่เราแกร่งกล้าขึ้นทางภาษาแล้ว การกลับไปเล่นครั้งนี้ มันทำให้อินขึ้นมากจริง ๆ และได้ค้นพบว่า นี่คือหนึ่งในเกมที่มีเนื้อเรื่องโคตรเข้มข้นจริง ๆ มีการชิงไหว ชิงพริบ หักหลังกัน แบ่งพรรคแบ่งพวก มีการยึดโยงเรื่อง Good Cop Bad Cop ด้วย อีกอย่างนึงคือ หากเทียบกับ GTA V แล้ว ผมมองว่า การที่ภาคนี้เราได้สวมบทบาทแค่เป็นนาย Carl Johnson มันยิ่งทำให้เราเข้าถึงเกมได้ดีกว่าการสลับเล่น 3 ตัวละคร เพราะเราได้เห็นพัฒนาการตัวละครทุกย่างก้าวที่ค่อย ๆ ยิ่งใหญ่ขึ้นเรื่อย ๆ จากการบังคับของเราเอง

◉ เพิ่งมาสังเกตว่า เกมมีอะไรซุกซ่อนอยู่เพียบไปหมดเลยจริง ๆ ทั้ง Side Quest, Mini Game ต่าง ๆ ที่ทำให้เราไม่เบื่อ และช่วยรีแล็กซ์เราได้เป็นอย่างดี หากว่าเราอยากหนีจากความวุ่นวายในการทำภารกิจ ซึ่งผมว่านี่น่าจะเป็นจุดแข็งที่อาจจะส่งไม้ต่อให้กับหลาย ๆ เกมในยุคหลัง ๆ เลยก็ว่าได้ครับ



◉ สุดท้ายนี้ ถ้าจะหยิบเอาเกมที่วางแผงไปตั้งแต่เมื่อปี 2004 หรือเมื่อ 20 ปีก่อน มาวิจารณ์อย่างจริงจัง เจาะลึกทุกประเด็น จับผิดทุกประการ มันก็คงดูไม่แฟร์ไปซะหน่อย เอาเป็นว่าใครที่อาจจะเป็นเด็กรุ่นหลังที่ยังไม่เคยสัมผัสเกมนี้ ผมเชียร์ให้ลองดูสักครั้ง จะได้เห็นวิวัฒนาการว่า การเล่น Open World ของคนยุคก่อนนั้นเป็นยังไง ...ส่วนใครที่ตอนนี้เบื่อ ๆ ไม่มีอะไรให้เล่น อยากหวนรำลึก คิดถึงวันวานสมัยวัยเยาว์ ผมมองว่า GTA San Andreas น่าจะตอบโจทย์ได้เป็นอย่างดี และในฐานะที่เล่นเกมนี้จบอีกครั้ง ในรอบ 16 ปี สำหรับผมแล้ว นี่คือตำนานแห่งวิดีโอเกมที่ยังมีลมหายใจโดยแท้จริงเลยล่ะครับ

ปาเมาส์ทิ้งเพราะด่านโรงเรียนบินกับเครื่องบินบังคับหลายรอบล่ะ

ผมว่า SA คือภาคที่ทะเยอทะยานที่สุดละในบรรดา GTA ทั้งหมดที่ RS เคยทำมา

- แมพโคตรพ่อใหญ่ ตอนนั้นเล่นไปถึงที่ไปปล่อยไว้ตรงชนบท (ที่รถตำรวจกลายเป็นรถ SUV) โคตรทึ่งเลย เอาตัวละครเราไปทิ้งโคตรไกลจากที่เดิมแบบนี้ได้ด้วยเรอะ
- เนื้อเรื่องโคตรยาวววว ไม่เคยเล่นจบเลยสักรอบ ซื้อบน Steam ไว้นานละก็ยังไม่จบ ถ้ากวาดสตอรี่หมดนี่อาจจะกินเวลาไปหลายวันได้ ยกเว้นว่าจะนับ DLC ด้วยถ้างั้น GTA4 อาจจะกิน
- ระบบโคตรละเอียด คือระบบหลายๆอย่างเช่นฟิสิกส์อาจจะยังด้วยข้อจำกัดของระบบคอมสมัยนั้น (GTA4 ชนะเรื่องนี้ขาดยกเว้นเรื่องขับรถที่แบบ... ) แต่พวกรายละเอียดลึกๆลงไปงี้ ผมมองว่า SA ทำได้สุดที่สุดละ ทุกวันนี้ก็ยังไม่มีใครกินเรื่องนี้นะ (5 มันแค่ Streamline ให้ระบบความชำนาญดูง่ายขึ้นเฉยๆ)
- การปั่นจักรยาน การขับเครื่องบิน ฯลฯ พวกนี้คือกล้ามากๆที่ใส่มา (Vice City ใส่ฮ.มาบังคับกันขี้แตก) เสียดายว่ามันยังไม่ Refine อะไรมากก็เลยออกมาเป็นแบบนั้น

โดยรวมๆผมมองว่ามันเป็น 1 ในประสบการณ์เฉพาะยุคสมัยของเรานั่นแหละ เหมือนเกมหมาที่เรารักอย่าง RO งี้ มันไม่มีทางจะรีเมคให้ดีเท่าสมัยนั้นได้แล้ว สมัยนั้นดราม่าโคตรเยอะเลย

มิสชั่น เครื่องบิน วางระเบิด

หัวร้อนไปหลายรอบมาก

มือไม่นิ่งสักที

ภารกิจเครื่องบินบังคับในเมือง 2 โครตกำหมัดอะกว่าจะผ่านไปได้
ที่ชอบของภาคนี้เลยคือการพัฒนาตัวละครอะโครตแจ๋งใช้ปืนจนชำนานแล้วจะยิงสองมืองี้ ชอบไปเรียนมวยที่เมือง 3 ท่ามันเท่ดี

ทุกวันนี้ผมยังคิดถึงระบบ Character Growth จากภาคนี้อยู่เลย
อ้วนผอม Driving Skill ดำน้ำ วิชาต่อสู้ บลาๆ ระบบใส่มาค่อนข้าง fantasy (ไอระบบที่ CJ ไปเรียนวิชาต่อยจากยิมในแต่ละเมืองได้นี่โคตรเจ๋ง)

คือมันรู้สึกว่าตัวเอกเป็นอะไรที่เราอยากให้เป็นได้ เราเลยอินกับความเป็นซีเจ อยู่พอสมควร ได้ทำอะไรบ้าๆกับตัวละครที่เราชอบ ไปลองทำนั่นทำนี่ เรียนสกิลนั่นนี่ 55+

ผิดกับภาค 5 ที่ดูเกมจะอยากให้เราเป็น/คิด อย่างที่ตัวละครอย่าง Michale,Trevor,Franklin คิด กลายเป็นผมไม่ค่อยติด Free Roaming ในเกมภาค 5 ไปซะได้ คือเล่นจบแล้วไม่ค่อยอยากเล่นกับตัวละครพวกนี้แล้ว เพราะรู้สึกว่า เราจะอินกับความเป็นตัวละครนั้นๆเกินไปจนไม่อยากเห็นมันออกนอกลู่นอกทาง ไปใช้ชีวิตแปลกๆ 555

ไม่ค่อยอิสระในการพัฒนาตัวละคร เหมือนทาง SA แต่ก็เข้าใจได้ว่า Setting ของภาค 5 มันไม่ใช่เกมแฟนตาซีแบบ SA ไปแล้ว

-*เพิ่มเติม ไม่ได้บอกว่าระบบภาค 5 ไม่ดีนะ กับตัวเอกสามตัว ผมบอกเลยว่าผมอินกับเนื้อเรื่องของเกมภาค 5 มากๆ มันทำให้การเล่นเกมได้ฟีลลิ่งดูหนังจารกรรม หนังชีวิตดีๆเรื่องนึงเลย แต่ในแง่ของคาแรคเตอร์แล้ว มันไม่ตอบสนองความต้องการส่วนตัวของผมแค่นั้นเอง เพราะตัวละครแต่ละตัวมันมี พื้นเพ มีสตอรี่ มีการาเติบโตที่เป็นไปตามเนื้อเรื่องแล้ว พอเกมจบ ให้ผมเล่นตัวละครต่อ ผมเล่นไม่ไหว ไม่ใช่ไรหรอก มันรู้สึกขัดๆกับสิ่งที่ตัวละครทำมา อยู่ดีๆจะให้เป็นคนบ้าไล่ยิ่งคนในเมือง เอาไมเคิ่ลไปปีนรั้วโดดร่ม มันก็แปลกๆ 55+

ผมลบเกมก็เพราะไอ่มิชชั่นเครื่องบินนี่แหละ แม่งจะยากไปไหน 5555

ในด้านเนื้อเรื่องผมให้เหนือกว่าทุกภาคเลย เข้มข้น นาน มี ทุกอย่าง มีความอิสระ แก๊ง ทรยศ ล้างแค้น ชิงไหวพริบ มีทุกอย่าง

แล้วยิ่งระบบฝึกตัวละครนี่ยิ่งตำนาน วิ่งเยอะๆผอม กินเยอะอ้วน ออกกำลังกายล่ำ ฝึกมวยได้สไตล์มวย

ภาคนี้สมัยเล่นออนไลน์สนุกมาก ยุคแรกๆของ GTA online

เนื้อเรื่องเล่นไม่เคยจบเพราะไม่มีเครื่อง
ไปเล่นร้าน บางทีเพื่อนขอเล่นด้วย ต้องไปบ้านร้าง เพื่อปลดล็อคเล่น2 คน ไม่รู้ใครเคยทำมั้ย
โคตรมันส์

ติดเครื่องบินเหมือนกัน

พอคิดแล้วสนุกจัดย้อนไปวัยเด็ก

55555 อ่านแล้วไม่ใช่ผมคนเดียวสินะที่เลิกเล่นเพราะขับเครื่องบิน ก่อนจะกำเนิด soul series ก็ปาจอยกับไอนี่แหละ