อยากปรึกษาหน่อยครับ คือส่วนตัวผมยัง 50/50 กับการมีลูก คือใจนึงก็อยากมี แต่อีกในนึงก็กลัวเลี้ยงดูไม่ดีพอ คุณภาพชีวิตตัวเองและแฟนจะลดลงหลังการมีลูก (เช่น เวลาออกกำลังกาย การใช้จ่ายรายเดือนต่างๆ) และรู้สึกว่าไม่ได้รักเด็กขนาดนั้น

ซึ่งความพร้อม สำหรับผม หลายๆคนก็บอกว่า น่านะก็พร้อม การเงินพอได้ รายรับต่อเดือนผมกับภรรยาก็พอมีพอกินระดับนึง (ทำงานเอกชน เงินเดือนมันคง) ภาระมีแค่ผ่อนคอนโด แต่ก็ยังกังวลกับการเก็บออมเพื่อการเกษียน เลยยังรู้สึกไม่พร้อม

แต่หลายๆคนก็จะบอกว่า มีลูกไปเถอะ สุดท้ายก็จะหาทางปรับชีวิตการใช้จ่าย กับการใช้ชีวิตได้เอง ผมเลยอยากรู้ว่าไอ้ความรู้สึกครึ่งๆกลางๆ ที่ผมเป็นตอนนี้ ควรจะทำให้ผมคิดว่าไม่ควรมีลูก เพราะจะให้ความรักกับลูกได้ไม่เต็มที่ และไมไ่ด้ชอบเด็กขนาดนั้น หรือจริงๆ พอเราเป็นพ่อคนแล้ว ความรู้สึกพวกนี้จะหายไปเลยครับ และตั้งมั่นกับการเลี้จงเจ้าตัวน้อยมากๆ

ผมเคยทดลองเลี้ยงหลานตัวเล็กๆดู เพื่อหาคำตอบเรื่องนี้กับแฟนครับ
ลองเลี้ยง 3 วันเต็มๆ
เลยได้คำตอบว่า ..

ไปคุยกับแฟนท่านสิ เราต้องรู้ตัวเองก่อน ว่าไหวแค่ไหน

ถ้าจะมีมีลูก ต้องตกลงกันเรื่อง แบ่งแยกค่าใช้จ่ายไว้เลี้ยงเด็กให้ชัดเจน วางแผนระยะสั้น1-3ปีไปเรื่อยๆ เพราะอนาคตมันเปลี่ยนได้

ซึ่งแน่นอน อาจจะมีค่าใช้จ่ายส่วนตัวเข้ามาระหว่างนั้น เช่นป่วย ซื้อของใหญ่ สิ่งไม่คาดฝัน




แต่ถ้ายังไม่พร้อมก็รออีกสักหน่อย วางแผนถึงจะที่จะเก็บตังได้เท่าไรถึงพร้อมจะมี

แต่ถ้าไม่มีเลย ก็ไม่ได้ผิดอะไร ใช้ชีวิตให้มีความสุขในทุกๆวัน และมองเผื่ออนาคตการเกษียณด้วยก็ได้ว่าจะพอมั้ย
อาจจะต้องทำประกันนสุขภาพไว้เผ่

วางแผนครับ ไม่รู้ว่าคุณอายุเท่าไหร่ ใช้เวลาวางแผนระยะยาวเลยครับถ้าอยากจะมีลูกจริงๆ การมีทุกอย่างพร้อมแล้วเตรียมทุกอย่างพร้อมแล้ว และมีลูกเป็นสิ่งที่ดีที่สุดแล้วครับ เด็กโตขึ้นค่าใช้จ่ายเพิ่มขึ้นตลอดนะครับ ส่วนความรัก การเลี้ยงดูถึงเวลานั้นเราจะรู้สึกเองครับว่าเราต้องทำอะไรบ้าง ส่วนที่บอกว่ามีไปก่อนมันก็เหมือนมาแก้ปัญหาเฉพาะหน้าอ่ะครับ

รักอิสระอย่ามาลูก พูกจริงๆ

ถ้ากลัวชีวิตจะหายไป ไม่ต้องมีหรอกครับ

เพราะจะมีคือเราต้องเอาชีวิตเราให้เค้า

ข้อแม้เยอะ จะมีไปทำไมครับ เอาแค่ไม่ได้รักเด็กก็จบแล้วมีก็พลังลบล้วนๆ เพราะลูกต้องอยู่กับเราแทบจะทั้งวันจนเขาโตนู้น

ถามตัวเองดีกว่าครับ พร้อมไหม อยากมีเพื่ออะไร
เลี้ยงเด็กเหนื่อยทุกคนอยู่แล้ว กว่าจะโตมาได้ ต้องทุ่มเททั้งเงินทั้งเวลาทั้งหัวใจ แต่คนรักลูกสุดท้ายจะพูดเหมือนกันหมดว่า "เหนื่อยแต่สุขใจ"

มีหลายคนรุ้จักที่คิดคล้ายนี้คือยังไม่พร้อมค่อยมี แต่พอปล่อยให้มีจริงๆมันดันไม่มาน่ะสิครับ

ส่วนตัวคิดว่าถ้ามีความคิดแว่บนึงจะมีลูกแล้วพร้อมด้านการเงิน ก็ควรเอาเลย

ถ้ามาตั้งถามแบบนี้ คือยังไม่อยากมีครับ

ตอบในฐานะ พ่อลูก 1 หมาดๆ ยาวหน่อยนะครับ

ผมตัดเรื่องการเงิน ฐานะทิ้งออกไปก่อน เพราะถ้ามีลูก ยังไง คุณและแฟน ก้ต้องหาให้มี ใช้คำว่า ก้ต้องหาให้มี หาให้พอ หาเผื่ออนาคตลูก นะ
เอาล่ะ มาเข้าประเด็น
เช็คตัวเองกับแฟนก่อนครับ ว่า พอ หรือยัง พอในที่นี้คือ เที่ยวพอหรือยัง ใช้ชีวิต อิสระ เที่ยวเต็มที่ พอหรือยัง ปาร์ตี้พอหรือยัง ช๊อปปี้ลาซาด้า ตัณหาตัวเอง พอหรือยัง ถ้าคิดว่าพอแล้ว ลุย

มีลูก ไม่ใช่เรื่องเล่นๆ รายละเอียดยิปย่อย อีกเพียบ เหนื่อยสายตัวแทบขาด แต่

แต่โคตรมีความสุข ในชีวิตตัวเอง และ ชีวิตที่เหลืออยู่ต่อไป เพื่อที่จะได้เห็นอนาคตลูก เติบโต สำหรับผม ผมพอแล้ว ต่อไปเป็นลูก แล้ว

จขท. ตอบตัวเองให้ได้ก่อนจะมีลูกว่า พอหรือยัง

ชีวิตเปลี่ยนไปมากจริงๆ ตอนนี้ลูกชาย 7 ขวบ เวลากว่า 50% คือให้ลูกเลยครับ ที่เหลือคือทำงาน ค่าใช้จ่ายจามการเลี้ยงดูเลยยิ่งเน้นการศึกษานี่บานปลาย ไม่รวมของเล่นของกิน แต่ผมก็มีความสุขมากๆที่มีลูกนะครับ

“เลือดเนื้อ เชื้อไข”
ทุกสิ่ง อุดมคติ การใช้ชีวิต ความกร่าง ใจร้อน เปลี่ยนแปลงหมด
อ่อ…มันมี บัพตีบวกเรื่องการทำงานด้วยครับ


โดยปกติ หากเราเปลี่ยนกิจวัตรประจำวัน มันจะพาสิ่งอื่นในชีวิตเราเปลี่ยนด้วย

แต่อีกในนึงก็กลัวเลี้ยงดูไม่ดีพอ ==>>>> สิ่งนี้ไม่ใช่ปัญหาครับ ปัญหาคือคุณอยากมีหรือเปล่า นั่นแหละที่สำคัญ เลี้ยงเด็กมันเหนื่อยนะครับ ยิ่งช่วงคลอดนี่ ผมนอนรอบละ 1 ชั่วโมงกับแฟนตลอด
บางคนไม่ได้อยากมี พอมีแล้วก็เลี้ยงแบบทิ้งๆ ขว้างๆ จากนั้นก็กลายมาเป็นภาระของสังคมต่อไป

1.คุยกับภรรยาก่อน: ถ้าภรรยาไม่อยากมีแล้วคุณเฉยๆ ก็จบ

2.ถ้าได้ข้อสรุปว่าอยากมีลูก ก็เลือกเวลาครับ ไปเที่ยวไปเล่นอะไรให้พอใจก่อน เพราะถ้ามีแล้ว เวลาส่วนตัวจะหายไปเลย ต้องมาเลี้ยงลูกแทน

3.เลี้ยงลูกเนี่ยทั้งสนุกทั้งเหนื่อย ทั้งทุกข์กับสุขครับ จากใจพ่อลูกสองครับ ได้ความสุขแบบใหม่ที่ทดแทนไม่ได้มา แต่ความสุขส่วนตัวที่เคยมีก็ลดลง ดีอย่างเสียอย่างครับ