ตระกูลนี้เค้าไม่นั่งบัลลังก์มาหลายร้อยปีแล้วครับ ตอนที่อารากอนเข้ามาเป็นขุนพลที่กอนดอร์ก็ไม่ได้เผยตัวว่าเป็นเชื้อสายกษัตริย์

ผมไม่เก็ทเรื่องที่ท่านว่า ตัดสินใจพลาดเรื่องไปมอดอร์ อันนี้ตัดสินใจพลาดยังไงนะครับ ไม่ได้อ่านนานจนผมอาจจะลืม แต่เท่าที่จำได้คือตั้งใจไปมอดอร์เพื่อเบนความสนใจของเซารอน เข้าใจว่าถ้านั่งบัลลังก์คุยผ่านแค่พาลันเทียร์ อารากอร์นน่าจะกลัวว่ามันจะดึงทัพออกมาไม่หมดมอดอร์ เลยต้องไปท้าถึงหน้าประตูดำ

ส่วนเรื่องไม่ยอมนั่งบัลลังก์นี่เหมือนแกจะปลอมตัวไปเป็นที่ปรึกษาของกอนดอร์อยู่นะถ้าจำไม่ผิด คงเห็นว่าบ้านเมืองก็โอเคดีแล้วเลยเดินออกมา ไม่อยากให้มีศึกภายใน คิดแง่ดีนะครับ

ศึกประตูดำที่ว่าสมเหตุสมผลนะครับจากมุมมองในหนังสือ เพราะไม่มีใครรู้ว่าโฟรโดกับแซมอยู่ที่ไหนเป็นยังไงบ้าง

ข่าวคราวสุดท้ายที่ฝ่ายพันธมิตรรู้ คือ จากฟาราเมียบอกว่าโฟรโดกำลังมุ่งหน้าไปมินาธมอร์กุล (ซึ่งเป็นป้อมของนาซกุล ทุกคนเลยลงความเห็นว่ารอดยากมาก ๆ แต่เซารอนยังไม่มาปรากฎตัวแปลว่าแหวนยังไม่ถูกค้นพบ)

อารากอร์นเลยตัดสินใจแสดงตัวกับเซารอนทางพารันเทียว่าทายาทของเอเรนดิลยังดำรงอยู่และดาบนาร์ซิลได้ถูกตีขึ้นใหม่เป็นอันดูริล เพลิงแห่งโลกตะวันตกที่ลุกโชนอีกครั้ง

การแสดงตัวของอารากอร์น ก็เพื่อทำให้เซารอนหวาดระแวงว่าอารากอร์นที่ปิดบังตัวเองมาตลอดมาแสดงตัว อาจจะแปลว่าได้แหวนเอกมาครองแล้ว และคงหนีไม่พ้นการที่แหวนจะถูกใช้เป็นอาวุธเผด็จศึกตัวเซารอนเอง

เพื่อย้ำความเข้าใจผิดของเซารอน อารากอร์นเลยเดินทัพไปท้าที่หน้าประตูดำเสียเลย เพื่อให้เซารอนพุ่งความสนใจทั้งหมดมาที่ประตู แต่ทั้งสองฝ่ายก็ยังบลัฟใส่กันอยู่ยาว ๆ หน้าประตู ไม่รู้ว่าสรุปแหวนอยู่ไหน

เซารอนก็ไม่แน่ใจว่าถ้าอีกฝ่ายมีแหวนจะแอบส่งไส้ศึกเข้ามาทำไม (หมายถึงโฟรโดกับแซม) ฝ่ายอารากอร์นก็แตกตื่นที่เห็นว่าฝ่ายเซารอนมีเสื้อมิทธริลของโฟรโด

---------

ส่วนเรื่อง เดเนธอร์ ลุงแกไม่ยอมรับความเป็นทายาทของอารากอร์นครับ คล้าย ๆ โบโรเมีย เลยที่มองว่าคนพวกนี้ทิ้งความรับผิดชอบ ไม่มีค่าพอจะให้มาปกครองกอนดอร์ คือถึงอารากอร์นแสดงตัวหรือไม่แสดงตัว เสนาบดีแห่งป้อมปราการขาวก็รู้ถึงการมีอยู่ของเชื้อสายของเอเรนดิลอยู่แล้ว ลุงแกแค่ไม่ยอมรับ

ส่วนในมุมอารากอร์น ก็ไม่อยากจะแสดงตัว เพราะมองว่าภัยพิบัติที่เกิดกับมิดเดิ้ลเอิร์ธ เกิดจากความผิดของตระกูลตัวเองที่ไม่ยอมทำลายแหวน ในหนังสือถึงขนาดไม่ยอมเข้าไปในมินาธทิริธด้วยซ้ำ ไปตั้งกระโจมพักอยู่นอกเมือง ตอนฟาราเมีย เอโอวีน กับเมอรี่ ต้องไช้กาฬเจียนตายก็ต้องไปเรียกมาจากนอกเมืองให้มาที่หออภิบาล

อารากอน เป็นคนที่มีความสามารถและเหมาะสมในการนั่งบัลลังก์ แต่ไม่ทำหน้าที่ โผล่มาเมื่อมีภัยจริงๆ ในหนังสือระบุว่า อารากอน เคยออกมาช่วย กอนดอร์ สู้ศึกแต่ไม่แสดงตัวอยู่
มันก็เหมือนพวกที่มีปากมีเสียงในสังคมไม่ยอมออกมาเรียกร้องประชาธิปไตยแหละครับ
ความเห็นส่วนตัวนะครับ อ่านรอบล่าสุดหลังจากเริ่มอินการเมืองเลยมีความคิดแบบนี้โผล่มา

พลาดตอนไปมอร์ดอร์ ผมคิดว่าประเมินกองกำลังตัวเองสูงไป โพรโด ไม่ใช่ตัวแปรที่น่าไว้ใจขนาดนั้น
ส่วนเรื่องไม่นั่งบัลลังก์ความเห็นตามเม้นบนนะครับ

ปัญหาคือถ้าโพรโดพลาด กอนดอร์ล่มเลยนะครับ
กลับกันประกาศตัวว่าทายาทเอเรนดิลกลับมาครองบัลลังก์พร้อมดาบนาร์ซิล ดูจะเป็นภัยคุกคามเซารอนได้มากกว่ารึปล่าว ตามนิยาย เซารอน มันขึ้นกลัวเหมือน มอร์กอธ ไหมตรงรนี้จำไม่ได้ละ

ส่วนเรื่องบัลลังก์ สองเม้นบนนะท่าน

ปล.อย่างเพิ่งเบื่อหรือเครียดนะครับ ผมไม่ได้เถียงกับใครเรื่อง อารากอน นานละ กำลังสนุก

ต้องย้อนกลับไปตั้งแต่การประชุมสภาเอลรอนด์ที่ริเวนเดลเลยครับ ที่ประชุมคุยกันแล้วว่าต้องหาวิธีจัดการแหวนให้ได้ซึ่งก็มีหลายไอเดีย เช่น เอาไปฝากไว้กับทอม บอมบาดิล ทิ้งทะเล หรือเอามาใช้เป็นอาวุธต่อกรกับเซารอน

แต่มาจบที่โฟรโดจะเป็นคนถือแหวนไปทำลายในมอร์ดอร์ ซึ่งในหนังสือก็คล้าย ๆ กับในหนังคือ พวกที่รู้เรื่องแหวนก็ไม่กล้าถือครองแหวนเพราะกลัวจะโดนครอบงำ ส่วนบางพวกก็ไม่ไว้ใจให้คนอื่นถือแหวน ก็เลยมาตกที่โฟรโด

ไม่ชัดเจนว่าแผนการของแกนดาร์ฟ จริง ๆ จะไปทางไหน แต่วิเคราะห์กันว่า แกนดาร์ฟ น่าจะยอดเขาเวสเตอร์ท็อป แล้วหลอกว่าจะขึ้นเหนือไปลอธลอริเอนส์เพื่อหลบการสอดแนมของซารูมาน แต่จะลงใต้ไปมินาธทิริธแทน เพราะในคณะเดินทางมีโบโรเมียอยู่ด้วย แต่บางคนก็บอกว่าท่าทีของโบโรเมียไม่ค่อยน่าไว้วางใจ แกนดาร์ฟอาจจะเปลี่ยนใจขึ้นเหนือไปที่บึงมรณะก็ได้ แต่แกนดาร์ฟจะเข้าไปในมอร์ดอร์ทางไหนไม่มีใครรู้แน่ชัด

เรื่องโฟรโดพลาดหรือไม่พลาด อารากอร์นถือว่าเป็นชะตาของผู้ถือแหวนตั้งแต่ตอนคณะเดินทางล้มสลายที่อามอนเฮน ในหนังก็มีฉากนี้เหมือนกันที่อารากอร์นบอกกิมลีกับเลโกลัส ว่าชะตาของผู้ถือแหวนอยู่นอกเงื้อมมือของพวกเราแล้ว และเราจะไม่ปล่อยให้เมอรี่กับปิปปินส์ถูกจับไปทรมาน

ส่วนเรื่องการบุกประตูดำ ถ้าตัดแหวนออกไปจากสมการไป ต่อให้อารากอร์นขึ้นครองราชย์และรวมทัพพันธมิตรก็ไม่ชนะเซารอนครับ ดังนั้นในหนังสือเลยชื่อบทว่า 'วิวาทะครั้งสุดท้าย' ซึ่งแกนดาร์ฟ เป็นคนอธิบายกับที่ประชุมว่าสถานการณ์ตอนนี้ไม่มีทางอื่นจะหยุดเซารอนได้ นอกจากการทำลายแหวนแล้ว

และผู้ครองแหวนตอนนี้ น่าจะอยู่ที่ไหนสักที่ในมอร์ดอร์ ดังนั้นแผนคือยกทัพเท่าที่รวบรวมได้ ไปยั่วยุเซารอนที่หน้าประตูดำ ซึ่งเป็นการเดิมพันครั้งสุดท้ายจริง ๆ เพราะจะแพ้หรือชนะ ถ้าโฟรโดทำลายแหวนไม่สำเร็จทุกคนยังไงก็ไม่รอดแน่นอน แค่ช้าหรือเร็ว

ส่วนเรื่องการครองบัลลังค์ บทมันเหมือนจะเขียนมาว่าอารากอร์นตั้งใจจะเป็นกษัตริย์มาตั้งแต่แรก แต่จริง ๆ ไม่ได้ตั้งใจชัดเจนขนาดนั้น เพิ่งจะมาชัดเจนตอนเล่มสาม ที่ชูธงดวงดาวเหนือต้นไม้ขาวตอนเอาเรือจากทางใต้มาช่วยมินาสทิริธ ตอนเป็นโธรองกิล อันนั้นแค่ออกมาเดินทางไปเรื่อย ๆ เฉย ๆ