เรื่องก็คือตอนนี้คุณมีโอกาสได้เข้าทำงานอยู่กับบริษัท A เกี่ยวกับงานบริการขับรถรับส่ง

คุณเป็นเด็กไฟแรง เคยขับแท็กซี่มาก่อน 3 ปี

บริษัท A มีชื่อเสียงเก่าแก่มามากกว่า 100 ปี เป็นอันดับ1 ด้านการบริการขับรถ

เป็นแหล่งสร้างชื่อนักขับรถชั้นดัง ขับรถให้แก่รัฐมนตรี คนใหญ่คนโต มากมาย

ทำงานกับบริษัท A คุณจะได้รับประกันชีวิตแบบตายเท่านั้นถึงได้ กับ เบิกค่ารักษาได้แต่ต้องตามจริงเท่านั้น

สำหรับเงื่อนไขการทำงานขับรถของบริษัทนี้คือ

รถที่คุณขับนั้นเค้าไม่มีเข็มขัดนิรภัยให้คุณนะ เกียร์รถก็มีแค่เดินหน้าถอยหลัง ไม่มีเกียร์อื่น

เค้าให้เหตุผลว่าเข็มขัดมีทำไม คนจะตายไม่ตายคุณต้องมีสติตอนขับไม่ใช่แค่คาดเข็มขัด อย่ากินเหล้าแล้วขับสิ อย่าอดนอน

เกียร์อื่นไม่ต้องมีหรอก เหยียบเบรกแทนได้ ไม่ก็ดับเครื่องรถก็นิ่งละ

เออเพิ่มเติมอีก กระจกรถมีนะแต่เปิดไม่ได้ ไว้กันบุกรุกกันลมเฉยๆ เวลาจะรับบัตรก็เปิดประตูแทน

เอาเงินส่วนนี้ไปพัฒนาการดูแลลูกค้าดีกว่า พัฒนาเบาะลูกค้าให้สบาย สร้างชื่อเสียงแก่องค์กร

เพราะลูกค้านั้นสำคัญกว่าประโยชน์ส่วนตนเอง อาชีพเรามันอาชีพบริการ ความสำเร็จของการบริการคือลูกค้าพอใจ

คุณก็ได้เกียรติยศจากการทำงานกับเรา


อยากทราบว่า คุณพร้อมทำงานในองค์กรนี้ไหม และ คุณคิดว่าคุณจะอดทนทำงานจนได้ตำแหน่งผู้บริหารในองค์กรนี้ไหม

หากการจะได้ตำแหน่งผู้บริหารคุณต้องไม่เคยมีประวัติเรียกร้องบริษัท รวมถึง ต้องทำงานกับบริษัท มากกว่า 15ปี

ปล. ทั้งหมดนี้คือบริบทที่ทำงานผม ซึ่งไม่ใช่บริษัทขับรถ
แต่คืออาชีพบริการที่รูปแบบการทำงานเป็นแบบนี้เลยครับ

รถไม่มีเข็มขัด ผิดกฎหมายป่าว ตำรวจเรียกเดี๋ยวซวยอีกไม่ทำหรอก

ถ้าจากข้อมูลที่มี ก็ไม่ทำครับ

แค่เริ่มต้น ยังเอารัดเอาเปรียบขนาดนี้ อนาคตไป น่าจะมีตามมาอีกชุดใหญ่

อีกอย่าง ผมไม่เคยซื้อไอวลี ลูกค้าต้องมาก่อน ลูกค้าคือพระเจ้า อะไรพวกนี้เลย

ถึงแม้จะเป็นงานบริการก็ตาม แต่ก็ควรจะให้เกียรติกัน ในทุกอาชีพอะ

บริษัทนี้ใหญ่มาก และ ใหญ่จริงครับ

ตำรวจเห็นโลโก้รถแล้วปล่อยผ่าน คนขับรถจากบริษัทนี้การันตีเก่งทุกคนครับ

เก่งได้จากการต้องรักษาชีวิตผู้รับบริการและตนเองให้รอดไปพร้อมกัน 55

ขอบคุณมากครับ ขอกดแผล่บให้ก่อน

และผมจะกระซิบคุณเพิ่มอีกอย่างว่า

“อันนี้คือเรื่องจริงของอาชีพบริการที่ผมเจอมากับตัว

และแน่นอนว่าผมไม่ใช่อาชีพขับรถแน่นอน 55

แต่มันเป็นตลกร้ายในวงการที่ผมไม่รู้จะตอบคำถามผู้บริหารอย่างไร

ผมเลยถามพวกคุณนี่แหละ “

ไม่ทำ ส่วนมากจากประสบการณ์ เจอพวกคนใหญ่คนโต อีโก้เยอะ ทำตัวเหนือมนุษย์
ผมทำงานด้วยแล้ว อึดอัดใจมาตลอด ต่อให้รายได้สูง ก็ไม่คุ้มกับสภาพจิตใจที่ต้องเจอครับ

ตกลงอันนี้เป็นการเปรียบเทียบ (กับอาชีพขับรถ)

หรือเป็นบริษัทที่ให้บริการเกี่ยวกับคนขับรถจริงๆอ่ะฮะ

อ่านไปอ่านมาผมเริ่มงงเองละ 555

เป็นมนุษย์ครับ ไม่ได้เป็นอะไหล่หรือเป็นจักรกลที่จะเห็นเงินสำคัญกว่าชีวิตและความสุขตัวเอง เลือกไม่ทำครับ การทำงานที่บาลานซ์ไม่ตรงกันแบบนี้ไม่มีความสุขเปล่าๆ

เปรียบเทียบอาชีพผมครับ 55
ลักษณะองค์กรเป็นแบบนี้เลย แต่พูดตรงๆไม่ได้
เพราะจริยธรรมในการทำงานนั้นค้ำจุน
เลยขออ้อมหน่อย แต่ลักษณะงานที่ผมทำทุกวันนี้เป็นแบบนี้จริงครับ

และนี่คือสิ่งที่เกิดขึ้นจริงในองค์กรนี้ครับ
คุณได้รับ 1 แผลบ

ไม่ทำครับ บริษัทที่ไม่เห็นถึงความสำคัญของชีวิตพนักงานไม่อยากทำแม้แต่นิดเดียว โคตรไม่เห็นความสำคัญของลูกน้องตัวเองเลย

และเรื่องอุบัติเหตุอะ ยังไงก็ขอมีเข็มขัดนิรภัยไว้ก่อน ส่วนตัวมั่นใจตัวเองว่าขับรถปลอดภัย แต่ไม่เคยมั่นใจคนอื่นเลย ทุกวันนี้กลัวคนอื่นมาชนมากกว่าตัวเองไปชนคนอื่นซะอีก

ผมโคตรอยากให้แผลบคุณ 10 อันเลย
ผมอยากบอกว่าผมตั้งกระทู้นี้
เพราะผมไปขอให้บริษัทมีเข็มขัดนิรภัยให้
แต่บริษัทของผมตอบมาตามที่ผมเขียนในบทความเลยครับ

เราเป็น 1 ในการบริการ
คุณควรภูมิใจที่ได้ทำงานกับเรา
คนอื่นทำได้คุณต้องทำได้สิ

หยอกเล่นครับ
ผมยอมรับว่าผมไม่แฮปปี้กับวาทกรรม
ทำงานถวายหัวเพื่อส่วนรวมก่อนส่วนตัว
ผมคงรอจนผมทำงานครบได้ recommend จากบริษัทนี้
แล้วออกไปในองค์กรที่ work life balance กว่าแน่นอนครับ

ไม่ทำแน่นอน

ผมมองว่า บริษัทนี้เป็นบริษัทที่เห็นแก่ตัว
ไม่ได้สนใจความปลอดภัยของพนักงานเลยแม้แต่น้อย
พูดง่ายๆ คือ ถ้าเกิดอุบัติเหตุคนขับเสียชีวิต เอ้า! คนขับรถตายหรอ
ช่างมัน เอาเงินฟาดหัวให้ครอบครัวเค้า เดี๋ยวหาคนใหม่มาขับ

ส่วนเรื่องเหตุผลที่ไม่มีเข็มขัด เป็นการให้เหตุผลที่งี่เง่ามาก
จะถามสวนกลับคนให้คำตอบไปเลย ว่า แล้วเป็นคุณกล้าขับหรือป่าว?
หรือ อาจถามกลับไปเลยว่า คุณกล้าให้คนที่คุณรัก (แม่) ขับหรือป่าว?

แต่มันก็แล้วแต่คนครับ สำหรับคนที่ไม่มีทางเลือกก็อาจจำเป็นต้องทำ ผมขออนุญาตแชร์เรื่องของพ่อผมหน่อยนะครับ ทรงแนวๆนี้แหละ

คือพ่อผมก็62ละ แต่แกยังทำงานอยู่ ตอนนี้แกเป็นคนที่คอยเฝ้าอพาร์ทเมนต์ที่ๆนึง เงินเดือน9000 หยุดอาทิตย์ละวัน หยุดวันไหนนอกเหนือจากวันหยุดก็โดนหักไปวันละ300

เงินเดือนเดือนมีนาที่ผ่านมา พ่อผมได้เงินเดือนมา8700 เพราะพ่อผมติดโควิดไปสัปดาห์ปลายเดือน เริ่มทำงานช้าไปวันนึงของเดือนเมษา เพราะต้องกักตัวรักษาโควิด สรุปโดนหักไป300 เพราะนั่นแหละไม่ได้ไปทำงานจากการกักตัว ก็เข้าใจแหละว่าหักไปตามกฎของบริษัท แต่แบบคุณจะไม่มีความเห็นอกเห็นใจพนง.ของคุณหน่อยหรอ พ่อผมก็ไม่ได้ไปอู้งานหรือโดดงานอะไรซักหน่อย แถมตอนที่ผมติดโควิด พ่อกับแม่ก็ต้องกักตัว10วัน เจ้านายพ่อผมก็ยังบอกให้พ่อผมออกไปทำงานอยู่เลย ทั้งๆพ่อกับแม่ผมเสี่ยงสูง

เรื่องภาษี ผมยื่นภาษีออนไลน์ทั้งผมทั้งแม่ ส่วนพ่อผมทำเรื่องให้ช้าสุด(ไปทำเรื่องให้วันสุดท้ายเลย อันนี้ผมผิดเอง แทนที่จะให้พ่อไปยื่นเองเลย) โทรไปถามเลขผู้จ่ายเงินได้ คนที่จ่ายเงินเดือนพ่อผม เขาไม่ให้ เขาบอกว่าเงินเดือนทั้งปีพ่อผมไม่ถึงเกณฑ์ ไม่ต้องไปยื่นหรอก พนง.ทุกคนที่ทำที่นั่นก็ไม่ยื่นภาษีเหมือนกัน เพราะเงินไม่ถึงเกณฑ์ คือผมแค่อยากทำตามกฎหมายไง แต่เจอแบบนี้ผมก็ไปไม่เป็นเหมือนกัน

และอีกหลายๆเรื่องครับ เป็นเจ้านายที่ไม่มีempathyกับลูกน้องเลย แล้วพ่อผมก็เป็นประเภทอะไรก็ได้ โดนกดขี่ยังไงก็ทน ส่วนตัวผมก็ยังตกงานอยู่เลย ถ้าเงินเดือนเพียงพอที่จะเลี้ยงพ่อแม่ได้ผมจะให้แกออกมาแล้ว ผมโคตรอยากให้พ่อผมลาออกมามากๆ แต่มันก็ไม่มีทางเลือกครับ แถมแกก็ยังมีบุญคุณกับพ่อผมอยู่ ตอนที่เจ้านายคนเก่าพ่อเสียหลังจากทำงานกันมา10กว่าปีก็เจ้านายคนนี้แหละพาไปทำงานกับที่ทำงานเก่าด้วย พอพ่อ60เขาไม่ต่อสัญญา แกก็ชวนมาทำงานต่อที่ปัจจุบันนี่ อย่างว่าแหละครับ ตอนนี้มันไม่มีทางเลือกอะครับ ต้องจำใจทำไปก่อน