ส่วนตัวผมยังเชื่อนักการเมืองที่มาจากสายทำธุรกิจมากกว่านักการเมืองเพียวๆ รู้สึกทักษินมั้งเป็นคนที่ทำได้ คือเป็นนักธุรกิจที่ประสบความสำเร็จก่อนที่จะมาเล่นการเมืองเต็มตัว คนพวกนี้จะมีสกิลนึงครับคือไม่ยอมใครง่ายๆ คือถ้ายอมใครในการทำธุรกิจในทุกเรืื่องธุรกิจคุณไม่มีทางเจริญแน่นอน แต่ในเมืองไทยคนพวกนี้มักอยู่ไม่ยืด เพราะมักจะไปหักกับอำนาจเก่า สุดท้ายก็อย่างที่เห็นว่าเกิดอะไรกับทักษิน

ส่วนถ้ามาจากสายการเมืองโดยตรงแล้ว มันจะมีสกิลไหลไปตามน้ำครับ คือยอมทุกอย่างแม้กระทั่งโดนเชิดเพื่อให้ตัวเองได้อำนาจ สุดท้ายคนพวกนี้ก็ไม่พัฒนาประเทศอะไรเลย เพราะต้องเดินตามทางที่คนเชิดวางไว้เพื่อประโยชน์สูงสุดต่อตนเอง

ลองไปดูประวัติศาสตร์ได้ครับ ประเทศอย่างอเมริกาเนี่ยเห็นชัด เอาตอนเลือกตั้ง 1897 เลย ตอนนั้น J.P. Morgan, John D. Rockefeller, Andrew Carnegie ทั้งสามคนเป็นผู้คุมเศรษฐกิจสหรัฐเกือบทั้งหมด มานั่งคุยกัน เพื่อที่จะ "ซื้อ" ประธานธิบดี สุดท้ายด้วยการดันของทั้ง 3 คน William McKinley ได้เป็นประธานธิบดีสมใจ หลังจากนั้นการทำธุรกิจของทั้ง 3 คนนี้ง่ายมาก คืออยากทำอะไรก็ทำได้รัฐช่วยทุกอย่าง จนเกิดเหตุผูกขาดขึ้นมา ถ้า 3 คนนี้ไม่แตกกันตอนเลือกตั้งครั้งต่อไป standard oil กับ carnegie steel คงไม่ล่มสลายหรอก

หรือกรณีนักธุรกิจเป็นนักการเมืองก็เหมือนที่ทรัมป์ได้เป็นแหละ ไม่สนอะไรทั้งนั้น จะปลดใครก็ปลด จะแต่งตั้งใครก็ตามความเห็นของตัวเอง เรื่องเศรษฐกิจสหรัฐมันก็ดีขึ้นจริงหลังจากทรัมป์เข้ามา แต่คนกลับไปโฟกัสเรื่องความเพี้ยนของแกมากกว่า เลยทำให้ไม่ได้รับความนิยม  

1.อำนาจเก่าคือใคร ?
2.ใครเชิดนักการเมือง ?  

ส่วนตัวผมยังเชื่อนักการเมืองที่มาจากสายทำธุรกิจมากกว่านักการเมืองเพียวๆ รู้สึกทักษินมั้งเป็นคนที่ทำได้ คือเป็นนักธุรกิจที่ประสบความสำเร็จก่อนที่จะมาเล่นการเมืองเต็มตัว คนพวกนี้จะมีสกิลนึงครับคือไม่ยอมใครง่ายๆ คือถ้ายอมใครในการทำธุรกิจในทุกเรืื่องธุรกิจคุณไม่มีทางเจริญแน่นอน แต่ในเมืองไทยคนพวกนี้มักอยู่ไม่ยืด เพราะมักจะไปหักกับอำนาจเก่า สุดท้ายก็อย่างที่เห็นว่าเกิดอะไรกับทักษิน

ส่วนถ้ามาจากสายการเมืองโดยตรงแล้ว มันจะมีสกิลไหลไปตามน้ำครับ คือยอมทุกอย่างแม้กระทั่งโดนเชิดเพื่อให้ตัวเองได้อำนาจ สุดท้ายคนพวกนี้ก็ไม่พัฒนาประเทศอะไรเลย เพราะต้องเดินตามทางที่คนเชิดวางไว้เพื่อประโยชน์สูงสุดต่อตนเอง

ลองไปดูประวัติศาสตร์ได้ครับ ประเทศอย่างอเมริกาเนี่ยเห็นชัด เอาตอนเลือกตั้ง 1897 เลย ตอนนั้น J.P. Morgan, John D. Rockefeller, Andrew Carnegie ทั้งสามคนเป็นผู้คุมเศรษฐกิจสหรัฐเกือบทั้งหมด มานั่งคุยกัน เพื่อที่จะ "ซื้อ" ประธานธิบดี สุดท้ายด้วยการดันของทั้ง 3 คน William McKinley ได้เป็นประธานธิบดีสมใจ หลังจากนั้นการทำธุรกิจของทั้ง 3 คนนี้ง่ายมาก คืออยากทำอะไรก็ทำได้รัฐช่วยทุกอย่าง จนเกิดเหตุผูกขาดขึ้นมา ถ้า 3 คนนี้ไม่แตกกันตอนเลือกตั้งครั้งต่อไป standard oil กับ carnegie steel คงไม่ล่มสลายหรอก

หรือกรณีนักธุรกิจเป็นนักการเมืองก็เหมือนที่ทรัมป์ได้เป็นแหละ ไม่สนอะไรทั้งนั้น จะปลดใครก็ปลด จะแต่งตั้งใครก็ตามความเห็นของตัวเอง เรื่องเศรษฐกิจสหรัฐมันก็ดีขึ้นจริงหลังจากทรัมป์เข้ามา แต่คนกลับไปโฟกัสเรื่องความเพี้ยนของแกมากกว่า เลยทำให้ไม่ได้รับความนิยม  

1.อำนาจเก่าคือใคร ?
2.ใครเชิดนักการเมือง ?  

ตราบใดที่มนุษย์ยังหาผลประโยชน์ โดยอ้างหลักการและผลประโยชน์ส่วนรวมก็คงมีต่อไปล่ะครับ อย่างว่าถ้าคุณอยากมาช่วยชาติ เป็น สส. คุณต้องใช้ต้นทุนเท่าไหร่. ความรักชาติเพียวๆคงไม่ได้  

ผมเห็นพรรคใหม่พรรคนึงที่มีพี่ๆ บางคนบอกว่ามีเสื้อสักสีหนุนหลังอยู่ หรือว่าเป็นพวกเสื้อสีไรสักอย่าง

แต่ผมมีโอกาสได้คุยกับเพื่อนคนนึงที่ทำงานอยู่ในพรรคนี้ เขาบอกว่าสิ่งเดียวที่จะแก้ไขเรื่องพวกนี้ได้ ก็คือการเข้าไปแก้ที่ข้างใน เพราะถ้าเราออกมาประท้วง มันก็คือลูปเดิมๆ นั้นแหละครับ

ซึ่งผมไม่รู้หรอกว่าจริงเท็จแค่ไหน แต่น้ำหนักของความคิดที่ว่า ต้องเข้าไปแก้ข้างใน ผมก็ว่ามีน้ำหนักอยู่ในระดับหนึ่งนะครับ

เราลองเสี่ยงกับสิ่งใหม่ๆ ดีกว่าไปเสี่ยงกับคำตอบเดิมๆ หรือเปล่า

ขอโทษนะครับถ้าผิดกฏ