พอเห็นแทคติคที่อธิบายแล้ว ลูกแรกคาริอุสแทบไม่มีส่วนรับผิดชอบเลย เพราะหลังจากครอส
เข้ามาแล้วคาริอุสยังเปิดมุมไว้อยู่เพราะซาเน่ตัดเข้าในทำให้อาจ้จอยิงไปที่เสาสองหรือเปิดครอ
สจากริมเส้นเข้าไปกดดันได้แต่ซาเน่เล่นด้วยความฉลากความเยือกเย็นหรือเหนือคาดอะไรก็
แล้วแต่แต่งเข้าซ้ายตัดหลังทั้งมาติปและโกเมซตอนนี้คาริอุสเจอบังไปเรียบร้อยเห็นอีกทีเจอยิง
เสาแรกบอลมาไวปัดไม่ทันแล้ว

อยากทราบ พาเลสก็ใช้วิธีเดียวกับหงส์

แล้วนาทีที่ 70+ เป็นต้นไป หมดเหมือนกันไหม?

เท่าที่ผมดู คิดว่าหงส์ขาดความเก๋า ไม่ค่อยมีการตัดฟาล์ว

การเบรคเกมส์ เป็นการชะลอโมเม้นส์คู่ต่อสู้อีกแบบ..

คหสต. ขออภัย หากไม่ถูกใจใครครับ :)

ครับ

ขอบคุณมากครับทีแรกก็แค่แนะไปไม่นึกว่าท่านจะลงทุนมาทำให้จริงๆต้องขอขอบคุณมากๆครับคือพอมีคำฮธิบายที่เรารู้มันจะเข้าใจอย่างกระจ่างเลยครับ

นัดแรกต้องชม เอเดอสันเลย ช่วงนั้น
ลิเวอพูลไม่เคยเจอโกลเร็วแบบนี้เลย พอลิเวอจะจ่ายทะลุหลัง
แกออกมาเก็บได้ตลอด ดูได้จากลูกมาเน่โดนใบแดง

เหมือนเอเดอสัน ทำหน้าลิเวอเล่นยากมากกับลูกจ่ายทะลุหลัง
สำหรับผม นัดแรกเป็ปวางแผนมาดีมากกว่าคล็อปเยอะเลย
ยิ่งไอลูก 1-0 ยิ่งชัดเลยว่า เป็ปศึกษาเกมลิเวอพูลมาดีมากๆ
เพราะว่าหลังลิเวอพูลชอบลอยเวลาบุก

แต่ผมก็เคยคิดแบบท่านนะ ว่ากลับมาได้ แต่เอาจริงๆ
ยากมาก เป็ปนี่อัจฉริยะจริงๆ

แท็คติก นับเฉพาะคนที่เล่นอยู่คับ อย่านับตัวสมมุติ

ถ้างั้น หงส์มีก๊องโต้ แทนดุม ก็อยากรู้ กลางแมนซิ จะหนีได้ไหม

โกล์เป็น เดเคอา ลูกแรกผมว่าไม่เข้านะ

แท็คติก มันยู่ที่ผู้เล่นที่มีคับ หงส์กลางกับหลังเป็นรอง ก็ต้องใช้แผนนี้ ซึ่งทำได้ดีมาก

ส่วนลูกไล่หลังมา 4-2, 4-3 เพราะเอาชานออก มิลเลอร์ไล่มั่วๆ ตำแหน่งเพี้ยนเลยโดน

จุดอ่อนที่จริงๆ น่าจะเป็นหมดแรงเองมากกว่า

ไม่น่าจะเป็นเพราะเจอคนที่ครองบอลดีเอาตัวรอดเก่ง

เพราะเข้าเพรสแต่ละครั้ง ไม่ต่ำกว่า 2 โอกาสที่จะเอาตัวรอด ยากอยู่แล้ว ต่อให้รอด 2 ก็ต้องมี 3 คอยซ้อน

อย่างท่านยกตัวอย่างมา คือซาบี้ ต่อให้เป็น อิเนสต้า หรือบุสเก็ต ก็ไม่ได้เอาตัวรอดเก่ง

แต่มีพาทเนอร์ที่รู้ใจ 3 คนนี้เวลา โดดเดี่ยว ถ้าโดนบีบมากกว่า2 ก็เสียบอลเช่นกัน

แต่ถ้า 3 คนนี้ อยู่ใกล้กัน การเอาตัวรอดเก่งมาก

ผมมองว่าแท๊กติกนี้ถ้าจะแพ้ก็แพ้เพราะตัวเอง นั่นคือเหตุผลว่า ฤดูกาลนี้ ทำไมคลอป

ถึงเปลี่ยนการเล่นไปค่อนข้างมาก จากปีที่แล้ว

ผมชอบกระทู้แบบนี้นะ อยากให้มีเยอะๆ จะได้ดูบอลอีกมิตินึง

ความจริงนัดนั้นหลังจากแมนซิขี้นนำ โมเมนตั้มเกมยังสูสี
หงส์แดงได้จังหวะหลุดเดียวโล่งๆสองครั้งจาก ซาล่า แต่เปลี่ยนเป็นประตูไม่ได้
จนมาเน่โดนแดง เกมรุกหงส์จบเลย เกมเปลี่ยน โมเมนตั้มไหลไปทางแมนซิหมด

จะชนะเพรสซิ่งของเป๊ป มี 2 วิธี 1 คือเพรสซิ่งสู้ เหมือนบาเยิร์นของปู่จุ๊ป กับลิเวอร์พูลนัดนี้ 2 คือโยนยาวข้ามเพรสซิ่ง แล้วไปเก็บบอลทำประตูให้ได้ เท่าที่ผมดูมาก็เห็นมีแค่ 2 วิธีนี้จริงๆ ซึ่งคนที่จะเพรสซิ่งสู้ และโด่งดังด้านนี้ก็มีแต่คล็อป กับปู่จุ๊ปแล้วล่ะ

ปล. คหสต.ผมว่านัดนี้ นอกจากแผนเพรสซิ่งที่ทำตามแผนได้ดี หงส์ก็ดวงมาด้วย เพราะได้ประตูจากยิงไกลซะหลายลูกเลย

กลางแมนซิมันไม่ลิ้งกันเหมือนชาบิ้อิเนสต้ามันก็สุดๆได้เท่านี้แหละครับ อันนั้นมันระดับโลกจริง เคาะติดชิ่งไปมาหรือบุสเกตยึกก็น่าจะหลุดไปได้ละ 555 แต่จะให้ทุกวันนี้เป็นแบบนั้นได้ยากเพราะ นักเตะแมนซิทักษะก็ไม่ได้เหมือนเขา กับเขาพึ่งรวมทีมได้ไม่นาน พึ่งถ่ายเลือดไป ไม่ได้มองตารู้ใจแบบ ชาบี้ อิเนสต้า บุสเกต 5555 จริงๆเสียดายที่ตอนเปลี่ยนตัวน่าจะเอาคนหนุ่มมาวิ่งมากกว่าคนแก่อย่างมิลเนอร์ แต่อย่างว่าคือกะใช้ ประสบการณ์ช่วยแหละมัง

ผมว่าจริงๆแล้วแท็คติกที่วางมามันไม่ได้ละเอียดยิบขนาดนี้หรอก แต่หลังเกมส์คนก็เอามาตัดเป็นฉากๆชี้จุดเสียจังหวะในการเสียประตูเอามาทำเป็นแท็คติกต่างๆ

แผนที่คล็อปวางไว้ผมว่ามันคือการให้ลูกทีมบีบคู่แข่งเร็วแต่ไม่ให้เข้าพรวด เหมือนล้อมวงบีบให้คู่แข่งจ่ายบอลไม่ถนัดและไม่มีช่องว่างจ่ายบอลขึ้นมาทำเกมส์ได้ง่ายๆ โดยตัวที่ไม่ได้บีบคู่แข่งที่ครองบอลจะคุมพื้นที่ตัวว่างเพื่อให้ตัวที่ครองบอลไม่กล้าจ่าย ประมาณบีบให้คู่แข่งเล่นวันเวย์ได้แต่จ่ายไปตัวใกล้ๆครับ

แท็คติกนี้เหมือนบาร์ซ่าตอนที่เป็นคุมเลยล้อมวงเข้ามาบีบ ถ้าแมนซิมีตัวรับแบบบุสเกซและเลือกที่จะเอาดาวิด ซิลบาลงผมว่าแมนซิจะเล่นง่ายกว่านี้เยอะ

เป็นกระทู้การวิเคราะห์เกมที่ดีมากครับ ผมยังคิดอยู่เลยว่าหงส์แดงใช้วิธีไหนที่เอาชนะเรือใบที่เล่นได้ค่อนข้างเปอร์เฟกซ์ขนาดนี้ ถ้าสรุปตามที่ผมเข้าใจคือ

หงส์แดงใช้วิธีบีบเร็ว โดยเน้นการบีบหรืดไล่กดดันตัวผู้เล่นที่มีบอล เพื่อกดดันในการจ่ายบอลและครองบอล โดยไม่ใช่การบีบที่เข้าหนึ่งต่อหนึ่งแล้วที่เหลือคอยบีบตัวรับบอล แต่ใช้วิธีรุมตัวจ่ายบอล เพื่อสร้างความกดดัน และบังทางจ่ายบอลไปด้วยในตัว ซึ่งทำให้ได้ผลแต่ก็ต้องแลกกับการใช้พลกำลังและความอดทนพอควร

ส่วนเกมรุกหงส์แดงใช้วิธีโยนบอลข้ามแผงกลางของซิตี้ เพื่อลุ้นเก็บบอลจังหวะสองแล้วค่อยทำลายแนวรุกของซิตี้ ซึ่งกองกลางคู่แข่งก็ยากที่จะเข้ามากดดันเพราะไม่ค่อยลงมาช่วยรับ ช่วยบีบ (ในกรณีบอลข้ามหัวไปแล้ว) น่าจะประมาณนี้นะ

ส่วนเกมรุกของซิตี้ที่ยังยิงลิเวอร์พูลได้ ก็เพราะยังยึดหลักเดิม คือการพยายามใช้ผุู้เล่นถ่างแบ๊คซ้ายขวาของลิเวอร์พูลออกข้างสนาม เพื่อเหลือพื้นที่ตรงกลางให้กองกลางเข้ามาเติมเพื่อทะลุทะลวง ถ่ายบอล หรือทำเกมไปในพื้นที่สุดท้ายได้ง่าย และก็เป็นผล

ผมชอบกระทู้แบบนี้นะ ทำให้มองเกมลึกขึ้น ครอบคลุมขึ้น หวังว่าจะมีการแปลวิเคราะห์เกมดี ๆ ให้อ่านอีกนะครับ