Paolo Maldini - The Irreplaceable Defender CH.2
Mistlestoe พิมพ์ว่า:
หวังว่าจุดมืดในยุคนั้น จะเหมือนในยุคนนี้นะ คือหวังว่าจะกลับมาได้ และกลับมาแบบยุคใหญ่สุดๆ แบบครองโลกอีกครั้ง
มิลานมียุคมืดใหญ่ๆ 3 ครั้ง ครั้งแรกคือก่อนที่ป๋าแบร์จะเข้าเทคสโมสร ครั้งที่ 2 คือยุคในบทความ ครั้งที่ 3 คือ ณ ปัจจุบัน
ที่แปลกคือช่วงที่กลับมาได้โค้ชมักจะเป็นคนเก่าหรืแผูกพันธ์กับมิลานมาคุมทีม ซึ่งตอนนี้ยังไม่ใช่ แต่หวังว่าคงอีกไม่นานเกินรอ
ผมไม่เคยเชื่อใจมอนเตลล่าเลยให้ตายเถอะ ตอนนี้ก็ได้แต่เชื่อใจแกมากๆ หวังว่าฝีมือแกจะกลับมาตบหน้าผมได้นะ
ปล.
"บางครั้งการที่ยืนหยัดสู้อย่างอดทนเพื่อสิ่งที่ไม่มีทางจะได้มามันก็เจ็บปวด" ชอบประโยคนี้มาก
ยุคก่อนป๋าแบร์เข้ามาจะหนักไปทางการเงินอย่างที่ผมเคยกล่าวสั้นๆไปในบท 1 ช่วงนั้นน้ามัลเพิ่งจะขึ้นมาเล่นทีมชุดใหญ่ได้ไม่นานเลยไม่ได้ลงดีเทลเยอะ
แต่ผมมองว่าช่วงนั้นมิลานระบบบอลยังชัดเจนกว่ายุคปลายศตวรรษที่ 19 นะเพราะช่วงนั้นทีมในอิตาลีเล่นรับแน่นเป็นหลักที่เป็นเอกลักษณ์ของคนรุ่นเก่าและนักเตะเป็นคนอิตาลีเกือบหมดระบบผมมองว่ายังแน่นและชัดเจนกว่ามาก แต่ไปมีปัญหาเรื่องการเงินที่เกือบล้มละลายอันนั้นวิกฤตจริง 555+
แต่ในบทความนี้คือความเป็นเจ้ายุโรปมันหายไปแบบสมบูรณ์แบบจริงๆ เปลี่ยนโค้ชบ่อยๆ นักเตะเก่ายังต้องปรับตัว นี่แกนหลักๆแก่ไม่พอเลิกเล่นกันรัวๆอีก ดันไปเซ็นแต่นักเตะไม่เก่งมา ไม่พอเซ็นชาวต่างชาติเข้ามาเยอะอีก ทีมเวิร์คเสียอะไรก็เสียไปหมดแบบมันน่าใจหายมากจริงๆ ปีสองปีกลายเป็นจากเจ้ายุโรปกลายเป็นทีมกลางตารางไปเลย ยังดีที่น้าแกไม่หนีไปไหน แล้วอิตาลีก็ดันมามีปัญหากะระบบบอลที่ผมมองว่ายังมั่วๆอยู่ เดี๋ยวบุกเดี๋ยวรับ ตอนมีตัวรุกดีก็ดันเล่นรับแน่น พอจะเล่นบุกนักเตะยังไม่เข้าใจแทคติคกันดีอีก ซ้ำร้ายคือดวงซวยมากๆ ยิงจุดโทษนัดสำคัญสุดๆ, เล่นต่อเวลาไม่เคยชนะ ยังดีที่มีน้าแกไม่งั้นทีมแตก
ปีก่อนน้ามัลแกมองว่าความสนใจของป๋าแบร์กับทีมมันค่อยๆลดลงอ่ะครับแต่ยังรักทีมนะ การทุ่มเม็ดเงินเลยดูแปลกๆดีละที่ขายสโมสรไป น้าแกบอกมิลานตอนนี้ต้องเริ่มจากเสริมตัวดีๆก่อนเป็นอันดับแรกถึงจะดูผลกันได้ในปีที่แล้วแต่ดันเสริมไม่ค่อยได้ ปีนี้เราก็มาดูกันยาวๆครับว่าพอได้ตัวดีๆแล้วมอนเตลล่าจะทำออกมาเป็นยังไง