แนะนำว่าให้เปิดเพลงแล้วอ่านไปด้วยครับ






+++++ ชีวิตที่ดีสร้างจากอะไร....งานวิจัยที่นานที่สุดในโลก" +++++
บทความจากเกิน 8 บรรทัด






สวัสดีปีใหม่ครับเพื่อนๆ เกิน 8 บรรทัดทุกคน

ผมเชื่อว่าสิ่งหนึ่งที่เพื่อนๆหลายคนหวังให้เกิดขึ้นในปีใหม่ปีนี้
คือการมี “ชีวิตที่ดี” ขึ้นกว่าเดิม

ผมก็เป็นคนหนึ่งที่หวังเช่นนั้นเหมือนกัน

แต่คำถามก็คือ ...จริงๆแล้ว....

ชีวิตที่ดีขึ้น คืออะไรกันแน่

และ

อะไรคือส่วนผสมที่ก่อให้เกิด ชีวิตที่ดีได้

วันนี้ผมเลยขอหยิบเอาเรื่องราวที่คุณ Robert Waldinger
พูดบนเวที TED X BeaconStreet

เมื่อเดือนพฤศจิกายนปีที่แล้ว มาแบ่งปันให้ฟังครับ

ผมขอท้าวความนิดนึงครับว่า

ในวัย 75 ปี คุณโรเบิร์ต วาล์ดินเจอร์
รับบทบาทหลายอย่างไม่ว่าจะเป็น จิตแพทย์ นักจิตวิเคราะห์ หรือ พระนิกายเซน

ทว่า บทบาทที่แกสวมขึ้นมาพูดบนเวที TEDTalk นั้น

คือ บทบาทผู้อำนวยการ โครงการศึกษาการพัฒนาในผู้ใหญ่ แห่งมหาวิทยาลัยฮาวาร์ด
หรือ
Director of Harvard Study of Adult Development

โดยหัวข้อที่แกพูดคือ

“What makes a good life? Lessons from the longest study on happiness”

หรือ

“ชีวิตที่ดีเกิดจากอะไร บทเรียนจากงานวิจัยเกี่ยวกับความสุขที่ยาวที่สุดในโลก”

โรเบิร์ตเริ่มต้นสปีช ด้วยการเล่าถึงผลจากงานวิจัยในช่วงหลังๆที่ เด็ก หรือ คนสมัยนี้กว่า 80 เปอร์เซ็นต์
บอกว่าเป้าหมายในชีวิตของพวกเขา คือ “ความร่ำรวย”

และ

อีกกว่า 50 เปอร์เซ็นต์ บอกว่า “ต้องการมีชื่อเสียง”

นั่นทำให้คนจำนวนมากมายต้องทำงานอย่างหนัก หรือยอมทำทุกอย่าง เพื่อให้ได้มาซึ่ง “ความร่ำรวย” และ “ความโด่งดัง”

ซึ่งถือเป็นนิยามของ “ชีวิตที่ดี” ในมุมมองของคนในยุค Millennial

นั่นเพราะสื่อต่างๆ ชอบนำเสนอแต่เรื่องของคนรวย คนที่ประสบความสำเร็จ คนดัง จนคนส่วนใหญ่เชื่อว่านั่นคือหนทางเดียวที่จะมีความสุข

แต่คำถามก็คือ

นั่นคือ ชีวิตที่ดีจริงๆหรือ

และ “ความร่ำรวย” “ความโด่งดัง” ใช่คำตอบจริงๆ หรือไม่


สำหรับ โรเบิร์ต แล้ว สิ่งที่น่าจะตอบคำถามข้อนี้ได้ดีที่สุด
คือ โครงการวิจัยที่เขาเป็นผู้อำนวยการอยู่

Harvard Study of Adult Development

ที่ถือว่าเป็นโครงการศึกษาวิจัย ชีวิตของผู้ใหญ่ที่ยาวที่สุดในประวัติศาสตร์โลก

โครงการนี้เริ่มต้นขึ้นในปี ค.ศ. 1938

โดยผู้ริเริ่มโครงการวิจัยได้ติดตามศึกษาชีวิตของวัยรุ่นชายสองกลุ่ม

กลุ่มแรกเป็นนักศึกษาชายปีสอง ของมหาวิทยาลัยฮาวาร์ดจำนวน 268 คน
ซึ่งมีคุณภาพชีวิตที่ดี ได้รับการศึกษาจากสถาบันที่มีชื่อเสียง

กลุ่มที่สองเป็นเด็กวัยรุ่นอายุราว 12 – 16 ปีที่เติบโตขึ้นมาในตัวเมืองบอสตันจำนวน 456 คน
ซึ่งเป็นกลุ่มที่เติบโตขึ้นมาในความยากลำบาก และ ยากจนข้นแค้นอย่างแสนสาหัส

ทุกๆ 2 ปี ทีมนักวิจัยจะขอให้ผู้ถูกวิจัยจำนวน 724 คนนี้
ทำแบบสอบถามเกี่ยวกับความพอใจในชีวิตพวกเขา

ไม่ว่าจะเป็นความพอใจในชีวิต
ในชีวิตแต่งงาน ความพอใจในหน้าที่การงาน หรือ แม้แต่ความพอใจทางสังคม

และ หลายครั้งที่ทีมนักวิจัยได้ขอไปสัมภาษณ์พวกเขาถึงที่ห้องรับแขก
เพื่อถือโอกาสพูดคุยกับภรรยา หรือ ลูกๆ หลานๆ ของพวกเขาด้วย

นอกจากนี้ทุกๆ 5 ปี จะมีการตรวจสอบสุขภาพของพวกเขาเหล่านี้
ทั้งรายงานทางการแพทย์ ผลการตรวจเลือด ผลการตรวจปัสสาวะ หรือ แม้แต่ผลการ X-ray หรือ แสกนสมอง

โดยตลอดเวลาที่ทำการติดตามพวกเขาเหล่านี้
ทีมนักวิจัยได้เห็นพวกเขาเติบโตขึ้นไปประกอบอาชีพต่างๆ

บ้างเป็นคนงานในโรงงาน บ้างเป็นทนาย
บ้างเป็นช่างปูน บ้างเป็นหมอ และ มีหนึ่งคนเป็นประธานาธิบดีของสหรัฐ

บางคนในจำนวนนั้นกลายเป็นคนติดเหล้า และสามสี่คนมีอาการทางประสาท

จำนวนไม่น้อยที่สร้างเนื้อสร้างตัวจนสามารถไต่ระดับทางสังคมขึ้นมาได้
ขณะที่อีกจำนวนไม่น้อยเช่นกันที่เลือกทางเดินที่ตรงข้าม

....

ซึ่งความมหัศจรรย์ของการศึกษาวิจัยแบบนี้คือ

งานวิจัยระยะยาวแบบนี้เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นไม่บ่อยนัก

ส่วนใหญ่มักจะเลิกไปภายใน 10-20 ปีเพราะผู้ถูกวิจัยไม่ยอมให้วิจัยต่อบ้าง เงินทุนวิจัยหมดบ้าง คนทำวิจัยหันไปทำเรื่องอื่น หรือ แม้แต่เสียชีวิต

แต่ Harvard Study of Adult Development กลับดำเนินมากว่า 75 ปีแล้ว
โดยผู้ถูกวิจัยจำนวน 724 คน นั้นเหลือเพียงแค่ 60 กว่าคนเท่านั้น

ซึ่งผู้เหลือรอดเกือบทั้งหมดอยู่ในวัย 90 ปีขึ้น

มากกว่า โรเบิร์ต วาล์ดินเจอร์ ผู้อำนวยการวิจัยรุ่นที่ 4

ที่ยังไม่เกิดด้วยซ้ำเมื่องานวิจัยชิ้นนี้เริ่มต้น

......

แล้วอะไรบ้างหล่ะ ที่บรรดานักวิจัยหลายรุ่น
เรียนรู้จากเรื่องราวกว่า 70 ปีของกว่า 700 ชีวิต
ผ่านทางเอกสาร และ ข้อมูลเป็นหมื่นๆหน้า

พวกเขาเรียนรู้ว่า “ความร่ำรวย” “ความโด่งดัง” หรือ “แม้แต่การทำงานอย่างหนักหน่วง” ไม่ใช่คำตอบของการมีชีวิตที่ดี หรือ สุขภาพที่ดีแม้แต่นิดเดียว

แต่เป็น “ความสัมพันธ์ที่ดี” ต่างหากที่นำมาซึ่งสิ่งเหล่านั้น

“Good relationships keep us happier and healthier.”

ซึ่งนั่นเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุด (Key Massage)

......

โรเบิร์ต บอกต่อว่าพวกเขาได้เรียนรู้อีก 3 บทเรียนล้ำค่า
ที่เกี่ยวกับความสัมพันธ์ (Relationship) นั่นก็คือ

1. Connection is really good for us, loneliness kills

คุณจำเป็นต้องมีความสัมพันธ์ที่ดีกับคนรอบข้าง
ไม่ว่าจะเป็นคู่ครอง เพื่อน ครอบครัว หรือ สังคมก็ตาม

ซึ่งความสัมพันธ์เหล่านี้แหล่ะ
จะทำให้คุณมีความสุขกว่า แข็งแรงกว่า และ มีอายุที่ยืนยาวกว่า

ในทางกลับกันความเหงา และ โดดเดี่ยวนั้นเป็นสิ่งที่อันตรายอย่างยิ่ง
เพราะมันจะทำให้คุณมีความสุขน้อยลง ทำให้ร่างกายคุณเริ่มแย่ลงตั้งแต่วัยกลางคน
สมองเสื่อมเร็วขึ้น และ มีชีวิตสั้นกว่า

...

2. Quality Not Quantity

มันไม่สำคัญที่ปริมาณ หรือ รูปแบบของความสัมพันธ์ เช่นต้องแต่งงานเท่านั้น
แต่เป็น “คุณภาพของความสัมพันธ์” ต่างหากที่จะเป็นตัวบ่งชี้

งานวิจัยชิ้นหนึ่งชี้ให้เห็นว่าหากว่าคุณอยู่ในความสัมพันธ์แบบสามีภรรยาที่แย่ มันก็ส่งผลลบกับคุณมากกว่าการหย่าร้างที่เข้าใจกันเสียอีก

...

3. Good relationships don’t just protect our bodies they protect our brains

หากคุณมีความสัมพันธ์อบอุ่น และมั่นคงกับใครซักคนที่คุณสามารถไว้ใจและพึ่งพาได้ ไม่เพียงแต่ช่วยให้คุณมีสุขภาพกายที่ดีเท่านั้น แต่ยังดีต่อสมองของคุณด้วย

ความสัมพันธ์จะทำให้ความจำของคุณยังดีอยู่ สมองของคุณยังทำงานได้ดีอยู่

ซึ่งความสัมพันธ์ที่ดีในที่นี้ไม่ได้หมายถึงความสัมพันธ์ที่ราบรื่นสุดๆไม่ทะเลาะกันเลย

แต่เป็นความสัมพันธ์ที่คุณรู้ว่า เมื่อถึงเวลาที่ต้องการจริงๆ คุณจะมีคนที่พึ่งพาได้

......

นั่นคือสิ่งที่ โรเบิร์ต วาล์ดินเจอร์ และทีมงานวิจัยของ ฮาวาร์ด ค้นพบ

ซึ่ง โรเบิร์ต บอกว่าจริงๆแล้ว
ผู้ถูกวิจัยเหล่านี้ในช่วงที่ยังเป็นวัยรุ่น หรือ เริ่มเป็นผู้ใหญ่ใหม่ๆนั้น

ก็เชื่อเหมือนกับที่คนในยุคนี้เชื่อว่า เงินทอง และ ชื่อเสียง
จะทำให้พวกเขาประสบความสำเร็จ และ มีชีวิตที่ดี

แต่ความจริงที่พบจากการศึกษากว่า 75 ปี กลับกลายเป็นว่า

คนที่ให้ความสำคัญกับความสัมพันธ์ และคนรอบข้างของพวกเขาต่างหาก
คือ คนที่มีชีวิตที่ดีที่สุด

โรเบิร์ต ชวนคิดว่า

สิ่งที่ทำให้คนเรามองข้ามความสำคัญของ “#ความสัมพันธ์ที่ดี”

และ หันไปใส่ใจกับ ชื่อเสียง เงินทอง หรือ หน้าที่การงานมากกว่า

อาจเพราะจริงๆแล้ว การมีความสัมพันธ์ที่ดีนั้น
เป็นเรื่องที่ละเอียดอ่อนมาก ยาก และ ไม่รู้จบ

แถมยังต้องได้รับการใส่ใจตลอดเวลา

จนหลายคนเลือกจะทำงาน หรือ หาเงินมากกว่า

แต่เอาเข้าจริงๆแล้ว...การใส่ใจ และทำความสัมพันธ์ให้ดีก็อาจไม่ได้ยากขนาดนั้น

แค่เงยหน้าจากจอมือถือ แล้ว สบตาคนรอบตัวคุณมากขึ้น

หาอะไรใหม่ๆทำร่วมกันเพื่อให้ความสัมพันธ์ที่จืดจางกลับมามีสีสันอีกครั้ง

อะไรง่ายๆ ไม่ต้องเสียเงินอย่างชวนคนที่คุณรักไปเดินเล่นตอนกลางคืน

หรือ

ติดต่อหาสมาชิกในครอบครัวที่ไม่ได้คุยกันมานานแล้ว

เพราะจริงๆแล้วชีวิตเรา ก็เหมือน ที่ มาร์ก เทวน บอกไว้ว่า

"มันช่างสั้น และก็สั้นเหลือเกิน
สั้นเกินกว่าที่จะเอาเวลามาโกรธ ทะเลาะ อิจฉาริษยา กัน
ควรจะมีแต่เวลาที่ใช้รักกันเท่านั้น
ซึ่งแค่นั้น...มันก็แทบจะไม่พออยู่แล้ว"

นั่นคือสิ่งที่ โรเบิร์ต วาล์ดินเจอร์ พูดในสปีชของเขา

.....

ถ้ามีเวลามากพอ
ผมอยากให้คุณดูสปีชเต็มๆของเขาได้ที่



ท่านที่ภาษาอังกฤษไม่แข็งแรงนักก็สามารถเปิด Sub ไทยได้

และหากท่านที่อ่านบทความนี้แล้วนึกถึงใครอยู่ ก็อย่าลืมบอกให้เขารู้

จะด้วยการพูดต่อหน้า โทรหา หรือ แชร์บทความนี้ต่อให้เขาก็ได้ทั้งนั้น

เพราะชีวิตที่ดี...สร้างจากความสัมพันธ์ที่ดี

โรเบิร์ต วาล์ดินเจอร์ เขาว่าไว้ครับ

#สวัสดีปีใหม่
#ขอให้เป็นปีที่ความสัมพันธ์ของคุณดีขึ้นครับ

แปะไว้ เก็บไว้อ่านปีหน้า

แปะไว้ เก็บไว้อ่าน 2 ปี ข้างหน้า

ขอเวลาทำใจ อีก2ปี ค่อยมาอ่าน

อืมยาวดี

งานวิจัย 75 ปี ต้องใช้เวลาอ่านอีหลายปี

ขอให้ลองอ่าน มันเจ๋งจริงๆ

มันเป็นคำตอบ ของสิ่งที่อาจจะดีกว่าเงิน และชื่อเสียง

ใครอ่านจบแล้วมาเล่าให้ฟังที ขอไม่เกิน8บรรทัดนะ

แม้แต่คนรวยก็มีชีวิตที่ดีได้

ถ้ามีความสัมพันธ์ที่มาจากความจริงใจ

แต่นั้นแหละเมื่อเรารวยเราจะรู้ได้ไงว่าคนที่เข้ามาเป็นคนดีหรือไม่ดี

ต่างจากคนธรรมดา


เป็นบทความที่ดีครับ

อ่านจบแล้ว ขอบคุณ จขม

แปะ

ยอดเยี่ยมครับ ได้เป็นแนวทางในการใช้ชีวิต...
ขอบคุณครับ...

เป็นบทความที่ดีมาก ขอบคุณ จขกท ที่เอามาให้อ่านครับ

ปล.เสียดายแทนคนที่กดเข้ามาแล้วไม่อ่านจริงๆ