การพูดภาษาอังกฤษได้คล่องเหมือนเจ้าของภาษาถือเป็นความปรารถนาของใครหลายๆ คน แต่คนส่วนใหญ่ที่เรียนภาษาอังกฤษมาหลายปีกลับไม่มีความมั่นใจเวลาที่ต้องสื่อสารกับชาวต่างชาติ เรียนด้วยใจตามกฎ 5 ข้อต่อไปนี้จะทำให้คุณเก่งอังกฤษมากขึ้น

1. ลืม Grammar บ้างก็ได้
การเรียนแต่แกรมม่าร์จะทำให้ทักษะการตอบโต้ของคุณด้อยลง เพราะคุณคิดเกี่ยวกับกฎแกรมม่าร์มากเกินไป คุณจึงพูดภาษาอังกฤษไม่เป็นธรรมชาติเหมือนเจ้าของภาษา และคนฟังอาจจะไม่มีความอดทนมากพอที่จะรอให้คุณกลั่นกรองแต่ละประโยคออกมา จำไว้ว่ามีเจ้าของภาษาเพียงจำนวนหนึ่งเท่านั้นที่รู้กฎแกรมม่าร์มากกว่า 20%

2. เรียนเป็นวลี
คนเรียนภาษาอังกฤษส่วนใหญ่มักจะเรียนศัพท์ทีละคำตามใจชอบทุกๆ วัน และลองสร้างประโยคขึ้นมาจากศัพท์พวกนั้น โดยไม่กลัวว่าจะเป็นประโยคที่ไม่มีความหมาย แม้บางครั้งประโยคที่สร้างขึ้นมาเองนั้นจะฟังดูตลก

นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมผู้เรียนถึงไม่เน้นเรื่องการเรียนเป็นวลี แม้จะรู้คำศัพท์มากมายนับพันคำ แต่ก็ไม่สามารถที่จะสร้างประโยคที่ถูกต้องได้ แต่ถ้าคุณรู้จักวลีที่ถูกต้อง คุณจะพูดได้มากถึง 100 ประโยค และถ้าคุณรู้จักวลี 100 วลี คุณจะต้องแปลกใจความสามารถของตัวเองแน่นอน สุดท้ายนี้เมื่อใดก็ตาามที่คุณเรียนวลีได้มากกว่า 1000 เมื่อนั้นคุณจะพูดภาษาอังกฤษได้คล่องเลยล่ะ

ดังนั้น อย่าพยายามอย่างเสียเปล่าไปกับการเรียนศัพท์เป็นคำๆ แทนที่จะเรียนเป็นวลี แล้วคุณจะพูดอังกฤษได้คล่องขึ้นอย่างแน่นอน

3. แวดล้อมไปด้วยภาษาอังกฤษ
คุณควรสร้างสภาพแวดล้อมที่มีแต่ภาษาอังกฤษด้วยตัวคุณเอง เพื่อเป็นแรงจูงใจในการเรียนพูดและฟัง การไปในที่ๆ มีแต่ชาวต่างชาติถือเป็นอีกวิธีหนึ่ง และยังสามารถชมภาพยนตร์หรือเกมส์โชว์ภาษาอังกฤษเพื่อให้คุ้นเคยกับระดับเสียงและเรียนศัพท์ไปด้วย สิ่งสำคัญคือพยายามพูดในสิ่งที่ได้ยิน ทางที่ดีที่สุดที่จะพูดได้ดีคือพูดออกมาดังๆ อย่างมั่นใจเหมือนว่าคุณเองเป็นนักแสดงในภาพยนตร์ ทำแบบนี้ทีละนิด ในที่สุดคุณก็จะเลิกกลัวภาษาอังกฤษไปเอง

4. ใช้สื่อที่เหมาะสม
ผู้เรียนหลายคนตั้งเป้าหมายในการพูดภาษาอังกฤษไว้ แต่กลับไปฟังข่าวการเมืองหรือข่าวเศรษฐกิจ นั่นถือว่าไม่ตรงประเด็น เพราะคุณอาจจะสับสนกับคำศัพท์ที่ไม่ค่อยมีในชีวิตประจำวันได้

5. ฝึกการฟัง - พูดทุกวัน ทุกที่ ทุกเวลา
นี่เป็นกฎข้อสุดท้ายแต่สำคัญมากที่สุด คุณควรจะใช้มันทุกวันเพื่อให้เกิดความเคยชิน เพราะสมองของคนเรายิ่งใช้ก็ยิ่งเพิ่มเซลล์มากขึ้นเรื่อยๆ

ผมอาศัยฟังจากพวกเล่นเกมส์ตามยูทูป ทั้งไทยและเทศ และก็จากภาพยนต์

ส่วนมากจำแต่ประโยคสั้นๆ ฟัคออฟ มาเธอร์ฟ๊าคเกอร์ เฮ้แม้น ฯลฯ

ส่วนใหญ่เป็นคำสบถ คำด่า 555555555555555

เปิดมาข้อแรกก็ฮาละ
คุณไม่รู้แกรมม่าคร่าวๆ จะคุยคล่องแบบเจ้าของภาษาได้ไง
แทนที่จะบอกจำแกรมม่าพื้นฐานก็พออะไรแบบนี้

ใครบอกแกรมม่าไม่จำเป็นนี่ผมเถียงขาดใจเลย

แกรมมาร์ต้องเรียน แต่เวลาพูด มันไม่จำเป็นต้องมีครบขนาดนั้น พูดไปเถอะ ถ้าเขาฟังไม่รู้เรื่อง เขาถามกลับเอง

สำหรับผม ผมจำรูปประโยคคำพูดเอา จำเป็นเซ็ทเลย เขาพูดรวม ๆอย่างนี้ เวลาจะใช้เราก็สามารถยกมันทั้งกระบิอะ พูดได้เลย

คนเราไม่กล้าพูด เพราะกลัวพูดผิดแล้วโดนล้อ (มันน่าเบื่อก็ตรงนี้แหละ) แต่คุยกับฝรั่ง พูดผิดไป เขาถามกลับ จะพูดอย่างนี้ใช่ไหม คืออย่างนี้ใช่ไหม นี่แหละเราจะได้พัฒนาก็ตรงนี้

..ถ้าเอาแค่สื่อสารได้แกรมม่ามันก็ไม่จำเป็น

taMoN พิมพ์ว่า:

เปิดมาข้อแรกก็ฮาละ
คุณไม่รู้แกรมม่าคร่าวๆ จะคุยคล่องแบบเจ้าของภาษาได้ไง
แทนที่จะบอกจำแกรมม่าพื้นฐานก็พออะไรแบบนี้

ใครบอกแกรมม่าไม่จำเป็นนี่ผมเถียงขาดใจเลย
 

แกรมม่าอาจจะจำเป็นก็จริง แต่ก็ไม่ได้จำเป็นอะไรมากขนาดนั้น
บางคนไม่กล้าพูดก็เพราะแกรมม่านี่แหละ กลัวผิดหลักโครงสร้างบลาๆๆๆๆ

ดังนั้นผมว่าเราไม่จำเป็นต้องไปสนใจแกรมม่ามากนัก
เพื่อให้ตัวเองกล้าที่จะสนทนาเป็นภาษาอังกฤษกับคนอืน่มากขึ้น

เจค ซัลลี่บอกว่าเรียนภาษาเหมือนถอด-ประกอบปืน ต้องทำซ้ำแล้วซ้ำอีก การตั้งมีกฎไม่ช่วยอะไร

ใช้จริงๆแต่

เวลาพูดPast present future simple

พวก passive อย่าไปสนใจมัน


เน้นเอาประโยคสั้นๆมาต่อกัน
เช่น

Mr.tamon is a Thai gay. He live in Thailand . He hasn't got a wife and children but he has got a Thai servant - Kalakasong

เอาสั้นๆมาต่อกัน

ไม่ต้องจำจริง ๆ จากเพื่อนที่เป็นอังกฤษแท้ ทั้งเยอรมัน บอกเหมือนกัน มึงไม่ต้องพูดเป๊ะหรอก เอาเป็นว่าพูดมากูเข้าใจพอ ไม่ต้องมี past มี future แม้แต่ English trainner ยังพูดแบบนี้ เจ้าของภาษาเวลาเข้าพูดในชีวิตจริงก็ได้แกรมม่ง แกรมม่าอะไร
มีแต่ประเทศไทยนิแหล่ะ เน้นจัง แกรมม่านิ พอพูดผิดนิดหน่อยทำเป็นหัวเราะ ไอ้พวกหัวเราะจริง ๆ กากกว่าคนพูดผิดอีก

คือเค้าจั่วหัวมาว่าพูดคล่องแบบเจ้าของภาษานะครับ
คุณก็ต้องเข้าใจวัฒนธรรมของภาษาเค้าบ้าง

คนที่เก่งจากการไปคุยกับฝรั่ง นั่นก็คือเรียนรูแกรมม่ามาแล้วนะ
แต่ไม่ได้เรียนจากห้องไงคือเรียนรู้ว่าเค้าเรียงประโยคอย่างงี้ๆนะ

แกรมม่ามันอยู่ในวิธีพูดของคนทั่วไปน่ะแหละ
ผมถึงบอกไงว่าถ้าจะบอกให้ลืมไปเลย มันไม่ใช่อ่ะ

ผมว่าเขาหมายถึงไม่ต้องใช้แกรมม่าเป๊ะ100% แต่แค่รู้จักรูปแบบง่ายๆ

ทุกวันนี้คนเอเชียใช้แกรมม่าดีกว่าเจ้าของภาษาอีกนะแต่ไม่รู้วิธีใช้

จากประสบการณ์จากคนรอบข้าง

ตูก็บอกอยู่ตั้งแต่แรกว่าคร่าวๆกับพื้นฐาน
อ่านมั่งป่าวฟะ

มันไม่ใช่บอกว่าให้ไม่สนแกรมม่า แต่หมายถึงว่าเวลาจะพูดสื่อสารออกไป ไม่ต้องมานั่งนึกถึงแกรมม่าว่าถูกต้องไหม แต่ให้พูดออกไปเลยแบบเป็นธรรมชาติโดยไม่ต้องเรียบเรียงหรือคิดเยอะ ผมเข้าใจแบบนี้นะ