"ผมกับแฟนคบกันมา 6 ปี วางแผนว่าจะแต่งงานกันปีหน้า ผมทำงานอยู่โชว์รูมรถแห่งหนึ่งเงินเดือน2หมื่นต้นๆ ส่วนแฟนผมทำงานธนาคาร แน่นอนว่างานที่เธอทำมันทำให้เธอเจอผู้คนมากหน้า หลายตา แฟนผมเป็นคนน่ารักและยิ้มเก่ง รู้จักการวางตัว ไม่แปลกที่ใคร ๆ ก็ต่างอยากจะเข้าหาเธอ ผมไว้ใจเธอครับเพราะตลอดเวลาที่คบหากันมา เธอไม่เคยนอกใจผมเลยสักครั้ง
จนมาถึงช่วงหนึ่งที่ผมรู้สึกว่าเธอเริ่มเปลี่ยนไป คือช่วงที่เธออยากได้โน่น นี่นั่น อย่างเช่น รองเท้าแพง ๆ ราคา 7-8 พัน กระเป๋าราคาเป็นหมื่น เธอขอร้องให้ผมซื้อให้ ผมมีเงินซื้อให้ได้นะครับแต่ผมคิดว่ามันไม่จำเป็นสักนิด เราควรประหยัดเพื่ออนาคตของครอบครัว จริงไหมครับ และคำพูดที่หลุดออกมาจากเธอ ซึ่งเธอไม่เคยเป็นเช่นนี้มาก่อน เธอบอกว่า ''เบื่อชีวิตแบบนี้ ชีวิตที่ไม่เคยมีอะไรเหมือนคนอื่น'' ผมอึ้งมากครับ ทั้งอึ้ง และเสียใจ ผมเลยบอกว่าโอเคงั้นผมจะยอมซื้อให้เธอ เพราะตอนนั้นใกล้วันเกิดเธอพอดี ผมเลยตามใจเธอสักครั้ง
หลังจากนั้นมาเธอก็มักจะขอนั่นขอนี่กับผมบ่อยขึ้น เธอแต่งตัวสวย เธอดูแลตัวเองมากขึ้น และที่สำคัญเธอเริ่มมีความลับกับผม!!! โทรศัพท์เธอจะตั้งปิดเสียงตลอด เธอมักหายไปโดยผมก็ไม่รู้ว่าเธอไปไหน พอผมถาม เธอก็บอกว่า ไปกับเพื่อนตลอด ผมเริ่มไม่สบายใจ และช่วงนี้หนักขึ้น เธอมีของราคาแพงใช้ มีโทรศัพท์ใหม่ กระเป๋าใหม่ เสื้อผ้าแพง ๆ พอผมถามเธอ เธอก็บอกว่า เงินเก็บของเธอ ช่วงนั้นเธอไม่ค่อยสนใจผมเท่าไหร่ เหมือนอยู่คนละโลก ตื่นมาก็ต่างคนต่างไปทำงาน พอกลับบ้านมาเธอก็เอาแต่นอนกดโทรศัพท์ ผมเหนื่อย ๆ ก็อาบน้ำนอน ชีวิตเราวนเวียนอยู่แค่นั้น จนสิ่งที่ผมระแคะระคายมาตลอดก็เริ่มจะแดงขึ้น เมื่อมีเพื่อนที่ทำงานเธอซึ่งรู้จักกับผม มาบอกว่า ''เห็นช่วงนี้ตอนพักเที่ยงมีคนมารับแพท (แฟนผม) บ่อย ๆ นะ''และถามว่าผมรู้จักหรือเปล่า ผมก็บอกว่าไม่แน่ใจ ไว้จะลองถามแฟนดู
ผมกลับบ้านมา ผมก็เงียบไม่ถามหรืออะไรทั้งนั้น แต่ผมจะขอพูดตอนที่จับได้คาหนังคาเขาเลยละกัน ตอนนั้นผมอาจจะยังไม่พร้อมฟังคำตอบ และยังคิดเข้าข้างตัวเองอยู่ วันต่อมาผมลางานแต่ยังแกล้งออกไปทำงานเหมือนปกติ และแฟนผมก็ไม่ได้เอะใจอะไร
ผมมาดักรออยู่ข้าง ๆ ที่ทำงานตั้งแต่เช้า ตอนเช้าเธอก็ขับรถมาปกติ ไม่มีอะไร ผมอดทนนั่งรอจนถึงเวลาที่เธอพักทานข้าว ผมเห็นเธอเดินลงบันไดมาและเดินมายืนอยุ่ที่จอดรถ พร้อมกับคุยโทรศัพท์ สักพักก็มีรถเบนซ์สีดำมาจอดตรงหน้าเธอ เธอก็เปิดประตูรถขึ้นไป ณ ตอนนั้นผมหน้าชาครับ ทำอะไรไม่ถูก คิดว่าตอนนั้นเอามืดมาฟันหัวผม มันยังเจ็บน้อยกว่า ผมขับรถตามเธอไป (ซึ่งเป็นรถที่ยืมที่ทำงานมา) พวกเขาขับรถไปเรื่อย ๆ ผมก็ตามไปและที่ผมช็อกมากกว่านั้นคือ เธอเลี้ยวเข้าโรงแรมแห่งหนึ่ง ซึ่งออกมาเส้นนอกเมืองนิดหน่อย
ตอนนั้นผมเริ่มลังเลว่าจะตามดีไหม หรือผมจะหยุดเพียงตรงนี้ ผมไร้เรี่ยวแรงและไม่อยากจะเห็นอะไรต่อไป ผมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาและกดโทรหาเธอ
ผม : เตงอยู่ไหนเหรอ
เธอ : พักเที่ยงจ้า ออกมากินข้าวกับเพื่อน ทำไมเหรอ?
ผม : เตง ๆ เตงรักเค้าไหม (ผมพยายามควบคุมเสียงตัวเองสุดขีด เพราะผมกำลังจะร้องไห้)
เธอ : รักสิ ทำไมถามแบบนั้น
ผม : ....จะไม่นอกใจใช่ไหม
เธอ : นี่เตงเป็นอะไร บอกมานะ อย่ามาพูดแบบนี้
เธอเหมือนเริ่มกังวลหรือตกใจก็ไม่รู้ ผมตัดสายเธอทิ้ง ขับรถเข้าไปในโรงแรมที่เธอขับเข้ามา ผมเดินไปถามเคาเตอร์ ผมก็ได้เบอร์ห้องเธอ ตอนนั้นเชื่อมั้ย..ว่าถ้าผมมีปืนอยู่ในมือ ผมกล้ายิง ผมเดินไปหยุดที่ห้องนั้น พร้อมกับเคาะประตู แต่...ไม่มีใครเปิด ผมก็เคาะอยู่แบบนั้น จนมีผู้ชายตัวอ้วน ๆ ผิวคล้ำ ๆ คนหนึ่งเดินมาเปิดประตูให้ผม ผมมองเข้าไปในห้อง เห็นแฟนผมนั่งก้มหน้าร้องไห้อยู่ และไอ้ผู้ชายคนนั้นมันบอกผมว่า ''ค่อย ๆ คุยกันนะ'' โอ้โห้ ยังจะมีหน้ามาบอก เอาเมียกุมานอนด้วยยังมีหน้ามาหวังดีกับกุ ผมไม่ทำอะไรทั้งนั้น เดินเข้าไปลากแฟนผมออกมา เธอร้องไห้และบอกให้ผมปล่อย แต่ตอนนั้นผมโกรธมากจริง ๆ ผมลากเธอขึ้นรถและขับออกมา ระหว่างทางผมเงียบและไม่พุดอะไรมีแต่เธอที่ร้องไห้ พอกลับมาถึงห้องเธอก็เป็นฝ่ายพูดกับผมก่อน
เธอ: ปล่อยเค้าไปเถอะ ขอร้อง
ผม : ปล่อยไปนี่หมายความว่ายังไง
เธอ: เลิกกันไง
ผม: เหตุผล
เธอ: มิงดูแลกุไม่ได้หรอกมิงไม่มีปัญญาดูแลกุหรอก
ผม: ทำไมแค่กุไม่มีเงินซื้อของแพง ๆ ให้มิงถึงกับต้องไปจากกุเลยเหรอ
เธอ: เงินมันซื้อได้ทุกอย่างมิงจำไว้
ผม: มิงเปลี่ยนไปมากนะ
เธอ: เงินซื้อกูไปแล้ว ------- ประโยคนี้ผมอึ้ง หันไปมองหน้าเธอ นี่เหรอ ผญ.ที่ผมรัก ผมร้องไห้ออกมาอย่างไม่อาย
ผม: ถ้าเงินมันซื้อได้ทุกอย่าง ความรักของมิงราคาเท่าไหร่!!!!! กูจะหามาให้!!!!! มันกี่บาท
เธอ: เงียบไม่พูดอะไร
ตอนนั้นผมคลั่งจนเดินเข้าไปตบหน้าเธอครั้งนึง เธอร้องไห้และวิ่งหนีออกไป ผมเข้าใจความรู้สึกของคนที่อยากตาย ผมหมดเรี่ยวแรงจริง ๆ จากนั้นไม่กี่วันเธอก็มาเก็บเสื้อผ้าและจากผมไปจริง ๆ ผมเหมือนมนุษย์ไร้วิญญาณ จนถึงวันนี้ผ่านมาก็เกือบเดือน ดีขึ้นมาได้เพราะแม่และน้องสาว ที่คอยดูแลผม แต่ผมก็ยังคงไปแอบดูเธอที่ทำงานบ่อย ๆ เธอก็ยังคงไปกับผู้ชายคนนั้นเหมือนเดิม เพื่อนผมก็คอยอยู่ข้างผม ผมยังไม่หายดี พิมไปก็ยังร้องไห้ไป แต่ผมอยากแชร์ให้โลกรับรู้ ว่าเงินมันเปลี่ยนใจคนได้จริง ๆ ทั้ง ๆ ที่ผมเคยคิดว่าผู้หญิงคนนี้ดีที่สุดแล้ว ผ่านทุกข์สุขมากับผม แต่วันนี้เงินซื้อเธอไปแล้ว"

ที่มา Pantip (ขออภัยครับไปกินข้าวมา)

pantip

มาจาก pantip นิเมื่อวานมีคนมาโพสมาแล้วนิ

ไม่ให้เครดิตเค้าอีก เอ้อออ ไอหนุ่ม

เงิน(หรือของมีค่า)ซื้อได้หมดทุกอย่างจริงๆครับ อยู่ที่ว่ามันจะมากพอหรือเปล่า

ถ้่าผู้หญิงบอกจริงใช่ว่าจะหามากองให้ได้...

ซื้อชีวิตได้ไหม หมาผมพึ่งตายไป เท่าไหร่ถึงซื้อกลับมาได้

อาจจะต้องสร้างศูนย์วิจัย งบประมาณไม่ต้องพูดถึง ผมาว่าทำได้นะ โคลนนิ่งไรก็ว่าไป ก็วนมาเรื่องเดิม เงินถึงหรือเปล่า

โคลนนิ่งก็ไม่ใช่ตัวเดิม นิครับ ผมจะเอาตัวเดิม

ท่านต้องลองให้งบวิจัยไงครับ จ้างนักวิทย์เบอร์1 มา อาจจะได้ตัวเดิมคืนมาก็ได้ แต่เสียเท่าไหร่ผมไม่รู้นะ

ไม่ให้เครดิตด้วย ในเฟสก็เห็นหลายคน

PANTIP

ไม่ให้เครดิต

อดแพล่บ!!

ให้เครดิต เค้าบ้างก็ดีนะครับ

ก๊อปมา เครดิตก็ไม่ให้


edit: ผมเรื้อนเองแหละ โทษฐาน ไม่ให้เครดิต