ก่อนอื่นเลย อยากจะบอกว่า ไม่อยากให้นำชายผู้ถูกเรียกว่ามหาเทพท่านนี้ ไปเปรียบเทียบกับตำนานกองหน้าอย่าง เธียร์รี่ อองรี เพราะอยู่ในช่วงทศวรรษที่ห่างกันถึง 1 ทศวรรษกว่าๆ และด้วยสไตล์การเล่นและความแข็งแกร่งของทีมคู่แข่งอื่นๆ ที่มีมากขึ้นยิ่งกว่าเดิม ประกอบกับปัจจัยรอบข้าง ทั้งเพื่อนในทีมและกองหลังคู่แข่ง

ผมอยากจะเขียนกระทู้นี้ขึ้นมาตั้งนานแล้วครับ (แต่เพิ่งจะมีเวลาว่าง) ตั้งแต่ที่เห็นว่าเวลเบ็คนั้นย้ายจากแมนฯยูฯ มาอยู่กับอาร์เซนอล ก่อนตลาดซื้อขายนักเตะจะปิด ด้วยราคา 16 ล้านปอรด์ ซึ่งถ้าคิดตามความเป็นจริงแล้ว ด้วยอายุ ประกอบกับ ประสบการณ์การลงเล่นในเกมส์พรีเมียร์ลีค และด้วยสัญชาติของตัวนักเตะเอง คิดว่า เป็นราคาที่ถูกมาก ประกอบกับ การลงเล่นในเกมส์การแข่งขันทุกนัด แดนนี่ เวลเบ็ค นั้น เล่นด้วยความทุ่มเทอย่างเกินร้อยทุกแมทช์แน่นอน ผมสังเกตจากการที่ตัวเขาเองได้ลงเล่นให้กับอดีตต้นสังกัด บางนัดอาจจะฮาบ้าง เชื่อว่าไม่ได้ตั้งใจที่จะเอาฮา แต่อาจเป็นเพราะความตั้งใจที่มีมากเกินไปของเจ้าตัวเอง จึงทำให้ผลมันออกมาไม่ดีเท่าที่ควร หากถามว่า "ไม่ดีเหรอ ? ที่นักเตะทุ่มเทเกินร้อยขนาดนั้น" ขอตอบว่าดีครับ แต่ว่ามันอาจจะทำให้เป็นการกดดันตัวเอง และสร้างข้อผิดพลาดขึ้นมาเองก็เป็นได้

เอาล่ะครับ มาเข้าเรื่องกันดีกว่า การที่ผมบอกว่าเป็นแสงสว่างดวงใหม่นั้น ผมคิดว่าอาจจะไม่ได้มีผมคนเดียวที่เห็นแบบนั้น อาจจะมีหลายๆท่านที่เห็นตรงกัน ตั้งแต่ในวันเซ็นสัญญา ผมมีความรู้สึกเหมือนคุณเจน ญาณทิพย์ (ขนลุกเลยข่า) มีความรู้สึกเหมือนตอนเซ็นสัญญากับ เธียร์รี่ อองรี ตำนานกองหน้า และคิดว่าน่าจะเป็นไอดอลของแดนนี่ด้วย ถึงขนาดที่ว่า "เฮ้ย !! มาแล้วว่ะ กองหน้าที่จะเป็นความหวังของทีม" ผมคิดแบบนั้นจริงๆ ผมคิดว่า ตั้งแต่อองรีย้ายออกไป ในทีมไม่เคยมีศูนย์หน้าแนวนี้มาก่อน ประเภทที่ว่า ลากกระชากเข้าไปยิงได้ มีความเร็ว มีความคล่องตัว ที่เห็นๆนี่ก็คงจะมีแต่พวก โป้งเดียวจอดเหมือนหนุ่มกังหันที่ย้ายไปอยู่กับอดีตต้นสังกัดของเวลเบ็ค หรือจะเป็นพวก ตัวใหญ่พักบอล เอาบอลลงแล้วส่งต่อให้เพื่อนเล่น วิ่งทำทางอะไรแบบนี้ ก็คงไม่พ้นศูนย์หน้าสัญชาติฝรั่งเศสทั้งคู่ที่กำลังอยู่ในโรงหมอ สไตล์กระชากได้ ลากเลื้อยได้ พักบอลแล้ววิ่งทำทางได้ เข้าฮอร์สได้ แบบนี้ ผมว่าเป็นศูนย์หน้าที่อาร์เซนอลควรจะหามาตั้งแต่ที่เสียเธียร์รี่อองรีไปแล้วล่ะครับ เวลเบ็คนั้นเป็นคำตอบหรือไม่ อยากให้ลองติดตามดูกัน แต่ผมเชื่ออยู่ลึกๆว่า เงาของอองรีในตัวเวลเบ็คที่ผมเห็นในวันที่เซ็นสัญญานั้น มันต้องเป็นเงาของศูนย์หน้าของจริง เป็นเงาของตัวจริง และเป็นแสงสว่างที่ปลายอุโมงค์ของอาร์เซนอล ที่จะเป็นหนึ่งในจิ๊กซอว์ที่ทำให้กลับมาสู่ความยิ่งใหญ่อีกครั้ง แต่ไม่ได้คิดว่าจะได้ถ้วยพรีเมียร์ลีคหรอกนะครับ เพราะจุดอ่อนอีกหลายจุด ยังไม่ถูกแก้ไข ทั้งเรื่องมิดฟิลด์ตัวรับ หรือจะเป็นอาการบาดเจ็บอื่นๆ ที่คอยเล่นงานมาตลอดช่วง 12 ปีหลัง ซึ่งเห็นได้ชัดจากสถิติที่เป็นอันดับหนึ่งในเรื่องของอาการบาดเจ็บของผู้เล่น ผมเชื่อลึกๆว่า หากนักเตะไม่ผลัดกันเจ็บ หรือหากนักเตะบางคนได้เล่นถูกตำแหน่งหรืออยู่ในตำแหน่งที่ตัวเองถนัดที่สุดนั้น จะสามารถโชว์ศักยภาพของตนเองออกมาได้เต็มที่ และทำให้การแข่งขันในเวทีพรีเมียร์ลีคเข้มข้นมากยิ่งกว่าเดิม



ทั้งหมดนั้นเป็นความเห็นส่วนตัว และความเชื่อของตัวผมเอง หากทำให้ใครไม่พอใจผมก็ต้องกราบขออภัย และน้อมรับคำติชมครับ