ต่อน่ะครับ จากมู้นี้ http://www.soccersuck.com/boards/topic/974938

หลังจากที่เราได้มีสมาชิกใหม่ ที่พร้อมจะเพิ่มสมาชิกของเรามาอีกหลายตัว ทำให้เรารู้สึกตื่นเต้นที่จะได้เห็นลูกแมวแรกเกิดแบบใกล้ชิดครั้งแรก "เจ้าอ้อ" ก้อดูเป็นแมวที่รักสงบ นิ่งเงียบ ไม่ค่อยออเซาะ คงเห็นพวกเราเป็นคนแปลกหน้า แต่มันก้ออยู่กินใช้ชีวิตตามปกติ ถึงมันจะฝึกให้ปลดทุกข์เป็นแบบ "เจ้าเหมียว" ของเราไม่ได้ก้อตาม (ต้องตามเช็ด 555) แต่ตัวเจ้าเหมียวเอง ก้อยังไม่เลิกนิสัย "รักการผจญภัย" เหมือนเดิม พอมันมาส่งเจ้าสาวเข้าบ้านเรียบร้อยแล้ว ไม่กี่วัน มันก้อหายไปอีกครั้ง ซึ่งครั้งนี้ มันไม่ได้กลับมาอีกเลย.....

"เจ้าอ้อ" ก้อถูกเลี้ยงดูเหมือนแมวปกติทั่วๆไป จนกระทั่งวันที่เรารอคอยก้อมาถึง ลูกแมวแรกเกิดลืมตาดูโลกออกมาประมาณ 4โมงเย็น ในช่วงเวลานั้นผมยังไม่ได้กลับบ้าน (น่าจะอยู่ ป.6) ประกอบไปด้วย ตัวผู้1ตัว และตัวเมีย4ตัว แต่น่าเสียดาย พอผมกลับมาบ้าน ลูกตัวเมียเสียชีวิตไป 1 ตัว แม่ผมบอกว่า ระหว่างที่ "เจ้าอ้อ" ให้นม คงไปทับลูกแมวตาย ลูกแมวตัวที่ตายเป็นเป็นตัวสีขาว-น้ำตาลเหมือนพ่อแต่ลายพรางเหมือนแม่ และแม่ก้อนำศพไปฝังที่ต้นไม้ริมฟุตบาทหน้าบ้าน

ลูกแมวทั้ง 4 สุขภาพร่างกายแข็งแรงดี น่ารัก น่าชังทุกตัว พอกินนมเสร็จ ก้อนอนหลับปุ๋ยอยู่ข้างๆแม่ของมัน จนพวกมันเริ่มเติบโตขึ้นมาระดับนึง ก้อถึงเวลาที่เราต้องตั้งชื่อมันกัน ตัวแรก ลักษณะเหมือนกับตัวที่ตายไป ลายพราง สีขาว-น้ำตาล เพศเมีย แต่บอกตรงๆว่า ผมลืมชื่อเจ้าตัวนี้ไปแล้ว (นึกไม่ออกจริงๆ 555)

ตัวที่สองลักษณะเหมือนตัวแรกทุกอย่าง แต่มีลักษณะเด่นคือที่ปลายหางของมันจะเป็นสีขาวเด่นประมาณ 1ส่วน5 ของหาง ไม่เป็นลายพรางทั้งหมดเหมือนตัวแรก จึงตั้งชื่อมันว่า "หางขาว"

ตัวที่สาม ลักษณะเหมือนสองตัวแรกทุกประการ เพศผู้ แต่ดูจากรูปร่าง จะมีขนาดเล็กที่สุดในบรรดาพี่น้องของมัน จึงตั้งชื่อว่า "ตัวเล็ก"

ตัวที่สี่ จะมีลักษณะ เหมือน "เจ้าเหมียว" ทั้งหมด สีขาวลายน้ำตาล ตัวเมีย จึงตั้งชื่อว่า "ขาว"

ทั้งสี่ตัว เป็นพี่น้อง และเพื่อนเล่นที่ดีต่อกันมาก กลิ้งตัว ตบตีกัน อย่างสนุกสนาน เหมือนกับเด็กทารกหัดเล่นของเล่น

ส่วน "เจ้าอ้อ" หลังจากที่คลอดลูกและอยู่ให้นมมาระยะเวลาหนึ่ง มันก้อหนีหายออกจากบ้านไปเช่นกัน ซึ่งมันไม่เคยออกจากบ้านเลยในขณะที่ตั้งท้อง ทำให้พวกผมคิดว่า มันอาจจะไปตามหา "เจ้าเหมียว" ซึ่งไม่ได้กลับบ้านมานานแสนนาน

วันเวลาผ่านไป เจ้าลูกแมวทั้งสี่ตัวที่เล่นสนุกด้วยกันมาตลอดเวลา ถึงจะไม่มี พ่อแม่ของมันอยู่ด้วยก้อตาม มันก้อดูจะมีความสุขที่ได้มาอยู่ที่บ้านหลังนี้ แต่เหตุการณ์สูญเสียสำหรับคนที่เลี้ยงสัตว์เลี้ยงไม่อยากให้เกิดขึ้น ก้อได้ผ่านเข้ามา

เช้าวันหนึ่ง ในขณะที่ผมไปเรียน เจ้าแมวตัวแรกที่ผมลืมชื่อ ได้วิ่งกระโจนออกไปที่ถนน แล้วถูกรถเหยียบทับตาย ต่อหน้าแม่ผม ซึ่งไม่คาดคิดว่ามันจะกระโดดออกไปกลางถนนแบบนั้น และแม่ผมไม่ทันได้มองว่ามันเดินออกจากบ้านไปตอนไหน ซึ่งตอนนั้นอายุของมันประมาณ 4-5 เดือนเท่านั้น กลับต้องมาจบชีวิตเสียแล้ว แม่ผมก้อนำเอาไปฝังไว้ที่ต้นไม้เดิม ที่พี่น้องเสียชีวิตตั้งแต่เพิ่งคลอด ส่วนเจ้าแมวอีกสามตัวก้อมองศพของพี่น้องมันตลอดตอนที่แม่ผมกำลังฝัง ถึงแม้ว่าแม่ของผมจะไล่พวกมันให้กลับเข้าบ้าน กลัวพวกมันจะวิ่งไปที่ถนนเหมือนกัน แต่มันก้ออยู่เฝ้าดูจนกระทั่งฝังเสร็จ

แมวทั้งสามถึงจะเสียพี่น้องไปอีกหนึ่ง ก้อยังมีความสุข ใช้ชีวิตได้ตามปกติ จนกระทั่งวันหนึ่ง "ตัวเล็ก" และ "หางขาว" ปีนขึ้นไปบนหลังคาหลังบ้าน เดินเล่นตามปกติเป็นประจำ มันทั้งสองได้เดินไปเจอ แม่แท้ๆของมัน "เจ้าอ้อ" แต่ท่าทางของ "เจ้าอ้อ" กลับไม่ดูเหมือนคนเป็นแม่ มันร้องขู่ขนลุกฟู่ อีกทั้งไม่ให้ลูกมันทั้งสองตัวเดินเข้าไปใกล้มัน และไล่ข่วนลูกของมันเอง ผมซึ่งมองอยู่ตรงหน้าต่างมุ้งลวดชั้นลอย ก้อลงไปเรียกแม่ แม่ผมต้องเดินอ้อมไปซอยหลังหลังบ้าน และไล่ "เจ้าอ้อ" ไม่ให้มาทำร้ายลูกมัน แต่ลูกแมวทั้งสองก้อพยายามที่เข้าไปใกล้แม่ของมันให้ได้ เหมือนกับพยายามสื่อสารว่า "แม่ นู๋ลูกแม่ไง" แต่ "เจ้าอ้อ" ก้อยังคงไม่ยอม จนแม่ผมไล่มันไปได้สำเร็จ ผมก้อเปิดหน้าต่างมุ้งลวดให้ลูกแมวทั้งสองกลับเข้าบ้านมา หลังจากนั้น ก้อไม่เคยเห็น "เจ้าอ้อ" อีกเลย

แต่เหตุการณ์เดิมก้อกลับเกิดขึ้นอีกครั้ง เมื่อ "ขาว" ลงไปวิ่งเล่นบนถนน แล้วถูกชนอีกเช่นกัน ครั้งนี้ แม่ผมไม่เห็นเหตุการณ์ แต่คนแถวนั้นเล่าว่า เห็นมันลงไปวิ่งเล่นหลบรถไปมา แต่ก้อพลาดถูกชนเข้าจนได้ และมันก้อถูกนำไปฝังรวมกับพี่น้องมันที่เดิมอีกเช่นเคย ตอนนั้น เจ้าขาวน่าจะมีอายุประมาณเกือบ 1ปี

ไม่ว่าจะเกิดเหตุการณ์สูญเสียซ้ำรอยไปอีกครั้ง แต่ก้อมีเหตุการณ์ประหลาดใจเกิดขึ้นเช่นกัน เมื่อ "เจ้าเหมียว" ยอดแมวทรหด กลับมาที่บ้านได้อีกครั้ง แต่ครั้งนี้ หมดสภาพความหล่อเหลาไปมาก ซึ่งตามอายุมันคงประมาณ 6ปี (ผมอยู่ ม.4) ทั้งท่าทางที่เหมือนแมวแก่ แต่หน้ายังโหดอยู่ แต่บาดแผลการผจญภัยของมันดูน่ากลัวมาก ทั้งรอยแผลสด หนังถลอก ตาข้างที่เคยโดนข่วน ตอนนี้เหมือนจะบอดสนิทแน่นอน (เป็นสีขาวโพลน)เดินขาหลังกะเผลกๆ ซึ่งบอกตรงๆ ว่า สภาพแบบนั้น เหมือนแมวเพิ่งผ่านสนามรบใหญ่มา แต่ครั้งนี้ เป็นครั้งแรกที่เจ้าเหมียวได้เจอกับลูกของตัวเอง แม้ว่าจะกลับมาหลังจากที่เสียลูกไปแล้วถึงสามตัว

เจ้าลูกแมวทั้งสอง เล่นหยอกล้อไปมากับพ่ออย่างสนุกสนาน "เจ้าเหมียว" ก้อไ่ม่มีท่าทางเหมือน "เจ้าอ้อ" ที่ร้องขู่ไล่ลูก อีกทั้งยังเลียขนให้ลูกของมันอีกด้วย เหมือนกับพ่อกำลังลูบหัวอย่างเอ็นดู รักใคร่ และมันก้อใช้ชีวิตอยู่ที่บ้านนั้นอยู่นานหลายวันกว่าปกติ เหมือนกับลามือจากวงการ "แมวนักผจญภัย" ไปเรียบร้อยแล้ว และไม่มีนิสัยขี้รำคาญ เหมือนที่ผ่านมา ไม่ว่าจาทายา ป้อนยาให้มันกินปกติ ก้อไม่มีอาการขัดขืนแต่อย่างใด

แต่นั้นคงเป็นช่วงชีวิตสุดท้ายของ "เจ้าเหมียว" จริงๆ เพราะอยู่มาวันหนึ่งมันก้อหายออกจากบ้านไป คิดว่าน่าจาเป็นช่วงมืดค่ำที่ทุกคนนอนกันหมดแล้ว และหลังจากนั้น มันก้อหายไปตลอดกาล ไม่มีใครได้พบเจอมันอีกเลย ถ้าใครเคยอ่านหนังสือการ์ตูนแมวเรื่องหนึ่ง จะคงเคยได้ยิน พฤติกรรมของแมวที่ถูกเลี้ยง ถ้าวันใดวันหนึ่งมันรู้ตัวว่าตัวเองกำลังจะตาย มันจะกลับมาที่บ้านอีกครั้งเหมือนมาสั่งเสียครั้งสุดท้าย ก่อนไปตายอย่างสงบในที่ห่างไกลที่เจ้าของของมันจะไม่สามารถไปหามันเจอได้

ผมกับครอบครัวรู้อยู่แล้วว่าสักวัน ด้วยสภาพที่กลับมาบ้านเหมือนคนที่ไปต่อไม่ไหวแล้ว มันคงจะต้องถึงเวลาที่มันจะต้องจากไปตลอดกาลแน่นอน แต่เชื่อว่าแม่ผมจะเป็นคนที่เสียใจที่สุดต่อการจากไปของ "เจ้าเหมียว" ซึ่งมันจะสนิทกับแม่มากที่สุด ทั้งตอนที่เคยขึ้นมานอนชั้นลอยกับแม่ นอนอยู่บนโต๊ะสำนักงานหน้าแม่ หรือนอนบนตักแม่ให้แม่ลูบ เกาคางอย่างเอ็นดู ("เจ้าเหมียว" ยังเคยเดินเข้ามาในห้องนอน แล้วมาเลียปากผมตอนนอนอยู่ด้วย 555)

ยังไงซะ บ้านเราก้อยังมีลูกแมวอยู่อีกสองตัว ซึ่งตอนนี้ ก้อเติบใหญ่ เป็นหนุ่ม-สาวเต็มตัว "หางขาว" กับ "ตัวเล็ก" ยังคงสร้างความน่ารักให้กับครอบครัวของผมตลอดมา แต่สุดท้ายทั้งสองตัวก้อได้หายตัวไป โดยที่ไม่เคยกลับมาที่บ้านอีกเลย....

"ตัวเล็ก" เรียกได้ว่า มีนิสัยเหมือนพ่อมันทุกประการ เป็นแมวนักผจญภัยเช่นกัน มันจะหายออกจากบ้านไปบ่อยและนานกว่า "หางขาว" อยู่เสมอ และทุกครั้งที่กลับมา ก้อจะมีรอยแผลเหมือนพ่อของมันเปี๊ยบ ทำให้คิดว่า สักวันคงจะเป็นแบบ "เจ้าเหมียว" อีกแน่ แต่กลับกลายเป็นว่า "หางขาว" ซึ่งดูเป็นแมวเรียบร้อย จะหายออกจากบ้านไปโดยไม่กลับมาบ้าน จนคิดได้ว่า มันอาจไปตายที่อื่น หรือมีใครนำมันไปเลี้ยงหรือป่าว (แต่ทั้งสองตัว มีกระดิ้งห้อยคอ) แต่ก้อไม่เคยเห็นมันอีกเลยนับแต่นั้น....

"ตัวเล็ก" ซึ่งเป็นแมวตัวสุดท้าย จากพฤติกรรม "รักการผจญภัย" เหมือนพ่อของมัน กลับมีอาการซึม เหมือนกับรู้ชะตากรรมแล้วว่า พี่น้องตัวสุดท้ายอย่าง "หางขาว" ได้จากมันไปแล้ว มันเลยไม่ค่อยออกจากบ้าน หรือหายไประยะเวลานานๆ บางครั้งก้อหายไปนาน2-3 วัน แต่มันก้อกลับอย่างปลอดภัย ไร้บาดแผล อาจจะไปตามหาพี่น้องคนสุดท้ายของมันก้อเป็นได้ แต่ส่วนใหญ่ จะวนเวียนอยู่แถวรอบบริเวณบ้าน ไปนอนเล่นบนหลังคารถ ไม่ก้อใต้รถของพ่อ

แต่เหตุการณ์สุดท้ายที่จะจำไม่มีวันลืมก้อคือ วันที่ผมไปโรงเรียนตามปกติ พ่อผมขับรถไปส่ง เป็นรถกระบะแบบมีหลังคา ซึ่งทุกวันผมจาเรียกเจ้าตัวเล็กลงมาจากหลังคารถ เพราะมันจาชอบไปนอนบนนั้น ไม่ก้ออยู่ใต้ท้องรถ ("หางขาว" "ตัวเล็ก" "ขาว" เคยวิ่งเล่นใต้รถ แล้ว"ขาว"ถูกล้อเหยียบหางร้อง แง่ง จนต้องคอยดูตลอดเวลาเวลาจะออกรถ) แต่วันนั้น ผมกับพ่อจำไม่ได้ว่า เจ้าตัวเล็กอยู่บนหลังคาหรือปล่าว เราก้้อออกรถโดยไม่ได้คิดอะไร แต่วันนั้นไม่มีใครได้เห็น "ตัวเล็ก" อีกเลย นึกๆแล้ว ก้อเหมือนเป็นเรื่องตลก ที่ "ตัวเล็ก" อาจจะไปอยู่บนหลังคารถ แล้วกระโดดลงไปที่ไหนก้อไม่รู้ แล้วหาทางกลับบ้านไม่เจอ แต่ใจหนึ่งก้อคิดว่า ถ้าวันนั้นเรียกมันลงมาจากหลังคาก้อจริงๆ มันก้อคงยังอยู่กับเราไปได้อีกนานกว่านี้





จบแล้วครับ เป็นความทรงจำที่ผมจะไม่มีวันลืมเลยครับ เลี้ยงแมวตัวผู้ แต่กลับต้องมาเลี้ยงลูกแมวอีกจนได้ จริงๆแล้ว รายละเอียดยังมีมากกว่านี้ แต่มันจะต้องร่ายยาวไปอีก อีกทั้ง ผมกลับนึกชื่อ ลูกแมวอีกตัวไม่ออกจริงๆ



ปัจจุบัน บ้านผมเลี้ยงหมาพันธุ์ทาง ตัวหนึ่ง สีดำสนิท มีถุงเท้าสองขาหน้า เพศเมีย ตั้งชื่อว่านินจา นิสัยขี้เล่น แต่ขี้รำคาญ ตอนนี้ใครไปแตะตัวมันไม่ได้ เด๋วมันหงุดหงิดมันกัดใส่เลย ต้องอยู่แบบหวาดระแวงเดินๆ มันมาเล่นวิ่งตัดหน้าไปถูกมัน หันมากัดเฉย คนในครบอครัวโดนมาทุกคนแล้วครับ เลี้ยงๆ แล้วมันก้อน่ารักดี แต่ดันเล่นกับมันไม่ได้

รูปแมวทั้ง 6 ตัว จำได้ว่า แม่ผมถ่ายเก็บไว้ในโทรศัพท์ด้วยครับ แต่รูป "เจ้าเหมียว" กับ "เจ้าอ้อ" น่าจะไม่มีเพราะโทรศัพท์เก่าแม่ โดนขโมย ถ้าวันไหนมีโอกาส จะไปเอารูปมาลงน่ะครับ ขอบคุณที่เสียเวลามาอ่านกันครับ



"หางขาว" "ตัวเล็ก" "อีกตัวที่ลืมชื่อ" ลายแบบนี้ครับ


สุดท้าย แมวเป็นสัตว์ที่คิดจะครองโลก เมี้ยววววว

เมี๊ยว

ตามอ่านจนจบ

อ่านไปอ่านมา น้ำตาจะไหล

แมวผมเพิ่งตายด้วย โดนรถทับตาย