การแลกบุญด้วยเงิน


โยม ; หลวงปู่เจ้าขา ทำไมศาสนาพุทธถึงมีแต่ให้ทาน เดี๋ยวก็ถวาย เดี๋ยวก็ถวาย นี่อย่างวันนี้ก็ถวายเทียน ถวายผ้าอาบน้ำ ถวายผ้าป่า กฐิน มีแต่ถวายเต็มไปหมดแสดงว่าจะได้บุญมาต้องเสียเงินเสียทองสิเจ้าค่ะ

หลวงปู่ ; อือ บุญเป็นชื่อของความสุข ทำแล้วทุกข์อย่าทำ

โยม ; โยมก็ไม่ได้ทุกข์ แค่สงสัยว่าทำไม ศาสนามีแต่การให้ทาน

หลวงปู่ ; การทำบุญในพระศาสนาหน่ะมีหลายแบบ มีหลายระดับ ระดับทาน ระดับศีล ระดับภาวนา คนใจยังไม่สูงก็มัววุ่นอยู่กับทานอย่างเดียว คนใจสูงมาอีกหน่อยก็ทำบุญเรื่องศีล เมื่อใจถึงระดับแล้วเขาจะทำบุญด้วยการภาวนา เพราะทานกำจัดกิเลสอย่างหยาบ ศีลกำจัดกิเลสอย่างกลาง ภาวนากำจัดกิเลสอย่างละเอียด บางคนทำบุญแล้วไม่รู้เรื่องบุญก็มัวแต่หาว่ามีแต่ทานแต่ทาน คนบ้าทานก็ทำทานเอาหน้า ทำทานเอาตรา ทำทานเพื่อโฆษณา แท้จริงแล้วจุดประสงค์เพื่อละตัวเรา เพื่อละของเรา อาศัยสิ่งของเพื่อละความเห็นแก่ตัว ละความถือตัวถือตน บางคนทำบุญทำทานไม่เป็นให้แล้วยังถือว่าเป็นเราเป็นของเรา บางคนทานแล้วประสงค์นั่น อธิษฐานนี่ วุ่นวายไปหมด อันนี้ให้ทานเอาตัณหา ให้ทานเอาโลก ให้ทานเอากิเลส ทานที่แท้จริงต้องทานเพื่อละเพื่อทิ้ง เอาของมาทานให้หลวงปู่แล้วมาให้หลวงปู่เสกนั้นเป่านี่ อธิษฐานเอานั้นเอานี่ เหมือนหลวงปู่จะบันดาลให้ได้ คนที่เอาเอาข้าวให้หมากินเขายังได้อานิสงค์มากว่าคนพวกนี้ เพราะเขาให้ทานเพื่อละ ให้ทานเพื่ออนุเคราะห์สัตว์ตกยาก เขาให้ทานโดยไม่ความเป็นตัวเป็นตน ไม่อธิฐานเอานั้นเอานี่จากหมา ไม่ต้องบอกหมาว่า ต้องฉันของโยม ของหนู ของฉัน นั้นคนพวกนั้นเขาทานเพื่อละเพื่อวาง คนที่วางตัววางตน ก็ไม่มีตัวไม่มีตน คนไม่มีตัวไม่มีตนมันจะทุกข์มาจากไหน เพราะมีตัว อะไรก็ของตัว ได้ตัวก็ได้ เสียตัวก็เสีย กระทบอะไรตัวก็กระทบ มันจึงทุกข์จึงยาก แต่ละตัวละตนเสียแล้วจะทุกข์กับอะไร ถ้าคุณเข้าใจอย่างนี้หลวงปู่เรียกคนเหล่านั้นว่าเขาทำทานเพื่อพึ่งพา ให้ทานเพื่อละ เพื่อวาง เขาจะไม่ทุกข์กับการให้ทาน เขาเป็นนักทานที่แท้จริง เข้าใจนะ

สรุปง่ายๆคือ

ทำบุญได้กับตัวเราเอง ไม่ว่าจะทำด้วยวิธีใด

แต่การคิดที่จะทำบุญจะเป็นตัวกำหนดว่า บุญที่เราได้รับเป็นแบบใด

"การทำบุญ อยู่ที่ใจ ... ใช่สิ่งของ"

การทำบุญหรือได้บุญมีหลายแบบ บางคนจะคิดแค่ว่าทำบุญแล้ว มีแต่จะต้องเสียเงินซื้อหรือบริจาคเท่านั้น แต่ที่จริงการนั่งสมาธิหรือการทำอะไรอย่างมีสติเราก็ได้บุญแล้ว โดยที่ไม่ต้องเสียเงินและสามารถเริ่มได้จากตัวเราเอง

บุญ แปลว่า การทำความดีเพื่อห่อหุ้มคุ้มครอง ป้องกันกิเลสครอบงำจิตใจ

การทำบุญเป็นดาบสองคม
- คมที่บาดตนเอง คือการเสพติดบุญ ทำบุญโดยไร้สติ+ปัญญา ทำบุญโดยไม่คิดถึงความพอดี ใครไม่ทำบุญก็จะไปว่าเขาว่าใจดำ ตัวเองไม่ได้ทำก็หงุดหงิด และหวังผลจากการทำบุญ
- คมที่ใช้ตัดกิเลศ คือทำบุญด้วยใจที่ปิติ ให้ทานตามฐานะ ทำแต่พอดีไม่แข่งกับใคร
ไม่เอาหน้า ไม่ให้ทานแบบเสียมิได้ มอบสิ่งดีๆเป็นทาน ไม่ใช้ให้แล้วลูกหลานต้องอด
หรือมีคนทัดทาน ไม่ว่าจะเป็นทรัพย์ แรง ความคิด กำลังใจ เป็นทางบริสุทธิ์ทั้งงั้น

อยากรู้เรื่อง การทำบุญบ้านใหม่ เปิดร้าน เอาฤกษ์เอาชัย ให้พระมาเจิม

ส่วนตัวไม่มีความเชื่อว่าพระเจิมแล้วจะขายดี เหมือนกรณีพระเจิมรถใหม่ ถ้าไม่คาดเข็มขัดชนก็ตาย แล้วพระมาเจิมเสียเวลาพระมั้ยต้องนิมนต์มาซัดน้ำมนต์ทั่วบ้าน เจิมห้องนุ้นห้องนี้
ไปถวายเพลอยู่วัดจบ หรือไปบริจาคของให้เด็กยากไร้

ส่วนเรื่องบริจาคของให้วัด ถ้าวัดนัั้นๆมีสาธารณูปโภคพร้อมแล้วจะบริจาคไปเกินทำไมยังไม่เข้าใจ