กลับมาอีกครั้งครับ

ใครยังไม่ได้อ่าน ท้าวความนิดนึง
http://www.soccersuck.com/boards/topic/970990

ความนี้ขอย้อนมาที่ตอนจะกลับจากสกีรีสอร์ทนิดนึงครับ เรื่องมีอยู่ว่าผมยืนรอเพื่อนอยู่ที่หน้าเคาท์เตอร์ แล้วเห็นคนเดินไปซื้อตั๋วรถบัสกลับกัน เลยยืนดูไปเรื่อยๆครับ เนื่องจากก่อนหน้านี้มาถามบอกว่าเต็มแล้ว จนคนที่ซื้อเดินออกมาได้ยินว่าพูดภาษาไทย ผมเลยเดินเข้าไปถามว่า ขอโทษนะครับ ซื้อตั๋วกลับโซลหรือเปล่าครับ แล้วถามว่าซื้อได้เลยไหมครับ

สิ่งที่ได้รับคำตอบกลับมานั้นคือไม่ได้ครับต้องจอง พร้อมด้วยสายตามองหัวจรดเท้า ผมเลยขอบคุณแล้วเดินออกมาตามารยาท ผมไม่เข้าใจคนไทยจริงๆว่าเวลาคุณเจอคนไทยในต่างประเทศต้องมองด้วยสายตาเหยียดหยาม ประมาณว่ากรุมาได้คนเดียว เจอแบบนี้หลายครั้งทั้งที่สิงค์โปรและเกาหลี ผมว่าคนที่คิดแบบนี้ควรจะปรับทัศนคติได้แล้วนะครับ มันเป็นเรื่องน่ายินดีไม่ใช่หรอ ที่คุณเจอคนจากชาติเดียวกัน

กลับมาที่วันที่ 4 กันต่อครับ

ตัวผมนั้นตื่นตั้งแต่ 8 โมงเช้าครับ ออกไปเดินใต้ดินที่เมียงดง ซื้อซีดีสาวๆที่ชอบแล้วกลับมาที่ห้อง แวะไปที่ห้องเพื่อนสาว ปรากฎมันยังนอนอยุ่เลย ก็เลยตัดสินในเดินขึ้นไปจัดกระเป๋าปล่อยมันนอนไป

กว่าจะออกจากที่พักก็ 11 โมงเข้าไปแล้ว มุ่วหน้าสู้ ม.ฮงอิก จะไปหาที่ทานข้าวกลางวันกัน


พอมาถึงก็เดินเลือกร้านอยุ่นานครับ จนเลือกได้ร้านนี้


เมนูก็เป็นไก่ผัดซอสครับ อร่อยดีราคาไม่แพง ใครอยากหาอะไรทานอร่อยๆราคาไม่แพงแนะนำย่านมหาวิทยาลัยครับ ของกินเยอะลืม ดีกว่าเมียงดงเยอะ


หลังจากนั้นเดินทางไป Trickeye ครับปรากฎว่าผมอ่านแผนที่ผิดเดินผิดแยกอ้อมซะไกล ต้องไปถามๆเค้าแล้วเดินกลับมา อายจริงอะไรจริง //จริงๆถ้าข้ามที่แยกนี้จะถึงเลยครับ แอบถ่ายสาวสวยมา 1 คน


ถัดมาหลังจากเที่ยวแถว ฮงอิกเสร็จก็สมควรแก่เวลาครับ เนื่องจากเพื่อนสาวนัดเพื่อนเกาหลีไว้ เลยจะไปรอก่อน ส่วนผมจะไปแวะม.หญิงล้วนที่ อีฮวา นี่แหละสวรรค์ของผมเลย ออกเดินทาง แยกกันที่สถานี Ehwa แล้วเราก็เดินเข้าม.ไป


ผมว่าเป็นมหาวิทยาลัยที่สวยมาก ยิ่งฤดูนี้สีสันมันดูเข้ากันไปหมด ผมหลงรักที่นี่แล้ว แต่เรียกไม่ได้ส่องสาวไปแล้วกันฮ่าๆๆ


ถ่ายรูปแล้วเหลือบมองนาฬิกา ปาไปบ่ายสามกว่า จำได้ว่าเพื่อนนัดเพื่อนเกาหลีไว้บ่ายสามครึ่ง เลยรีบไปขึ้นรถไฟฟ้า ปรากฎว่าโทรสับสั่น เกาหลีโทรมาตามฮ่าๆๆ เราเลยถามว่ายูอยู่ไหนแล้ว ได้รับคำตอบว่าถึงแล้ว โอเคๆๆ เด๋วไอไป รอแปปนึง

ยืนงงๆอยู่แปป เอ้ยเดี๋ยวนะสถานีไหน ดูในข้อความเขียนว่าเคียงบกกุง โทรไปถามเกาหลีก่อน โทรไปก็ฮัลโหลๆๆ เสียงเหมือนเพื่อนกรุแท้ นึกว่าเพื่อนรับ เขิลไป ถามไปแวอายู วอทสเตชั่น ได้รับคำตอบมาว่าเคียงบก โอเค ยัวเฟรนไปผิดสถานีนะเด๋วไอไปรับมารอแปป

คราวนี้เป็นไทยตื่นครับ ซวยละเพื่อนสาวไม่มีโทรศัพท์ เลยรีบวิ่งอย่างรวดเร็วตอนลงรถไฟฟ้าที่สถานีกวางฮวามุน คุณเธอเล่นมารอที่นี่จะเจอกันไหมละ เดินยังไม่ทันออกสถานีเห็นเดินสวนมาพอดีฮ่าๆๆ พรมลิขิตชัดๆ เลยได้ความว่าจะไปขึ้นรถไฟ ไปหาเราซะงั้นไอ้บ้า เมิงบ้าไปแล้ว เลยพาขึ้นรถไฟฟ้า ไปหาเพื่อนชาวเกาหลี ลืมคิดว่าจริงๆข้ามถนนไปก็ได้ ฮ่าๆๆๆ



ถึงแล้วเคียงบก พบเพื่อนเกาหลีเรียบร้อย แต่ๆๆๆ พระราชวังปิดแล้ว นั่นไง กรุอด ไม่ได้เข้า เอ้าถ่ายรูปก็ยังดี
ลืมถ่ายจตุรัส จะบ้าตาย ><

หลังจากนั้นเดินไปอินซาดงครับ เกาหลีพาไปเดินเล่น ถ่ายรูป แต่ๆๆๆปัญหาอยุ่ตรงนี้ครับ ถ่ายรูปที่ใส่ชุดเกาหลี มันไม่เหมาะกับกระเหรี่ยงอย่างผม ทำไม่ได้จริงๆ ใส่ไปแม่มเหมือนซีอิ้วขาวตราเด็กสมบูรณ์ ไม่เอาดีกว่าให้เพื่อนสาวถ่ายไป ค่าถ่ายพันกว่าบาท จัดไปงามๆ

ถ่ายเสร็จเดินดูของไกด์สาวสุดพิเศษวันนี้ก็น่ารักดีครับเฟรนรี่ จะพาไปกินไก่ตุ๋นโสมร้านดัง โอเคไปเรียกแทกซี่ ไกด์พาไปเรียกอย่างมันใจโบกปุ๊ปถามปั๊ป แท็กซี่บอกไปโบกฝั่งนู้น ฮ่าๆๆๆ

เชรี่ยละ ไกด์เกาหลีกุ โอเค Follow Me ตามไปฝั่งตรงข้ามโบกปุ๊ปคุยปั๊บขึ้นรถ ยัดไป 5 คนตัวรวจยื่นจ้อง เป่านกหวีดไล่ ขึ้นช้าจัด สักพักแท็กซี่เริ่มบ่นครับภาษาเกาหลี ซัดกับไกด์พิเศษอย่างเมามัน ไม่รุ้ว่าบ่นอะไรสักพักได้ยินเสียงว่า ไอ้เชรี่ยๆๆๆ มองไปไม่ได้มาจากใครครับ ไกด์สาวสุดพิเศษชาวเกาหลีของเรานั่นเอง ไทยอย่างเราหัวเราะก๊ากกก แหม่ตัวเธอร้ายนะนี่



มาถึงร้าน เกาหลีสั่งให้เราเรียบร้อยคนละตัว ฮ๊ะๆๆๆๆ ฟังไม่ผิดคนละตัว แดรกยังไงหมดวันแรกกุกินตัวเดียว 4 คน

โอเคกินๆๆ ก็กินไปเขาบอกว่ากินให้หมดนะมันแพง เออกรุรู้ แล้วจุดไครแม็กอยู่ที่โสมที่เขียเจอดุ้นเบอเล่อ เกาหลีบอกว่ายูต้องกิน มันแพง >< เอาจริงเหรอ เออกุกินก็ได้


หลังจากกินไปรู้สึกอิ่มทันที ทุกอย่างตีกลับ พอๆๆ กุอิ่มละฮ่าๆๆๆ

นั่งเล่นไปตกลงว่าจะไปไหนดีเลยตกลงไปโซลทาวเวอร์ครับ เพราะบางคนล้าแล้ว ผ่านที่พักจะได้เข้าไปนอนก่อนเลย ส่วนพวกจะไปเคาท์ดาวก็เดินกันต่อไปขึ้นกระเช้าไปนัมซาน ทาวเวอร์

ทางขึ้นแม่งอย่างชันถนนลาดยาง เดินไปปวดขา เกาหลีแม่มโหดสัสไม่รู้สึกอะไรแถวบอกว่าไอเดินขึ้นไปบนนั้นมาแล้ว ชม.กว่าๆ >< เมิงจะบร้าหรือแค่นี้กรุจะตายแล้ว ถึงทางขึ้นกระเช้าซื้อบัตรต่อแถวปาไป 40 นาที คนนับแสน รอๆๆๆจน 4 ทุ่มสาวเกาหลีต้องกลับแล้ว เพราะว่าเดี๋ยวรถหมดกลับไม่ได้ ล่ำลากัน ไม่อยากให้กลับเลย T^T

แล้วกระเหรี่ยงก็ขึ้นไปเคาท์ดาวบนโซลทาวเวอร์กันเองแบบ งง ไปขาลงแม่งก็ต่อนานอีก บอกเลยบนนั้นหนาวมากทนแทบไม่ไหว


แล้วก็ขอจบทริปเพียงเท่านี้ ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามชม วันสุดท้ายไม่มีอะไรมากข้ามไปฮ่าๆๆ

แค่ ได้ กลิ่น ก็ ไม่ ไหว แล้ววววว

ทนกินโสมไปได้อย่างไร รสมันโคตะระเฮงซวย