เมื่อวานผมได้มีโอกาสไปดูบอล A-League ของออสเตรเลียระหว่างคู่ Adelaide United VS Sydney FC เลยอยากจะเอามาแชร์ให้เพื่อนๆได้อ่านกันครับ

นัดนี้ Adelaide United เป็นเจ้าบ้าน เล่นที่สนาม Cooper Stadium โดยสนามมีความจุราวๆ 17,000 คน Highlight วันนี้ก็คงอยู่ที่ Superstar ของทีมเยือนที่นำทัพโดย Alessandro Del Piero และ Brett Emerton

สนาม Cooper Stadium

ฝั่ง North ตรงจุดสีฟ้าๆจะเรียกว่า Active Supporter หรือเรียกง่ายๆว่ากลุ่มนำเชีย

กลุ่มนี้จะมีหน้าที่ร้องเพลงและกระตุ้นให้แฟนบอลคนอื่นๆเชียตาม เรียกได้ว่ามีผลอย่างมากเวลาทีมโดนยิงนำกลุ่มนี้จะกระตุ้นไม่ให้แฟนบอลเงียบคอยสร้างกำลังใจให้นักเตะ

และเมื่อทีมเป็นผู้นำ กลุ่มนี้ก็จะนำเชียเพื่อกดดันทีมเยือนให้เล่นไม่ออก หรือแม้กระทั่งเวลามีการทำฟาว กลุ่มนี้ก็จะคอยกดดันกรรมการ เรียกได้ว่าบรรยากาศการเชียบอลค่อนข้างสนุกทีเดียว

ส่วนฝั่ง South หรือด้านตรงข้าม

จุดสีฟ้าๆตรงมุมด้านล่างจะเป็นกลุ่ม Active Supporter เช่นกัน
แต่ในวันนี้เค้ายกให้กองเชีย Juventus Club in Adelaide

สำหรับกลุ่มคนที่มาเชียน้าเดลโดยเฉพาะ ในส่วนของกองเชียทีมเยือนจะไปกระจุกอยู่ตรงจุดสีฟ้าๆตรงมุมด้านบนของฝั่ง South เห็นมีแค่นั้น แต่เวลาทีมเยือนยิงได้เสียงก็กระหึ่มสนามอยู่เหมือนกัน

ตัวผมเองนั่งอยู่ฝั่ง West เป็นที่นั่งในร่ม ซึ่งเกมในวันนี้เริ่มแข่งเวลา 19.00 - 21.00 ตามเวลาท้องถิ่น อย่าแปลกใจนะครับว่าทำไมผมเลือกนั่งในร่ม เพราะพระอาทิตย์ที่นี่ตกเวลา 3 ทุ่ม ซึ่งตอนเริ่มแข่งนี่แบบว่าแดดจ้ากันสุดๆ

ก่อนเริ่มเกมก็จะเป็นนักเตะของทั้ง 2 ทีมลงมาวอร์มกัน ซึ่งผมเองก็จับตามองไปที่น้าเดลกับน้า Emerton



พอนักเตะซ้อมเสร็จก็เข้าไปเปลี่ยนชุด ในจังหวะนี้เองทางเจ้าบ้านก็จัดแจงเปิดน้ำรดสนาม

ผมไม่รู้ว่าเค้าตั้งใจไม่ให้ทีม Sydney FC เล่นบอลบนพื้นถนัดหรือเปล่า เพราะเท่าที่ดูตอนซ้อมทีม Sydney ค่อนข้างต่อบอลกันได้เข้าขารู้ใจพอสมควรเลย สงสัยกลัว...

ทางฝํ่งเจ้าบ้าน Adelaide United มาในระบบการเล่น 4-3-3 ส่วนทางฝั่งทีมเยือนมาในระบบการเล่น 4-4-2 Diamond โดย Del Piero ออก Start เป็นตัวจริงเล่นในตำแหน่งกองกลางตัวรุกหลังกองหน้า ส่วน Brett Emerton เป็นตัวสำรอง...

เดี๋ยวผมจะมาต่อในส่วนของบรรยากาศการแข่งขันนะครับ...

ปูเสื่่อรอ ลีกเค้าเกรดไม่ห่างจากบ้านเรามากแต่พื้นสนามมาตรฐานดีมากเลย

อิจฉา

สนามสวยอ่ะ

เห็นแล้วคิดถึงเอเมอตันเลย อดีตตัวที่ผมชอบที่สุดในกุหลาบไฟ

เมื่อเวลาเข้าสู่ 19.00 นักเตะก็เดินลงสนาม

ซึ่งตอนนี้บรรยากาศกองเชียค่อนข้างสนุก ทุกคนมีส่วนร่วมกับเกมทีเดียวเชียวเลยครับ



ทางฝั่งทีมเยือนเป็นฝ่ายเริ่มเขี่ยลูกก่อน เท่าที่สังเกตดูน้าเดลแกเล่นเป็นตัวพักบอล เปลี่ยนทางบอล ต้องบอกจริงๆว่าในวัย 39 ปีแกดูวิ่งไม่ไหวละครับ

ผมดูไปก็สงสัยไปว่าแล้วลุงกิ๊กในวัย 40 ปีทำไมยังเล่นในลีกสูงสุดของอังกฤษได้อยู่ จังหวะตัวตัวน้าเดลยังเอาตอนรอดพลิกบอลหลบได้อยู่แต่ก็ต้องออกบอลเร็วทันที ถ้าโดนรุมเข้าประกบเร็วแกก็เสียบอลตลอด แต่ต้องยอมรับว่าเซ้นบอลแกเยี่ยมมากครับ บางทีเพื่อนร่่วมทีมก็ตามไม่ทัน ผมเลยมองว่าทีม Sydney ชุดนี้ยังถือว่าไม่แกร่งนัก ที่ฮือฮาก็จะเป็นจังหวะลูกเตะมุมที่น้าแกปั่นไซด์ก้อยเกือบเข้าโกล์เลยทีเดียว

Sydney FC ถือว่าเล่นบอลบนพื้นได้ค่อนข้างเร็วเพียงแต่จังหวะทะลุช่องยังมีให้เห็นน้อยอยู่ ส่วนทางฝั่งเจ้าบ้านเน้นไปทางแทงออกปีกแล้วเปิดเข้ากลาง(คล้ายๆบอลไทย) ในช่วง 15 นาทีแรกเป็นทางฝั่งทีมเยือนที่คุมเกมได้หมด และทำประตูออกนำไปตั้งแต่นาทีที่ 8 จากการสวนกลับขึ้นทางปีกซ้ายแล้วเปิดอัดเรียดมาให้กองหน้าเข้าฮอส...

จังหวะนี้แหละครับที่ทางกองเชียเจ้าบ้านถึงกับเงียบกริบ แต่ก็เป็นทางกลุ่ม Active supporter ที่ตะโกนเชีย United แล้วกลุ่มนี้จะยกมือไปทาง Stand ฝั่งใดฝั่งหนึ่ง อีกฝั่งก็จะตะโกนกลับ United

กลุ่มนี้เรียกพลังจากแฟนบอลรอบทิศ จนนักเตะเจ้าบ้านกลับมาครองเกมได้หมดในช่วงกลางครึ่งแรก

ในนาทีที่ 20 ทางฝั่งเจ้าบ้านทำการเปลี่ยนตัวโดยถอดกองหน้าออก เพราะช้าและไม่สามารถเก็บบอลได้ โดยส่งปีกดาวรุ่งวัย 17 ปี ผมต้องบอกเลยว่าแกเก่งมาก นี่น่าจะเป็นดาวรุ่งที่มีสิทธิ์ติดทีมชาติลุย Asian Cup 2015 ได้เลยครับ ทั้งเร็ว ทั้งคล่อง 2 ตัวเอาไม่อยู่ และนี่ก็เป็นจุดเปลี่ยนให้ทางเจ้าบ้านกลับมาตีเสมอได้จาก Fabio Ferreira

Ferreira เป็นเคยเป็นนักเตะของ Oldham มาก่อนถือว่าเก่งทีเดียวเชียวละครับ

เมื่อเกมเริ่มครึ่งหลังทางฝั่งทีมเจ้าบ้านได้ประตูออกนำจากลูกจุดโทษในนาทีที่ 68


ก่อนที่ทีมเยือนจะซ้ำร้ายหนักต้องมาเหลือเพียงแค่ 10 คนจากการตัดฟาวกลางสนามของ Nick Carle และแล้วสิ่งที่ผมรอคอยก็มาถึง....

ทางฝั่งทีมเยือนเปลี่ยนตัวเอา Brett Emerton ลงมายืนกองกลางตัวรับ

พร้อมปรับแผนการเล่นเป็น 4-4-1 เนื่องจากเหลือ 10 ตัว หลังจากนั้นน้าเดลที่ดูใกล้ตายก็ถูกเปลี่ยนตัวออกพร้อมกับที่แฟนบอลทุกคนพร้อมกัน Standing Ovation ให้กับน้าเดล ผมงี้ขนลุกซู่เลยครับ กับแฟนบอลแค่ 15,000 คนพร้อมใจกันทำ Standing Ovation

ก่อนที่ทางทีมเยือนที่เหลือ 10 คนจะตีเสมอได้จากลูกโหม่ง จบเกมเสมอกันไป 2-2

เดี๋ยวผมจะมาต่อที่บรรยากาศหลังเกมนะครับ...
ต้องขออภัยที่รูปอาจจะน้อย หรือรายละเอียดเกมไม่ชัดเจน ผมก็มัวแต่ดูบอล ร้องเพลงเชีย เพราะนี่คือประสบการณ์ครั้งแรกกับการดูบอลต่างแดน

เป็น 1 ในนักเตะที่ผมชอบมากเหมือนกัน แต่ก็อ่านเกมค่อนข้างดีตัดบอลสวยๆได้หลายจังหวะเลยครับ

เมื่อเกมจบลง ผมก็เป็น 1 ในแฟนบอลที่หวังว่าจะได้ดูน้าเดลอย่างใกล้ชิด ก็จัดแจงมุดตัวไปยืนขอบรั้ว

ซึ่งทางนักเตะ Sydney ทุกคนก็เดินไปขอบคุณแฟนๆที่ม Sydney ที่ตามมาเชียร่วมถึงน้าเดลผมด้วย แต่ที่สุดๆคือ น้าแกเดินจาก Stand ฝั่ง South มุมบนเลียบผ่านกองเชียเจ้าถิ่นไปหา Juventus Fan Club ที่จุดด้านล่างฝั่ง South เช่นกัน


ผมเองยืนรออยู่ที่ Stand ฝั่ง West ติดประตูทางเข้านักเตะก็ยืนรอ จนกระทั่งแกเดินแจกลายเซ็นถ่ายรูปมาเรื่อยๆ คือเวลาแกถ่ายรูปนี่แกหยิบกล้องไปถ่ายให้เองเลยครับ

นอกจากนี้แกยังเซ็นเสื้อให้ผมอีกตะหาก


จังหวะนี้ต้องบอกเลยว่าเสื้อเพิ่งซื้อ ไม่ใส่ ไม่ซักละครับ เข้ากรอบเก็บอย่างเดียว

ประสบการณ์ก็มีเพียงเท่านี้ละครับ
ไม่ทราบว่ายังมีคนสนใจอยู่ไหม ผมจะแชร์ให้ฟังว่าทำไมลีคที่นี่ถึงได้ดูเป็นมืออาชีพมาก ทั้งๆที่เค้าเพิ่งเปิดลีกเมื่อปี 2005 เอง รวมถึงระบบลีคที่นี่ที่ผมงงอยู่ตั้งนาน และเงินทุน แฟนบอล มาจากไหน
ถ้าสนใจลงชื่อ มาคุยกันต่อครับ...

ออกOVERทุกคู่

ผมติ่ง เบริชา ทีมบริสแบน โรว์

เล่าได้สนุกดีครับ