"จูล่ง วีรบุรุษแห่งเสียงสาน"

เตียวหยุน หรือจูล่ง เกิดเมื่อปี คศ.157 หรือ168 ยังไม่แน่ชัด เป็นชาวเมืองเสียงสาน
จดหมายเหตุบันทึกรูปพรรณของจูล่งไว้ว่า รูปร่างสูงใหญ่ถึง8ศอก ใบหน้าขาว นิสัยกล้าหาญ ซื่อสัตย์ ภักดี



จูล่ง คราแรกอยู่กับ อ้วนเสี้ยว เป็นแค่ทหารธรรมดาแล้วทนเห็นความตอแหลของอ้วนเสี้ยว ที่หลอกกองซุนจ้านไม่ไหว
จึงย้ายไปอยู่กับกองซุนจ้าน ครั้นได้พบกับเล่าปี่ จึงได้คิดจะไปอยู่กับเล่าปี่ เพราะเห็นว่า กองซุนจ้านนั้น ความคิดความอ่าน ไม่ต่างจากอ้วนเสี้ยว
แต่เล่าปี่บอกว่า อยู่กับ กองซุนจ้านไปเถิด หากมีวาสนา เราคงได้พบกันอีก



ครั้น กองซุนจ้านเสียทีอ้วนเสี้ยวจนถึงแก่ชีวิต จูล่ง จึงคิดจะออกเดินทางไปหาเล่าปี่
ซึ่งระหว่างทางที่เขา โงจิวสัน ก็ได้มาพบกับ หุยง่วนเสียว และ จิวฉอง พร้อมกองโจรราว 500 ซึ่ง
หุยง่วนเสียวและ จิวฉอง เป็นโจรป่าที่ให้ความนับถือ กวนอูอย่างมาก แต่ครั้นมาเห็น ม้าของจูล่ง
ซึ่งสีขาวสวยงาม จึงอยากได้ แต่จูล่งไม่ยอมให้ ก็เลยเกิดการต่อสู้กันขึ้น แน่นอนว่าจูล่งย่อมไม่มีทางแพ้อยู่แล้ว
หนำซ้ำยัง สังหาร หุยง่วนเสียว ส่วนจิวฉองนั้น พาร่างโชกเลือดไปหากวนอู


ครั้น เล่าปี่ กวนอู รู้เข้า กวนอูโมโหมาก เพราะถือว่า จิวฉองนั้น รูปร่างและกำลังไม่ด้อยไปกว่าตน ครั้นไปถึง ให้จิวฉอง ออกไปตะโกน ท้าทาย
พอจูล่งออกมาเห็นเป็นเล่าปี่ จึงรีบลงจากม้า เข้าไปคำนับทันที แล้วจูล่งก็อยู่กับเล่าปี่ตั้งแต่นั้นมา



"ฝ่าทัพรับอาเต๊า" คือเรื่องที่สร้างชื่อให้กับ จูล่งให้เราได้รู้จักกัน
ครั้นโจโฉยกทัพมาถึงเมืองซงหยง เล่าจ๋องจึงออกมาคำนับ โจโฉจึงให้เล่าจ๋องไปอยู่เมืองเฉงจิ๋ว
ให้ชัวมอ เตียวอุ๋นเป็นนายกองทัพเรือฝึกทหารทั้งปวง แล้วโจโฉจึงส่งอิกึ๋มไปฆ่าเล่าจ๋องกับชัวฮูหยินเสียระหว่างทาง
ครั้นบำรุงไพร่พลทหารเสร็จแล้วจึงยกกองทัพหลวงต่อไปยัง ณ เมืองกังเหลง ฝ่ายเล่าปี่เร่งเดินทางอยู่ ขงเบ้งจึงออกไปตามกวนอู ณ เมืองกังแฮอีกคน



ครั้นประมาณสามยามเล่าปี่ได้ยินเสียงโห่ร้องอื้ออึงมา เล่าปี่ก็ตกใจยกทหารสองพันเข้ารบด้วยโจโฉเป็นสามารถ
เตียวหุยเห็นดังนั้นก็เข้าช่วยหักไปช่วยเล่าปี่ ทหารโจโฉจึงรุกไล่ฆ่าฟันอาณาประชาราษฎร์หลบหนีวุ่นวาย การโกลาหลยิ่งนัก
ครอบครัวเล่าปี่ถูกทหารไล่มาก็พลัดพรากกระจายไปกับชาวบ้าน เล่าปี่กับเตียวหุยก็ช่วยต้านทานเป็นสามารถ
แต่มิอาจสู้ได้เหลือทหารแต่ร้อยหนึ่ง แลครอบครัวราษฎรบาดเจ็บล้มตายยิ่งนัก




เล่าปี่กับเตียวหุยหลบหนีผ่านสะพานเตียงปันเกี้ยวไป ตัวเตียวหุยก็วกกลับเข้ามายืนขี่ม้าถือทวนสกัด แต่เพียงผู้เดียว
ทหารโจโฉสำคัญเป็นเตียวหุยก็เกิดกลัวไม่กล้าเข้าใกล้ ฝ่ายจูล่งซึ่งเล่าปี่ให้คุมครอบครัวตัวอยู่นั้น ตะลุมบอนอยู่ในทัพโจโฉ
ตีตลบกลับแล้วตีหักไปอีก ตามหาตัวอาเต๊าบุตรเล่าปี่แลกำฮูหยิน บิฮูหยินภรรยาเล่าปี่ก็มิพบ จนรุ่งสว่างจึงหักเข้าไปควานหาอีก
พบชาวบ้านต้องอาวุธบาดเจ็บเป็นอันมาก แลเสียงร้องไห้อื้ออึงคะนึงไป
พบนางกำฮูหยิน จึงพาออกมาถึงต้นสะพานแล้ววกกลับเข้าไปหาอีกเป็นหลายตลบ พบบิฮูหยินบาดเจ็บอุ้มอาเต๊าอยู่




จูล่งรีบเข้าไปแล้วชวนให้รีบหนี ฝ่ายนางบิฮูหยินรู้ว่าตัวบาดเจ็บจะเป็นตัวถ่วงจึงรั้นมิไป ฝากอาเต๊าให้จูล่ง
แล้วตัวก็รีบกระโจนลงในบ่อที่อยู่ข้างๆตกลงไปตาย จูล่งเห็นดังนั้นจึงร้องไห้แลกลบปากบ่อเสียหวังมิให้ทหารโจโฉพบ
แล้วถอดเกราะเอาอาเต๊าไว้ข้างใน รบฝ่าหนีทหารโจโฉออกมาแต่เพียงผู้เดียว ฝ่ายทหารโจโฉเข้าล้อมสกัดเป็นอันมาก
จูล่งก็รบฝ่าออกมารบพุ่งกันอลหม่านฆ่าทหารเอกแลทหารเลวโจโฉมากมาย โลหิตนั้นติดกายแลเกราะเป็นอันมาก
จูล่งก็ขับม้ารีบหนีไปถึงสะพานเตียงปันเกี้ยว ตัวจูล่งแลม้าที่ขี่ก็อ่อนแรงลง เตียวหุยจึงว่าเจ้ารีบขับม้าพาบุตรไปให้เล่าปี่เถิด




จูล่งก็ขับฝ่าไป เตียวหุยเข้าสกัดแลเห็นสัปทนกั้นมาข้างหลังก็รู้ว่าโจโฉทัพหลวงมาถึงเอง จึงร้องตวาดด้วยเสียงอันดัง
ทหารโจโฉก็กลัวมิกล้าเข้าใกล้ทั้งเกรงในกลขงเบ้ง แล้วเตียวหุยก็ให้ชักกระดานสะพานเสียพาทหารกลับมาหาเล่าปี่
แลโจโฉสำคัญในกลจึงให้ทำสะพานแล้วยกทหารตามไป




จูล่งเป็นอีกหนึ่งขุนศึกที่ไม่ได้ตายในสนามรบ แต่ตายด้วยความชราด้วยอายุ เกือบๆ 70ปี
ผมอ่านเจอในพันทิพแต่จำกระทู้ไม่ได้ ว่าตอนจูล่งอายุ60กว่าแล้วยังออกรบอยู่เลย

หลังจากพระเจ้าเล่าเสี้ยนได้รู้ข่าวว่าจูล่งตายแล้ว ขงเบ้งก็ร้องไห้เป็นอันมาก
แล้วว่าซึ่งจูล่งถึงแก่ความตายนี้ เหมือนดั่งแขนซ้ายพระเจ้าเล่าเสี้ยนขาด พระเจ้าเล่าเสี้ยนก็ร้องไห้ แล้วให้แต่งการศพเป็นอย่างดี






เครดิต
http://writer.dek-d.com/eagle/story/viewlongc.php?id=10590&chapter=2
http://topicstock.pantip.com/chalermthai/topicstock/A3600844/A3600844.html
http://topicstock.pantip.com/library/topicstock/2012/04/K12024275/K12024275.html
http://topicstock.pantip.com/library/topicstock/2010/11/K9904287/K9904287.html
http://www.xn--12ca8g9a2b3j.com/issue37
http://samkokclub.blogspot.com/2008/05/60.html

จริงๆแล้วเรื่องจูล่งมีอีกเยอะมากกกก ผมย่อมาแค่บางส่วนแล้วก็ว่ายังเยอะอยู่เลย ฮา

ผิดพลาดประการใดขออภัยด้วยครับผม



ชมรมคลังความรู้ นิยาย ประวัติศาสตร์ กำลังต้องการผู้ชื่นชอบ

นิยายหรือประวัติศาสตร์ไม่ว่าจะนักอ่านหรือนักเขียน

หากท่าใดชอบอ่านหรืออยากแชร์ หรือแม้แต่อยากจะแต่งนิยายก็ดี

เรียนเชิญมาได้ที่ >> http://www.soccersuck.com/clubs/detail/64
ยินดีต้อนรับทุกท่านครับ

อยากได้บทความเกี่ยวกับม้าเฉียวมั่งจัง ผมชอบตัวละครนี้มากเลย

ไอดอลผมเลย ชอบมากตอนพ่ออ่านสามก๊กให้ฟังครั้งแรกตอนป.เตรียม

ผมนำทัพห้องผมไปปะทะกับห้องอื่นประจำ เพราะผมอยากเป็นจูล่งนี่แหละ

แต่ตอนนั้นผมยังออกเสียง''ล่ง''ไม่ได้ เลยเรียกเป็นจูล่อง

ชอบเหมือนกัน

ม้าเฉียวที่พ่อชื่อม้าเท้ง โดนโจโฉหลอกไปฆ่าแล้วแค้นเอากองทัพ2แสนมาถล่มโจโฉ หนีเป็นหมาใช่ปะครับ

จำไม่ค่อยได้

ปล.ขอบคุณสำหรับบทความครับ

1 ใน 5 ขุนพลพยัคฆ์แห่งจ๊กก๊ก

ชอบอ่านแนวนี้

ม้าเฉียวผมเขียนไว้แล้วครับ อยู่ในชมรม ลองเข้าไปอ่านดูก่อนก็ได้ครับ

http://www.soccersuck.com/clubs/detail/64/4

ใช่เลยครับ หมอนั่นแหล่ะ

เสียดายแผล่บหมด

ขอบคุณมากนะครับ

ขอเข้าชมรมด้วยคนครับ

ถ้าจำไม่ผิดตอนแรกขงเบ้งไม่ให้จูล่งออกไปรบสะด้วยซ้ำเพราะเป็นห่วง
แต่ด้วยความกล้าหาญของจูล่งจึงขออาสาให้ลองดูสักครั้งออกไปรบกับทัพของพวกวุยมั้ง
จูล่งต้องสู้กับแม่ทัพที่อายุน้อยกว่าแต่ก็สามารถเอาชนะไปได้ พอตอนตายนี่ขงเบ้งเสียใจมาก


ส่วนม้าเฉียวข้างบนผมชอบเหมือนกันครับแต่เสียดายอายุค่อนข้างสั้นไปหน่อย
เสียดายฝีมือมาก

ติดไว้ก่อนได้ เดี๋ยวผมจดใส่กระดาษไว้




ล้อเล่นนะท่าน ไม่เป็นไรหรอก แค่ชอบผมก็ดีใจแล้ว

ยินดีครับ

สาระมีอยู่จริง ขอบคุณมากครับ