ผมจำโรลอง บลองก์ ที่ยิงโกล์เด้นโกล์ได้ในนัดเจอปารากวัย ฟุตบอลโลกปี98 ถ้าจำไม่ผิดแกก็เล่นลิเบอโร่นะ เติมขึ้นมายิง

บาเรซี่นี่ ลิเบอโร่ไม่ใช่เหรอ ตัดบอลได้บุกกระเด็นเลย กระชากหาย

แต่อย่างว่ามันก็ไม่ต่างกันเท่าไร ตรงที่รุกมากลิเบโร่กับรับมากสำหรับสวีฟเปอร์

ปัจจุบันที่ยังพอเห็นผมว่าก็มี ลูซิโอ้ยังพอได้อยู่ ชัดๆ ก็ตอนอยู่บาเยิร์น

แล้วก็ปิเก้ของบาซ๋านะที่ยังเติมไปยิงให้เห็นบ่อยๆ โดยที่เอาบุสเกสมายืนหลังแทน

ปล.คนที่ตอบมู้นี้ 18+ เยอะทั้งนั้น

กระทู้นี้มันดีแหะ
ความเข้าใจผม
ลิเบโร่เน้นรุก
สวีปเปอร์เน้นรับ
ผมว่ากระทู้นี้อายุ30+กันหลายคนอะ

สวีพเปอร์ เน้นรับเป็นหลักครับ เด่นที่สุดก็ ฟรังโก้ บาเรซี่ ส่วนริเบอร์โร่ จะมีอิสระในการเติมเกมส์รุกมากกว่าครับ (จอมทัพที่สั่งการและทำเกมส์จากแดนหลัง) เด่นที่สุดก็ โลธาร์ มัทเธอุส กับ มัทธีอัส ซามเมอร์ ของเยรมันครับ เป็นนักเตะบัลลงดอร์ด้วยกันทั้ง2คน ถ้ายังไม่กระจ่างก็หาอ่านได้ ตามลิงค์ที่ให้ไว้นี่เลยครับ ลองไปค้นๆมาให้เจ้าของกระทูได้ศึกษาครับ
http://topicstock.pantip.com/supachalasai/topicstock/2011/02/S10252416/S10252416.html


ปล.ขอบคุณข้อมูลดีๆจากคุณ eagle1000 เว็ป pantip ครับผม

ขอบคุณครับ นี่แหละที่ต้องการ
ผมคิดเหมือนท่านเลย


รอดูว่าภาคใหม่จะทำ half back ได้ดีแค่ไหน

ที่เค้าสอนผมมาตอนผมเล่นอยู่นะ ไอตัวบนกับตัวล่าง เป็นประการหลังทั้งคู่

ตัวบนมีหน้าไว้สำหรับเข้าไปแทคบอล เข้าก่อน ทำลายจังหวะ เข้าไปเล่นก่อนตัวหลัง

ส่วนตัวหลังมีหน้าที่ไว้เก็บบอลอย่างเดียว

ตัวบนที่เห็นๆก็จะเป็นกัสตูโซ๋ ประเภทนี้แหละตัววิ่งชนกด่อนถึงแผงกองหลัง

ขอพูดเกี่ยวกับตัวบนอีก

ตัวบนสำคัญมากกับเกมรับ

ตัวนี้ต้องดุ ลูกกลางอากาศต้องขึ้นก่อน ลูกจ่ายมาต้องเสียบก่อน เตะได้เตะ ขึ้นโหม่งต้องขึ้นทุกลูก

ทีมไหนมีสองตัวหลังนี้ที่เล่นเข้าขากัน รู้ใจ จังหวพไหนเพื่อนตัดได้ จังหวะไหนไม่ขาด ตัวที่สองจะตามเก็บ

จึงทำให้ทีมแข็งแกร่งเกมรับมาก ตอนผมเล่นเค้าให้ยืนแบบ 4-4-2

มีสวีฟเปอร์ตัวนึงไม่มีเชคล้ำหน้าเพราะตัวสุดท้ายจะยืดลงไปเก็บบอลจังหวะสอง

เด รอสซี่ ก็เล่นตำแหน่งนี้ได้ดีนะครับ

พอจะนึกออกละ ในกรณีบาเรซี่

ตอนที่มิลานเล่นบุกมากๆอย่างยุคซ้าคคี่
แกจะยิง+เติมเกมส์เยอะเพราะ มีอิสระในเกมส์รุกมากจากแผนการเล่น

แต่พอล่วงเข้ายุคคาเปลโล่หรือในนามทีมชาติ แกมักจะเน้นรับ
สถิติยิงประตูเลยน้อยลง เพราะลดการเติมเกมส์ เ้น้นหน้าที่เก็บกวาดมากขึ้น



อันนี้ปี95 ก่อนเลิกเล่น2ปี ตอนนั้นอายุ35



อันนี้รวมๆ



ถ้าแกเป็นผู้เล่นยุคนี้ผมคงบ้าแกมากแน่ๆ

สวีปเปอร์
เปรียบเสมืนกองหลังตัวสุดท้ายอยู่หน้าผู้รักษาประตู มีหน้าที่รับอย่างเดียว สวีปเปอร์แบบคอยเก็บบอลพักบอลก็มี เหมือน เพล์เมคเกอร์กองหลังเลยครับ ส่วนใหญ่ใช่กับแผนกองหลัง 5 ตัว

รีเบอโร่
เป็นตัวอิสระครับ อยู่ตรงไหนก็ได้ในสนาม เหมาะกับนักเตะที่มีพละกำลังมากเข้าใจเกมส์และเป็นความหวังของทีม ส่วนใหญ่ทำหน้าที่ เกมรับและดันขึ้นเป็นบางครั้ง
คนที่เคยประสบความสำเร็จในตำแหน่งนี้มากที่สุด คือ โรธาร์ มัสเธอุส

ผมชอบมิยาชิตะครับ ไม่ได้เล่นลิเบอร์โร่ แต่เป็นตัวเซต

ตอนแรกที่เข้ามาอ่าน นึกว่าเทียบตำแหน่งกับวอลเล่ พออ่าน ๆ ไปอ่อ เข้าใจละ โง่ชิพหาย

ดีใจนะที่มู้นี้ได้สาระ ก่อนออกสู่ทะเลอันเวิ้งว้าง

ล่าสุดไปดูฟูลแมท เต็มๆมาแล้ว
ยังไม่ได้ดูมัสเทอุสกับซามเมอร์ ดูแค่บาเรซี่ กับไกเซอร์ฟร้านซ์

คล้ายกันมากแทบจะเหมือนกันเลย
แต่ขึ้นกับความสามารถและแท็คติกที่โค้ชวางไว้ด้วยว่า
มีอิสระในเกมส์รุกมากแค่ไหน มีหน้าที่รับผิดชอบเกมส์รับมากแค่ไหน

สิ่งแตกต่างอย่างเดียวคือทางฝั่งเยอรมันจะขึ้นมาลอยสูงบ่อยกว่านิดๆ


ส่วนลิเบอโร่สมัยใหม่ ผมคิดว่าคงขึ้นมาสูงบ่อยกว่านั้นนะ

เผื่อมีคนเข้ามาอ่านย้อนหลัง

สวีปเปอร์กับลิเบอโรเป็นตำแหน่งเดียวกัน แค่เรียกคนละภาษาครับ
ผู้เล่นที่ได้รับการยกย่องว่าเป็นบิดาในตำแหน่งนี้คือ อิวาโน่ บลาสัน เป็นชาวอิตาเลี่ยน


การยืนตำแหน่งจะยืนเสมอหรือยืนต่ำกว่าแนวรับก็ได้
เพราะทางปฏิบัติผู้เล่นต้องเคลื่อนตัวตลอด การจะอยู่นิ่งที่ใดที่หนึ่งเป็นเรื่องยาก

สวีปเปอร์กับลิเบอโรมีหลายสไตล์ สุดท้ายก็ขึ้นอยู่กับผู้เล่น
บางคนอาจไปกับบอลได้ดี เช่น ฟรานซ์ เบคเคนบาวร์, ฟรังโก บาเรซี่, มัตเธียส ซามเมอร์ ฯลฯ
บางคนอาจชอบผ่านบอลขึ้นหน้า เช่น เลโอนาร์โด้ โบนุชชี่, มาร์โก มาเตราซซี่, โรนัลด์ คูมัน ฯลฯ


เห็นบทความในเว็บอื่น ๆ แล้วเป็นห่วงเพราะให้ข้อมูลคลาดเคลื่อนอยู่มาก และบังเอิญว่าค้นหาได้เป็นอันดับต้น ๆ ใน Google ด้วย เด็กรุ่นหลังอ่านเข้าจะยิ่งเข้าใจผิดครับ

ขอบคุณครับ