[RE: วันสิ้นเดือน มาเล่าเรื่องผีกันดีกว่า]
ผมมีประสบการณ์มาแชร์ครับ (ยาวนิดนึงนะครับ)
เกิดขึ้นกับผมราวๆ8ปีที่แล้วครับ ตอนนั้นผมเรียนมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งย่านสามย่าน
ผมกับเพื่อนได้พักอยู่หอนอกแถวราชเทวี แต่วันนั้นผมกับเพื่อนได้ไปนั่งเล่นเกมคอม
แถวๆมหาวิทยาลัยจนดึกมาก ราวๆตี3 ก็เลยชวนกันกลับ ซึ่งตอนนั้นดึกแล้วไม่ค่อยมีรถ
ผมกับเพื่อนจึงตัดสินใจที่จะค่อยๆเดินกลับ
พอออกเดิน เดินมาได้สักระยะ
ผ่านหน้ามหาวิทยาลัยไปตามทาง โทรศัพท์ผมก็ดัง เป็นแฟนผมโทรมาตอนนั้น
ผมก็คุยกับแฟนไป เพื่อนผมมันก็เดินดูดบุหรี่ไปไม่ได้คิดอะไร แต่ผมก็สังเกตว่า
เพื่อนผมนั้นอยู่ดีๆก้เดินเร็วมากๆ จนผมเดินตามไม่ทัน ผมก็เลยบอกแฟนว่าวางก่อน
แล้วก็รีบเดินตามมันไป ซึ่งพอผมถามมัน มันก็บอกว่าไม่มีอะไร
ผมก็ไม่ได้คิดอะไรมาก เลยเดินกันต่อไปมาจนถึงห้างหนึ่งซึ่งเป็นทางผ่าน
อยู่ดีๆก็มีเสียงไซเรนดังขึ้น(เป็นสีเหลืองๆเหมือนเตือนภัย) ซึ่งเป็นของร้านแมคโดนัลด์
เสียงมันดังมาก จนเราปรึกษากันว่าเอาไงดีวะ ปล่อยไว้คนไม่ได้นอนพอดี
ก็เลยเดินพยายามส่องไปดูในร้านก่อนว่ามีคนหรือโจรหรือป่าว แต่ก็ไม่เจออะไร
ก็เลยตัดสินใจว่าจะเดินย้อนกลับไปเรียกยามหน้าห้าง แต่ก็ไม่เจอใครสักคน
ก็เลยเดินย้อนกลับมากะจะไปเรียกยามอีกฝั่งหนึ่งของห้าง
แต่ปรากฏว่าพอมาถึงหน้าร้านเดิม สัญญาณไฟมันก็ดับลงเอง
ทั้งที่ก่อนหน้านี้มันไม่มีทีท่าว่าจะดับเลย ผมกับเพื่อนเริ่มใจไม่ดี
ก็เลยบอกว่ารีบกลับเถอะ อย่าสนใจอะไรเลย
พอมาถึงหอ ผมขี้เกียจกับหอตัวเอง ก็เลยบอกว่าขอนอนหอมันด้วย
เพราะดึกแล้ว กลับคนเดียวอันตราย มันก็โอเค
แต่มันบอกว่า จะขึ้นไปกินเหล้ากับรุ่นพี่ที่อยู่บนดาดฟ้าของหอ
ผมก็บอกว่าขอตัวเพราะง่วงมาก เลยขอเข้าไปนอนในห้องมันก่อน
ซึ่งผมนอนพื้น ผมนอนไปได้สักระยะ ผมได้ยินเสียงเปิดประตู
แล้วเหมือนมีเงาเดินข้ามตัวผมไป ผมก็สงสัยว่าคงเป็นเพื่อนผมกลับลงมาแล้ว
ผมก็ไม่ได้สนใจ แต่ก็มีอยู่จังหวะที่ผมชะโงกคอไปดูที่เตียงก็เห็นมันกลับมานอน
ที่เตียงจริงๆ แต่พอจะล้มตัวลงนอนอีกครั้ง ผมก็ดันมองเห็นเหมือนมีใครสักคนมารอ
อยู่ที่หน้าห้อง เพราะห้องผมปิดไฟ ก็เลยทำให้มองเห็นข้างนอกได้ค่อนข้างชัด
ผมมองรอดช่องใต้ประตูไป ผมเห็นเท้าคนครับ หันหน้าเข้าประตูเหมือนรอเข้าห้อง
แต่ผมสงสัยว่าทำไมไม่เข้าหรือเคาะประตูเลย ทำไมเหมือนยืนเฉยๆ
ผมสงสัย แต่ไม่กล้าเปิดประตู ก็เลยสะกิดเพื่อนเบาๆ แล้วชี้ให้มันมองไปที่ผมเห็น
แต่มันทำท่าจุ๊ปาก แล้วบอกว่าไม่ต้องสนใจแล้วก็ไปนอน
ผมใจไม่ดีละ แต่ยังไงก็ต้องนอนก่อนจะได้ไม่คิดมาก
พอเช้าเรามาคุยกัน ถึงเหตุการณ์แปลกๆที่เกิดขึ้น
มันบอกผมว่า ตอนที่มันเดินเร็วๆหน้ามหาวิทยาลัยอะ มันมีความรู้สึกว่า
มันเห็นเงาอะไรสักอย่าง นั่งอยู่บนป้ายรถเมล์ ที่เราเดินผ่าน
แต่มันคิดในใจว่าทำไมผมไม่เห็น(ซึ่งผมก็ไม่เห็นจริงๆ)
มันเลยรีบเดินผ่านไป แล้วมันโทรไปเล่าให้แม่มันฟัง
แม่มันรีบเอาดวงไปดูให้มัน ปรากฏว่า หมอดูบอกว่า
มีผู้หญิงซึ่งเป็นเจ้ากรรมนายเวรของมันกำลังตามมันอยู่
ให้รีบไปสะเดาะเคราะห์ให้เร็วที่สุด ถึงขั้นต้องไปบังสกุลเป็นบังสกุลตายเลย
เพราะเค้าบอกว่าคนๆนั้นจะมาเอาชีวิตมันไป
(โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านนะครับ เป็นความเชื่อส่วนบุคคล)
ขอโทษนะครับอาจจะยาวไปนิด