ป่าสร้างได้ นักอนุรักษคือผู้ขัดขว้างความเจริญ
เขื่อนแม่วงก์คือโครงการที่มีมานานแสนนาน มีการศึกษาEHIA[EIAเก่า]มาหลายรอบแต่ก็ไม่เคยผ่านสักรอบ เพราะมีนักอนุรักษ์ช่วยกันเคลื่อนไหว อาจารย์ศศิน[เลขาธิการมูลนิธิสืบ]เคยบอกว่า การเคลื่อนไหวหยุดโครงการพวกนี้ไม่ได้เป็นเพียงการชลอ วิธีการทำงานของอ.ศศินคือเข้าไปคุยกับคณะกรรมการEIAหรือผู้รับผิดชอบ ถ้าเค้ามีเหตุผลเค้าก็จะยกเลิกให้ ซึ้งสำเร็จมาหลายโครงการ และเขื่อนแม่วงษ์ก็ถูกเลื่อนมาหลายครั้ง แต่ครั้งนี้ผู้รับผิดชอบกลับใช้วิธีเปลี่ยนคณะกรรมการเป็นข้าราชการประจำ[ถ้าไม่ทำตามคำสั่งก็ถูกไล่ออก]จนในที่สุดเขื่อนแม่วงก์ก็ผ่านEHIA ซึ้งคำถามคือEHIAคือการศึกษาผลกระทบ ในเมื่อมีการศึกาามาหลายรอบแล้วเห็นว่ามันได้ไม่คุ้มเสียแล้วทำไมมันถึงผ่านได้ หรือก็ทำจนกว่ามันจะผ่าน มันคือนโยบายประชานิยม ชาวนาต้องการน้ำแล้วทำไง? สร้างเขื่อน แล้วสร้างที่ไหน ก็ในป่าไงไม่กระทบใคร คนในพื้นที่เค้าก็ไม่คัดค้านอยู่แล้วเพราะเค้าได้น้ำทำนา ส่วนนักการเมืองก็ได้คะแนนเสียงไป ผมไม่พูดเรื่องการช่วยน้ำท่วมนะ เพราะมันช่วยไม่ได้อยู่แล้ว เขื่อนแม่วงก์รับน้ำได้แค่1% ที่เจ็บที่สุดคืดคำจากปากของผู้รับผิดชอบ"ป่ามันสร้างได้"
อ.ศศิน บอกถ้าผมทำอะไรไม่ได้แล้ว สิ่งที่ผมทำได้สุดท้ายคือเดิน สุดท้ายแกก็ได้เดิน
ความจริงอีกข้อคือปัญหาน้ำแล้งมันมีวิธีแก้วิธีอื่น แต่มันใช้ความคิดเยอะกว่า ที่สำคัญมันใช้งบน้อย!!!
นักอนุรักษ์ถูกมองว่าเป็นผู้ขัดขว้างความเจริญ ถ้าความเจริญที่ท่านหมายถึงคือถนนเยอะๆ ตึกสูงๆ เขื่อนใหญ่ๆก็คงเป็นความจริง
เราจะไม่ทำให้การเสียสละของสืบสูญเปล่า