เมียเป็นคนตัดสินใจ

lifestyle ด้วยแหละ ถ้าเป็นสายฟุตบอลเน้นหาตังล้วนๆก็ไปได้
แต่เล่นด้วยแพชชั่น ปาร์ตี้ได้ด้วย สังคมแถวนั้นมันอึดอัดกว่าประเทศฝั่งยุโรปเยอะ

เป็นผมจะไม่ลืมอีกหนึ่งเรื่อง ฝั่งซ้ายอิสราเอล ฝั่งขวาข้ามอ่าวเปอร์เซียคืออิหร่าน ที่มันรบกันหนักอยู่ พาครอบครัวไปด้วยนี่จะอยู่เป็นสุขไหมก็ไม่รู้

ปัจจัยหลักผมว่าบอลโลกปีหน้าด้วยแหละ

คิดว่าพวกนักบอลมันใช้ชีวิตแบบไหนกันล่ะ ส่วนใหญ่เตะเสร็จแดกเหล้า ปาตี้ ฟันหญิงทั้งนั้น ซึ่งที่ซาอุทำไม่ได้ คนอยู่ได้ก้มีแค่พวกวินัยสูง ไม่ก้ศาสนาเดียวกับวิถีในซาอุ

ส่วนมากนักบอลชื่อดังมันก็รวยกันอยู่แล้ว แค่นี้ก็ใช้เงินกันไม่หมดแล้ว ซาอุกฎหมายแรงข้อห้ามก็เยอะนักบอลคงไม่ชอบ

ถ้าจะเอาแบบอยากมีปาร์ตี้ ด้วยปรับตัวง่ายหน่อย มันมีแค่ Al-Erttifaq (ที่เจิดไปคุม) อะครับ

ที่มันใกล้กาต้า ซึ่งกาต้า Non-Muslim อยู่ได้สบายๆ แต่กินหมูลำบากหน่อย (ซื้อหมูทีลำบากมาก ต้องมีใบอนุญาตซื้อ แล้วร้านยังกะร้านลับ อันนี้พี่ที่ทำงานที่กาต้าเล่าให้ฟัง)

มีผับมีบาร์อยู่นะครับ แต่ประเด็นคือ มีแค่ทีมเดียว แถมสมมุติว่าอยากจะไปกิน ก็ต้องบินไปอย่างเดียวซึ่งผมว่าเหนื่อยอะ ยังไม่รวมว่าครอบครัวก็ต้องตามมาด้วยนะ

แถมถ้าอยู่ทีมใหญ่ๆมันอยู่ ริยาด พวกอัลนาเซอร์ อัลฮิเรา ยังมีกฏหมายบางอย่างที่ยังไม่เอื้อกับนักบอลยุโรปสักเท่าไร

เช่นห้ามผู้หญิงที่ไม่แต่งงาน อยู่กับผู้ชายด้วยกัน (มีแค่โด้ที่รับการยกเว้นพิเศษ เพราะโด้ยังไม่ได้แต่งงานกับ จอจิน่า) เพราะนักบอลบางคน เค้ากะแต่งงานหลังแขวนสตั๊ดอะไรเงี้ยครับ

แถมแฟนบอลไม่ได้เยอะขนาดนั้นครับ ไม่พอยังแอบๆ Toxic หน่อยๆอีก แบบเล่นไม่ได้ดั่งใจ แปปๆด่าและ

นักเตะดังที่ค่าเหนื่อยทีมเดิมเกิน 1 แสน หรือ 2 แสน ก็อภิมหารวยแล้ว ใช้ทั้งชาติก็ไม่หมด ยังไม่นับสปอนเซอร์นอกสนาม รายได้จากโซเชียลอีก บางคนคิดว่าไปลำบากทำไม เงินแค่นี้ก็เหลือเฟือแล้ว

ไปโน้นลูกเมียก็ใช้ชีวิตลำบาก ที่เที่ยวธรรมชาติ หรือ ปาร์ตี้ก็น้อย ก็ไม่รุ้ไปทำไม

แต่ถ้าได้ค่าเหนื่อยที่เดิมน้อยมาก อันนี้ค่อยน่าไป

บางคนยอมอยู่บาเรนประเทศที่อิสระมากกว่า บินไปกลับเพื่อซ้อมและเตะอ่ะคิดดู

ของแบบนี้แล้วแต่คน