ปกติกินเร็วมาก ระบบย่อยชักไม่ดี แก่แล้ว ช่วงหลังมีปัญหากรดไหลย้อนบ้าง กินยังไงก็ไม่อิ่มบ้าง หิวดึกบ้าง
เลยปรับสปีดมา วิธีคือ
1. นั่งหลังตรงกินคำเล็กลง ถ้าเป็นช้อนปกติก็สัก 1/3 ของช้อน ให้ยัดเข้าปากได้พอดีแบบไม่ล้น แล้วก็เคี้ยวแบบไม่อ้าปากได้
2. พอกิน 1 คำเข้าปากแล้ว ก็ยังไม่ตักคำต่อไปรอไว้
3. จิบไวน์

พูดจริงนะ แต่จะเป็นไวน์อ่อนๆของท้องถิ่นน่ะ หมัก 8-10 ปีด้วย ราคาถูก ไว้มีเวลาผมจะมาเล่าให้ฟัง
ผลที่ได้ค่อนข้างโอเค เหมือนสมองมันกระตุ้นให้อิ่ม แต่ก่อนกิน 5 นาทีหมดจานแล้ว ตอนนี้นั่งอยู่สักครึ่งชั่วโมงพอได้ แล้วก็กินปริมาณลดลงด้วย มีข้าวสวยเหลืออยู่บ้าง
ส่วน mind ก็ประมาณว่า ให้ความสำคัญกับความสุนทรีย์ของอาหารที่อยู่ตรงหน้าครับ ว่ามันอร่อยยังไง รสชาติเป็นยังไง ก็โอเคนะ เหมือนได้พิจารณาอาหาร พอกินช้าลงเหมือนผมสัมผัส"ความไม่อร่อย"ได้มากขึ้น แต่ความอร่อยก็สัมผัสได้มากขึ้นเหมือนกัน ไม่ได้ลิ้นจระเข้เน้นเอาสะใจ เน้นครื่องปรุง ปริมาณ
แล้วก็การกินแบบควบคุมปริมาณในช้อนผมว่ามันก็ฝึกสมาธิได้ดี ตอนนี้เริ่มชินละ กะปริมาณได้ก็สบายๆ
อีกอย่างคือเรื่องผงชูรส
พอกินช้าลงเนี่ย ผมสัมผัสได้ว่าอาหารไทยเรามันมีข้อดีในตัวของมันเอง ขั้นตอนการปรุงที่ซับซ้อนจะช่วยเร่งการออกรสชาติของอาหารออกมาอย่างมาก อยู่แล้ว
แต่การใช้ผงชูรสมันก็เหมือน American Dream

มาเร็ว ฟินไว สะใจ เติมอีก
ส่วนตัวแล้วคิดว่าในระยะยาว เมื่อสมองเกิดการเสพติด การทานอาหารมันก็จะต้องการสิ่งเร้าอยู่เรื่อยๆนะ แทนที่จะได้ชิมรสชาติของวัตถุดิบและวิธีการที่ซับซ้อนนั้นเป็นลำดับขั้น เป็นขั้นตอนที่ต้องอาศัยเวลา เรากลับใช้การหลอกสมองแทน
ก็มีเท่านี้ จริงๆคิดไว้อยู่เป็นสัปดาห์ละว่าจะเขียนดีไหม เพราะมันดู Traditional ซึ่งก็คงไม่ถูกจริตของสาย productivity ที่เน้นความรวดเร็ว การเติบโตในการดำเนินชีวิตที่เร่งรีบเท่าไร ถ้าอ่านมาถึงตรงนี้ก็คิดว่าเป็นเรื่องอยากระบายของคนมีอายุหน่อยละกัน
ป.ล. จริงๆเคยอ่านบทความการกินอาหารของคนยุโรป ฝรั่งเศสมันจะมีคำนึงคือ Art de la table หรือศิลปะบนโต๊ะอาหาร ถ้าสมัยหนุ่มๆนี่ผมหัวเราะใส่เลย แต่ตอนนี้ผมว่ามันก็มีเหตุผลนะ ค่อยๆกินค่อยๆย่อย เพลิดเพลินกับความอร่อย แล้วก็สนุกกับบทสนทนา