ถ้าสมมติ เป็นเจ้าของทีมใหญ่ใน EPL สมัยตั้งแต่ 30-50ปีที่แล้ว ยุคที่เจ้าของทุกคนก้รวยพอๆตัวเอง


สมมติ มีเงิน พันล้าน

แต่ผ่านไปจนปัจจุบัน ทีมใหญ่ทีมอื่นขายทีมไปหมดให้พวกคนมีเงินแสนล้าน

ตัวเองมีพันล้านเท่าเดิม การบริหารที่เคยทำมาคือชิวๆบริหารดี ทีมมีกำไรนิดหน่อย บริหารไม่ติดหนี้ไม่ติดลบไม่เสี่ยง


ถ้าตัวเองเป็นเจ้าของทีมนั้นแล้วรักทีมมาก ปั้นมาตั้งนาน จะทำไง

1 ขายทีมทิ้งไปให้เจ้าสัวรวยๆแสนล้านคนอื่นมาทำทีมต่อ

2 ทำทีมเหมือนเดิม ไม่กู้อะไรมาก เอาที่พอใช้ แต่ทีมตัวเองก้จะแพ้ทีมใหญ่ทีมอื่นแบบขาดไปเรื่อยๆ อาจจะดรอปจากทีมลุ้นแชมป เหลือแค่ลุ้นที่ 4

3 เสี่ยงกู้เงินหลายร้อยล้านมาปรับปรุงทีมสุดชีวิตเพื่อให้อย่างน้อยก้พอสู้กับทีมใหญ่ทีมอื่นได้ แต่ตัวเองก้เสี่ยงล้มละลาย

4 อื่นๆ คิดไม่ออก

ทำแผนธุรกิจให้ดี ทำโครงสร้างให้ดี แล้วค่อยๆต่อยอดในรูปแบบที่วางแผนและพัฒนาไว้ โดยให้ตัวระบบแข็งแกร่งมากพอที่จะรันทุกระบบไปได้ด้วยดีได้ ไม่ใช่ว่าต้องอัดเงินเสมอ ไม่ใช่ต้องเก็บเงินเสมอ

แต่อยู่ที่ระบบและนโยบายที่ยืดหยุ่นให้จัดการอย่างเหมาะสมตามสถานการณ์

แต่สิ่งที่ต้องเสียหายมากๆ คือ "เวลา"

fact คือ ขาย

รักที่ไม่ต้องการครอบครอง อยากให้เธอได้เจอสิ่งดีๆ คนที่ดูแลเธอได้ดี คือทีมฟุตบอลนี่แหละ

คิดแบบซับซ้อนสุดๆ แต่จบด้วยผลลัพธ์เดียว ขายอย่างไวเมื่อได้กำไรสูง

ขายนะ กรณีเราเป็นแฟนบอลทีมนี้ด้วยก็อาจจะคัดเลือกหาผู้ซื้อที่เหมาะสมจะทำให้ทีมไปในทิศทางบวก ไม่ใช่แค่ใครจ่ายแพงสุด

สิ่งนึงที่ไม่ทำแน่ๆคือทำทีมนี้ต่อ(ในขณะที่เงินในมือสู้ทีมอื่นไม่ได้ และมีโอกาสที่มีผู้ซื้อรายอื่นยื่นข้อเสนอเข้ามา)

ผมว่าธุรกิจฟุตบอล ต่างจากธุรกิจอื่นๆ..ที่คุณขายสินค้า,บริการ "ลูกค้า" มีบทบาทมากสุดก็แค่เสนอแนะให้เราปรับปรุงอะไรบ้าง

ซึ่งก็แล้วแต่เราว่าจะทำตามมั๊ย,ทำตามแค้ไหน ถ้าเค้าไม่พอใจในการปรับปรุงของเรา ก็แค่เลือกว่าจะใช้บริการต่อหรือย้ายไปที่อื่น

แต่ธุรกิจฟุตบอล(อาจจะรวมสโมสรกีฬาประจำแต่ละพื้นที่ด้วยมั๊ง) ลูกค้ามักทำตัวเป็นเจ้าของร่วม,หุ้นส่วน เจ้ากี้เจ้าการเอาโน่นนี่นั่น

หลายๆครั้งมี mindset ว่าเจ้าของต้องขาดทุน,ควักเนื้อเพื่อผลงานของทีม ถ้ามีกำไรคือโมโหละ ทำไมไม่เอาเงินไปลงให้สโมสรเพิ่มอีก

ซึ่งบางทีผมก็ตลกอ่ะ เฮ้ยยนี่ไม่ใช่หน่วยงานรัฐ ไม่ใช่สังคมสงเคราะห์ หรือเพื่อการกุศล คนทำธุรกิจมันก็แสวงหากำไรทั้งนั้น

(ยกเว้นคนที่เงินเหลือจัดๆซื้อมาเป็น rich man toy อาจจะเพื่อสนอง passion ตัวเอง ไม่ใช่เป้าประสงค์เพื่อธุรกิจเป็นอันดับแรก )

ดังนั้นถ้ามีโอกาส มีเงินในการทำธุรกิจ (เพื่อรายได้และกำไร)..ธุรกิจกีฬานี่เป็นสิ่งที่ผมไม่ทำแน่ๆอ่ะ แม่มโคตร toxic

ขายให้นักการเมืองแถว SEA

ถ้ามูลค่าทีมมันพุ่ง 10 เท่า ก็น่าจะขายแหละ

ทำแบบ FSG

ถ้าอยู่ในพรีเมียร์ลีค เงินปันผลที่ได้จากลีคแต่ละปีผมว่ามันเยอะมากพอที่จะทำให้อยู่รอดได้นะ แต่ต้องบริหารทีมดีๆ ไม่ต้องทุ่มมาก แล้วต้อง

ฉลาดในการเลือกกุนซือกับซื้อนักเตะ ถ้าไม่ได้หวังแชมป์อะไรก็คงไม่ขาย แต่ถ้าอยู่ลีคอื่นที่ได้เงินปันผลจากลีคน้อยกว่าทีมใหญ่มากๆ

ผมขายทิ้ง ไปเชียร์อย่างเดียวดีกว่า

ทำแบบเชลชีโมเดล อ่ะ เพียงแต่ไม่ต้องเอาดาวรุ่งตัวท็อปแบบเชลชี เอาราคาหลักๆ ไม่เกิน 10 ล้านมาปั้นพอ แล้วเอางบที่เหลือ ไปทุ่มกับ โกล+กองหลัง เพราะพวกนี้ใช้ดาวรุ่งไม่ได้ ต้องมีประสบการ์ณถึงจะเก่ง ไม่งั้นก้อเป็นเหมือนเชลชี ยิงได้ 4 โดนยิง 3 ชนะแบบเหยี่ยวเหนียว ไม่ดีต่อใจเลย

ขายครับ

ขาย, ทฤษฎี Moneyball ปั้นขายจนเริ่มมีเงินซื้อ ประคอง Top 4 ไว้ก่อน รอซื้อคนที่ใช่แล้วยกระดับทีมได้จริงๆ