[RE: คิดยังไงกับคำว่า "ชีวิตเริ่มต้นเมื่ออายุ 40"]
ส่วนตัวคิดว่า 40 มันคือจุดตัดระหว่างพลังของวัยหนุ่ม และประสบการณ์ของวัยผู้ใหญ่อะครับ
คือชีวิตได้ลองผิดลองถูกอะไรมาประมาณนึงจนมีประสบการณ์ในด้านไหนซักด้านระดับที่พอบอกได้แล้วว่าเราเป็นใคร เก่งอะไร สวนทางกับแรงงานที่เคยมีช่วงวัยรุ่นลดลง ความหุนหันพลันเเล่นลดลง ผลลัพธ์ของการทำอะไรต่างๆในชีวิตมีให้เห็นผลแล้ว บางอย่างที่ตัดสินใจเคยแบบเด็กๆ บางอย่างที่ทำไปตามอารมณ์ บางอย่างที่เคยคิดว่าดี มันเริ่มส่งผลให้เห็นจนได้ตรึกตรองแล้ว เกิดเป็น "รู้งี้" ขึ้น
...รู้งี้น่าจะเรียนคณะนั้น รู้งี้น่าจะตั้งใจเรียนภาษา รู้งี้น่าจะศึกษาเรื่องการลงทุนตั้งแต่เด็กๆ รู้งี้น่าจะเลือกบริษัทที่เงินเดือนน้อยแต่เจ้านายเก่ง ฯลฯ
และในขณะเดียวกันก็ยังพอมีเรี่ยวแรงเหลือพอสำหรับเริ่มต้นอะไรใหม่ได้ ด้วยความรู้และประสบการณ์ (และรู้งี้

)
ปล. ไอเดียนี้น่าจะมาจากหนังสือของ Walter B. Pitkin ที่พิมพ์ในปี 1932 ครับ มันชื่อ
Life Begins at Forty. ไม่เคยอ่านละเอียดเหมือนกัน แต่เท่าที่ผ่านตาจากรีวิว มันไม่ได้เป็นงานวิจัยอะไรออกแนวหนังสือฮาวทูประมาณนั้นอะฮะ