คนที่ไม่สร้างความเดือนร้อนให้ผู้อื่น แต่ไม่ช่วยเหลือผู้อื่นเป็นคนเห็นแก่ตัวหรือไม่? เช่นมีเงินเปย์ให้ตัวเองแต่ไม่ได้ซัพพอร์ทคนอื่น
หรือไม่ทำให้สังคมเดือดร้อนแต่ก็เป็น ignorance

"คนที่ไม่สร้างความเดือนร้อนให้ผู้อื่น แต่ไม่ช่วยเหลือผู้อื่นเป็นคนเห็นแก่ตัวหรือไม่? เช่นมีเงินเปย์ให้ตัวเองแต่ไม่ได้ซัพพอร์ทคนอื่น หรือไม่ทำให้สังคมเดือดร้อนแต่ก็เป็น ignorance"

ขาดคำว่า "Responsibility"

คือ คนที่ไม่สร้างความเดือดร้อนปัญหาให้ผู้อื่น ต้องอยู่ในหลักการ ความรับผิดรับชอบ (Responsibility) จะนำมาซึ่งความปกติสุข สงบสุขในสังคม ถือเป็น Citizenship ที่เป็นปกติ

เพราะว่า รับผิดรับชอบ นำมาซึ่ง การคำนึงถึงผู้อื่นเอง ถ้าเป็นเอกชน คือ คำนึงถึงเป้าหมายและสาธารณะระแวดระวัง เช่น ขับรถชนคน ถ้าคนมีความรับผิดชอบ ก็ต้องนำคนไปส่งโรงพยาบาลให้เร็วที่สุด ถ้าเป็นผมก็ไม่โกรธ หรือ เจ้านายสั่งงานแทนที่จะอู๋งาน ไม่รับผิดชอบ ไปเมาส์มอย หรือประจบเจ้านาย ทุกคนรับผิดชอบต่องานตนเองก่อน ประเทศจะพัฒนาไปได้ เพื่อนร่วมงานก็จะไม่เหนื่อย ไม่ถูกกินแรง

พ่อค้าแม่ค้านายทุน ก็จะขายของดีๆ ให้แก่คนบริโภค เพราะคำนึงมากขึ้นหรือตอบแทนสังคมมากขึ้น

จริงๆ กฎหมายไทย ควรให้ความสำคัญกับเรื่องความรับผิดชอบ แก่ผู้กระทำความผิด มากกว่าการรับคำสารภาพแล้วลดโทษ เพราะ การยอมรับความผิด คนที่ทำไปด้วยความรับผิดชอบ มีความคิดจิตสำนึกที่รับผิดอยู่แล้ว

ทำไมโพลไม่ขึ้นแก้ไม่ได้ด้วยงงครับบ

เป็นคนปกติ

ตัดสินคนอื่นด้วยเรื่องแบบนี้ไม่ได้ครับ ทั้งนี้อยู่ที่บริบท/สถานการณ์ต่างๆครับ

ผมไม่ค่อยช่วยคนอื่น ช่วยตัวเองอย่างเดียวครับ

ผมช่วยแต่พวกเจอพายุบ้านหลังคาเปิด ไฟไหม้บ้าน น้ำท่วม

แต่ถ้ามายืมตังไม่ให้ละ ช่วยเหลือตัวเอง

ไม่กล้าตัดสินแฮะ

มองว่าแต่ละคนก็มีความรับผิดชอบของตัวเองอะ

เค้าอาจจะไม่มีเงินหรือความสามารถที่จะช่วยก็ได้ครับ ไม่ใช่ว่าไม่อยากช่วย

การทำผิดต่อผู้อื่นเป็นการละเมิด ขนาดในทางศาสนาคือการละเมิดศีล เป็นการทำให้ผู้อื่นเดือนร้อน มันมีเจตนาประกอบ ฉะนั้นพวกที่ยังทำผิดจริงผู้อื่น คือพวกที่เห็นแก่ตัวมากที่สุดครับ

พุทธศาสนาสอนให้ละบาปให้ได้ก่อน ทำกุศลให้ถึงพร้อมตามมาเป็นเรื่องที่สอง

ผมว่ามันอาจจะต้องดูบริบทและจุดประสงค์ในใจด้วยนะ

ตัดคำว่าไม่สร้างความเดือดร้อนออกไปก่อน ผมว่ามันคนละเคสกัน คนที่สร้างความเดือดร้อนให้ผู้อื่น=คนเอี้ยนั่นแหละ ส่วนคนที่ไม่สร้างความเดือดร้อนให้ผู้อื่น=ปกติคน

มาถึงเรื่องการไม่ช่วยเหลือผู้อื่น สำหรับผมมองว่าต้องมีคนร้องขอก่อนนะ คือยุคสมัยนี้คนไม่ช่วยเหลือคนอื่นแบบอีกฝั่งอยู่เฉยๆ ผมว่าปกติมากๆ เพราะ 1.มิจฉาชีพเยอะ 2.บทเรียนมันสอนว่าไม่ควรเสือกถ้าเค้าไม่ขอให้ช่วย 3.บางคนอาจเป็นอินโทเวิตหรือไม่กล้าไปเสนอหน้า 4. เคยช่วยละมี ปสก ไม่ดี บลาๆ

ถ้ามีคนขอร้องแล้วไม่ช่วยเหลือ ผมมองเป็น3ระดับกว้างๆ

1. หนักสุด ระดับเห็นแก่ตัว - อันนี้คือไม่ช่วยเหลือผู้อื่นเพราะกลัวเค้าจะได้ดีไรงี้ ทั้งๆที่เราก้ไม่ได้เสียหายอะไร เช่น มาขอข้อมูลที่เรามีอยู่ ขอความรู้ที่เรามีอยู่ จากเราแล้วเราไม่ให้เพราะกลัวว่า เค้าอาจจะเอาข้อมูลไปแล้วได้ผลงานได้ดิบได้ดี หรือ งกฟีลแบบ กูเหนื่อยมา มึงไปเหนื่อยบ้างสิ แบบนี้ผมมองว่าเห็นแก่ตัวนะ

2. กลางๆ ผมใช้คำว่าไม่เอื้อเฟื้อละกัน - คือตัวเองไม่ได้ ไม่เสียอะไรแต่ขี้เกียจเหนื่อย หรือขี้เกียจรับผิดชอบ เช่น เค้ามาขอให้ช่วยงานละปฎิเสธไปเพราะ ไม่อยากเหนื่อย, ขอความรู้ที่เรามีขอความเห็นเรา ซึ่งเราอาจจะไม่ชัวร์ กลัวว่าบอกไปละความรับผิดชอบโถมมา เลยเลือกไม่ช่วยแทน

3. เบาๆ ปกติคน - คือช่วยแล้วตัวเองเสีย เลยเลือกไม่ช่วย เช่น การให้ยืมเงิน ไรงี้


เช่นถ้าสมมติดงานล้นหรือติดขัดเรื่องงาน ละเจอคนนั่งมึนชิลๆไม่ช่วย ผมมองว่า
1. ถ้าไม่ได้บอกเค้า ไม่ได้ขอให้เค้าช่วยละเค้าไม่ช่วย > ปกติ ความผิดคนที่ไม่ขอเอง เดี๋ยวนี้หายากคนที่อยู่ดีๆแหกปาก ช่วยมั้ยนู่นนี่นั่น ประสบการณ์มันสอนอ่ะผมว่า ตอนทำงานแรกๆผมก็เป็นคนงั้นนะ พอเจอเยอะๆเค้า ขอให้ช่วย เราก้เข้าไปช่วย สมมติทำได้สัก50% พองานเรามา ก้ไปบอกว่าขอคืนงานให้ก่อนนะ งานเรามาแล้ว ก้เอาไปด่า หรือเราช่วยทำเสร็จ คุณก็ต้องตรวจ ต้องอ่านไหม แต่เหมือนเอาไปส่งเลย ละพองานมีปัญหาก็โบ้ยขี้มา (แต่ถ้างานดีไม่มีกระเด็นมาทางนี้) มันเลยสอนให้ผมหุบปาก อยู่นิ่งๆละถ้าไม่มีคนขอ
2. ถ้าขอให้เค้าช่วย ละในใจเค้าอยากเห็นคุณโดนด่าที่ทำงานไม่ทัน อยากเห็นคุณเหนื่อย ทั้งๆที่ถ้าเค้าช่วยนี่5นาทีเสร็จ เพราะเค้ามีครบทุกอย่าง แบบนี้เห็นแก่ตัวครับ
3. ถ้าขอให้เค้าช่วย ละเค้ารู้ว่าเค้าต้องเหนื่อยแน่เลยถ้าช่วย แทนที่จะได้นั่งว่างๆ แบบนี้เรียกไม่เอื้อเฟื้อ
4. ถ้าขอให้เค้าช่วย ละเค้าไม่คิดว่าเค้าทำได้ หรืองานเค้าก็เยอะอยู่แล้ว มีธุระที่ต้องทำ เลยปฎิเสธ แบบนี้ผมว่าปกติ ไปว่าเค้าไม่ได้

ประมาณนี้มั้ง คือต้องดูบริบทและเจตนาประกอบด้วย บางทีเค้าอาจจะเป็นแค่คนที่ไม่ชอบเสือก ไม่มั่นใจในความสามารถตัวเอง หรือภาระธุระเยอะอยู่แล้วก็ได้

เขาอาจจะเคยชอบช่วยเหลือคนอื่น แต่สุดท้ายได้โทษแบบเจ็บหนักก็ได้ครับ พอเงยหน้ามองขึ้นก็ได้เข้าใจว่าตอนเราเดือดร้อนไม่เห็นมีใครมาช่วยเราเลยก็ได้

อันนี้สมมุตินะครับ ฮา

ถ้าคุณเห็นคนกำลังจะจมน้ำแล้วไม่โดดลงไปช่วย ถือว่าไม่ผิด เพราะมันต้องเสี่ยงชีวิตคุณ
แต่ถ้าคุณเห็นคนกำลังจะจมน้ำ และข้างๆคุณมีห่วงยางพร้อมอยู่ แล้วคุณไม่แม้แต่โยนห่วงยางไป อันนี้เรียกไร้มนุษยธรรม

โกงกินสารพัดแต่ก็มีช่วยเหลือสังคมบ้างตามโอกาส แบบนี้โอเคไหมคับ
ส่วนตัวผม ผมว่าไม่ทำชั่ว แต่ก็ไม่ได้ทำดีช่วยเหลือต่อคนอื่น พวกนี้ผมอยากให้มีในสังคมกว่าพวกแรก

เงินก็หามาเอง แต่คนอื่นไม่ช่วยหา พอคนอื่นเดือดร้อนบอกว่าเรา ignorance ซะแล้ว อยู่ยากจริงๆเลย