คหสต. นะครับ
เพราะงาน เพราะเงินแค่นั้นเลยครับ กทม. ไม่มีอะไรให้คน ตจว. แบบผมติดใจชีวิต กทม. เลย

ผมมีปัญหาบ้างนะ

ผมทำงานส่วนใหญ่อยู่ในเมือง แล้วของกินตอนดึกๆ มันหาง่ายมากๆ หรือ สั่งเดลิเวรี่ได้ แต่พอไปอยู่ ตจว แบบนอกเมืองเลย หาที่กินดึกๆยากมาก ถ้าไม่ทำเอง หรือจะสั่งก็ไม่ได้เพราะแอพไม่ถึง

ขอนแก่นในเขตตัวเมืองผมว่าครบเครื่องอยู่นะ ติดแค่ไม่มีรถไฟฟ้า รถเมล์วิ่งรอบเมือง ที่เหลือก็สบายๆ

จากใจคนเกิดกรุงเทพ โตต่างจังหวัด ม.ปลายจนถึงวัยทำงานกลับมากรุงเทพ
ชอบกรุงเทพมากกว่าครับ
1. ความเป็นส่วนตัว รู้สึกว่าสะดวกแบบในเมืองมากกว่า ตัวใครตัวมันไม่มาวุ่นวาย บ้านใครบ้านมัน ห้องใครห้องมัน มีเงินหน่อยก็หมู่บ้านดีๆจะเพิ่มความสุขให้ตัวเองมากๆ
อยู่ต่างจังหวัด บ้านรวม เรียกกันแต่เช้า เดินวนเรียกอยู่นั่นถ้าไม่ออกจากห้อง
ช่วง WFH ก็นั่งทำงานในห้อง zoom อยู่ เปิดประตูยื่นหน้ามาดุบ้าง คนที่บ้านไม่รู้ว่าทำงาน ยังบ่นอีก อะไร โควิดไม่หยุดอีก
นานๆมาอยู่ทีก็มีความสุขดี เจอโควิดกลับไปอยู่ 2อาทิตย์ต้องขับรถกลับมาคอนโดที่ กทม ไม่ไหวจริงๆ
2. บริบท สังคม ไม่ใช่ว่าไม่ดี แต่คิดว่าไม่เหมาะกับตัวเรา
เจอมาครั้งนึง มีคนข้างบ้าน มองกันไกลๆ ผมก็ยิ้มให้บ่อยๆแต่ไม่ได้พูดอะไร แกมาถามยายผมว่า ผมเป็นเอ๋อหรือป่าว ยิ้มอย่างเดียว ไม่พูดจา คือสังคมบ้านยายผมคือ ตะโกนทักทายกัน ซึ่งก็เป็นเรื่องที่ดีนะแต่ไม่เหมาะกับเรา
เพื่อนรุ่นราวคราวเดียวกัน เขาไม่ได้สนใจโลกข้างนอก มีความสุขกับเพื่อนๆในหมู่บ้าน ไม่ต้องคิดอะไรเยอะ เช้าทำงาน เย็นกลับมาตั้งวง พูดเรื่องเก่าเล่าเรื่องเดิม 10ปีที่แล้วก็ยังคุยกันสนุกสนาน มีความสุขกันมาก แต่ก็ไม่เหมาะกับตัวเรา อาจจะเป็นเพราะชีวิตช่างวัยรุ่นของผมอยู่ กทม ซะมากกว่า เรื่องราวของเพื่อนเราอาจจะไม่อิน ไม่ได้มีเรื่องราวร่วมกันมาก ก็ไม่เข้าใจที่เพื่อนๆคุยกัน
3. อาหารการกินหลากหลายมาก (อาจเพราะตกเป็นทาสการตลาด อยากกินไปซะทุกอย่าง) อยู่ตรงไหนก็สั่งมากินได้หรือเดินทางไปกินได้
4.ศิวิไลซ์ ไม่ต้องพูดเยอะเลยอันนี้ กลางวันกลางคืน เพียบ

ที่พิมพ์มาคือส่วนตัว จากประสบการณ์ ไม่ได้บอกว่าอะไรดีกว่า แต่สะดวกแบบนี้ครับ เคยเอาหัวข้อนี้มาพูดกับเพื่อนๆที่เรียนมหาลัยมาด้วยกัน บางสาวนก็กลับบ้านมีความสุข บางคนก็ใช้ชีวิตอยู่ในกทมต่อ
แต่ถ้าจะให้คำตอบซักอย่าง คือ เอาที่เราสะดวกครับ

ผมคือเคสญาติท่านเลย เกิดจังหวัดเล็ก มาทำงาน กทม

ถ้ากลับบ้านสองสามวันมีความสุขแหละ ชิวๆผ่อนคลาย แต่พอหลายวันเข้าก็คิดถึง กทม แหละ มันมีไรให้ทำเยอะกว่ามาก ไม่เบื่อดี

แต่ก็นะบ้านเกิดผมมันไม่ค่อยมีไร ถ้าบ้านเกิดเป็นจังหวัดเจริญหน่อยแบบพิษณุโลก นครสวรรค์ ไรงี้คงไม่เบื่อมาก55

ผมยังว่าอยู่ยากเลย กรุงเทพมันมีอะไรใหม่ๆให้ดูเยอะ ผมมีที่ดินอยู่ตจว คิดว่าคงเอาไว้ทำเบียร์กินเอง 5555

มีปัญหากับทัศนคติของคนมากกว่าเรื่องความสะดวกสบาย

เห็นด้วยทุกประการครับท่าน

เหมือนมีคนกว่าครึ่งหมู่บ้านคอยจับผิดคุณ 5555

คนโตในเมืองไปอยู่ ตจว แบบ บ้านไร่ทุ่งนาเลยไม่ได้หรอกครับ ทัศนคติคือต่างกันมาก แล้วถ้าเป็นคนไม่สุงสิงใครบอกเลยจะโคตรรำคาญ
ผมเคยต้องไปอยู่ ตจว แบบห้างใหญ่สุดคือ TOPS บอกเลยเบื่อ

เคยไปทำงาน ภาคตะวันออก 3 เดือน แบบออนไซต์ไปเรื่อยๆ วนจังหวัดไปเรื่อยๆ

บอกกับตัวเองเลยว่า จะอยู่กทม. จนตาย

เคยอยู่ กทม 23ปี ออกมาอยู่ เชียงใหม่
ผมไม่กลับไปอยู่อีกแล้วครับ กทม

ผมเกิดและโตที่กรุงเทพ อยู่ตั้งแต่เกิดจนอายุ 26

ทุกวันนี้ในวัย 30+ อยู่ตราดมา 3 ปีละ

ก็อยู่ได้สบายนะ ไม่ได้รู้สึกว่าเป็นปัญหาอะไรมากมาย ที่มันกระทบกับชีวิต

จะมีก็แค่เรื่องของกิน ดูช่อง youtube หรือเห็นเพจเฟสโพสต์น่ากินมาก แต่ร้านอยู่กรุงเทพ ก็จะเซ็งนิดนึง

ของกินบางอย่างหาอร่อย ๆ กินในกรุงเทพได้ไม่ยาก แต่พอมาอยู่ในตราด อาจจะหาได้ แต่ไม่อร่อยเท่า อย่างเช่น หมูกรอบ หรือโจ๊กหมู ส่วนบุฟเฟ่ต์ที่หัวละ 1000+ ก็ไม่มี

ดูหนัง IMAX ไม่ได้ ไม่มีให้ดู ไปจันท์ หนังก็ไม่ soundtrack อีก ก็เลยอดดู Oppenheimer ไป ไม่ว่างกลับไปดูที่บ้านในกรุงเทพด้วย

ไม่เจอพ่อแม่ เพื่อนฝูง เพราะอยู่กรุงเทพหมด

ส่วนหนึ่งคือผม WFH แล้วก็ไม่ได้ติดเที่ยวกลางคืน เสร็จงาน 6 โมงเย็นก็ต้องไปสอนการบ้านลูก

ไลฟ์สไตล์คืออยู่แต่บ้านเลย ทุกอย่างเปลี่ยนหมดตั้งแต่มีลูก

เชียงใหม่มันมีครบทุกอย่างแถมรถติดน้อยกว่าเยอะ จะบินไปเที่ยวไหนก็ไปได้ทั่ว

ผมคน ตจว มาอยู่ กทม ติดความเป้นคนเมืองไปแล้ว แต่สมัยเด็กอยู่บ้านนอกลำบากจริง
เพราะงั้นผมว่าตอนนี้อยู่ที่ไลฟ์สไตล์ ถ้าคน กทม ชอบสงบๆ ก็ย้ายมา แต่ถ้าอย่นอกเมืองมากๆความส่วนตัวจะหายเยอะหน่อย ยิ่งถ้าอยู่ชุมชนนี่ชาวบ้านส่วนมากรู้กันทุกเรื่อง ว่าตรงๆก็มักจะขี้เสือกนั่นแหละ แต่ถ้าไม่ซีเรียสแล้วมีรถพร้อมขับ ผมว่ามาอยู่ได้สบายมาก ตจว สมัยนี้อะไรที่ กทม มี ก็แทบจะไม่ต่างยกเว้นพวกที่ยูนีคจริงๆ