สุดยอดแผนที่ 100 ปี เนชั่นแนลจีโอกราฟฟิก

ในนิตยสารเนชั่นแนล จีโอกราฟฟิก ฉบับเดือนพฤษภาคม ปี 1918 นอกเหนือจากสารคดีที่มีให้อ่านกันเป็นประจำทุกเดือนแล้วยังมีแผนที่ขนาดใหญ่ของแนวรบด้านตะวันตก (Western Front) ให้ได้ชมกันอีกด้วย แนวรบดังกล่าวคือเส้นเขตแดนความยาว 400 ไมล์ระหว่างฝรั่งเศสและเบลเยียม ซึ่งเป็นเขตสงครามหลักในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 1 จัดทำขึ้นโดยแผนกภูมิศาสตร์ของสมาคมเนชั่นแนล จีโอกราฟฟิกที่เพิ่งก่อตั้งขึ้นเมื่อสามปีก่อน และจากวันนั้นจนวันนี้บรรดานักทำแผนที่ได้สร้างสรรแผนที่มากมายนับร้อยๆ แผ่นทั่วโลก เพื่อบอกเล่าเรื่องราวของเขตแดน, วัฒนธรรม, ผู้คน, สิ่งแวดล้อม ไปจนถึงการอพยพของสรรพสัตว์ และเหล่านี้คือตัวอย่างของสุดยอดแผนที่จากเนชั่นแนล จีโอกราฟฟิกที่เราอยากให้คุณผู้อ่านได้ชมกัน


แผนที่แนวรบด้านตะวันตก, 1918



แผนที่เสริมจากสารคดีในปี 1918 นี้เป็นแผนที่แรกที่ผลิตโดยแผนกแผนที่ของเนชั่นแนล จีโอกราฟฟิก ออกแบบขึ้นเพื่อช่วยให้ผู้อ่านสามารถติดตามการสู้รบที่เกิดขึ้นในแนวรบด้านตะวันตก พื้นที่ระหว่างฝรั่งเศสและเบลเยียมในช่วงสงครามโลกครั้งที่หนึ่งได้


แผนที่เชื้อชาติของยุโรป, 1918



แผนที่ฉบับที่สอง เผยแพร่ในนิตยสารเนชั่นแนล จีโอกราฟฟิกฉบับเดือนธันวาคม ปี 1918 ส่วนหนึ่งของสารคดีที่อธิบายชาติพันธุ์ของชาวยุโรป


แผนที่ทวีปแอฟริกา, 1922



หลังสงครามโลกครั้งที่หนึ่งสิ้นสุดลง ทวีปแอฟริกาถูกเขียนแผนที่ใหม่และครอบครองโดยผู้ชนะสงครามได้แก่ อังกฤษ, ฝรั่งเศส และเบลเยียม นิตยสารเนชั่นแนล จีโอกราฟฟิกเผยแพร่แผนที่ของทวีปแอฟริกานี้ในเดือนตุลาคม ปี 1922 เพื่อแสดงให้เห็นถึงความเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้น เช่น ทางรถไฟที่ถูกตัดข้ามทวีปเป็นต้น


แผนที่โลก, 1922



แผนที่โลกฉบับแรกของเนชั่นนแล จีโอกราฟฟิก เผยแพร่เมื่อเดือนธันวาคม 1922 เขียนขึ้นแบบ van der Grinten ซึ่งมีความบิดเบือนน้อยกว่าแผนที่แบบ Mercator และถูกใช้เป็นแผนที่อ้างอิงภูมิศาสตร์ของโลกตลอดหลายสิบปีที่ผ่านมา


แผนที่อาร์กติก, 1925



แผนที่ของภูมิภาคอาร์กติกจากเนชั่นแนล จีโอกราฟฟิก ฉบับเดือนพฤศจิกายน ปี 1925 สร้างขึ้นจากข้อมูลของคณะสำรวจ MacMillan ที่เดินทางไปสำรวจยังภูมิภาคนี้ ซึ่งในคณะนี้รวมไปถึงนักสำรวจชื่อดังอย่าง Richard E. Byrd นักบินคนแรกที่บินสำรวจภูมิภาคอาร์กติก ส่วนพื้นที่สีขาวทางซ้ายมือคือพื้นที่ที่ยังไม่ได้รับการสำรวจ


แผนที่กรุงวอชิงตัน ดี.ซี., 1938



แผนที่แสดงสถานที่ประวัติศาสตร์และทัศนียภาพอันสวยงามของกรุงวอชิงตัน ดี.ซี. เผยแพร่เมื่อเดือนกรกฎาคม ปี 1938 ทั้งยังมีภาพของบุคคลสำคัญในประวัติศาสตร์ชาติอเมริกันเช่น จอร์จ วอชิงตัน ประธานาธิบดีคนแรก และทอมัส เจฟเฟอร์สัน ประธานาธิบดีคนที่ 3 ปรากฎอยู่เคียงกับสถานที่สำคัญอย่าง Gettysburg และ Valley Forge ด้วย


แผนที่การรุกรานของเยอรมนี, 1944



ดไวต์ ดี. ไอเซนฮาวร์ ซึ่งขณะนั้นดำรงตำแหน่งเป็นนายพลทหารมีส่วนร่วมในการทำแผนที่แสดงเครือข่ายของถนนและเส้นทางรถไฟที่ขนส่งเสบียงและอุปกรณ์ให้แก่กองกำลังนาซีเยอรมัน โดยในแผนที่ยังมีข้อความเพิ่มเติมว่า “การเข้าร่วมทางสังคมของคุณมีส่วนสำคัญในการให้ข้อมูลแก่กองกำลังทหารสหรัฐ” เผยแพร่เมื่อเดือนกรกฎาคม 1944


แผนที่เกรตเลกส์, 1953



แผนที่แสดงภูมิภาคเกรตเลกส์ หรือทะเลสาบ 5 แห่งในสหรัฐอเมริกา เผยแพร่เมื่อเดือนธันวาคม 1953 และอีกไม่กี่ปีต่อมาเวอร์ชั่นที่สองที่ได้รับการแก้ไขใหม่จากเวอร์ชั่นแรกก็เผยแพร่ในปี 1963


แผนที่พื้นมหาสมุทรอินเดีย, 1967



แผนที่มหาสมุทรอินเดียที่เผยแพร่เมื่อเดือนตุลาคม 1967 นี้ เป็นส่วนหนึ่งของชุดแผนที่พื้นมหาสมุทรที่สร้างขึ้นในปลายทศวรรษ 1960 ข้อมูลการสำรวจจาก Bruce Heezen และ Marie Tharp นักธรณีวิทยา ร่วมกับ Heinrich Berann ศิลปินชาวออสเตรเลีย


แผนที่พื้นสมุทรแอตแลนติก, 1968



แผนที่โลกใต้สมุทรเผยให้เห็นพื้นสมุทรที่แตกเป็นร่องจากแนวเทือกเขาที่ทอดตัวเป็นระยะ  แผนที่ซึ่งอ้างอิงงานของ บรูซ  ฮีเซน  และมารี  ทาร์ป  นักธรณีฟิสิกส์ประจำสมาคมฉบับนี้  ส่งผลให้แนวคิดเรื่องการเคลื่อนตัวของทวีปและแผ่นเปลือกโลกเป็นที่รับรู้ของสาธารณชนในวงกว้าง  ทาร์ปเริ่มทำแผนที่ห้วงลึกในปี 1950  โดยอาศัยข้อมูลหยั่งความลึกที่ได้จากเรือต่างๆในมหาสมุทรแอตแลนติก ในปี 1978  เธอได้รับเหรียญฮับบาร์ดของสมาคมจากงานวิจัยบุกเบิกของเธอ


แผนที่ดวงจันทร์, 1969



แผนที่ดวงจันทร์ฉบับนี้ถูกเผยแพร่ในเดือนกุมภาพันธ์ ปี 1969 ช่วงเวลาห้าเดือนหลังยานอะพอลโล 11 ลงจอดยังพื้นผิวดวงจันทร์สำเร็จ ซีกที่หันหน้าเข้าหาโลกปรากฏในภาพซ้าย และมีจุดสีแดง 5 จุดแสดงจุดที่ยานอะพอลโลน่าจะลงจอด ส่วนซีกด้านขวาคือด้านมืดของดวงจันทร์ที่เต็มไปด้วยหลุมอุกกาบาตมากมาย


แผนที่ผู้คนในตะวันออกกลาง, 1972



แผนที่แสดงลักษณะของผู้คนและวัฒนธรรมที่แตกต่างกันในภูมิภาคตะวันออกกลาง เผยแพร่ในนิตยสารเนชั่นแนล จีโอกราฟฟิก ฉบับกรกฎาคม ปี 1972


แผนที่ดาวเคราะห์สีแดง, 1973



แผนที่ของดาวอังคารที่เผยแพร่ในนิตยสารเนชั่นแนล จีโอกราฟฟิก ฉบับเดือนกุมภาพันธ์ ปี 1973 นี้ เป็นส่วนหนึ่งของสารคดีเกี่ยวกับยานอวกาศมาริเนอร์ 9 ยานสำรวจแรกที่เดินทางไปยังวงโคจรของดาวอังคาร


แผนที่อลาสกา, 1975



แผนที่ฉบับเดือนมิถุนายน ปี 1975 นี้ เป็นส่วนหนึ่งของซีรี่ส์ชุด Close-up USA โดยบรรณาธิการ Gilbert M. Grosvenor ในสารคดีสำรวจประเทศสหรัฐอเมริกา




อีกด้านของแผนที่อลาสกา ปี 1975 แสดงภาพของสรรพสัตว์ที่อาศัยอยู่ในภูมิภาคนี้ รวมไปถึงวัฒนธรรมของชนพื้นเมืองอเมริกัน


แผนที่ Portrait USA, 1976



ในการเฉลิมฉลอง 200 ปี ของสหรัฐอมเริกา เนชั่นแนล จีโอกราฟฟิกตีพิมพ์แผนที่ของสหรัฐฯ ที่ได้จากการรวบรวมภาพถ่ายของดาวเทียมนาซ่าจำนวน 569 ภาพ และนี่เป็นภาพสีทางอากาศภาพแรกของ 48 รัฐในอเมริกา


แผนที่ใจกลางแกรนด์แคนยอน, 1978



แผนที่แสดงรายละเอียดของแกรนด์แคนยอนนี้ใช้เวลาในการสร้างนานถึง 8 ปี กว่าจะเป็นแผนที่สมบูรณ์นี้ออกมา ในกระบวนการทำงานว่ากันว่าใช้เฮลิคอปเตอร์ถึง 700 เที่ยว เพื่อสำรวจพื้นที่อันห่างไกลของแกรนด์แคนยอน เผยแพร่เมื่อเดือนกรกฎาคม ปี 1978


แผนที่ท่องเที่ยวเทือกเขาแอลป์, 1985



แผนที่ท่องเที่ยวเทือกเขาแอลป์ชุดนี้พิเศษตรงที่ประกอบด้วยผลงานภูมิทัศน์ของ Heinrich Berann ศิลปินชาวออสเตรีย ผู้ถ่ายทอดความสูงชันของเทือกเขา ส่วนด้านล่างคือแผนที่ของสถานที่น่าสนใจที่เหมาะแก่การท่องเที่ยว เผยแพร่เมื่อเดือนเมษายน ปี 1985


แผนที่ Pacific Northwest, 1986



ส่วนหนึ่งของสารคดีชุดมองอเมริกาผ่านประวัติศาสตร์ ที่เริ่มเผยแพร่ในปี 1982 “เราตั้งใจนำเสนอว่าแต่ละภูมิภาคของอเมริกานั้นมีความพิเศษต่อชีวิตของผู้คนในอดีตอย่างไร” คำกล่าวโดย John Garver นักเขียนแผนที่



อีกด้านของแผนที่ Pacific Northwest, 1986 แสดงลักษณะของภูมิภาคทางตะวันตกเฉียงเหนือของสหรัฐอเมริกา


แผนที่เอเวอเรสต์, 1988



แผนที่ของยอดเขาที่สูงที่สุดในโลก ผลงานโดย Bradford Washburn นักเขียนแผนที่ เผยแพร่ในเดือนพฤศจิกายน ปี 1988 โดยทีมงานใช้แผนที่เก่า, ข้อมูลจากการสำรวจ, ภาพถ่ายทางอากาศ ตลอดจนภาพอินฟาเรดจากอวกาศ นำมาประกอบกันจนเป็นแผนที่ใหม่นี้ ผลงานเขียนโดยนักเขียนแผนที่ชาวสวิสเซอร์แลนด์ ซึ่งใช้เวลาในการวาดแผนที่หนึ่งตารางนิ้วต่อหนึ่งวัน


แผนที่อเมริกาเหนือในยุคไดโนเสาร์, 1993



หน้าตาของทวีปอเมริกาเหนือในสมัยยุคเมโสโซอิก เมื่อครั้งที่น้ำทะเลสูงกว่านี้และไดโนเสาร์ครองโลก ตีพิมพ์พร้อมกับสารคดีไดโนเสาร์ เผยแพร่ในเดือนมกราคม 1993


แผนที่เขตเมืองเก่าเยรูซาเลม, 1996



เผยแพร่เมื่อเดือนเมษายน ปี 1996 แสดงการตั้งถิ่นฐานในเขตเมืองเก่าของนครเยรูซาเลม สีเขียวแทนชุมชนชาวมุสลิม สีแดงแทนชุมชนชาวคริสต์ สีส้มแทนชุมชนชาวอาร์มีเนีย และสีม่วงแทนชุมชนชาวยิว


แผนที่อัฟกานิสถาน, 2001



เมื่อก่อการร้าย 9 / 11 เริ่มต้นขึ้น ในเวลานั้นทีมทำแผนที่กำลังเตรียมแผนที่ของแอนตาร์กติกา พวกเขาต้องเปลี่ยนแผนกระทันหันและมุ่งความสนใจไปที่อัฟกานิสถาน แผนที่ฉบับนี้ใช้เวลาในการทำไม่ถึงสองเดือน เพื่อช่วยให้ผู้อ่านเข้าใจถึงสภาพภูมิศาสตร์ ในฐานะประเทศที่กลายมาเป็นที่จับตามองทั่วโลก


แผนที่น้ำมันรั่วไหล, 2010



แผนที่แสดงบริเวณที่ได้รับผลกระทบจากวิกฤติน้ำมันรั่วไหลในอ่าวเม็กซิโก ส่วนหนึ่งของสารคดี Deepwater Horizon ที่ติดตามเหตุการณ์ดังกล่าว เผยแพร่เมื่อเดือนตุลาคม ปี 2010


แผนที่เยลโลว์สโตน, 2016



ในการเฉลิมฉลองหนึ่งร้อยปีอุทยานแห่งชาติ เนชั่นแนล จีโอกราฟฟิก ฉบับเดือนพฤษภาคม ปี 2016 ตีพิมพ์สารคดีเกี่ยวกับอุทยานแห่งชาติเยลโลว์สโตน อุทยานแรกของสหรัฐอมเริกา เส้นสายบนแผนที่คือเส้นทางการอพยพของฝูงสัตว์ ที่ใช้ GPS ในการเก็บข้อมูล


แผนที่นกอพยพ, 2018



สุดยอดแผนที่ฉบับล่าสุดจากเนชั่นแนล จีโอกราฟฟิก เผยแพร่เมื่อเดือนเมษายน ปี 2018 ในฐานะปีแห่งนก และเป็นแผนที่แสดงการอพยพของนกฉบับที่ 3 แล้ว โดยฉบับแรกตีพิมพ์เมื่อเดือนสิงหาคม ปี 1979

.

ผิดพลาดตรงไหนขออภัยครับ ถูกใจรบกวนโหวตกระทู้ให้ด้วยครับ ขอบคุณข้อมูลจาก National Geographic Thailand

หรือ สามารถอ่านบทความ เบื้องหลังการทำแผนที่ตลอด 100 ปีได้ที่ลิ้งก์นี้ครับ

https://ngthai.com/history/41969/100yearsofcreatingmaps/?fbclid=IwAR2Zk9RwaALjDY9mhuB_G_RLfC-9MOMpw__FBJXzXzE67ST74_XxeM9bBjA

CR. https://ngthai.com/cultures/10675/100yearsofngmaps/

เสียดายว่าเนชันแนล จีโอกราฟิก ไม่แจกแผนที่ฟรีในนิตยสารอีกต่อไปแล้วตั้งแต่ปี 2018
จะแจกปีละ 4 ครั้ง

จริงๆ คือตัวชูโรงนิตยสารเลย ทำออกมาสวย ละเอียด และเข้าใจง่าย ชนิดที่ยากจะมีใครสู้ได้

แต่ทีมงานทำแผนที่ก็ยังอยู่ เน้นขายสำหรับผู้สนใจ กับใช้แผนที่แบบออนไลน์แทน และอาจมีบทบาทในบทความที่จำเป็นต้องใช้แผนที่มาอธิบาย

ไม่ค่อยได้เห็นแผนที่โลกที่เอาอเมริกาอยู่ตรงกลาง อเมริกาเหนือขนาดเล็กกว่าที่คิด

โลกช่างกว้างใหญ่ แต่เสียดายที่ตอนนี้เป็นโลกทุนนิยมเเละไม่มีความเท่าเทียม มีเพียงคนไม่กี่กลุ่มเท่านั้นที่มีเงินพอจะเดินทางไปเที่ยวรอบโลกแบบไม่ต้องดิ้นรน

สุดยอด