ของผมเป็นครับ เป็นแบบธรรมชาติเลยไม่ได้แบบต้องมาตกลงอะไรกัน

ตอนเป็นแฟนกัน เราจะมีช่วงที่แฟนกลับบ้าน เราก็ใช้ชีวิตคนเดียวไป หรือช่วงแฟนไปช้อปปิ้งทำผม เราก็ขอปลีกตัวไปทั้งวัน ไปนวด ไปกินไรคนเดียว ไปหาไรทำคนเดียว

ส่วนตอนนี้มีลูก ตอนกินข้าวต่างคนต่างกินคนละเวลาคนละเมนู แต่จะถามกันก่อนว่ากินด้วยกันมั้ย
ส่วนเรื่องการอยุ่คนเดียวก็เหมือนกับตอนเปนแฟนกันครับ ถ้าแฟนกลับบ้านเอาลูกไปด้วย ก็เป็นแนวทางนี้มาตลอด แต่บางทีขี้เกียจไปคนเดียวก้ออยู่ด้วยกันปกติครับ หรือบางทีลูกเรียนพิเศษ ก้อมีบ้างที่บางคนขอปลีกตัวไปทั้งวัน

จริงเลย บางครั้งทำคนเดียวคล่องตัวกว่า

เอาตรงๆตอนผมโสดอะ ผมก็จีบไปทั่ว (หมายถึงก็ขอigขอเฟส ผู้หญิง นะครับ)

แต่พอผมได้เฟส ได้ไลน์ ผมก็ไม่เคยไลน์ไป หรือ ทักไป

หรือทักไปก็น้อยคนมาก แต่แฟนคนปัจจุบัน ผมก็ไปหยอดเค้าก่อน

แล้วผมก็เงียบ ไม่ทักไม่คุย แต่เค้าอยากคุย ผมก็เลยคุยๆกัน จนคบกัน

แต่ผมก็ยังติดการทำอะไรคนเดียว

เค้าก็ถามว่าให้คิดดีๆ ว่าอยากมีแฟน หรือ อยากอยุ่คนเดียว

หาแฟนที่อยู่ด้วยได้ ยากมากกกก

ก็แค่แบ่งเวลา โดยที่เราไม่รู้สึกว่าเวลาส่วนตัวเราได้หายไปจนตัวเรารับไม่ได้

ผมชอบอยู่คนเดียว โลกส่วนตัวสูง แต่ก็มีครอบครัว มีลูกสองคน โดยมากผมจะหาเวลาส่วนตัว เวลาที่อยู่กับตัวเอง โดยเฉพาะตอนเช้าๆ ที่คนอื่นๆ ยังไม่ตื่นกัน หรือถ้าเวลาไหนผมต้องการความเป็นส่วนตัว คนในบ้านก็จะเข้าใจ โดยสังเกตจากหูฟัง Noise canceling ถ้าผมหยิบขึ้นมาใส่ แสดงว่าผมต้องการโลกส่วนตัว ต้องการความสงบ ต้องการสมาธิ // เมื่อก่อนเวลาไป ตปท ผมก็จะไปคนเดียว เดินทางคนเดียว แต่เดี๋ยวนี้ลูกๆ โตขึ้น พอมีเงินมากขึ้น ก็พาเขาไปพร้อมๆกับผมบ้าง

ชีวิตมันก็มีทั้งสองด้าน โดยที่ตัวผมเองก็ไม่ได้รู้สึกขาดความเป็นส่วนตัวแต่อย่างใด และครอบครัวก็ไม่ได้รู้สึกว่าผมแปลกแยกแต่อย่างใดครับ

ผมเพิ่งคบกันแฟนได้ 6 เดือน ย้ายมาอยู่ด้วยกันได้ 3 เดือน แรกๆ อึดอัดมากครับ
แต่สุดท้ายคือต้องคุยกัน หาจุดที่พอไปได้ ละประคองกันไปครับ
ถ้าไม่ใช่เื่องการ ไปนอกใจหาคนอื่น ทั้งเราและเขา ผมว่า มันคุยๆกันได้นะ ว่า ขอเวลา ขออยุ่ส่วนตัว เวลานั้นเวลานี้

ผมคิดว่าแบบนี้เรียก "เวลาส่วนตัว" มากกว่านะครับ

ปกติครับท่านเป็นพวก introvert
ชอบอยู่คนเดียว อยู่เงียบๆสงบๆ
ทำอะไรคนเดียวได้ดี
มีความสุขกับการได้ทำอะไรคนเดียว
พอเจอคนเยอะเครื่องจะร่วน

ไม่แปลกหรอกครับ ทุกคนก็ต้องการเวลา ต้องการพื้นที่ส่วนตัวกันทั้งนั้นแหละ แต่ในเมื่อมีแฟนก็อาจจะต้องแชร์ในส่วนนั้นไปให้แฟนด้วย ซึ่งถ้าคนไม่เคยมีแฟนเลยหรือไม่ได้มีมานานแล้วมันก็จะลำบากและดูขัดๆหน่อย ค่อยๆปรับดูครับ ถ้ารักเค้า อยากสานสัมพันธ์กับเค้าต่อก็ต้องช่วยๆกัน

ถ้าเป็นแบบที่อธิบาย ผมว่าอย่ามีเลยแฟน

ผู้ ญ ไม่ค่อยเข้าใจหรอก ยกเว้นแบบสามีภรรยาอยู่ด้วยกันนานๆ อันนั้นอีกเรื่องนึง

ผมกับแฟน introvert เข้มๆทั้งคู่ โดยเฉพาะผมที่ชอบใช้ชีวิตคนเดียว ดันได้แฟนที่นิสัยคล้ายกันด้วย เพื่อนน้อยทั้งคู่
โชคดีที่ปรับตัวกันได้ อันดับแรกเคารพความเป็นส่วนตัวก่อนเลย เพราะอยู่ด้วยกัน 24 ชม. ต่างคนต่างมีกิจกรรมและความชอบของตัวเอง
เวลาคุยกันจะเป็นการแลกเปลี่ยนหรือปรึกษากัน หรือคุยสิ่งที่สนใจทั้งคู่ ไม่ใช่แบบอีกคนพูดแล้วอีกคนฟังทางเดียว
มักจะจับทิศทางว่าอีกฝั่งสนใจมั๊ย ถ้าไม่ ก็จะรีบจบแล้วหันไปทำกิจกรรมของตัวเองต่อ
เคยคุยกันเรื่องนี้กับแฟน ก็คิดเหมือนกันทั้งคู่ว่าถ้าจะส่วนตัวสูงก็ไม่ต้องมีแฟน
ทบทวนดูแล้วตลอด 20 ปี ไม่เคยทะเลาะกันเรื่องเวลาหรือชีวิตส่วนตัวให้ปวดหัวสักครั้ง ถือเป็นลาภอันประเสริฐเลย