พอดีดู The Glory แล้วแอบอิน เลยมาย้อนคิดถึงตัวเอง สมัยเรียนอยู่ รร ชายล้วนมาสิบสองปี มีโดนแกล้ง โดนอำบ้าง แต่ไม่เคยเจออะไรหนักหนาแบบต่อเนื่อง ที่สังเกตจะเปนพวกlgbtq มากกว่าที่โดนแซวโดนแกล้งบ่อยๆแต่พอเพื่อนร้องไห้ ก็เลิก ขอโทษขอโพยกันไปไม่ยุ่งกันอีก หรือถ้าใครโดนหนักจริงๆก็ไปเคลียร์กันหลัง รร แล้วก็จบกันไป เรื่องด่าพ่อล่อแม่ล้อชื่อพ่อชื่อแม่นี่ผมว่าเด็กผู้ชายเจอกันประจำ อย่างผมแม่เสียตั้งแต่เด็กๆ มีเพื่อนมาถามเลยว่าแม่มึงเสียจริงๆเหรอ กูจะได้ไม่ล้อ ผมยังจำมันได้ถึงทุกวันนี้ว่าเออ มึงนี่ก็อุตส่าห์ถามเนาะ หรือเพื่อนบางคนเรารู้ว่าแม่มันเป็นเมียน้อย เพื่อนคนอื่นๆก็จะแค่รับรู้ไว้แต่ไม่เคยพูดถึงเลยเพราะรู้ว่ามันเซนสิทีฟ ส่วนเรื่องบูลลี่แบบรวยจนนี่ไม่เคยเจอเลยครับ

เคยเจอมาเยอะครับ ผมมันประเภท ตัวเล็ก ใส่แว่น เป็นเด็กเนิร์ดครบเซ็ตเลย เจอเรียกไอ้แว่น ไอ้4ตา เจอผลัก เจอะเดินมาชน แล้วด้วย รร บ้านนอกอะ ตัดผมแบบหัวเขียงเลยโดนตบหัวประจำ มาลุกขึ้นสู้ตอนอยู่ ม.ปลาย ก็ไม่มีใครแกล้งละ

ไอดำ ไอหน้าสิว(ช่วงนึงสิวเยอะมาก) โดนประจำ จำได้ว่าใช้คติว่า ทำอย่างอื่นให้เด่นไว้พวกนี้ก็จะไม่ค่อยมายุ่ง
เช่นเรียนเก่งๆหน่อย เล่นกีฬาเก่งๆหน่อย แต่ผมเห็นคนที่โดนบูลี่แบบไม่มีทางออกเยอะเหมือนกันน่ะบูลลี่แบบแค่อยู่เฉยๆก็โดนเรียกไปรุมกระทืบอ่ะ สงสารเหมือนกันแต่ไม่รู้จะช่วยอะไรได้ แต่ปัจจุบันคนที่ผมพูดถึงเป็น อาจารย์สอนศิลปะป้องกันตัว และเคยขึ้นชก mma ในไทยนะ(ไม่แน่ใจถึงแชมป์มั้ยแต่ชนะหลายไฟต์อยู่) คือจากคนโดนรุมกระทืบ เปลี่ยนไปมากเลย แอบดีใจด้วย

เคยครับ ตอนม.6 เพื่อนเอาจี้เเขน เป็นรอยจ้ำๆจนทุกวันนี้

ตอนอยู่ม.2 เคยโดนอาจารย์เรียกผมว่าสำลีต่อหน้าเพื่อนทั้งห้อง

ไม่เคยครับ

มีแต่โดนรุ่นพี่ผญหลายคน หลายกลุ่มชอบเข้ามารุมหยอกที่โรงเรียนทุกวันครับ

สมัยม.1 ตัวเล็กยังกับเด็กประถม (เรียนก่อนเกณฑ์ด้วย)

โตขึ้นมาอีกหน่อยเปลี่ยนจากรุ่นพี่ผู้หญิงมาเป็นกลุ่มกระเทยครับ

เล่นเอาไม่กล้ามองหน้าคนอื่นเลย ขาดความมั่นใจในตัวเองมากๆ ชอบคิดว่าโดนคนอื่นจ้องมองตลอดเวลา (เกร็งตลอด จนคนว่าขี้เก๊ก คือทำตัวไม่ถูกอ่ะครับ แต่กลายเป็นพวกขี้เก๊กเฉย)

จนเรียนจบมหาลัยอ่ะครับ พอทำงานจำเป็นต้องทำงานพูดคุยกับคนอื่น เลยดีขึ้นมาครับ

อาจจะโชคดีที่ไม่เคยโดน และไม่เคยเห็นใครอยุ่ในสภาพแบบนั้น

ด้วยความสัตย์จริงถ้ามีใครอยู่ในสภาพนั้น คงไม่ยอมอยู่เฉยแน่

เคยตั้งม1-6 บูลี่มั่งแกล้งโดนสารพัด เป็นเบ๊ถือกระเป๋ามั่ง โดนชักว่าวโชว์ มั่งโดนขังห้องมืดๆมั่ง โดนถีบตกน้ำมั่ง เเต่เหลือเชื่อนะพวกที่มันแกล้งๆนี่ตั้งแต่เข้ามหาลัยยันปัจจุบัน กลายเป็นเพื่อนรักผมในปัจจุบันกันหมดเลยตอนนี้เข้าเลข3กันหมด ตลกดีเหมือนกันนะ

ไม่เคยโดนแต่อยู่ในเหตุการณ์ตอนประถมมันจะมีเพื่อนคนนึงจะออกแนวเอ๋อๆหน่อยชอบโดนเพื่อนที่เป็นนักมวยเตะตบประจำตอนนั้นเป็นเด็กก็ไม่คิดไรมาก

แต่ตอนนี้ย้อนกลับไปมองแม่งน่าสงสารว่ะอยากรู้ว่าตอนนี้เป็นยังไงมั่ง

ส่วนเพื่อนที่เป็นนักมวยตอนนี้ตุยไปละ

เคยโดนบุลลี่ตอนประถมจนทนไม่ไหวซัดเข้าหน้าเลือดออกจมูกไปที หลังจากนั้นมันเลิกแกล้งเลย

เคยโดน แล้วก็เคยบูลลี่เพื่อนด้วย
เรื่องที่บูลลี่เพื่อนไว้ นึกทีไร ก็ยังคงเสียใจมาจนถึงทุกวันนี้

โดนล้อเรื่องดำมาตลอดชีวิตวัยเด็ก

แต่ผมด่ากลับตลอดนะ หาปมด้อยมันมาล้อกลับตลอด

ไม่เคยยอมโดนฝ่ายเดียว

เคยแกล้งคนอื่นกับโดนแกล้งกลับสลับกันไปเช่น ล้อชื่อพ่อแม่ ลิขวิดทาที่วางข้อศอกบนโต๊ะเรียน เจาะยาง เยอะแยะไปหมด แต่ไม่มีแบบขั้นรุนแรงถึงขั้นจิตตกนะครับ พอโตๆมาก็มาคุยเป็นสีสันขอโทษขอโพยกัยไป

มีอย่างนึงที่โดนล้อจนเครียดมากคือตอน ม.ต้น รวมตัวกับกลุ่มเพื่อนวัดกะปู๋กัน สรุปเราเล็กสุดตอนนั้น โดนล้อว่าไส้ติ่งบ้างไอจิ๋วบ้าง เครียดจริงตอนนั้นถึงขั้นหาซื้อกระบอกปั้มจาก นสพ สยามสปอร์ตหรือไรนี่แหละ 555 แต่พอโตมากลับไปวัดในสุกี้หม้อรวมเอ้าตรูไม่ได้เล็กสุดมีพัฒนาๆ 555

ตอน ป.6 เคยโดนเพื่อนผู้ชายในห้องไม่คบเพราะคิดว่าผมเป็นตุ๊ดแค่เพราะตอนพักผมไปนั่งตรงแถวๆที่พวกผู้หญิงกระโดดยางกัน แถวนั้นลมมันเย็นก็เลยไปนั่งแค่นั้นแล้วผมไปนั่งก่อนที่พวกผู้หญิงจะมาโดดยางกันด้วยนะ แต่ดีหน่อยที่มันเป็นเทอม2ใกล้จะเรียนจบแล้ว แล้วช่วงนั้นผมก็ไม่ค่อยได้คิดอะไรมากเท่าไหร่ก็เลยไปสนิทก็พวกผู้หญิงแทนจบเรียนจบ ป.6