https://youtu.be/jJQGFFWlkxQ

ตอนอยู่เวสต์บรอม ผมไม่รู้ว่าเขาไปเทรนอะไรมาถึงต้องย่อเข่าทั้งสองข้างก่อนยิงหรือจ่าย แต่ก็ดูมีความสุขดี

https://youtu.be/XT27NHj9UOg

ซึ่งถ้าเทียบกับตอนอยู่เชลซีก่อนหน้านั้นจะเห็นว่าไม่ค่อยมีการย่อเข่า และสีหน้าเครียดกว่ามาก อาจเพราะเป็นดาวรุ่งที่ได้รับโอกาสในทีมที่ไม่ค่อยจะดันดาวรุ่งมากนักในตอนนั้น

ตรงนี้จากการวิเคราะห์คือ การที่ลูกากูจับบอลแรกได้ไม่ดีนัก ผมว่าอาจจะไม่ใช่จากทักษะ แต่เกิดจากการฝึกที่ผิดพลาดจนเป็น muscle memory

การที่จะเสีย Balance ของร่างกาย เพื่อส่งแรงสู่ขาหลัก(ขาที่ยันพื้น) จนเกิด ground reaction เพื่อเสริมแรงไปสู่ขาที่กระทำ(ขาที่เตะ) เป็นศาสตร์หนึ่งของการเตะเพื่อกำหนดแรงและความแม่นยำ รวมถึงการโผไปจับบอลด้วย

ซึ่งการจับบอลจริงๆมันก็คือการเตะอย่างหนึ่ง แต่เป็นการส่งแรงไปในทิศทางและมุมตรงข้ามกับลูกบอลที่กำลังเคลื่อนที่และหมุนอยู่ เป็นศาสตร์ขั้นสูงที่ต้องฝึกฝน...

ซึ่งหลังจากการเตะไปแล้วน้ำหนักจะถูกถ่ายจากขาหลักมาหาขาที่กระทำ

โครงสร้างในการเตะประกอบด้วย

ขาหลัก
ความสมดุลย์ของกล้ามเนื้อหน้าขาและหลังขา ในจังหวะที่ขาเริ่มลงพื้นไปจนถึงตอนเหยียดออก

กระดูกสะบ้าที่ทำหน้าที่งัดในมุมแคบ

กล้ามเนื้อ Core muscle และการหมุนและเหวี่ยงแขน เพื่อส่งแรงไปสู่ขาที่เตะ

ขาที่กระทำ
กล้ามเนื้อหลังขาที่ใช้ง้างและการหดตัวแบบ eccentric ขณะเตะ

กระดูกสะบ้าและหน้าขาที่ต้องระเบิดพลังตอนเหยียดออก

ข้อเท้าและหน้าแข้งที่แข็งแรง

ส่วนตัวแล้วผมคิดว่า ที่ลูกากูฝึกตอนอยู่เวสต์บรอมอาจจะเป็นการฝึกโดยเทรนเนอร์หรือโค๊ชแบบเก่า ที่หวังดีเพราะใช้ประสบการณ์ที่ว่านักเตะตัวใหญ่มักจะเจ็บเข่าบ่อย หรือไม่มี core muscle เพียงพอ เลยให้ฟอร์มย่อขาย่อเข่านี้มา แต่จริงๆแล้วมันเป็นการปิดกั้นแรงที่เกิดจากการถ่ายน้ำหนักไปมาระหว่างขา

ที่ลูกากูเตะแรงส่วนหนึ่งผมคิดว่าเพราะเจ้าตัวแรงเยอะ มีกล้ามเนื้อขาและ core ที่ดี แต่กล้ามเนื้อนั้นขาดทักษะในการช่วยร่างกายในการถ่ายน้ำหนักในเวลาสั้นๆเช่นการจับบอล ประกอบกับการย่อเข่าเพื่อให้แรงกลับมาอยู่กลางลำตัวมากเกินไป ทำให้เขาขาดตรงนี้ไป

หรือกระทั่งสปีดต้น จะเห็นได้ว่าลูกากูเป็นนักเตะตัวใหญ่ที่วิ่งโดยไม่มีบอลดีมาก หรือถ้าได้กระชากก็หายง่ายๆ แต่พอแตะบอลแรกลูกากูจะจับบอลไม่ได้ห่างหรอก ขาเขายาวพอที่จะก้าวทัน แต่ขาดรูปแบบการถ่ายน้ำหนักขาที่เร็วพอจะมาจับแตะบอลต่อ ก็เลยดูเหมือนจับซะห่างตัว

ปัญหานี้รวมถึง agility ของเจ้าตัวที่เหมือนจะไม่ดีด้วย แต่ผมดูแล้วลูกากูเองก็อยู่ในมาตรฐานนะ

ซึ่งถ้าเทียบกับดรอกบา ถ้าสังเกตดีๆ หมอนี่แม่นยำมากในเรื่องการถ่ายน้ำหนัก และมีกล้ามเนื้อแกนกลางลำตัวที่โคตรแข็งแกร่ง การบังและหมุนยิงจึงเป็นอาวุธทีเด็ดเลย

ดรอกบาเป็นผู้เล่นที่ตัวใหญ่แต่มีการระเบิดพลังของกล้ามเนื้อขาและทิศทางตามลูกฟุตบอลที่สมบูรณ์แบบมาก ไม่เชื่อลองสังเกตการวางเท้าหลักและเข่าของขาข้างที่เตะดู สเตปขาก็อยู่ในระดับสุดยอด

https://youtu.be/j95QKzVIJ28

แต่ก็ไม่ใช่ว่าลูจะมีแต่จุดอ่อน หรือไม่อาจเทียนชั้นดรอกได้ ถ้าดูช่วงล่าสุดที่เขาเล่นให้อินเตอร์ก็จะเห็นว่าเขาสามารถพัฒนาทักษะต่างๆได้มาก มีความคล่องและความเร็วเหมือนเดิมแต่ที่เพิ่มมาคือความนิ่งในจังหวะที่ต้องทำเกมเอง การเอาชนะตัวต่อตัว ถึงจะเผลอปล่อยฟอร์มร่างกายเก่าๆออกมาบ้างบางครั้งก็เถอะ

https://youtu.be/wXWWpErJTpM

กลับมาเชลซีครั้งนี้ก็ขอให้พี่เหม่งแกหาจุดด้อยของลูและกลบให้อยู่ละกัน

ตอนอยู่เชลซีแกไม่ถูกกับโบอาชครับ

อีกเรื่องที่เทียบกับดร็อกบาไม่ได้คือเรื่อง อิทธิพลในสนาม การเล่นภายใต้สถานการณ์ที่กดดัน ตรงนี้หาคนเทียบดร็อกบายากครับ หวังว่าลูกกากูจะทำได้ใกล้เคียงมากขึ้น แต่เรื่องจำนวนประตูผมว่าลูกกากูผลิตได้มากกว่า