ย้ำว่าเฉพาะมุมที่ผมเจอนะครับ ผมเองก็ไม่ได้รู้ทุกซอกทุกมุม เพราะไม่ได้อยู่ในเมืองซักเท่าไหร่ ถือเป็นแนวทางเล็กๆน้อยๆ ส่วนถ้าใครเจอด้านมืดอะไรก็แชร์กันมาเลยครับ ที่สำคัญสำหรับคนที่มาควรหา Agent ดีๆ น่าเชื่อถือนะครับ เพราะคนโดนหลอกกันเยอะมาก
เตรียมขอวีซ่า
วีซ่าที่นิยมสุดก็หนีไม่พ้น วีซ่านักเรียน เพราะของ่ายสุด(แต่ไม่ได้หมายความว่าจะผ่านง่าย) แนะนำว่าถ้าอยากมาก็ให้มาวีซ่านักเรียนแล้วค่อยหาช่องทาง ให้นายจ้างสปอนเซอร์เป็น working visa แล้วค่อยๆทำเรื่องจนเป็น PR หลังจากนั้น citizen ก็อยู่ไม่ไกล ถ้าแต้มเราถึง
เอกสารต้องพร้อม ผล IELTS มีไว้จะดีมาก ,Statement จะเป็นเงินเรา หรือถ้าเป็นพ่อ แม่ ญาติ ควรนามสกุลเดียวกันเพื่อง่ายกับการตรวจสอบ , เอกสารที่ยืนยันว่าผ่านการเกณฑ์ทหารแล้ว ,หา Agent ดีๆ ที่ไว้ใจได้ ถ้ามีAgent ไหนบอกว่าเอาวีซ่าท่องเที่ยวไปก่อน ไปถึงค่อยเปลี่ยน หรือบอกว่า วีซ่าเก็บผลไม้ ทำฟาร์ม อันนี้โดนหลอก 100%
อาชีพช่างต่างๆ หมอ วิศวะ it ถ้าจำไม่ผิด สามารถสปอนเซอร์ตัวเองได้นะ ส่วนเชฟ ก็ทำได้แต่อาจจะต้องไปอยู่ regional area หรือตามเมืองที่คนน้อยๆ อย่าง Darwin นี่ของ่ายมาก เพื่อนไปอยู่ 3 ปี ได้ PR แล้ว
ที่อยู่
ที่แรก พอดีว่ามีเพื่อนอยู่ที่ ซิดนีย์ ก็เลยให้มันหาที่อยู่ให้ ตอนแรกก็ส่งรูปมาซะดิบดี ในรูปก็โอเค พอไปถึงเท่านั้นแหล่ะ เป็นห้องที่ถูกกั้นในห้อง living แบ่งซอยเป็น 3 ห้อง มีพื้นที่แค่ซุกหัวนอน ค่าห้องก็ 130/week จ่ายล่วงหน้า2วีค มัดจำอีก 2 วีค ก่อนมาก็พอรู้แหล่ะว่าไม่โอเค ยิ่งต้องมาแชร์ key card ด้วยยิ่งน่าเบื่อ ก็กัดฟันอยู่ 2 เดือนจนครบสัญญาค่อยย้ายออก
ที่สอง บ้านญาติห่างๆ ห่างแบบแทบไม่รู้จัก ได้อยู่ห้องฟรี แต่ไกลจากที่เรียนมาก นั่งรถไฟจากในเมืองไปประมาณ 40 นาที แล้วต้องต่อรถบัสอีก 10 นาที แต่...รถมันมา 15 นาทีคันนึง และบัสหมดตอน4ทุ่มจร้าา
ที่สาม ย้ายเข้ามาใกล้อีกหน่อย เป็นห้องเดี่ยว จ่าย 200/week ไม่ใกล้เมืองมาก แต่ใกล้แหล่งชอปปิ้ง มีของกินเยอะ บ้านเดินจาก สถานีรถไฟ แค่ 5 นาที ถือว่าสรรค์เลย
งาน
มาอยู่ที่นี่ ถ้าไม่เลือกงาน ก็มีงานทำกันตลอด จะไร่เรียง ตั้งแต่งานแรกยันงานล่าสุดพร้อมข้อดีข้อเสียของแต่ละงานแล้วกัน ทั่วๆไป Visa นักเรียนจะทำงานได้ที่ 20ชั่วโมง/สัปดาห์ แต่ส่วนใหญ่ทำเกินแล้วเจ้านายจะจ่ายเงินสดให้
งานก็หาตาม
https://au.jora.com ,
https://www.gumtree.com.au/ ครับ เยอะมาก ค่าแรงขั้นต่ำอยู่ที่ $19.84/ชั่วโมง
งานแรกไปถึงไม่มีประสบการณ์ ทำอะไรไม่เป็น เพื่อนก็เลยฝากไปลองทำเป็น kitchen hand ร้านไทย ซึ่งก็คือล้างจาน หั่นผัก เตรียมของ จากคนที่แทบไม่เคยล้างจานเลย ต้องมาล้างวันละเกือบ พันใบ ถึงจะมีเครื่องล้างจาน ก็น้ำตาซึมเหมือนกันครับ ล้างจนมือแหก รายได้ 60/shift ทำตั้งแต่ 5 โมงถึงเกือบ 5 ทุ่ม ทำเสร็จก็ต้องมา คลีนครัวให้เหมือนใหม่ ทำอยู่เดือนนึง ไม่ไหว ลาออก เพราะเงินไม่พอใช้
งานที่สอง kitchen hand ร้านฝรั่ง เข้างาน 5 โมง เลิกงาน 4 ทุ่มเป๊ะ จ่ายเป็นชั่วโมง ได้ชั่วโมงละ 18 ดอลล์ ทำอาทิตย์ละ 4-5 วัน งานหนักมาก ล้างจานกัน 3 คน เลิกงานก็เดินกลับเลย เพราะพี่แกจ้างคนมาคลีนครัว
งานที่ 3 อันนี้เป็นครั้งแรกที่เจอด้านมืด เป็น Sandwich Hand ทำแซนวิช เบอเกอร์ ร้านอาหารในผับ เจ้าของเป็นปากีสถาน เพื่อนร่วมงานเป็นแขกหมด ตั้งแต่ บ่าย3 ถึง 4 ทุ่ม ที่ตกลงตอนแรกคือให้ ชั่วโมงละ 22 ดอลล์ ครบอาทิตย์เงินออก ก็รับซองกลับบ้าน ไม่ได้นับเงิน เพราะเค้ารีบปิดร้าน จะนับระหว่างทางก็กลัว พอมาถึงห้อง นับเงิน แม่งหายไป 150 จะโทรไปถามก็ไม่ได้ เพราะมันจะบอกว่าให้ครบแล้ว ไม่ได้นับต่อหน้ามัน ก็เลย ช่างแม่ง ทำงานต่อไปอีกอาทิตย์ เงินออก นับเงินต่อหน้ามันเลย หายไปอีก 120 จ้า พอถามก็บอกว่า หักค่านู่นนี่ ซึ่งแม่งไม่เคยบอกว่าหัก พอไปถามพนักงานคนอื่น เค้าก็บอกว่าไม่มีหักเงินนะ สงสัย you มาใหม่มั้ง แล้วก็หัวเราะกัน ผมนี่โมโห ออกงานแม่งเลย แล้วโทรฟ้อง fair work ว่าจ่ายเงินน้อยกว่าค่าแรงขั้นต่ำ
งานที่ 4 มาเป็น Barista ตอนแรกได้ชั่วโมงละ 22 แต่ถ้าคล่องก็จะขึ้นให้เป็น 25 ร้านนี้ทำงาน 5 วัน weekday ทำ3 วันเพราะต้องเว้นวันไปเรียนด้วย ได้ทำ เสาร์-อาทิตย์อีก (เสาร์ได้ 32 อาทิตย์ได้ 35 เงินดีแต่ไม่ค่อยมีคนอยากมาทำวันหยุด) ต้องมาร้านตั้งแต่ ตี 5 ทำงานถึง บ่าย 2 เป็นงานที่ทำให้ลืมตาอ้าปากได้เลย งานดี เพื่อนดี แต่เสียตรงหน้าหนาว มันทรมานมาก เพราะต้องลากสังขารออกจากบ้านตั้งแต่ตี 4 อากาศก็หนาว รถก็น้อย
งานที่ 5 ทำช่วงปิดเทอม เช้าไปทำกาแฟ พอตอนเย็น ไปขับรถส่งอาหาร อันนี้ได้ค่า shift ละ 60 ได้ค่าส่ง ออเดอร์ละ 3 ดอลล์ แต่ถ้าอยู่นอกเขตก็จะได้เป็น 4 ดอลล์ แต่รายได้หลักอยู่ที่ ทิป บางบ้านให้ 20 บางบ้านได้ 50 ยิ่งบ้านไหนขับไปส่งได้เร็วจะได้เยอะ วันๆนึงได้ทิปเยอะกว่า ค่าแรงอีก
งานที่ 6 กลับสู่วัฏจักร ร้านไทย ญาติที่ไปอยู่ด้วย ไม่รู้นึกอะไรขึ้นมา ไปซื้อร้านมาทำเอง แล้วมาขอให้ช่วย รับหน้าที่เป็น ทุกอย่าง ทั้ง manager เชฟ อองเทร บางวันก็ล้างจาน แต่ได้วันละ 200 ก็ถือว่าช่วยๆเค้าไป เพราะอย่างน้อยเค้าก็เคยให้เราพักฟรี ทำงานจนได้แผล
งานที่ 7 งานนี้เป็นงานพิเศษ คือรับถ่ายรูป ทั้งงาน event งาน Pre wedding คิด 2ชั่วโมง 350 ก็มีงานมาเรื่อยๆ ตามวันว่าง
งานที่ 8 งานออกแบบต่างๆ งานนี้รายได้ดีมาก แต่งานไม่ได้มีตลอด เคยทำ Branding ให้ cafe นึง คิดเงินไป 1500 พี่แกไม่ต่อซักคำ ก็รับทำงานพวก menu ให้ร้านอาหารไทย ถือว่าเป็นงานเสริมที่ดี แต่มันไม่ได้มีทุกวัน
งานที่ 9 เข้าสู่ช่วงเรียนจบ แล้วก็ได้งานประจำเป็น Designer บริษัทนึง แต่ด้วยในฐานะเด็กใหม่ ประสบการณ์น้อย เงินก็ไม่ได้เยอะมาก เฉลี่ยชั่วโมงละ 28 ดอลล์ ทำงาน 5 วัน 9โมงเช้า ถึง 5 โมงเย็น ถ้ามีงานงอก ทำโอทีตอนเย็นจะได้ ชั่วโมงละ 32 ดอลล์ ถ้าวันเสาร์-อาทิตย์ หรือ public holiday จะได้ค่าแรง สองเท่า ทำจนวีซ่าใกล้หมด พี่แกก็จัดการทำสปอนเซอร์ให้
อาหารการกิน
เรียกว่าอุดมสมบูรณ์ อยากกินอะไรก็ได้กิน คิดถึงอาหารไทยก็ไม่ต้องกลัวอด เยอะเกิ๊น อาหารจานเดียว ก็จะอยู่ที่ประมาณ 12-15 ดอลล์
KFC รสชาติเหมือนไก่แขก กลิ่นเครื่องเทศแรงมาก ถ้าติดใจผงชูรสที่ไทย อาจจะไม่ชอบไก่ที่นี่ แต่ซื้อเป็นชุดก็ถูกดี
McDonald ตามมาตรฐาน อร่อยดี ชอบ สั่ง Double Quater Pounder อิ่มจุก แต่ที่นี่ไม่มีไก่ขายเหมือนไทย เบอเกอร์ล้วนๆ
อาหารญี่ปุ่น หากินง่าย คุณภาพดี ให้เยอะ ราคาไม่แพง จ่ายเงินสดลดอีก 5%
อาหารเกาหลี ก็มีเยอะ แต่ไม่ค่อยอินเลยแทบไม่ได้แตะเลย
การคมนาคม เดินทาง
ที่นี่ใช้ Opal Card หาซื้อได้ทั่วไป ตาม 7-11 , convenience store ขั้นต่ำ 10 ดอลล์ ไม่มีค่าบัตร หมดแล้วก็เติมเอา รถไฟ รถบัส เรือ ขึ้นได้หมด
ถ้าวันไหนรถไฟมีปัญหา ก็จะมีรถบัสฟรี บริการรับส่งตามสถานี
รถไฟเป็น 2 ชั้น ที่นั่งเยอะมาก และตู้ก็เยอะมาก ส่วนรสบัส ประตูกว้าง มีไฮโดรริคสำหรับคนพิการ ที่สำคัญมาตรงเวลา เช็คผ่าน App ได้แบบ Real-Time
ด้านมืด
จริงๆด้านมืดอยู่ที่ไหนมันก็มี แต่ส่วนใหญ่ที่เห็นก็เล่นพนัน เพราะว่ามันถูกฏหมาย มีตู้แทงบอล แทงม้า แทงหมา แทบจะทุกสี่แยก มีตู้สล็อตทุกผับ ถ้าใจไม่แข็งก็หลงเข้าไปจนหมดตัว
คนไทยบางคนก็เอาเปรียบคนไทยด้วยกัน ยิ่งเห็นเป็นคนมาใหม่ด้วย เห็นหลายเคสแล้ว บอกว่าจะฝากงานแต่คิดค่าฝาก หลอกโอนเงินกลับไทยแต่หักหัวคิว ชวนเล่นแชร์แล้วชิ่ง
สำหรับท่านชายวัยกลัดมัน สำนักตีกระบี่ก็มีเยอะมากเช่นกัน แต่ถ้าไปเองก็ระวังเจอป้าอ้วนๆ จะหนีก็ไม่ได้เพราะมีการ์ดคุม มีหลายราคา ตั้งแต่ 150/ครึ่งชั่วโมง 250/ชั่วโมง หรือตัวท็อป 500/ชั่วโมงก็มี
คนเมาและhomeless น่ากลัวมาก บางคนแม่งเดินมาต่อยดื้อๆก็มี
วีซ่านักเรียนอย่าได้เจ็บป่วย ค่ารักษาแพงมากและยุ่งยากมาก คุณไม่สามารถเดินไปหาหมอได้เลย ต้องไปหา GP ก่อนแล้วถึงจะส่งไปเฉพาะทาง
ค่าทำฟันโคตรแพง ไม่เคยทำเอง แต่ได้ยินเพื่อนๆบอกกัน
ค่าแว่นก็แพง ถ้าใส่แว่นแนะนำว่าทำมาจากไทยเลย 2-3 อัน เผื่อไว้
ทำอาหารในห้่องต้องระวังให้มาก ถ้าทำจน สัญญาณเตือน เตรียมตัวควักเงินได้เลย รถดับเพลิงมาจอดปุ๊บ ถึงไฟไม่ไหม้ แต่เสียเงินแน่ๆ (มีรุ่นน้องเคยโดนไป 800)
ค่าใช้จ่ายต่อเดือน คร่าวๆ
ค่าที่พัก 200/วีค (รวมน้ำ,ไฟ,เน็ท)
ค่าเดินทางเฉลี่ยๆประมาณ 50/วีค
ค่าโทรศัพท์ 50/เดือน (เน็ท 60GB)
ค่ากิน 200/วีค
ถ้ามีอะไรขาดตกบกพร่องก็ถามได้ฮะ ตอบได้จะรีบตอบให้เลย