บ้านผมจังหวัดสกลนคร ในเมืองนี่เวียดนามแท้ๆเยอะมาก ลูกครึ่งก็เยอะ เรียกได้ว่า50%ของประชากรในอำเภอเมืองเลยครับ เสียอย่างเดียวรู้จักกันหมดแทบจะทุกหลัง เจ้าชู้ไม่ได้เลย

เรื่องนี้เรื่องจริงเลย ผมเคยมีเด็กเปนคนลาว เค้าก็เล่าให้ฟังมาแบบนี้ เค้าเคยบอกด้วยว่าประวัติศาสตร์ในประเทศลาว ประเทศไทยไปขโมยพระแก้วมรกตมาจากเค้าด้วย ส่วนใหญ่เค้าเลยเกลียดคนไทย ยิ่งเวียดนามมาช่วยลาวจากสงครามอีกเลยกลายเปนเมืองพี่เมืองน้องกันไปเลย

ส่วนเรื่องพระแก้วมรกตนี่ ก็คงต้องปล่อยลาวเพ้อต่อไปเถอะ

พระบางที่เป็นของลาวจริงๆ เป็นของโบราณตั้งแต่สมัยเจ้าฟ้างุ้ม
ก็คืนให้ไปตั้งกะสมัยรัชกาลที่ ๔ เป็นร้อยกว่าปีเข้าไปแล้วนะ
พระบางค่าควรเมือง จะเก็บไว้ก็ได้ แต่ไทยก็ส่งคืนไปให้

แล้วไง สุดท้ายก็รักษาไว้ไม่ได้ ตกไปอยู่ในมิวเซียมที่รัสเซีย

พระแก้วมรกตค้นพบที่เชียงราย ทุกบันทึกพูดตรงกันแม้แต่ของลาว
ศิลปะก็เป็นอย่างเชียงแสน วัสดุที่ใช้ทำก็เป็นหยก ก็ทำในไทยนี่แหละ
คิดว่าหยกจากรัฐฉาน ขนส่งไปตอนกลางของลาวคือเวียงจันทน์
กับตอนเหนือของไทยคือเชียงราย อันไหนจะง่ายกว่ากันล่ะในสมัยนั้น

สาระล้วนๆ ขอบคุณครับ

ขออภัยจำไม่ได้ว่าคนที่ถูกส่งไปปกครองชื่ออะไร แต่เขียนโดนคุณสัจภูมิ ละออ เท่าที่ผมจำได้

ตอนที่ฝรั่งเศสขอเขมรคืนนั้นมีคนไทยที่ยังอาศัยอยู่ในนั้น และคนที่นั่นจะใช้ภาษาไทยเป็นหลักเพราะสยามตอนนั้นส่งเชื้อเจ้าเข้าไปปกครอง (ขออภัยจำชื่อไม่ได้) และให้ใช้ภาษาไทยเป็นภาษาราชการ จนเมื่อฝรั่งเศสมาแบ่งเขมรไปเลยทำให้ยังมีภาษาไทย และหลักศิลา "ไทย" ที่บันทึกเรื่องราวเอาไว้อยู่ ส่วนเกาะกงก็คนไทยที่ออกมาไม่ทันนั่นแหละครับ

ผมไม่รู้ ปู่ของปู่ผมมาจากซัวเถา

เดี๋ยวผมจะเพิ่มญี่ปุ่นเข้ามาด้วย