RIP โฮเวิร์ด เคนดัลล์ กุนซือมากฝีมือแห่งท็อฟฟี่สีน้ำเงิน
โฮเวิร์ด เคนดัลล์
ช่วงสุดสัปดาห์ที่ผ่านมา แฟนบอลหลายคนอาจจะสังเกตุว่า ก่อนเกมจะเริ่มมีการไว้อาลัยให้กับบุคลากรทางวงการฟุตบอลอังกฤษคนหนึ่ง ชื่อว่า “โฮเวิร์ด เคนดัลล์”
หลายๆคนหรืออาจจะไม่มีก็ได้ (ฮา) คงจะสงสัยว่านายคนนี้คือใคร ทำไมหลายๆสนามถึงขนาดต้องยืนไว้อาลัยให้แก
คำตอบก็คือ โฮเวิร์ด เคนดัลล์คือหนึ่งในผู้จัดการทีมที่ดีที่สุดของทีมท็อฟฟี่ สีน้ำเงิน เอฟเวอร์ตัน มีชีวิตอยู่ระหว่าง 22 May 1946 – 17 October 2015
เป็นหนึ่งในผู้จัดการทีมไม่กี่คน ที่เบียดยักษ์ใหญ่ของอังกฤษในยุคนั้น อย่างลิเวอร์พูลขึ้นเป็นแชมป์ดิวิชั่นหนึ่งได้ ในปี 1984 – 85 และปี 1986 - 87 แชมป์ FA Cup ในปี 1983 - 84, ถ้วยยุโรปแชมป์ Cup Winner Cup ในปี 1984 – 85 (ปัจจุบัน ถ้วยนี้ถูกยกเลิกไปแล้ว เนื่องจากไม่ได้รับความนิยม) แต่ทีมไม่เคยได้ไปเล่นในยูโรเปี๊ยนคัพ เพราะช่วงนั้นอังกฤษถูกแบน 5ปีอยู่ จากโศกนาฏกรรมที่เฮย์เซล สเตเดี๊ยมอยู่
(ตรงนี้ขอให้นึกถึงเสียงพากย์ของพี่โย่งไว้นะครับ จะได้อรรถรสกว่านี้ ใครเกิดไม่ทัน นึกไม่ออก ก็นึกถึงเสียงพี่บิ๊ก จ๊ะแทนละกันครับ 555)
ถ้าไม่ใช่แฟนทีมท็อฟฟี่สีน้ำเงิน คงจำอะไรไม่ได้มากนักกับยอดผู้จัดการทีมคนนี้ แต่ในยุคนั้นเอฟเวอร์ตัน มีนักเตะดีๆที่แฟนบอลเก่าๆน่าจะจำได้หลายคน อย่าง ปีเตอร์ รีด,เทรเวอร์ สตีเว่นส์, แกรม ชาร์ป, แอนดี เกร์ยแต่ถ้าพูดถึงนักเตะที่ดีที่สุดที่แกตาถึงซื้อมา ณ.ตอนนั้น รับรองทุกคนต้องร้องอ๋ออออ
นึกออกกันไหมครับ… : ) กองหน้าจมูกไวที่ชื่อว่าแกรี่ ลินิเกอร์ ฉายามิสเตอร์ไนซ์กาย ยอดกองหน้าทีมชาติอังกฤษ เจ้าของรองเท้าทองคำในฟุตบอลโลก 1986 ที่เม็กซิโก
ลินิเกอร์ ยิงประตูเป็นกอบเป็นกำกว่า 30ประตูในปี 1985-1986 ให้เคนดัลล์ คว้ารางวัลดาวยิงสูงสุด น่าเสียดายที่ไม่สามารถคว้าแชมป์ดิวิชั่นหนึ่งได้ หลังจากนั้นก็ยังฟอร์มแรงต่อเนื่อง ยิง 6ประตูในฟุตบอลโลกรอบสุดท้ายที่เม็กซิโก คว้ารางวัลรองเท้าทองคำ เฉือนสุดยอดนักเตะของโลกอย่างดีเอโก้ มาราโดน่า ที่ทำได้ 5ประตูในปีนั้น
ยุคนั้น กองหน้าที่ดีที่สุดในลีกอังกฤษ น่าจะเป็นเอียน รัช แต่น่าเสียดายที่รัชถือสัญชาติเวลส์ ทำให้ไม่สามารถลงเล่นให้ทีมชาติอังกฤษได้ โชคดีที่อังกฤษมีลินิเกอร์ ซึ่งไม่ได้ด้อยกว่ากันเลย แถมมีไสตล์การเล่นคล้ายๆกัน (เพชรฆาตในกรอบเขตโทษ)
หลังจากลินิเกอร์ฉายแสงที่ฟุตบอลโลก 1986 แล้ว ก็ถูกยอดทีมแห่งคาตาลัน อย่างบาเซโลน่ามาฉกตัวไป (เห็นไหม ทีมใหญ่จากสเปนชอบมาฉกสตาร์ในลีกอังกฤษไปแต่ไหนแต่ไรแล้ว ฮา) เคนดัลล์ต้องเสียนักเตะที่ดีที่สุดของทีมไป
อย่างไรก็ตาม แกกลับทำทีมเป็นแชมป์ดิวิชันหนึ่งได้อีก ในปี 1986 – 87 ก่อนที่จะอำลาทีมไปในปี 1987 เพื่อคุมทีมแอตเลติค บิลเบาในสเปน น่าเสียดายที่เอฟเวอร์ตันไม่สามารถรักษากุนซือที่ดีที่สุดของทีมไว้ได้ สุดท้ายทีมก็ไม่สามารถสืบทอดความสำเร็จอย่างต่อเนื่องเอาไว้ได้
ผมย้อนกลับไปดูรายชื่อทีมที่แกทำทีมได้แชมป์ในปี 1986 – 87 แล้ว รู้สึกทึ่งมาก
http://www.11v11.com/teams/everton/tab/players/season/1987
เพราะแทบไม่มีนักเตะชื่อดังที่คุ้นหูมากมายเลย ที่คุ้นที่สุดน่าจะคือยอดผู้รักษาประตูอย่าง เนวิลล์ เซาท์ธอล ที่ดูดีหน่อยก็อย่างเควิน ชีดี้ มิดฟิลด์ซ้ายฟ้าสั่ง พอใช้ได้ก็อย่างแกรี่ สตีเว่นส์กับเทรเวอร์ สตีเว่นส์ (นามสกุลเหมือนกัน แต่ไม่ได้เป็นพี่น้องกันนะ), แกรม ชาร์ป, เอเดรียน ฮีธ (เล่นดีปีเดียว)
น่ายกย่องมากๆที่แกทำทีมที่ชื่อชั้นนักเตะไม่ได้ดีเด่นอะไร กลายเป็นแชมป์ ดิวิชั่นหนึ่งได้ เป็นการพิสูจน์ว่าระบบทีดี สำคัญกว่านักเตะที่เก่ง ถ้านักเตะที่เก่ง เล่นเข้ากับระบบ นั่นก็จะยิ่งดีไปกันใหญ่
RIP มิสเตอร์เคนดัลล์ ขอบคุณที่มอบสีสันให้กับฟุตบอลลีกอังกฤษและแฟนบอล ณ.ช่วงเวลาหนึ่ง
ผิดพลาดตรงไหน ขออภัยแฟนบอลเอฟเวอร์ตันด้วยครับ แนะนำท้วงติงแก้ไขได้ครับ
ขอบคุณครับ
[/u]
โมเป็นนักเตะหงส์ที่ไม่เคยมีมาก่อนเลยจริงๆ เยือกเย็นตอนทำประตูเหมือนเอียน รัช วิ่งเร็วเหมือนโอเว่นตอนพีคๆ เลี้ยงบอลเก่งเหมือนแม็คมานามาน จับบอลและยิงประตูเก่งด้วยเท้าซ้ายเหมือนฟาวเลอร์ เหมือนร่างอวตารที่รวมเอาจุดเด่นตำนานหงส์หลายๆคนมารวมกัน