กลับมาอีกครั้งนะครับสำหรับ "สุดยอดดาวร้ายในประวัติศาสตร์โลก" มาถึงตอนที่ 17 แล้ว ในตอนนี้ผมได้นำเรื่องราวของ "หัวขโมย" ซึงไม่ใช่หัวขโมยธรรมดาที่ขโมยของทั่วๆไป แต่พวกเขาขโมย "ศพ" ลำพังถ้าขโมยแค่ศพธรรมดา พวกเขาคงไม่มาติดอยู่ในสุดยอดดาวร้ายตลอดกาลของโลกได้แน่นอนครับ ลองไปอ่านเรื่องราวของพวกเขา "วิลเลียม แฮร์ และ วิลเลียม เบอร์ค" สองนักล่าศพ "ที่ไม่ได้ขโมยศพ" ครับ


วิลเลียม แฮร์ และ วิลเลียม เบอร์ค





“บางครั้งความอยากรู้ในเรื่องวิทยาศาสตร์เกี่ยวกับการศึกษาภายในร่างกายของ มนุษย์เพื่อพัฒนาวิชาการแพทย์นั้น ก็นําไปสู่การเกิดอาชญากรรมและการฆาตกรรมได้ เหมือนกัน

ในศตวรรษที่่ 19 ที่ผ่านมา การศึกษากายวิภาคสหราชอาณาจักรวิทยาก่อนปี 1832 ค่อนข้างจะยากลําบากเนื่องจากขาดแคลนอุปกรณ์จําเป็นที่จะเรียนรู้และสิ่งที่เขาต้องการอย่างมากคืออาจารย์ใหญ่เนื่องจากกฎหมายในตอนนั้นไมช่วยเอื้อสนับสนุน การนําซากศพที่ถูกต้องตามกฎหมายมากนัก เพราะกฎหมายระบุว่าให้อนุญาตใช้ ร่างกายของผู้ตายในคดีอาชญากรรมเท่านั้นแปลง่ายๆ คือศพที่จะนํามาใช้ได้คือศพของ นักโทษประหารเท้านั้น ซึ่งมีจํานวนน้อยมาก ทําให้หมอบางคนจําเป็นต้องใช้วิธีแอบขุด ศพขึ้นจากหลุม และมีอาชีพใหม่ก็คือ นักล่าศพ ซึ่งเป็นอาชีพที่ผิดกฎหมายมีพฤติกรรมลักลอบขุดศพที่เพิ่งถูกฝังใหม่ๆ ไปขายให้กับนักศึกษาแพทย์ซึ่งมันสร้างรายได้แก่พวกเขามาก โดยศพหนึ่งจะได้เงินประมาณ 4 - 7 ปอนด์ ทําให้บางครั้งญาติของผู้ตายถึงกับต้องนอนเฝ้าที่สุสาน จนกว่าศพของผู้เปนที่รักจะเน่าเปื่อยยุ่ยจนใช้การไม่ได้ ซึ่งไม่เป็นที่ต้องการของนักล่าศพ

โดยปกติแล้วนักศึกษาแพทย์ที่รับซื้อศพนั้นไม่สนใจอยู่แล้วว่าศพที่พวกเขารับซื้อ นั้นมีที่มาที่ไปอย่างไร จะเป็นศพขโมยหรือได้มาแบบผิดกฎหมายก็ตาม ขอให้มีศพพวกเขายินดีจ่ายโดยไม่ลังเลที่จะตรวจสอบ เป็นเหตุทําให้ธุรกิจล่าศพนั้นเป็นที่นิยมมากในสมัยนั้น

วิลเลียม แฮร์ และ วิลเลียม เบอร์ค ก็เป็นหนึ่งในผู้คนสนใจธุรกิจนี้ หากแต่วิธีการที่เขา จะได้ศพ(อาจารย์ใหญ) นั้นเหนือชั้นกว่านักล่าศพทั่วไปอย่างมาก เมื่อพวกเขาคิดลงทุนแบบหน้าด้านๆ ด้วยการฆ่าคนให้กลายเป็นศพเสียเอง เพื่อนําไปขายในราคาแพงลิบลิ้ว ได้เงินง่ายๆ สบายๆ ศพเดียวไม่พอ เพราะพวกเขาทําวิธีนี้หลายครั้งหลายหน คนบริสุทธิ์ เป็นๆ รายแล้วรายเล่าต่างสังเวยให้แก่ฆาตกรคู่นี้ จนกลายเป็นที่มาของฆาตกรต่อเนื่องนามนักลาศพแห่งเอดินเบอร์คในที่สุด





วิลเลียม แฮร์ และวิลเลียม เบอร์ค เป็นฆาตกรต่อเนื่องและขโมยที่ออกอาละวาดใน เอดินเบอร์ค สหราชอาณาจักร(สก็อตแลนด์) ใน 1827 และ1828 พวกเขาฆ่าเหยื่อไป 17 ราย ส่วนมากจะใช้วิธีลอบทําร้ายคนชรา หรือคนอ่อนแอไร้พิษสงไร้ญาติ และหลังจากพวกเขาฆ่าแล้ว เขาก็เอาศพนั้นไปหลอกขายที่วิทยาลัยเอดินเบอร์คซึ่งพวกเขาต้องการซื้อศพ เพื่อชําแหละเพื่อใช้ในการศึกษา ลูกค้าหลักคือหมอ โรเบิรต นอกซ์ ทําการรับซื้อ และนอกจากนั้น พวกเขาก็มีผู้สมรู้รวมคิด คือภรรยาของพวกเขาสองคนคือ เฮนเลนภรรยาของเบอร์ค และมากาเร็ตภรรยาของแฮร์

วิลเลียม เบอร์ค เกิดในปี 1792 ในเอรนี่ ใกล้ สตราเบน ทางตะวันตกของเขตที่ โรน ไอรแลนด์ ทางเหนือ ทําอาชีพหลากหลาย ไม่ว่าจะเป็น ค้าขาย คนรับใช้ของเจ้าหน้าที่ในโดนากัล และเข้ากลุ่มทหารกองหนุน ก่อนจะอพยพมาอยู่ถิ่นสก็อตแลนด์ในปี ค.ศ.1817 หลังย้ายมาอยู่สก็อตแลนด์ เบอร์คทํางานเป็น คนงานขุดคลอง และที่สก็อตแลนด์นี้เองเขาก็ได้แต่งงานกับ แมคโดวเกล เฮเลน หญิงสาวทํางานเป็นกรรมกร คนทอผ้า คนทําขนมปัง และช่างปะรองเท้า

ทางด้านวิลเลียม แฮร์ เขาเกิดในปี 1792 หรือ 1804 บ้านเกิดของเขานั้นไม่ระบุ เพราะมีหลายแหล่งที่อ้างไว้ ไม่ว่าจะเป็น Poyntzpass ใกล้ หรือเดอร์รีย์ แถวๆไอรแลนด์ทางเหนือ ซึ่งคล้ายกับเบอร์ค เขาอพยพไปอยู่นอกประเทศและไปอาศัย ในเมืองหนึ่งในถิ่นสก็อตแลนด์ และงานเป็นคนงานขุดคลอง และต่อมาเขาก็ย้ายไปเอดิน เบอร์ค ที่นั้นเขาพบที่ชื่อผู้ชายโลกัวเจ้าของกิจการบ้านพักใน West Port และเมื่อโลกัว ตายในปี ค.ศ.1826 เขาก็ได้เป็นเจ้าของที่ดินและแต่งงานกับมาร์กาแรทหญิงม่ายของ โลกัว ต่อมาฤดูใบไม้รวง ปี 1838 เบอร์คกับภรรยาก็ยายมาพักบ้านของแฮร์ แล้วทํางาน เปนลูกจ้างเมื่อนานวันเขาทั้งสองก็สนิทกันจนกลายเป็นเพื่อนรักกันในที่สุด

มันเริ่มขึ้นในตอนเช้าวันหนึ่ง เมื่อทั้งสองพบว่าผูเช่าคนหนึ่งซึ่งเป็นชายชราผู้รับเงิน เบี้ยบํานาญกองทัพเก่าเกิดอาหารหัวใจวายตายบนเตียงในบ้านพักของเขา ชายชราคนนั้น ค้างชําระหนี้แฮร์อยู 4 ปอนด์ ทําใหแฮร์โกรธมาก เขาไม่คิดเอาศพชายชราคนนั้นทําพิธีให้ถูกต้องตามศาสนา พอดีทั้งสองได้ยินมาว่าตอนนี้ทางวิทยาลัยเอดินเบอร์คต้องการศพ มาชําแหละและพร้อมจ่ายเงินอย่างงามถ้ามีคนมาขายให้ กับใครก็ได้ที่เอาศพมาขาย เมื่อแฮร์และเบอร์คนําศพแรกไปขาย โดยคนรับซื้อศพคือ ด็อกเตอร์ โรเบิร์ก นอกซ์ นักกายวิภาควิทยา หัวหน้าของวิทยาลัยเอดินเบอร์คยินดีรับซื้อศพด้วยราคา 7 ปอนด์ 10 ชิลลิ่ง ซึ่งราคาดังกล่าวมากกว่าที่แฮร์และบอร์คคิดไว้ในตอนแรก อีกทั้งด็อกเตอร์โรเบิร์กยังบอกให้ทั้งคู่หาศพมาให้เขาเยอะๆ เขาจะรับซื้อหมด โดยไม่เกี่ยวว่าทั้งสองจะหาศพด้วยวิธีใดก็ตาม แน่นอนเงินนี้เปนเงินจํานวนมากจริงๆ และเมื่อเบอร์คและแฮร์ใช้เงินจํานวนนั้นจนหมด ทั้งสองก็เริ่มคิดหาวิธีที่จะหาเงินเยอะๆ ด้วยการใช้วิธีง่ายๆ ไม่ต้องลงมือลงแรงมาก โดยวิธีที่เขาคิดตอนนั้นคือการเอาศพไปขาย หากแต่จะทําอย่างไรจะได้ศพละ?? อาชีพนักล่าศพก็คงจะไม่ดีเพราะศพใหม่ๆ มันหายาก จะหาคนแก่ใกล้ตายและไร้ญาติก็ใช่ว่าจะหาได้ง่ายๆ งั้นก็ฆ่ามันซะเลยดีไหม?? แค่เอาหมอนอุดจมูกอุดปากซะผู้โชคร้ายก็จะกลายเป็นศพให้พวกเขาไปขายได้แล้ว และแล้วแผนการสุดร้ายก็ได้เกิดขึ้น การหาเงินง่ายๆ ของพวกเขาก็เริ่มขึ้น...


เหยื่อรายแรกที่เบอร์คและแฮร์ ฆ่าคือผู้เช่าชื่อ "โจเซฟ" เจ้าของโรงสีที่ป่วยอยู่บน เตียง พวกเขามอมวิสกี้ชายชราคนนี้ก่อนที่จะลงมือฆ่าโดยการใช้หมอนอุดทําให้หายใจไม่ออก และก็ตายลงอย่างช้าๆ พวกเขานําศพโจเซฟไปขายให้หมอน็อกซ์ได้เงินถึง 10 ปอนด์





ในเวลานั้นหมอน็อกซ์นับว่าเป็นนักกายวิภาคศาสตร์ที่มีชื่อเสียงคนหนึ่งเรียกได้ว่า เป็นคนยิ่งใหญในเวลานั้น เขาเป็นอาจารย์ที่คนนิยมลงชื่อเข้าเรียนมากที่สุด ด้วยเนื้อหา ที่เน้นวิทยาศาสตร์ ปฏิเสธศาสนาและเนื้อหาไม่น่าเบื่อ ทําให้เขาเป็นที่นิยมเป็นอย่างมาก หากแต่วิชากายวิภาคศาสตร์ของเขาอันต้องสะดุด เมื่อพระราชบัญญัติในปี 1832 ได้มี กฎหมายไม่เอื้อประโยชน์ให้เขามีศพมาใช้เพื่อวัตถุประสงค์ทางกายวิภาคในสหราช อาณาจักร เพราะศพที่เขาจะมาใช้ได้นั่นจะต้องเป็นศพของนักโทษที่ถูกประหารเท่านั้น เมื่อเขาไม่มีศพสิ่งที่ตามมาคือการฝึกอบรมนักศึกษาแพทย์ตองชะงักลง แม้เขาจะวิ่งเต้นให้ ทางการแก้ไขกฎหมายดังกล่าวก็ไม่ได้ผล ดังนั้นสิ่งที่ตามมาก็คือนักล่าศพที่หาต้องแอบ ขโมยศพที่พึ่งตายใหม่ๆ ในสุสาน เพื่อนํามาขายให้แก่เขา ซึ่งเขายินดีจะรับซื้อศพโดย ไม่สนว่าศพดังกล่าวได้มาโดยวิธีไหน ดังนั้นเมื่อวิลเลียม แฮร์ และวิลเลียม เบอร์ค นําศพ มาให้เขาก็ยินดีจ่ายในราคางาม โดยหมอไม่ถามว่าผู้ตายดังกล่าวตายอย่างไร เพราะ หมอคงเห็นว่าชายสองคนนี้เปนนักล่าศพที่เชื่อถือได้ โดยความจริงชายสองคนนี้ไม่ใช่ นักล่าศพแต่เป็นฆาตกร

ในเดือนกุมภาพันธ์ 1828 เบอร์คและแฮร์ เชิญ อบิแกล ซิมป์ซันหญิงชราเงินเบี้ยบํานาญมาที่บ้านพัก จากนั้นก็ใช้วิธีมอมเหล้าจนเธอมึนเมาแล้วก็ฆ่าโดยการรัดคอจนหญิงชราหยุดหายใจ





นอกจากวิธีล่อเหยื่อมาบ้านพักแล้ว เบอร์คและแฮร์ก็ใช้ภรรยามาทั้งสองมาร่วมด้วย โดยสองภรรยานั้นจะทําการพาเหยื่อที่ดวงซวยมาที่โรงแรมเล็กๆ มาบ้านพักเพื่อดื่มกิน ก่อนที่เหยื่อจะถูกทั้งสองคนฆ่า โดยคนที่หลงกลวิธีนี้เป็นโสเภณีชื่อ แมรี่ แพทเทอร์ซัน หลังเอาศพไปขาย บังเอิญนักศึกษาแพทย์ที่ทําการผ่าศพเกิดไปรู้จักกับแมรี่ แพทเทอร์ซันเข้า ทําให้เบอร์คและแฮร์ ต้องเลิกฆ่าคนไปพักใหญ่

เหยื่อรายต่อมาเป็นผูหญิงขอทานที่ไม่รู้จักชื่อ แต่หลายคนเรียกเธอว่า "เอฟฟี่" เบอร์คและแฮร์ฆ่าเธอแล้วชั่วโมงต่อมาทั้งสองคนก็เอาศพไปขายเพื่อแลกกับเงิน 10 ปอนด์ ซึ่งไมมีใครสนใจเรื่องเธอหายไปมากนัก จนกระทั้งเบอร์คถูกจับและตํารวจเจอ "บันทึก" ของเบอร์ค ถึงได้รู้ว่าเธอหายไปเพราะถูกฆ่า

แต่บางรายก็ไม่ใช่เรื่องง่าย หญิงชราคนหนึ่งมีหลานชายหูหนวกเป็นใบ้อาศัยอยู่ด้วย เบอร์คกับแฮร์ฆ่าหญิงชราคนนั้นแล้วเตรียมปล่อยเด็กชายไป เพราะถึงอย่างไรเขาก็บอกใครไม่ได้ แต่เด็กนั่นกลับรองโวยวายทําเรื่องยุ่ง เบอร์คเกิดกลัวว่าเขาจะพาตํารวจมาถึงบ้านพักของคนชรา เขาจึงนําเด็กชายไปจัดการฆ่าทิ้งเสีย ศพของเด็กถูกจับยัดใส่ถังปลาเค็ม แล้วนําไปทิ้งไว้ห้องผ่าตัด

นานวันเบอร์คและแฮร์ก็เกิดความละโมบขึ้น ฆ่าถี่ขึ้น จนทั้งคู่เริ่มประมาท เมื่อเจ้าหน้าที่ได้รายงานการหายตัวไปของหญิงชราดอชเชอร์ตี้ ที่อาศัยในบ้านพักคนเดียว เมื่อเช้าวันรุ่งขึ้นแกกลับหายตัวไป เพื่อนบ้านของเธอต่างให้การว่าได้ยินเสียงต่อสู้ และเมื่อสองสามีภรรยาเกรย์คนทําความสะอาดมาทํางานที่ห้องนอนที่บ้านของดอชเชอร์ตี้ เกรย์ก็พบสิ่งผิดปกติที่เตียงฟางของดอชเชอร์ตี้ โดยมีถุงเทายาวและรอยเลือดปริมาณหนึ่งเลอะ ที่นอน และข้างใต้โซฟานั้นมีแขนที่แข็งทื่อโผลออกมา แขนขางนั้นเป็นของนางดอชเชอร์ตี้ ผู้ซึ่งเสียชีวิตมาตั้งแต่เมื่อคืนที่แล้ว

สองสามีภรรยาปล่อยร่างนี้ไว้และแจ้งความ พอดีช่วงเวลานั้นพวกภรรยาของเบอร์คและแฮร์ได้ยินเรื่องพอดี พวกเธอจึงวิ่งไปเตือนเบอร์คและแฮร์ให้หนีออกจากบ้านก่อนที่ตํารวจจะมาถึง อย่างไรก็ตาม สองคนนั้นตัดสินใจไม่หนีเพราะเชื่อว่าตํารวจจะเอาผิดพวกเขาไม่ได้

จากนั้นเวลา 7:00 ตํารวจก็มาหาเบอร์คและแฮร์ เนื่องจากการสอบสวนเพื่อนบ้าน หลายคนเห็นพวกเขาอยู่กับดอชเชอร์ตี้ครั้งสุดท้ายก่อนที่เธอจะตาย

จากนั้นตํารวจก็ไปหาหมอน็อกซ์ทําการค้นห้องผ่าตัดและพวกเขาก็ค้นพบร่างกายของดอชเชอร์ตี้ ส่งผลใหเ บอร์คและแฮร์ และภรรยาทั้งสองถูกจับกุม แม้แพทย์จะทําการชันสูตรศพว่าเธอเสียชีวิตจากการขาดอากาศหายใจ แต่ตํารวจก็ยังสงสัยว่ามันต้องมีอะไรมากกว่านั้น





จากการสอบสวน ตํารวจก็เริ่มแน่ใจว่าเบอร์คกับแฮร์ต้องเป็นฆาตกรในเรื่องนี้ เพียงแต่ติดว่าผู้ตายมีเพียงรายเดียว กับหลักฐานคําให้การโกหก 2-3 ประโยค มันไม่เพียงพอที่จะมัดผู้ต้องหา สิ่งที่ตํารวจต้องการมากที่สุดในตอนนี้คือพยานที่เห็นเหตุการณ์

และแล้ว พยานคนสําคัญก็ปรากฏตัว เขาเห็นเหตุการณ์ที่เบอร์คลงมือสังหาร เหยื่อเกือบทุกราย พยานคนนี้ไม่ใช่ใครที่ไหน แฮร์ วิลเลียม นั้นเอง!! (หักมุมโครตๆ)

ด้วยความกลัว แฮร์สารภาพเพื่อแลกกับเงื่อนไขขอให้ตํารวจปล่อยตัวเขา ตํารวจยอมรับเงื่อนไขของแฮร์ จากนั้นแฮร์ก็รับสารภาพและป้ายสีไปที่เบอร์คทั้งหมด

ธันวาคม 1828 เบอร์ค ถูกตัดสินประหารชิวิต ส่วนแฮร์รอด และภรรยาของเบอร์คและแฮร์ก็รอดเหมือนกันเพราะเอาผิดไม่ได้เนื่องจากไม่มีหลักฐาน ส่วนหมอน็อกซ์ก็รอดเช่นกัน

วันที่ 28 มกราคม ค.ศ.1829 วิลเลียม เบอร์ค ถูกส่งเขาสู่ตะแลงแกง แม้จะสํานึกเสียใจกับสิ่งที่เขาทํา แต่เขายังอดไม่ได้ที่จะโกรธหมอนอกซ์ที่ยังค้างจ่ายเงินค่าศพสุดท้ายของเขาไม่ครบ เงินนั้นเขาสามารถซื้อเสื้อโค๊ตดีๆ สักตัวหนึ่งใส่ตอนถูกประหารชีวิต





ฝูงชนแห่มาดูเบอร์คถูกแขวนคอ พวกเขาโห่ร้องแสดงความเกลียดชังชายที่ซึ่งฆ่าคนไร้พิษสงไปถึง 30 ราย เชือกที่ใช้มันสั้นเกินไป ทําใหเบอร์คไม่ตายในทันที เขาสิ้นลม อย่างช้าๆ ด้วยความทุกข์ทรมาน เขาพยายามอ้าปากหายใจในลักษณะเดียวกับเหยื่อทั้งหลายที่เขาฆ่าไม่มีผิด

หลังจากเสียชีวิต 28 มกราคม1829 ศพของเขาถูกส่งไปให้แพทย์เพื่อใช้ในการศึกษา ที่เดียวกับที่เบอร์คและแฮร์เอาศพไปขาย "เฮลเลน" ภรรยาของเบอร์ค หลังจากเธอถูกปล่อยตัวกลับบ้าน เธอเกือบโดนแขวนคอโดยฝูงชนจํานวนมากที่โกรธแค้นกับการกระทําของเธอ จนเธอต้องหนีไปนอกประเทศและไมมีใครพบเห็นเธออีกเลย แต่มีขาวลือว่าเธอหนีไปออสเตรเลีย ส่วน "มากาเร็ต" ภรรยาของแฮร์ เธอหนีจากการถูกแขวนคอไปยังประเทศไอรแลนด์ และ หลังจากนั้นก็ไม่มีใครพบเห็นเธออีกเลย

สวนแฮร์เขาถูกปล่อยในกุมภาพันธ์ 1829 จากนั้นก็ไม่มีใครทราบข่าวเขาอีก มีข่าวลือวามีคนพบเห็นเขาเป็นคนขอทานตาบอดข้างถนนในกรุงลอนดอน และหมอน็อกซ์ตัวตนเรื่อง เขาเลือกที่จะเก็บเงียบเกี่ยวกับเรื่องเบอร์คและแฮร์ หลังจากนั้นเขาก็พบกับมรสุมชีวิตการงาน เมื่อความนิยมของเขาในกลุ่มนักเรียนในมหาวิทยาลัยที่เขาสอนลดลง เขาถูกปลดจากหน้าที่การงาน และวิทยาลัยอื่นๆก็ปฏิเสธรับเขาเข้าทํางาน ทําให้ต้องย้ายที่ทํางานไปในโรงพยาบาลมะเร็งในลอนดอน และเสียชีวิตในปี 1862

ผลพวงจากอาชญากรรมของเบอร์คกับแฮร์ ทำให้มีการแก้ไขกฎหมายในปี 1832 โดยกฎหมายนั้นให้สนับสนุนการหาซากศพมาเพื่อศึกษาให้ถูกกฎหมายและง่ายขึ้น เพื่อป้องกันนักล่าศพหลอกขายศพที่ได้จากการฆ่าและขโมย

เรื่องราวของเบอร์คกับแฮร์ถูกนํามาเลา่เปนนิทานพื้นบ้านซึ่งถูกแต่งเติมเสริมแต่งให้เรื่องมีสีสันเพิ่มขึ้น นอกจากนั้นยังถูกสร้างเป็นละครเวที และภาพยนตร์คลาสสิกหลายเรื่อง ไม่ว่าจะเปน Crimes of Burke and Hare(1948), The Greed of William Hart(1948), The Flesh and The Fiends(1960), Burke and Hare(1971) และ The Doctor and the Devils(1971)





นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า "เงินอยู่เหนือศีลธรรม การไม่มีเงินก็อาจทำให้คนไม่มีศีลธรรม" แต่ถึงจะมีเงิน ก็อาจไม่มีศีลธรรมเช่นกัน เพราะคนเรายังมีสิ่งที่เรียกว่า "ความโลภ" อยู่ทุกคน

ถ้าอ่านแล้วชอบ ช่วยกดแผล่บและโหวตกระทู้ให้ผมด้วยนะครับ อยากให้ทุกคนได้อ่าน ผมจะได้มีกำลังใจรวบรวม เขียนมาให้อ่านครับ ขอบคุณทุกท่านมาก





Credit : http://writer.dek-d.com/cammy/story/viewlongc.php?id=676433&chapter=21



สุดยอดดาวร้ายในประวัติศาสตร์โลก ตอนที่ 16 : ชากา ซูลู
http://www.soccersuck.com/boards/topic/1287322
สุดยอดดาวร้ายในประวัติศาสตร์โลก ตอนที่ 15 : มักซีมีเลียง รอแบ็สปีแยร์
http://www.soccersuck.com/boards/topic/1208346
สุดยอดดาวร้ายในประวัติศาสตร์โลก ตอนที่ 14 : เอ็ดเวิร์ด ทีช
http://www.soccersuck.com/boards/topic/1208107
สุดยอดดาวร้ายในประวัติศาสตร์โลก ตอนที่ 13 : โอดะ โนบุนากะ
http://www.soccersuck.com/boards/topic/1206624
สุดยอดดาวร้ายในประวัติศาสตร์โลก ตอนที่ 12 : ซาร์ อิวาน
http://www.soccersuck.com/boards/topic/1206143
สุดยอดดาวร้ายในประวัติศาสตร์โลก ตอนที่ 11 : กิลส์ เดอ เรยส์
http://www.soccersuck.com/boards/topic/1188908
สุดยอดดาวร้ายในประวัติศาสตร์โลก ตอนที่ 10 : ฟรานซิสโก ปิซาร์โร
http://www.soccersuck.com/boards/topic/1184080
สุดยอดดาวร้ายในประวัติศาสตร์โลก ตอนที่ 9 : วลาด ดรากูล
http://www.soccersuck.com/boards/topic/1183485
สุดยอดดาวร้ายในประวัติศาสตร์โลก ตอนที่ 8 : คริสโตเฟอร์ โคลัมบัส
http://www.soccersuck.com/boards/topic/1183322
สุดยอดดาวร้ายในประวัติศาสตร์โลก ตอนที่ 7 : ติมูร์มหาราช
http://www.soccersuck.com/boards/topic/1182902
สุดยอดดาวร้ายในประวัติศาสตร์โลก ตอนที่ 6 : เจงกิสข่าน
http://www.soccersuck.com/boards/topic/1182420
สุดยอดดาวร้ายในประวัติศาสตร์โลก ตอนที่ 5 : พระเจ้าเบซิลที่ 2
http://www.soccersuck.com/boards/topic/1182304
สุดยอดดาวร้ายในประวัติศาสตร์โลก ตอนที่ 4 : บูเช็กเทียน
http://www.soccersuck.com/boards/topic/1182134/1
สุดยอดดาวร้ายในประวัติศาสตร์โลก ตอนที่ 3 : อัตติลา เดอะ ฮั่น
http://www.soccersuck.com/boards/topic/1153400
สุดยอดดาวร้ายในประวัติศาสตร์โลก ตอนที่ 2 : พระเจ้าเฮโรดมหาราช
http://www.soccersuck.com/boards/topic/1152716
สุดยอดดาวร้ายในประวัติศาสตร์โลก ตอนที่ 1 : กษัตริย์อัสเชอร์บานิปาล
http://www.soccersuck.com/boards/topic/1152578

ชอบมากครับ เดี๋ยวจะตามอ่านย้อนหลังให้ครบ

โหหห หายไปนานนะท่าน

ร้ายยังไงก็ไม่ร้ายและฮาเท่าคนนี้

โหดจริงๆ

น่าอ่านมากๆ ขอบคุณครับ

เกือบครึ่งปีครับท่าน แต่กลับมาก็ลงสองเรื่องติดแก้ตัวแล้วนะครับ

ศักรินทร์ ครับ ระดับด็อกเตอร์ชั่วเลยนะครับ

ข้อมูลเพียบ อ่านเพลินๆ

เขียนได้ดีมากครับ
อ่านง่าย อ่านเพลิน แถมได้สาระด้วย
ขอบคุณครับ

เดี๋ยวฮิตเลอร์ต้องมาชัว 55555

ชอบบทความครับ ติดตามครับ