ผมไปอ่านมู้นึง ที่พูดเรื่องลืมแฟนเก่าแล้วนึกถึงเรื่องตัวเอง ผมกับแฟนคบกันได้ 3 ปีกว่าแต่ทุกอย่างก็จบลงเพราะทางบ้านเค้าต้องการที่จะให้ลูกสาวเค้าได้กับคนมีฐานะ เค้าคบซ้อนแฟนใหม่กับผม โดยที่ทางบ้านเค้าก็หลอกผมว่าเป็นลูกพี่ลูกน้องของแฟนผม ผมก็เชื่อจนวันนึงลูกพี่ลูกน้องของแฟนผมอีกคน ได้มาบอกว่าไม่อยากให้พี่โง่ต่อไปเลย แฟนผมไม่ได้มีลูกพี่ลูกน้องชื่อนี้ จนเราได้ตัดสินใจเลิกกัน จนมาวันนึงเข้าได้มาบอกกับผมว่าเค้าท้องแล้วก็ไม่แน่ใจว่าลูกในท้องเป็นของผมหรือแฟนใหม่ แต่เมื่อท้องเค้าก็ต้องรีบแต่งงานให้เร็วที่สุดเค้าชวนผมไปงานแต่งงาน ผมรับปากเค้าว่าจะไป แต่ผมก็ทำได้แค่ไปยืนร้องไห้ข้างงานแต่งเค้าเท่านั้นยืนดูเค้าไหว้ต้อนรับแขกในงานเท่านั้น ขอโทษนะครับที่ยาวไปแค่อยากระบาย

ปล.ใครมีเรื่องราวชีวิตน้ำเน่ามาแชร์บ้าง ผมอยากเจอคนหัวอกเดียวกัน

อะไรครับ 5555

โคตรเศร้าเลยวะ

นิยายน้ำเน่าของแท้ แต่แมร่งจบลงด้วยคราบน้ำตา

ผมก็มีครับ เห้ออ...

เริ่มจากวันที่ผมและเธอ ได้เจอะเจอและบอกรักกัน
ช่างสุดแสนหวาน ช่วงเวลาที่แสนดีมีให้กัน

พร่ำรำพันว่าผมรักเธอ จะมั่นคงในสัญญา
อย่างนี้เรื่อยไป จะรักเพียงเธอผู้เดียว

จะไม่ลืมในถ้อยคำ ที่เธอเคยบอกผม
ว่าเราจะรักกัน ตลอดไป

สัญญาว่าจะรักกัน ผมเธอต่างเข้าใจ
รักเธอตลอดไป เพราะว่าใจเป็นของเธอ

ชีวิตก็แบบนี้ล่ะครับ

ไม่ได้ดั่งใจทุกอย่างหรอก

มีสมหวัง และมีผิดหวัง

ทำใจเถอะ ปลงด้วยกัน

เรายังคอยให้กำลังใจนายเสมอ แม้ว่าเราไม่รู้จักกัน

มีอะไรก็มาเล่าลงบอร์ดก็ได้ เผื่อได้ช่วยระบายความในใจที่นายมี

เคยมีแฟนเค้ารักผมมากนะ หึงหวงทุกอย่าง
นอนฝันร้ายว่าทะเลาะกัน เลิกกัน ก็ตื่นมาร้องไห้
คบกันมา 3 ปี พ่อแม่รู้จักกัน จนเรียนจบไปทำงานห่างไกลกัน
แต่ก็ยังมีเวลามาหาบ้างก็ยังคบกันมาได้
จนตอนไปเป็นทหาร ได้ใบแดงครับ ไม่โชคดีเหมือนมาริโอ้
เพียงแค่ 2-3 เดือน เค้ากลับไปมีคนอื่น ใช้ชีวิตเละเทะ
เสียดายเวลาจริงๆ เราอุตส่าห์ประคบประหงมเค้าในระหว่างที่คบกัน
ให้เค้าเป็นคนที่ดีขึ้น จากเกรด 2.7 สามารถจบที่เกรด 3.6 ได้
ช่วงที่เป็นทหาร ลำบาก คิดถึงก็คิดถึงครับ คนไปจะรู้ว่าความรู้สึกมันเปงไง
ขนาดพ่อแม่ไม่ได้รุ้สึกอะไรมาก แค่แกมาเยี่ยมก็ร้องไห้คิดถึงมากละครับ

ก็ได้แต่หวังจะได้พบคนดีๆ แต่ก่อนอื่นต้องทำตัวเองให้ดีมีฐานะมั่นคงก่อนละครับ.

ทุกวันนี้ก็ทำตัวให้ไม่ว่างครับ จะได้ไม่ฟุ้งซ่าน แอบส่องเฟสเค้าบ่อยๆ เค้าเป็นครอบครัวไปละ ผมได้แค่ยินดีห่างๆ

Everything gonna be alright. Fighting !!!

* อ่านแล้วทั้งเข้าถึงและเข้าใจฟิลท่านเลยวะ

โหดกว่าเรื่องของผมอีกนะเนี่ย ของผมทั้งตอนคบกันและตอนที่เลิกกันแล้ว ผมช่วยใช้หนี้ให้มันตลอด มันก็ทำเหมือนอยากกลับมาคืนดีด้วย พอหนี้หมด ผมก็ยังมีซื้อมือถือเป็นของขวัญวันเกิดให้และก็ยังคุยกันดีๆอยู่ วันนึงมันบล็อกผมทุกช่องทาง ผมเลยลองเช็คดู และก็อย่างที่คิดมันมีแฟนใหม่ไปแล้ว ที่น่าแค้นคือผมมั่นใจว่าคบกันมานานแล้วด้วย เพราะเป็นเพื่อนที่ทำงานมัน ผมเคยเห็นมาตั้งแต่เรายังไม่เลิกกัน แถมตอนที่มันขอมือถือเป็นของขวัญวันเกิด ตอนนั้นมันย้ายไปอยู่บ้านแฟนใหม่แล้วด้วย พอรู้ความจริงทุกอย่างผมนี่อึ้งเลย ไม่คิดว่าจะเป็นคนแบบนี้ ที่สำคัญจนป่านนี้มันยังไม่บอกผมสักคำว่ามีแฟนใหม่แล้ว เงียบหายไปเฉยๆ


แต่ผมก็ได้เรียนรู้อะไรหลายอย่างเลย ความสัมพันธ์ความรักระหว่างชายหญิงมันช่างเปราะบาง ตอนคบกันรักกันจะเป็นจะตาย ตัวติดกันตลอด แต่เพียงไม่กี่วันเหมือนกลายเป็นคนไม่รู้จักกันไปแล้ว ต่อไปนี้คงไม่กล้าทุ่มเทให้ใครแบบนี้อีก

เรื่องจริงยิ่งกว่านิยาย สู้ๆนะครับ มันต้องผ่านไปได้อยู่แล้ว เวลาเท่านั้นจะช่วยให้ทุกอย่างดีขึ้น

คนที่คบกันดูรักกันดี อยู่ดีๆก็เลิกกันได้ แต่พวกที่ดูแล้วไม่น่าไปกันรอดมันไม่เลิกกันซะที

พอกันครับ

มีใหม่ไปแล้ว ยังจะมาขอนู่นนี่เราอีก

ของผมยังดีตรงอีกฝ่ายรวยกว่าผมมาก อย่างน้อยก็เข้าใจได้ว่าทำไมเลือกทางนั้น แต่มีแฟนใหม่ไปแล้วก็ไม่ควรมาขอนู้นขอนี่ผมอีก ใจคอช่างเหี้ยมโหด ไม่คิดบ้างเหรอว่าผมก็มีหัวใจ คบกันมาตั้ง 6 ปี แต่ทำเหมือนผมไม่มีค่าอะไรเลย