ที่สุดของโลกฟุตบอล
ขอรวบรวมความเป็นสุดยอดของโลกฟุตบอล มาให้พี่น้องชาว SS ได้อ่านกัน
ซึ่งผมจะเน้นไปที่นักบอลเป็นสำคัญนะครับ โดยทั้งหมดนี้ผมเลือกจากประสบการณ์
การดูบอลของผมเอง ตั้งแต่ปี 1994 ช่วงนั้นจำได้ว่าเป็นบอลโลกที่อเมริกา จนถึงปัจจุบันนี้ (1994 - ปัจจุบัน)
อย่างที่บอกนะครับผมเลือกจากประสบการณ์ของตัวเอง และก็ความเห็นส่วนตัวมาประกอบ
พยายามไม่ลำเอียงนะครับ เกริ่นคร่าวๆ ว่า เมื่อก่อนจะเสพบอลอิตาลีมากหน่อย สมัยนี้ก็จะเสพบอลอังกฤษ
กับสเปนซะส่วนใหญ่ ตามกระแสการถ่ายทอดสดของบ้านเรานั่นแหล่ะครับ อาจจะไม่ตรงใจใครหลายๆ
คนนะครับ ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วย ซึ่งจริงๆ แล้วก่อนหน้านี้ผมเคยเขียนขึ้นในบอร์ดเก่าของ Soccersuck แล้วล่ะ
แต่วันนี้ขอรวบรวมและเรียบเรียงใหม่ ตามนี้ครับ
นักเตะที่เก่งที่สุด :
ซีเนอดีน ซีดาน
ออกตัวก่อนเลยว่า ผมไม่ได้เชียร์ฝรั่งเศส ไม่ได้ชอบยูเวนตุส และก็ไม่ได้อะไรมากมายกับมาดริด
แต่ยอมรับโดยไม่มีข้อแม้ใดๆ ว่าซีดานคือนักเตะที่ดีและเก่งที่สุดในโลกตั้งแต่ผมดูบอลมา
นักเตะเก่งๆ บนโลกนี้มีหลายคน ซีดานก็เป็นหนึ่งในนั้น แต่สำหรับผมสิ่งที่เค้าเหนือกว่าคนอื่นคือ
เค้าเป็นนักเตะที่ทำให้ทีมเล่นเป็นทีม สามารถช่วยพัฒนาเพื่อนร่วมทีมให้เล่นบอลได้ดีขึ้น
พูดง่ายๆ ก็คือเค้าสามารถยกระดับทีมและเพื่อนร่วมทีมให้ดีขึ้นมาได้ ผมยังคิดแบบนี้อยู่เสมอว่า
"ฟุตบอลเล่นกันเป็นทีม" ถ้าให้เลือกนักเตะสักคนมาอยู่ในทีม แน่นอนผมต้องเลือกนักเตะที่เก่ง
แต่เก่งในที่นี้คือ คนเก่งที่สามารถเล่นแล้วสามารถยกระดับเพื่อนร่วมทีมให้เล่นดีขึ้นมาด้วยได้
ไม่ใช่แบบเก่งแต่กรูคนเดียว คนอื่นเล่นยังไงช่างแมร่ง ซึ่งซีดานคือที่สุดสำหรับผมครับ
ผมเปรียบแกเหมือนโรเจอร์ เฟดเดอร์เรอ แห่งวงการฟุตบอลครับ
นักเตะที่มหัศจรรย์ที่สุด :
ลีโอเนล เมสซี่
หลายๆ ครั้งที่ดูแกเล่นแล้วผมมักจะอุทานในใจว่า "เฮ้ย!! มันไปได้ไงว่ะ??!!" แน่นอนครับว่าเมสซี่คนนี้ที่ผมยัง
คงสงสัยเหมือนใครอีกหลายๆ คนบนโลก ว่านี่คือมนุษย์โลกหรือมนุษย์ต่างดาวกันแน่? แต่เชื่อเถอะโลกจะต้อง
จดจำเค้าไปอีกนานแสนนาน และผมก็เชื่อว่านี่คือ สิ่งมหัศจรรย์สิ่งหนึ่งของโลก ที่พระเจ้าสรรค์สร้างเค้าขึ้นมา
ในโลกของวงการฟุตบอล เป็นความมหัศจรรย์ที่ผมเชื่อว่าพระเจ้าคงจะสร้างขึ้นมาไม่ได้อีกแล้ว
เพราะถ้าเหนือกว่านี้คงมีแต่ในการ์ตูนเท่านั้นล่ะครับ
นักเตะที่มีเทคนิคแพรวพราวและเล่นบอลลสวยงามที่สุด :
โรนัลดินโญ่
ถ้าการดูเมสซี่เล่นแล้วมักจะอุทานว่า "เฮ้ย!! มันไปได้ไงว่ะ??!!" สำหรับโรนัลดินโญ่คงจะต้องอุทานว่า
"เฮ้ย!! มันทำได้ไงว่ะ??!!" อย่างแน่นอน เรื่องของเทคนิคและลูกเล่นต้องยกให้แกคนเดียวเลยจริงๆ
เยอะแยะ หลากหลายมากๆ และที่สำคัญคือคาดเดาได้ยาก ถ้าคุณเป็นกองหลัง คงต้องหนักใจแน่ๆ
ถ้าต้องเจอกับแกตัวต่อตัว เพราะไม่รู้ว่าแกจะงัดอะไรออกมาเล่นบ้าง ถ้าเมสซี่เล่นบอลแล้วทำให้คู่ต่อสู้กลายเป็นหมา
สำหรับดินโญ่ก็คงจะทำให้คู่ต่อสู้เสียหมาล่ะครับ ผมเปรียบให้แกเป็นเหมือนไมเคิ่ล แจ็คสัน แห่งวงการฟุตบอลเลยทีเดียว
ถ้าวงการฟุตซอลแกก็เป็นเหมือนฟัลเกานั่นแหล่ะครับ ถ้าจะบอกว่าแกเป็นนักเตะที่มีความสามารถเฉพาะตัวมากที่สุดในโลก
ก็คงไม่ผิดนัก ถ้ารองจากแกก็มีอองรีอีกคนที่แพรวพราวเหมือนกัน แต่ต้องยอมรับว่าเหยินเล็กแพรวพราวกว่าพอสมควร
กองหน้าที่ดีที่สุด :
โรนัลโด้ (R9)
สำหรับผม R9 คือแบบฉบับที่กองหน้าทุกยุคทุกสมัยควรจะมี เป็นกองหน้าที่สามารถเล่นได้กับทุกระบบทีม
ไม่ว่าจะในอดีตหรือในยุดโมเดิร์นฟุตบอลอย่างปัจจุบัน และ ณ ตอนนี้ก็คิดว่ายังไม่มีใครเทียบแกได้ในตำแหน่งนี้
และถ้าเอาเฉพาะช่วงพีคสุดๆ ของนักเตะทุกคนบนโลกมาวัดกัน ย้ำว่านับเฉพาะช่วงพีคนะครับ
ผมว่าแกคือที่สุดของโลกและเป็นขีปนาวุธที่อันตรายที่สุดในโลกแล้วล่ะ
นักเตะที่นิ่ง,สุขุม และเยือกเย็นที่สุด :
เดนนิส เบิร์กแค้มป์
ฉายา "ไอซ์เบิร์ก" คงจะทำให้หลายคนหมดข้อสงสัย ตั้งแต่ผมดูบอลมา นี่คือนักเตะที่เล่นได้อย่างเยือกเย็น
สุขุม และนิ่งที่สุด การที่แกเล่นบอลในลีกอังกฤษที่เล่นบอล กันค่อนข้างเร็วมากๆ ซึ่งแน่นอนว่าแกไม่ใช่สไตล์วิ่งเร็ว
หรือคิดเร็วทำเร็วอะไรมากมาย แต่ด้วยความนิ่งและสุขุมในการเล่นของแก ทำให้แกสามารถยืนระยะการเล่นอยู่ในลีกนี้ได้อย่างยาวนาน
และต่อเนื่องและยังอยู่ในระดับท๊อปได้ตลอด ผมเปรียบแกเหมือน พีท แซมพาส ในวงการฟุตบอลเลยก็ว่าได้
(จะเสียก็ตรงที่แกกลัวการขึ้นเครื่องบินนี่แหล่ะ ฮ่า ๆ ๆ)
สุดยอดนักเตะพรแสวง :
คริสเตียโน่ โรนัลโด้ (CR7)
หรือเรียกอีกอย่างว่า นักเตะที่มีพัฒนาการดีมากที่สุดในโลก ในความหมายของผมคือมีการฝึกซ้อมและพัฒนาตัวเองจนเก่ง
ซึ่งผมมองว่าพรสวรรค์ของแก ที่ฟ้าประทานมาให้มีเพียงแค่ร่างกายที่ครบ 32 เท่านั้น การเลี้ยงบอล คอนโทรลบอล หรืออะไรต่างๆ
แรกๆ ที่เห็นแกเล่นก็เหมือนกับนักเตะทั่วไป แต่อาจจะมีความเร็วมากกว่าคนอื่นๆ อยู่บ้าง แต่ด้วยการฝึกฝนอย่างต่อเนื่อง
และระเบียบวินัยที่สุดยอด ทำให้เค้ากลายเป็นสุดยอดนักเตะของโลก เทียบง่ายๆ กับเมสซี่ คือเมสซี่นี่แกเก่ง แกมหัสจรรย์
มาตั้งแต่อายุยังน้อย ตอนเยาวชนชิงแชมป์โลกไม่เกิน 20 แกก็ฉายแววตั้งแต่ตอนนั้นแล้ว ผมไม่ได้หมายความว่าเมสซี่มีแต่
พรสวรรค์นะ ทุกวันนี้เมสซี่ก็พัฒนาตัวเองมากขึ้นเก่งกว่าเดิมเช่นกัน แต่สำหรับผมแล้ว CR7 คือนักเตะที่มีพัฒนาการ
ดีมากที่สุดในโลก เรียกว่าก้าวกระโดดเลยก็ว่าได้ ถ้าใครได้ดูแกตั้งแต่เรกๆ ที่มาอยู่แมนยู จะเห็นว่าแมร่งไม่มีห่าไรเลย
สับๆๆ แล้วก็โยนออกไป ดูห่วยแตกมากๆ แล้วดูตอนนี้สิ!! ผมจึงยกให้แกเป็นนักเตะที่มาจากพรแสวง และที่สำคัญคือ
เค้าเป็นโลโก้ ที่ทำให้ผมคิดว่า คนเราไม่จำเป็นต้องพึ่งโชคชะตา ขอแค่มีความมานะ คุณก็ประสบความสำเร็จได้
ดูซิคแพคเค้าสิ มันคงได้มาเพราะพรสวรรค์มั้ง?
เซ็นเตอร์ฮาฟที่ดีที่สุด :
เอกซานโดร เนสต้า กับ ฟาบิโอ คันนาวาโร่ (ให้ 2 คนเพราะตัดสินใจไม่ถูกจริงๆ)
จริงๆ แล้วในตำแหน่งนี้นักเตะที่ผมชอบมากที่สุดคือลูซิโอนะ แต่มันเป็นความชอบส่วนตัวมากกว่า แต่ถ้าให้เลือก
กองหลังที่ดีที่สุดสักคนอย่างเป็นกลางผมคงเลือกไม่ได้ เพราะใน สายตาผมแล้ว ต้อง 2 คนนี้เท่านั้น ผมว่าแกสูสีกันมาก
มีดีคนละอย่างถือเป็นบุญตาอย่างยิ่งที่ได้เห็นแกเล่นคู่กันในทีมชาติอิตาลี แม้จะไม่บ่อยนักก็ตาม
กองหน้าที่คมที่สุด :
กาเบรียล บาติสตูต้า
สำหรับผมนี่คือกองหน้าที่ยิงประตู้ได้คมที่สุดตั้งแต่ผมเคยดูบอลมา สาบานได้ว่าผมไม่ได้อิงตามคะแนนจากวินนิ่ง แต่พิจารณาจาก
ประสบการณ์การดูบอลของผมล้วนๆ คอมเม้นท์สั้นๆ ของผมที่จะมอบให้บาติสตูต้าคือ
"นี่คือกองหน้าตัวจบสกอร์ที่ดีที่สุดในโลก" (สำหรับผมนะ)
เท่ห์ที่สุด :
เอริค คันโตน่า
ผมว่านี่คือนักเตะที่เทห์ที่สุดเวลาอยู่ในสนามฟุตบอล คอเสื้อที่ตั้งขึ้นอย่างตั้งใจ หน้าอกที่ยืดอยู่ตลอดเวลา คำโบราณที่ว่า
"ชายชาตรีอกสามศอก" ได้ยินคำนี้ผมนึกถึงคันโตน่าเป็นคนแรกเลย ผมไม่ได้เป็นเด็กผีนะ!! แต่เชื่อเถอะว่า
ไอ่นี่แมร่งโครตเท่ห์เลย ผมว่าหลายๆ คนก็คิดเหมือนผมนะ ไม่รู้เป็นไรเวลาผมเห็น Adam lavine ทีไรผมก็จะนึกถึงแกทุกทีเหมือนกัน
โดยเฉพาะจังหวะกระโดดถีบแฟนบอล คือแมร่งเถื่อนนะ แต่แมร่งเท่ห์อ่ะ!! สำหรับอีกคนที่อยู่ในลิสต์คือ
ดาวิด ชิโนล่า คนนี้แมร่งเหมือนศิลปินมาเตะบอลเล่นๆ อ่ะ เท่ห์สาดดดดดด
หล่อที่สุด :
เดวิด เบคแฮ่ม กับ ริคาร์โด้ กาก้า
ให้ 2 คนนี้ครับ ต้องยอมรับจริงๆ ว่าแกหล่อคนละแบบ เลือกไม่ถูก เฉือนกันไม่ลง เฮียเบค อาจจะดูดีกว่าหน่อย
เพราะการแต่งตัวและการใช้ชีวิต แต่กาก้าแกก็หล่อแบบที่เค้าเรียกว่า "เทพบุตร" อ่ะ
กองกลางที่ครบเครื่องที่สุด :
สตีเฟ่น เจอร์ราด & ยาย่า ตูเร่
ในตำแหน่งกองกลาง ถ้าจะให้เลือกดีที่สุดอันนี้ค่อนข้างตอบลำบาก เพราะว่ามีทั้งรับ-รุก แต่ถ้าจะให้เลือก
ที่แบบว่าครบเครื่องที่สุด ผมยกให้พี่เจิร์ดกับยาย่านี่แหล่ะ ผมก็บอกไม่ถูกเหมือนกันนะ แต่ถ้าถามหา
นักเตะกองกลางที่ครบเครื่องที่สุด ผมนึกถึง 2 คนนี้เป็นลำดับแรกล่ะ
คิลเลอร์พาสดีที่สุด :
ริคาร์โด้ กาก้า กับ ชาร์บี้ เฮอนันเดซ
หลายๆ ประตูของเมสซี่ต้องยกเครดิตให้ชาร์บี้ด้วยนะ ลูกบอลที่ออกจากเท้าของชาร์บี้มันดูชาญฉลาดมากๆ
สำหรับกาก้า ปัจจุบัน อาจจะไม่ค่อยมีให้เห็นมากนัก แต่ถ้าเมื่อก่อนถ้าใครได้ติดตามดู มิลาน จะเห็นว่า
กาก้า แกมีทีเด็ดที่สุดตรงนี้นี่แหล่ะ (จะว่าผมลำเอียงก็ได้นะ เพราะผมสาวกมิลาน ฮ่าๆๆ)
จริงๆ แล้วมีอีก 2 คนที่ผมชื่นชอบเป็นการส่วนตัวเหมือนกันคือกูตีกับซีดาน จะว่าไป ทั้งคู่แกก็ไม่ได้เป็นรอง 2 คนนี้เท่าไรเลย
โกล์ดีที่สุด :
จิอันลุยจิ บุฟฟ่อน
จริงๆ ผมชอบที่สุดคือจูลิโอ เซซ่าร์ตอนได้ทริปเปิ้ลแชมป์กับอินเตอร์นะ ทั้งเหนียว และหนึบไม่แพ้กัน
แต่ขอยกให้พี่บุฟแกนะ ด้วยฟอร์มที่ค่อนข้างสม่ำเสมอ ดูอมตะและมีบารมีมากกว่า
และถ้าใครที่ดูบอลอิตาลีบ่อยๆ จะรู้ดี และแกก็ไม่ค่อยมีลูกเหวอให้เห็น
วางบอลแม่นยำที่สุด :
เดวิด เบ็คแฮ่ม กับ อันเดรีย ปิร์โล่
2 คนนี้แน่นอนครับ คนนึงวางบอลจากข้างสนาม คนนึงวางบอลจากกลางสนาม มี 2 คนนี้พร้อมกันในทีม
ตอนที่แกทั้งคู่พีคๆ นะ กองหน้ากางมุ้งรอได้เลย!! จริงๆ ผมนึกถึงพอล สโคลอีกคนนะ แต่แกจะเด่น
อีกเรื่องนึงมากกว่า ซึ่งจะขอพูดถึงต่อไป
ฟรีคิกดีที่สุด :
จูนินโญ่ แปร์นัมบูการ์โน่
ตรงนี้หลายคนอาจจะมองไปที่ มิไฮโลวิช โรนัลดินโญ่ หรือเบคแฮม ฯลฯ แต่ผมเลือกจูนินโโญ่ เฉือนมิไฮนิดนึง เพราะว่า
แกสามารถยิงได้หมดตั้งแต่กลางสนามลงมา พูดง่ายๆ คือ ไม่ว่าจะใกล้ จะไกล แกยิงได้น่ากลัวเสมอ
มีทั้งยิงจากข้างเท้าและหลังเท้า พูดง่ายๆ แกยิงได้หลายรูปแบบมากกว่าคนอื่นๆ และหวังผลได้มากที่สุดอ่ะ
ยิงแถวสองดีที่สุด :
พอล สโคล & แฟรงค์ แลมพาร์ด
ในที่นี้คือนักเตะที่ยิงบอลจากนอกกรอบเขตโทษ เก็บตกจากนอกกรอบแล้วซัดหายทันที ผมนึกถึง 2 คนนี้เท่านั้น
พอล สโคล กับ แลมพาร์ด โดยเฉพาะสโคล ที่ยิงแบบไม่ต้องต้องจับ คือเห็นบ่อยมากๆ ส่วนแลมพาร์ดก็เป็นอีกคน
ที่ผมเห็นบ่อยๆ เช่นกัน แม้ว่าจะไม่ได้ยิงแรง มันส์ สะใจอะไรแต่แถวสองของเชลซี จะมีแกคอยเก็บตกให้ได้ลุ้นอยู่เสมอๆ
พริ้วที่สุด :
ไรอัน กิ๊ก
"พริ้ว" คำจำกัดความสำหรับคำนี้ผมก็บรรยายออกมาไม่ถูกเหมือนกันนะ มันประมาณว่า ดูลื่นไหลแบบไม่ดูขัดตาอ่ะ
เอาง่ายๆ ว่า ถ้ามีคนมาถามว่า นักเตะคนไหนพริ้วที่สุด ผมนึกถึง น้ากิ๊กส์ นี่แหล่ะ คนแรกและคนเดียวเลย
คำนี้มันมาหลังจากนัดที่แกยิงอาร์เซน่อล ซึ่งคงไม่ต้องให้ผมบรรยายนะว่านัดไหนหรือแมตช์ไหน
แฟนฟุตบอลคงจะจำกันได้ดี โดยเฉพาะสมัยก่อนที่แกผมยาวๆ ชอบใส่เสื้อแขนยาว
เวลาวิ่งนี่ดูพริ้วสะบัดตามสายลมดีจังเลย
ครองบอลสง่างามที่สุด :
ซีเนอดีน ซีดาน
คนละความหมายกับของโรนัลดิณโญ่ในข้อที่ 2 ของผมนะ
ในความหมายนี้สำหรับผมคือ ความสง่างามในการครองบอล สำหรับซีดาน ผมว่ามันดูสง่างามมาก
ความสมดุลของร่างกายแกสุดยอดมากๆ ดูไม่ออกว่าแกถนัดเท้าข้างไหนมากที่สุด เพราะบอดี้บาลานซ์ของแก
เวลาอยู่กับบอลมันดูเนียนตาและสง่างามซะเหลือเกิน อย่างโรนัลดิณโญ่นี่ก็ไม่แพ้กันนะ แต่ของโรนัลดิณโญ่
แกจะเหมือนกับควบคุมบอลที่มันอยู่ไม่สุขให้อยู่สุขได้ แต่ของซีดานนี่มันเหมือนลูกบอลมันอยู่นิ่งๆ ให้แกเลย
ที่นี้อยู่ที่ตีนแกแล้วว่าจะทำอะไรกับมันเท่านั้นเอง
หน้าเป้าตัวเดียวดีที่สุด :
ดิดิเย่ ดร๊อกบา
ในปัจจุบันผังการเล่นมีมากมายหลายรูปแบบ ซึ่งระบบหน้ากองหน้าตัวเดียว ก็เป็นอีกหนึ่งระบบที่นิยมใช้กันมากในปัจจุบัน
และแน่นอนว่า หากผมเป็นผู้จัดการทีมและต้องจัดทีมที่ต้องใช้กองหน้ายืนค้ำหน้าอยู่คนเดียว ตัวเลือกแรกที่ผมนึกถึง
คือเค้านี่แหล่ะ ไม่ว่าจะเป็น พักบอล ชงเอง ยิงเอง หรือโหม่ง ผมว่าแกมีครบเครื่องที่สุดและ อีกคนที่อยู่ในลิสต์คือสลาตัน
อิบราฮิโมวิช ถ้าเป็นตอนพีคแล้วจริงๆ รายนี้ผมว่าแกโหดกว่าดร๊อกบาด้วยนะ แต่นัดไหนแกเล่นไม่ออกก็กลายเป็นนักเตะ
ธรรมดาไปเลย แต่ดร๊อกบาแกดูน่าเกรงขามเสมอ ผมเลยยกตำแหน่งนี้ให้ดร๊อกบาแกไป อ่อ!...ตอเรสตอนพีคๆ ก็เจ๋งไม่แพ้กันนะ
แล้วก็อีกคนที่ผมชอบเป็นการส่วนตัวคือกุ๊ดยอนเซ่น ช่วงพีคๆ อ่ะ ผมว่าแกเล่นดีมาก
กองกลางตัวรับดีที่สุด :
ปาทริค วิเอร่า
จริงๆ แล้วส่วนตัวผมชอบมิคาเอล เอสเซียงมากกว่า เพราะมองว่าแกตัวเล็กแต่เล่นในตำแหน่งนี้ได้เยี่ยมมากๆ
แต่ถ้าเทียบกันจริงๆ แล้ว ต้องยอมรับว่า วิเอร่า แก่แน่นกว่าพอสมควร ผมว่าแกเหมือนปลาหมึกอ่ะ พันยั้วเยี้ยะ
น่ารำคาญมากๆ ตามตื้อสุดๆ ดูแล้วอึดอัดแทนฝั่งตรงข้ามซะจริงๆ ส่วนตอนนี้ผมว่ามีมาติช ของเชลซีอีกคน
ลักษณะคล้ายๆ กัน ซึ่งผมว่าในอนาคตน่าจะพัฒนาไประดับวิเอร่าได้อย่างแน่นอน
แบคซ้ายดีที่สุด :
เปาโล มัลดินี่
จริงๆ ไม่อยากเอ่ยถึงตำแหน่งนี้เลย เพราะเลือกมาแล้วกลัวจะหาว่าลำเอียงมากไป แต่ผมว่าหลายๆ คนคงคิดเหมือนกันกับผมแหล่ะ
แกอาจจะไม่ได้มีเกมส์บุกที่หวือหวาอะไรมากมายนักแต่ในเรื่องเกมส์รับและความคงเส้นคงวา ในตำแหน่งแบคซ้ายแล้วต้องให้แกล่ะ
แม้บั้นปลายอาชีพค้าแข้งแกจะไปเล่นเซนเตอร์ซะส่วนใหญ่ก็ตาม แต่ผมยังจดจำแกในคราบแบคซ้ายอยู่เสมอส่วนอีกคนนึงคือ
โรแบร์โต้ คาลอส รายนี้ผมว่าแกเด่นกว่ามัลดินี่ด้วยนะ แต่ว่าแกเน้นบุกซะมากกว่า เป็นกองหลังเกมส์รับมันต้องมาก่อนสิ
ผมเลยยกตำแหน่งนี้ให้มัลดินี่เฉือนเอาชนะไป
แบคขวาดีที่สุด :
ฮาร์เวียร์ ซาเนตติ & ฟิลลิป ลาห์ม
นี่คือตำแหน่งที่ผมไม่อยากจะยกขึ้นมาพูดมากที่สุดเลย เพราะมันตัดสินใจลำบากมากๆ และเป็นอีกครั้งที่ผมต้องให้ 2 คน
เพราะตัดสินยากจริงๆ แน่นอนว่ามีแบคขวารายอื่นๆ อีกมากมายที่ดีและเด่น ไม่ต่างอะไรจาก 2 คนนี้เลยเผลอๆ
อาจจะเด่นและเก่งกว่าด้วยซ้ำ ไม่ว่าจะเป็น อัลเวส,ตูราม,คาฟู,ไมค่อน พวกเขาเหล่านี้คือระดับโลกทั้งนั้น
เอาเป็นว่าผมให้ซาเนตติกับลาห์ม ด้วยเหตุผลเพราะ แกทั้ง 2 คนนี้สามารถรักษาฟอร์มได้สม่ำเสมอที่สุดแทบจะตลอดชีวิต
การค้าแข้งแล้วกัน ตรงนี้ที่เหนือกว่าคนอื่นๆ คนนึงมีทริปเปิ้ลแชมป์การันตี ในตอนอายุ 30 กว่าๆ ส่วนอีกคนมีแชมป์โลกการันตี
ตอนอายุ 30 และที่สำคัญทั้งคู่ยังเป็นกัปตันที่ดีเยี่ยมอีกด้วย
จงรักภักดีที่สุด :
อเลสซานโดร เดล ปิเอโร่
ในความหมายของผมคือนักเตะที่มีความจงรักภักดีกับสโมสรมากที่สุด แกอาจจะไม่ใช่นักเตะเยาวชนของยูเวนตุส
แกอาจจะไม่ได้เป็นเหมือนมัลดินี่ แต่อย่าลืมว่ายูเวนตุสเคยหล่นไปอยู่ซีรีบี และแน่นอนว่าแกไม่ได้ย้ายหนีไปไหน
มองกันตามเนื้อผ้าแล้วฝีเท้าระดับแกผมมองว่าเข้าขั้นเวิร์ลคลาสด้วยซ้ำ ลองขึ้นบัญชีย้ายสิ!! มีทีมมากมายจ้องจะตะครุบเค้าล่ะ
แต่แกไม่อ่ะ แล้วก็เล่นช่วยทีมจนได้เลื่อนชั้นและกลับมาเป็นสุดยอดทีมของกัลโช่ในปัจจุบัน ตรงนี้ผมนับถือแกจริงๆ
(จริงๆ ก็มีบุฟฟ่อนอีกคนนะ) สำหรับอีกคนที่ผมชื่นชอบในด้านนี้คือ แมทธิว เลอ ทิสซิเอร์ ฝีเท้าระดับนี้ลองขอย้ายจาก
เซาแธมตันซิ ยักษ์ใหญ่ได้รุมตอมกันเพียบ
ผู้จัดการทีมดีที่สุด :
เซอร์ อเล็ก เฟอร์กูสัน
ออกตัวแรงๆ เลยว่าผมเป็นกองแช่งแมนฯ ยู เพราะผมเบื่อคนไทยและคนรอบข้างผมที่แมร่ง อะไรก็แมนฯ ยู...อะไรก็แมนฯ ยู
ตั้งแต่เด็กๆ มันเลยทำให้ผมเป็นกองแช่งทีมนี้ไปโดยปริยาย แต่ก็อดยอมรับไม่ได้ที่จะยกให้เฟอร์กี้ เป็นผู้จัดการทีมที่ดีที่สุด
เหตุผลสำคัญเลยคือ ผมดูแมนฯ ยู มาทุกยุคทุกสมัย ทีมนี้ไม่มีนักเตะระดับ A+ หรือนักเตะชั้นเวิร์ลคลาสเลยสักคน
แมนฯ ยู ในยุคของเฟอร์กี้ เล่นเป็นทีมเป็นระบบมาโดยตลอด พูดง่ายๆ คือทีมๆ นี้ไม่จำเป็นต้องพึ่งสตาร์ เล่นกันด้วยระบบ
เล่นกันเป็นทีมล้วนๆ ซึ่งผมยอมยกธงขาวให้กับจิตใจตัวเองที่จะหาข้ออ้างมาคัดค้านว่าเฟอร์กี้คือผู้จัดการทีมที่ดีที่สุดในโลก
แม้จริงๆ กุนซือที่ผมชอบมากที่สุดจะเป็นมาเซโล่ ลิปปี้กับอันเชลอตติก็ตาม หรือแม้กระทั่งที่ตัวผมเองชื่นชมในความฉลาดของมูรินโญ่
และอยากจะกราบงามๆ ให้กับ Tiki Taka ของกวาดิโอล่าก็ตาม แต่ถ้าถามถึงความเป็นที่สุดคงต้องยกให้ป๋าแพนด้าเค้าล่ะ!!
ที่สุดของทีมฟุตบอล :
อินเตอร์ มิลาน 2009-2010
ในความหมายนี้คือทีมฟุตบอลที่ผมคิดว่าเป็นทีมที่เก่งและดีที่สุดเท่าที่เคยดูฟุตบอลมา ผมเชื่อว่าการเลือกของผมครั้งนี้อาจจะ
ขัดใจใครหลายๆ คน แต่ในความคิดของผมมันคืออินเตอร์ชุดทริปเปิ้ลแชมป์ทีมนี้จริงๆ ซึ่งจริงๆ แล้วในใจผมก็มีอีกหลายทีมนะ
เช่น บาร์เซโลน่ายุคเป๊ปที่คว้าทริปเปิ้ลแชมป์ก่อนหน้านี้ปีเดียว, แมนฯ ยูทริปเปิ้ลแชมป์ในปี 1998-1999, สเปนชุดแชมป์โลกปี 2010
แม้กระทั่งเยอรมันชุดแชมป์โลกล่าสุด หรือเอาที่ผมชอบเปนการส่วนตัวเลยก็คือบราซิลแชมป์โลกปี 2002 (3R)
ดู 3R ปล่อยของกันมันส์จริงๆซึ่งผมชอบทีมที่เน้นบุกเล่นกันเพลินตาเป็นกรส่วนตัวอยู่แล้ว ทีมทั้งหลายเหล่านี้ล้วนแต่คือ
สุดยอดทีมทั้งสิ้นในช่วงเวลานั้นๆ แต่สำหรับอินเตอร์ มิลาน 2009-2010 นี้ ผมยกมือให้พวกเค้าด้วยเหตุผลเพราะ
อินเตอร์ มิลาน 2009-2010 นี้แทบจะไม่มีจุดอ่อนเลยหรือมีก็น้อยมากๆ พวกเค้าเล่นกันเป็นทีมเล่นกันด้วยระบบและมีวินัย
กันแบบสุดติ่งจริงๆ ผมมองว่าพวกเค้าเหมือนกองทัพทหารที่อยู่ในสงครามคือพลาดไม่ได้เลยแม้แต่วินาทีเดียว โดยเฉพาะนัด
ที่เจอบาร์ซ่าที่มีขีปนาวุธบานตะไท 2 นัดนั้นนี่ผมประทับใจสุดและ ทั้ง 2 นัดคือวินัยของทีมแมร่งเป๊ะมากๆ ทุกขุมกำลังของ
อินเตอร์ยุคนี้คือผมมองว่ามันลงตัวและเแข็งแกร่งที่สุดเท่าที่ผมเคยดูบอลมาเลย อาจจะไม่ใช่ทีมที่เล่นกันสวยงามมากนัก
แต่ชุดนั้นต้องยอมรับเลยว่าทุกคนอยู่ในช่วงจุดสุดยอดของนักเตะ ไล่ตั้งแต่โกลอย่างเซซ่าร์ แกไม่มีหลุดหรือลูกเหวอให้เห็นเลย
แถมยังเซฟลูกสำคัญๆ ได้ตลอด กองหลังยิ่งไม่ต้องพูดถึง ผมยกให้แผงหลังชุดนี้แข็งโป้กที่สุดเท่าที่ผมเคยดูบอลมาเลยทีเดียว
ไมค่อน, ลูซิโอ, ซามูเอล, คิวู,คอโดบ้า และซาเน็ตติ ทุกคนอยู่ในช่วงพีคอย่างที่สุดของชีวิตค้าแข้งของพวกเค้าเลยก็ว่าได้
กองกลางมีสไนเดอร์เป็นจอมทัพแถมยังมีกองกำลังติดอาวุธหนักๆ อย่าง กัมบิอัสโซ่, สแตนโควิช, ปานเดฟ, มุนตารี่ และมอตตา
คอยให้การสนับสนุนอีก ส่วนกองหน้าก็มีเอโต้, เกรียนโอ้ และที่สำคัญสุดๆ คือ มิลิโต้ ซึ่งตอนนั้นแกคมสุดๆ จริงๆ สรุปคือตั้งแต่โกล
ยันกองหน้านี่หมดจดทุกตำแหน่งจริงๆ ส่วนกุนซืออย่างมูรินโญ่ ผมคงไม่ต้องบรรยายสรรพคุณ ทุกท่านคงทราบกันเป็นอย่างดี
ผมจึงขอยกสุดยอดทีมฟุตบอลนี้ให้กับ อินเตอร์ มิลาน 2009-2010 นี้ไปครับ
ที่สุดของสโมสรแห่งฟุตบอล :
บาร์เซโลน่า
หลายคนอาจคิดว่า ทำไมไม่เป็นแมนฯ ยู?, ทำไมไม่เป็นรีล มาดริด?, ทำไมไม่เป็นลิเวอร์พูล?, ทำไมไม่เป็นยูเวนตุส
ทำไมไม่เป็นเอซี มิลาน ? ฯลฯ แน่นอนครับอาจจะขัดใจใครหลายคน โดยเฉพาะแฟนบอลทีมนั้นๆ ส่วนผมเอง
ในฐานะแฟนบอลมิลานขอยกให้บาร์เซโลน่าอย่างไร้ข้อกังขาครับ นี่คือสโมสรฟุตบอลที่เป็นตำนานของโลกเลยสำหรับผม
เป็นสโมสรที่สร้างนักเตะยอดเยี่ยมโลกมาทุกยุคทุกสมัยเท่าที่ผมดูทัน ไม่ว่าจะเป็นมาราโดน่า,สตอยคอร์ฟ,โรนัลโด้
ริวัลโด้,โรนัลดิณโญ่ รวมถึงเมสซี่ในปัจจุบัน หลายคนอาจจะมีคำถามว่าทำไมไม่เป็นรีล มาดริด ทั้งที่แชมป์ยุโรปทีมนี้
ประสบความสำเร็จที่สุดได้แชมป์มากกว่าทีมอื่น หรือแมนฯ ยู ที่มีแฟนบอลมากที่สุดในโลก แต่ผมมองว่าบาร์เซโลน่า
เป็นสโมสรที่มีรากฐานดีที่สุดในโลก ตั้งแต่ต้นน้ำยันปลายน้ำ มีการพัฒนาจากเด็กฝีกหัดสโมสร จนกลายเป็นนักเตะระดับโลก
มาอย่างมากมายหลายคน มีแมวมองกระจายอยู่ตามที่ต่างๆ ทั่วโลก เป็นสโมสรที่นักเตะทั่วทั้งโลกอยากจะมาสังกัดมากที่สุด
และอีกสิ่งหนึ่งที่ผมยังประกับใจมากๆ เกี่ยวกับสโมสรแห่งนี้คือ ไมมีสปอนเซอร์คาดอกมาแต่ไหนแต่ไร ซึ่งนั่นหมายความว่า
คุณได้ทิ้งรายได้เป็นร้อยๆ พันๆ ล้านไปอย่างเปล่าประโยชน์ แม้ช่วงหลังๆ จะมีสปอนเซอร์คาดอกแล้ว แต่อย่าลืมว่ามันเป็น
องค์กรการกุศล (Unicef) ซึ่งนอกจากบาร์เซโลน่าจะไม่ได้อะไรจากยูนิเซฟแล้ว สโมสรแห่งนี้ยังมีการบริจาคเงินส่วนหนึ่ง
ให้องค์กรเพื่อนำไปใช้ประโยชน์อื่นๆ อีกต่างหาก แต่ปัจจุบันอาจจะเป็นเพราะเศรษฐกิจของประเทศสเปนไม่ดีหรือยังไงไม่ทราบ
ทำให้ปัจจุบันก็มีไปแล้วเป็น Quatar Airway แต่ 100 กว่าปีที่สโมสรแห่งนี้ปราศจากสปอนเซอร์คาดอก ยังคงสร้าง
ความประทับใจให้ผมไม่ลืม ถ้าคุณเป็นนักฟุตบอลคนนึง ลองคิดดูง่ายๆ ว่า มันจะยอดเยี่ยมแค่ไหน ถ้าในชีวิตการค้าแข้งของคุณ
ได้เคยสังกัดอยู่ในสโมสรแห่งนี้
ที่สุดของประเทศแห่งฟุตบอล :
บราซิล
ออกตัวเลยว่าผมเป็นแฟนบอลฮอลแลนด์และผมก็มองข้ามเรื่องจำนวนการคว้าแชมป์โลกไปนะ แม้ว่าบราซิลจะได้มากกว่าชาวบ้านก็เถอะ
แต่นั่นไม่ใช่เหตุผลที่ผมจะเอามาวัดว่าประเทศแห่งนี้ คือที่สุดของโลกฟุตบอล แต่จากความรู้เท่าที่ผมมี ประเทศแห่งนี้หายใจเข้าออก
เป็นฟุตบอล เคยดูสารคดีเกี่ยวกับประเทศนี้ เด็ก 3-4 ขวบเตะบอลตามชายหาดแมร่งล็อคบอล คลึงบอลกันเป็นแล้ว ลูกฟุตบอล
ก็ทำมาจากเศษผ้าขี้ริ้วเอามามัดรวมๆ กัน กลิ้งไปกลิ้งมาอย่างเดาทางไม่ออก มันจึงไม่ใช่เรื่องยากที่เด็กพวกนี้จะเลี้ยงบอลลูกกลมๆ
ได้อย่างง่ายดาย ถ้าวัดเฉพาะความสามารถเฉพาะตัวล้วนๆ ไม่นับเรื่องระบบทีมนะ ผมว่าประเทศนี้แมร่งกินขาด ยิ่งถ้ามีระบบทีมที่ดี
มาผนวกรวมด้วยแล้วทีมใดในโลกก็ต้านทานพวกเค้ายากล่ะ ดูได้จากกีฬาที่เล่นคล้ายๆ ฟุตบอล ไม่ว่าจะเป็นฟุตซอล หรือบอลชายหาด
บราซิลเก็บกินหมดอ่ะ คือแมร่งเก่งหมดทุกรายการอ่ะ เพราะผมคิดว่าพวกเค้ามีความสามารถเฉพาะตัวที่เหนือกว่าชาติอื่นๆ
เล่นกันมาตั้งแต่เด็กๆ เป็นทุนเดิมอยู่แล้ว ที่เหลือแค่สร้างและเล่นให้มันเป็นทีมพอ เดี๋ยวแชมป์โลก แชมป์ทวีบก็มาเอง และถ้าใครบอกว่า
สินค้าส่งออกหลักของประเทศนี้คือกาแฟ ผมขอเถียงเลยว่าไม่ใช่ แต่สินค้าส่งออกหลักของประเทศนี้คือนักฟุตบอลต่างหาก