“เมืองประมง ดงโรงงาน ลานเกษตร เขตประวัติศาสตร์” คำขวัญประจำจังหวัดสมุทรสาคร ที่บ่งบอกวิถีชีวิต วิถีทางทำมาหากินของชาวสมุทรสาคร หรือที่ใครหลายๆคนอาจจะคุ้นกับชื่อ “มหาชัย” เมืองเล็กๆที่ไม่ห่างจากกรุงเทพมหานครมากนัก

ด้วยความอุดมสมบูรณ์ของท้องทะเล ทำให้ประชากรจำนวนไม่น้อยเลือกทำมาหากินกับมัน ภาพของเรือประมงขนาดใหญ่แล่นเข้าออกเป็นภาพอันคุ้นตาของชาวมหาชัย รวมถึงการตามมาของโรงงานแปรรูปและแช่แข็งอาหารทะเลมากมาย ที่ผุดขึ้นแทบทุกแห่งหน นำมาซึ่ความรต้องการแรงงานจำนวนมากจากทั่วทุกสารทิศ แรงงานจำนวนมากเลือกเดินทางมาทำงานที่เมืองเล็กๆแห่งนี้ ไม่เว้นแม้แต่แรงงานต่างชาติจากประเทศเพื่อนบ้าน ที่ปัจจุบันสามารถยึดครองเมืองมหาชัยได้เป็นโซนๆกันเลยทีเดียว



ว่างจากงานการอันหนักหน่วงประจำวัน คงไม่มีกิจกรรมใดคลายความเหนื่อยล้าให้กับชาวประมงและเหล่าแรงงานชายชาตรีได้ดีเท่า การหาของเหลวสีทองผ่องอำพัน พร้อมทั้งกับแกล้มรสเลิศกระแทกเข้าปาก พร้อมทั้งการพูดคุยสัพเพเหระเรื่องราวที่ผ่านมากับผองเพื่อนที่รู้ใจดังคำกล่าวของ โกวเล้ง ปรมาจารย์ผู้โด่งดังที่ว่า “ข้าพเจ้ามิได้นิยมชมชอบในรสสุรา แต่ข้าพเจ้านิยมชมชอบบรรยากาศในการร่ำสุรา”

ถึงแม้ผมจะไม่ได้ประกอบอาชีพประมง แต่ก็ชื่นชอบบรรยากาศในการร่ำเมรัยไม่ต่างกัน (ฮา) เมื่อเวลาเย็นย่ำมาถึง ผมจึงไม่ลังเลที่จะหามุมโปรดในร้านโปรดกลางเมืองมหาชัยเพื่อร่ำสุรากับเขาบ้าง



วงสนทนาภาษาเมรัยของผมวันนี้ประกอบไปด้วยสมาชิกสัก 3-4 คน อบอุ่นกันพอประมาณ หลังจากกระดกของเหลวสีทองแปะตราพญาเสือดาวข้างขวดกันพอประมาณ หนึ่งในสมาชิกที่อาวุโสกว่าเพื่อนก็เปิดประเด็นน่าสนใจที่จนผมต้องเก็บเอามาเขียนเรื่องนี้

“มึงดูน้องกูต่อยกับไอ้คนจีนป่าววะ” ผมใคร่ครวญคิดตามว่าจะเป็นใครหนอ เพราะรู้จักกับพี่คนนี้มานาน ไม่ยักรู้มาก่อนว่าแกมีรุ่นน้องเป็นนักมวย

“อำนาจไง ชนะไอ้หมิง” คราวนี้ผมมั่นใจแล้วว่าเป็นคนเดียวกับที่ผมคิด ไม่ผิดแน่ แต่ยังปนความสงสัยอยู่ว่าพี่แกไปรู้จักนักมวยดังอย่างอำนาจได้อย่างไร

“มันมาทำงานบนเรือน้ากูไง ตอนนั้นกูก็ทำอยู่ด้วย เลยรู้จักกัน” ผมเริ่มรู้สึกอ๋อ แต่ยังมีอะไรอีกหลายอย่างที่อยากรู้มากกว่านี้ จึงเริ่มระดมคำถามเกี่ยวกับแชมป์โลกขวัญใจคนไทยคนล่าสุด ใส่พี่แกเป็นชุดๆ

“ตอนอยู่บนเรือมันไม่ได้ชื่อเพชรนะโว้ย มันชื่อไอ้โก กูเข้าใจว่ามันเป็นลูกครึ่ง หน้าตามันไม่เหมือนคนไทยเท่าไหร่ พวกกูก็เรียกมันว่า นิโกร ไอ้โก ไอ้โก ประมาณนี้แหละ”



“มันก็เล่าให้ฟังนะ ว่ามันเป็นนักมวยไทย เคยต่อยมวยไทยอยู่ แต่เห็นมันบอกว่ามันโดนหัวหน้าคณะแกล้ง ไม่มีรายการต่อย มันเลยมามหาชัย มาหาปลานี่แหละ”

การสนทนาเป็นไปอย่างออกรสชาติ ผมไม่เคยรู้มาก่อนจริงๆว่า อำนาจ รื่นเริง เคยมาเป็นลูกเรือหาปลาอยู่เมืองมหาชัย เมืองที่ผมอยู่มานานแสนนานแห่งนี้ ด้วยความตื่นเต้นระคนอยากรู้ ผมยังคงถามคำถามพี่แกต่อ ตามที่สมองที่เริ่มมึนงนตอนนั้นจะนึกออก

“มึงเห็นมันเป็นนักมวยแบบนั้น มันขี้ร้อนนะเว้ย ตอนแรกมันทำงานกลางแดด มันบ่นร้อนเลยได้มาอยู่ในห้องเย็นบนเรือแทน ฮ่าๆ”

“ทำงานเหนื่อยๆ ดึกๆมันก็มีบ้างเว้ย เล่นไพ่เล่นอะไรกันเรื่องเปื่อย ไอ้โกมันไม่ค่อยมีดวงทางนี้ว่ะ เล่นเสียบ่อยๆ มีครั้งนึงมันเล่นได้เยอะ ไอ้ลูกเรือพม่ามันไม่จ่าย โอ้โห กูก็เพิ่งได้ดูมวยไทยของจริงคราวนั้นแหละ ห่า พม่าเกือบตาย ดูกันแป๊บนึง ต้องรีบเข้าไปช่วยกันแยก”



ช่วงชีวิตหนึ่งของ “อำนาจ รื่นเริง” ในการเป็นชาวประมงอาจจะไม่ได้ยาวนานนัก แต่มันก็แสดงถึงความเป็นคนสู้ชีวิต ที่แม้จะต้องพบเจออะไรมากมาย แต่เขาก็ยังสู้ต่อไป

“กูก็ไม่รู้นะ ว่ามันไปทำอะไรที่ไหนต่อ แต่ได้ข่าวมาว่ามันไปขโมยของ แล้วไปมอบตัวเข้าคุกเพราะข้างนอกมันไม่มีอะไรทำเนี่ยแหละ มาดูข่าวโทรทัศน์อีกที มันก็ติดทีมชาติมวยสมัครเล่นไปแล้ว”

วงสนทนาจบเรื่องราวของ “อำนาจ รื่นเริง” ลง พร้อมๆกับเรื่องราวที่เริ่มกระจ่างในหัว เคล้าไปด้วยฤทธิ์แอลกฮอลล์และสเต็ปการเดินเอียงแบบท่า 45 องศาของไมเคิล แจ็คสัน เหล่าสมาชิกเริ่มร่ำลาจากกัน และคาดหวังว่าจะพบกันใหม่



ในหลายๆครั้ง เหล่าบุคคลที่ประสบความสำเร็จ ก็มีช่วงชีวิตที่ยากลำบาก พวกเขาสู้ด้วยวิถีทางต่างๆ ฝ่าฟันจนกว่าจะถึงเส้นชัย ผมเคยอ่านเรื่องราวของมงคล ทศไกร ที่ล้มเหลวในวิถีทางของนักฟุตบอล จนระหกระเหินไปทำงานในโรงงาน แต่เขายังคงเก็บความล้มเหลวนั้นเป็นบทเรียน และยิ่งมุมานะหนักขึ้นๆ จนกลับมาประสบความสำเร็จเป็นนักฟุตบอลอาชีพเงินเดือนหลายแสน และก้าวไปติดทีมชาติในที่สุด หรือกระทั่งเรื่องราวของ อำนาจ รื่นเริงเอง ก็ประสบความยากลำบากและล้มเหลวมานับไม่ถ้วน จนกว่าจะมีปัจจุบันที่ยิ่งใหญ่

ผมหันมองโต๊ะที่ใช้ในการร่ำสุรา ขวดเบียร์จำนวนมากวางระเกะระกะ กับจานชามถ้วยไหที่เรียงรายบนโต๊ะ แม้ไม่ใช่ภาพสวยงามที่น่ามองเท่าไรนัก

แต่มันก็ทำให้เกิดอีกหนึ่งเรื่องราวดีๆ อันเปี่ยมไปด้วยแรงบันดาลใจที่จะทำให้พวกผมสู้ต่อไป.......








Credit : http://www.thairec.com/home/14094.html

มาเล่าถึงรวมมิตรกีฬาเลยหรอครับ

อ่า พอดีมันเป็นการเล่าเรื่องราวช่วงชีวิตหนึ่งของ อำนาจ เกษตรพัฒนา แชมป์โลกมวยสากลอาชีพน่ะครับ ผมเลยคิดว่าควรอยู่บอร์ดนี้น่ะครับ ยังไงต้องขออภัยด้วยครับ


ปล.เปลี่ยนบอร์ดยังไง ผมทำไม่เป็นอ่ะครับ

ผมว่าน่าจะไปวาไรตี้ คนจะได้อ่านเยอะๆ
เปลี่ยนบอร์ดผมก็ทำไม่เป็นครับ

มีถ่ายจากภัตตาคารที่ครอบครัวผมไปบ่อยๆด้วย อิอิ

ภัตตาคารท่าเรือ ใช่มั้ยครับ ต้องลองเต๋าเต๊ยจักรพรรดิ์ดูครับ

ชื่ออะไรน้อเจียเม้งป่าวหว่า ที่อยู่ใกล้จุดข้ามฟากอ่ะครับ มีสามสี่ชั้นได้
เดี๋ยวไปคราวหน้าจะองสั่งดูนะท่าน