มีใครเป็นเหมือนผมมั้ย เวลาจะคุยกับผู้หญิงจะรู้สึกประหม่าหรือแบบเขินๆ

ยิ่งกับผู้หญิงสวยๆเข้ามาคุยด้วยเนี้ยจะทำเหมือนไม่สนใจ วางตัวไม่ถูก แต่ในใจจริงๆโคตร

อยากจะคุยด้วยนานๆเลย ผมเคยมีแฟน แฟนเก่าผมเป็นคนพูดเก่ง แต่ก็เลิกไปเพราะผมเป็นคนพูดน้อย ไม่ค่อยโทรหาเหมือนกับว่าไม่ใส่ใจเธอเลย


สกิลในการพูดสานสัมพันธ์กับผู้หญิงเนี้ยน้อยมาก ผมมักจะคุยในไลน์มากกว่าคุยกันทางโทรศัพ แล้วเวลาพูดกับผู้หญิงจะไม่ค่อยกล้าสบตา


ท่านใดมีวิธีแนะนำมั่งบ้าง

ยินดีด้วยคับ ท่านได้ค้นพบตัวเองแล้ว

คุยกับผู้ชายด้วยกันนี่ แบบนุ้งนิ้งเลยใช่ไหมฮ่ะ ขอต้อนรับท่านเข้าสู่ สมาคมชายรักชายฮ่ะ

ชอบผู้ชายก็บอกมาตรงๆ สังคมเปิดกว้างแล้ว

คุยบ่อยๆเดียวก็ชิน

ไม่ได้กลัว เรียกประหม่าไม่ได้คุยกับผู้หญิงอื่นเชิงชู้สาวมานานแล้ว

ใช่ๆประมาณนั้นแหละ

คุยไปก็ปรับตัวได้เอง ม่อบ่อยๆเข้าไว้

ผมครับ กลัว กลัวมากเลย อย่าเอามาใกล้นะครับ ผมกลัวผู้หญิง ถ้าเอามาใกล้ๆ ผมกอดแล้วจับถอดทุกที กลัวมากๆ อย่าแกล้งกันนะครับ

เหมือนผมเลย บางทีเดินสวนคนสวยๆ จะทำเป็นมองอย่างอื่นไป แล้วเวลาเค้าเข้ามาทักนี่จะพูดตะกุกตะกักตลอด

ชอบมาทักด้วยไม่รู้ทำไม

เป็นไม่กล้าคุยกับผู้หญิง พอจะคุยด้วยดันพูดไม่ออกส่วนใหญ่ก็ยิ้มๆอย่างเดี่ยว ทำให้ไม่กล้าจีบสาวสักคน

ท่านลองเปิดใจคุยดูครับผม ไม่ต้องกลัวหรอก ด้านได้อายอด

คนอย่างท่านๆ เนี้ย สบายน๊ะมีคนเข้าหาตลอด

คนอย่างผมเนี้ย กว่าจะได้คุยมันช่างยากซะเหลือเกิน ต้องหน้าด้านเข้าไปทักเข้าไปคุย

หว่านล้อมนู้นนี้นั้น กว่าจะได้เบอร์ ไลน์ มาเห้อออ โลกไม่ยุติธรรม !!!

ใช่ มันประหม่า ไม่รุ้ทำไม อย่าว่าแต่สวย ไม่สวยก้เปน มันเปนโรคเรอะ

ผมก็เป็นนะ แต่อย่าให้ผมเมา ผมทำให้สนิทใน 5 นาทีได้