ย้อนหลังไปเมื่อประมาณ 10 กว่าปีที่แล้ว หลายคนคงรู้จักชื่อของ เดนนิส เบิร์กแคมป์ ตำนานกองหน้าของทีม ปืนใหญ่ อาร์เซนอล และทีมกังหันสีส้ม ฮอลแลนด์ เป็นอย่างดี เพราะเบิร์กแคมป์นั้น นอกจากจะมีทักษะฝีเท้าที่เยี่ยมยอดแล้ว ยังมีบุคลิคสุขุมเยือกเย็นดุจภูผาน้ำแข็ง ตามฉายา ไอซ์เบิร์ก (Ice berg) อีกด้วย ซึ่งวันนี้ เราจะขอนำเสนอเกร็ดความรู้เล็กๆ น้อยๆ เกี่ยวกับตำนานผู้นี้กัน...

Dennis นั้นได้รับการตั้งชื่อตาม “ราชาสตั๊ดเหินหาว” Denis Law (เดนิส ลอว์) กองหน้าจอมลีลาของทีมปีศาจแดง แมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด อย่างไรก็ตามเจ้าตัวก็ใช้ชื่อ Dennis (เดนนิส) ไม่ใช่ Denis (เดนิส) ตามชื่อของลอว์ เนื่องจากทางกองทะเบียนแจ้งเกิดนั้น ไม่ยอมรับชื่อนี้ โดยให้เหตุผลในเรื่องของอักขระการสะกดอักษรในประเทศฮอลแลนด์ ไม่มีคำว่า Denis ดังนั้น Bergkamp จึงต้องมีชื่อว่า Dennis ในที่สุด



เดนนิส เบิร์กแคมป์ เป็นกองหน้าที่เก่งกาจ หาตัวจับได้ยาก แต่เจ้าตัวประสบปัญหาอย่างหนึ่งในชีวิต ก็คือ การเป็น “โรคกลัวเครื่องบิน” (Aerophobia) โดยสาเหตุที่เจ้าตัวประสบปัญหาเป็นโรคกลัวนกเหล็กนั้น เกิดจากการจากไปของเพื่อนสนิทของเขา ที่ประสบอุบัติเหตุเสียชีวิต ด้วยเหตุเนื่องจากเครื่องบินตกนั่นเอง ขณะที่อีกกระแสบอกว่าเจ้าตัวเคยโดนอำว่าเครื่องบินที่เจ้าตัวนั่งไป (ตอนยังไม่กลัวเครื่องบิน) เกิดเสียก่อนออกบิน ทำให้ต้องยกเลิกเที่ยวบินนั้ นจะระเบิดหากออกบิน ทำให้เบิร์กแคมป์ ไม่คิดจะใช้บริการเดินทางทางอากาศอีกเลย

ด้วยความที่เป็นโรคกลัวเครื่องบินนั้นทำให้เบิร์กแคมป์ มีปัญหามากในการเดินทางไปยังต่างประเทศ โดยเฉพาะการแข่งขัน UCL ที่ต้องไปเตะไกลๆ เป็นประจำ โดยเจ้าตัวจะเดินทางในแต่ละครั้งด้วยรถยนต์ รถไฟ และเรือเท่านั้น อย่างไรก็ดี ในช่วงปี 1998-99 ที่ อาร์เซนอล มีคิวไปเยือน ดินาโม เคียฟ ไกลถึงยูเครน ทำให้เบิร์กแคมป์ ต้องนั่งรถยนต์ ต่อด้วยรถไฟไปก่อนเพื่อนประมาณ 2 วัน เพื่อจะลงช่วยทีม ขณะที่คนอื่นๆ นั่งเครื่องบินตามไปประมาณ 3-4 ชั่วโมงเท่านั้น



และด้วยสาเหตุจากการกลัวเครื่องบินนี้เอง ที่ทำให้เบิร์กแคมป์ ได้ฉายาเพิ่มขึ้นมาอีกหนึ่งฉายา จากเดิมที่เป็น The Ice Berg (เพชฌฆาตภูเขาน้ำแข็ง), Dennis The Menace (เดนนิสอันตราย) หรือแม้กระทั่ง Blonde Killer (เพชฌฆาตผมทอง) โดยฉายาใหม่ที่ได้นั่นก็คือ Non-Flying Dutchman (ดัตซ์แมนที่ไม่บิน) เป็นการล้อเลียนตามฉายาของทีมชาติฮอลแลนด์ ที่มีฉายาว่า “Flying Dutchman” ส่วนชื่อเล่นที่เพื่อนร่วมทีมเรียกเจ้าตัวคือ Bergy (เบอกี้)



ในการเซ็นสัญญาของเดนนิส เบิร์กแคมป์ กับอาร์เซนอล ในปี 1995 นั้น ถือเป็นหนึ่งในการเซ็นสัญญาที่แพงที่สุดของเจ้าปืนใหญ่ในขณะนั้น ด้วยค่าตัว 7.5 ล้านปอนด์ ซึ่งนอกจากจะมาพร้อมค่าตัวมหาศาลแล้ว ยังมาพร้อม 2 ออปชั่นพิเศษ นั่นคือ เบิร์กแคมป์ต้องได้รับเสื้อหมายเลข 10 เท่านั้น (เจ้าของเดิมคือ Paul Merson (พอล เมอร์สัน กองกลางทีมชาติอังกฤษ เปลี่ยนไปใส่เบอร์ 9 แทน) และเดอะ กันเนอร์ ต้องซื้อกองกลางเพิ่มขึ้น 1 คน นั่นก็คือ เดวิด แพลท กองกลางทีมชาติอังกฤษ โดยย้ายมาจาก ซามพ์โดเรีย ด้วยค่าตัว 4.75 ล้านปอนด์


เดวิด แพลท กองกลางทีมชาติอังกฤษ

การเซ็นสัญญาของเบิร์กแคมป์ ในวัย 25 ย่างเข้า 26 ปี ขณะนั้น ถูกดูแคลนจากมัสซิโม่ โมรัตติ ประธานสโมสรอินเตอร์ มิลาน ที่เป็นคนดึงเบิร์กแคมป์จากอาหยักซ์ มาเล่นในอิตาลี ก่อนขายให้อาร์เซนอล ในภายหลังว่า “พวกคุณ (อาร์เซนอล) ควรดีใจ ถ้า เบิร์กแคมป์ยิงได้ 10 ประตูต่อฤดูกาล” แต่ใน 5 ปีแรกของเบิร์กแคมป์ กับอาร์เซนอล เบิร์กแคมป์นั้นยิงเกิน 10 ประตูทุกฤดูกาล และแอสซิสต์อีกนับไม่ถ้วน!



เดนนิส เบิร์กแคมป์ มีประตูสวยๆ มากมายในชีวิตการค้าแข้ง โดยเจ้าตัวนั้น เลือกประตูที่ 3 ที่ยิงได้ในเกมกับเลสเตอร์ ซิตี้ ซึ่งเจ้าตัวทำแฮตทริคได้ในที่สุด (เสมอ 3-3) ให้เป็นประตูที่ดีที่สุด อันดับที่ 3 โดยเจ้าตัวให้เหตุผลว่า “มันคือประตูที่สวยงาม สมบูรณ์แบบทุกอย่างทั้งจังหวะ การวางเท้า การยิงประตู เป็นไปตามที่ผมคิดทุกอย่าง”



ขณะที่ลูกที่เจ้าตัวหมุนตัวหนึ่งรอบ ราวกับกำลังเต้นระบำ หลบนิคอส ดาบิซาส กองหลังทีมชาติกรีซ ในเกมที่พบกับนิวคาสเซิ่ล ยูไนเต็ด ถูกจัดอยู่ในลำดับที่ 2



และประตูที่ยิงอาร์เจนติน่า ใน World Cup 98 นั้นคือประตูที่ล้ำค่า ทั้งความสวยงาม ความสำคัญของประตู ที่เบิร์กแคมป์ ยกให้เป็นประตูที่ดีสุดตลอดชีวิตการค้าแข้ง



กองหน้าทุกคน มักจะเป็นผู้รับหน้าที่สังหารจุดโทษเสียเป็นส่วนใหญ่ แต่สำหรับเบิร์กแคมป์แล้ว หลังจากที่พลาดจุดโทษในเกม FA Cup รอบรองชนะเลิศปี 1998-99 ในเกมกับแมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด ในนาทีสุดท้ายของเกม และทำให้แพ้ไปในช่วงต่อเวลาในที่สุด เบิร์กแคมป์ก็ประกาศเลิกยิงจุดโทษไปเลยนับตั้งแต่นั้น

ตลอดการค้าแข้งกับทีมปืนใหญ่นั้น เบิร์กแคมป์ได้เล่นกับกองหน้าเก่งๆ มากมาย ซึ่งเจ้าตัวก็ประทับใจหลายคน ไม่ว่าจะเป็น เอียน ไรท์, นิโคล่าส์ อเนลก้า รวมไปถึง เธียร์รี่ อองรี แต่ตรงกันข้าม สำหรับทุกคนที่เคยเล่นกับเดนนิส เบิร์กแคมป์ ต่างก็บอกเป็นเสียงเดียวกันว่า “เบิร์กแคมป์ คือ คู่หูที่ดีที่สุดตั้งแต่เล่นมา”



ในนามทีมชาติฮอลแลนด์ ถือว่าเป็นเรื่องตลกร้ายไม่น้อยของเบิร์กแคมป์ นั่นก็คือการเล่นทีมชาติครั้งแรก และครั้งสุดท้ายของเจ้าตัวนั้น ได้พบกับคู่แข่งทีมเดียวกันนั่นก็คือ ทีมชาติอิตาลี และยิ่งไปกว่านั้น ฮอลแลนด์ แพ้ทั้ง 2 ครั้งอีกด้วย

หมายเลขเสื้อของ Bergkamp ในนามทีมชาตินั้นมีหลายเบอร์ทีเดียว โดยหมายเลขประจำที่ใส่บ่อยๆ เคยใส่มาแล้วทั้งเบอร์ 10 และหมายเลข 8 อันเป็นหมายเลขที่เจ้าตัวชื่นชอบ

ทุกคนย่อมมีเพื่อนสนิทที่สุดอย่างน้อย 1 คน สำหรับเพื่อนสนิทที่สุดซึ่งเป็นนักฟุตบอลของเบิร์กแคมป์ ก็ไม่ใช่ใครที่ไหน คือ มาร์ค โอเวอร์มาร์ส อดีตปีกทีมชาติฮอลแลนด์ ที่เคยเล่นด้วยกันที่อาร์เซนอลนั่นเอง



ในปี 2000-2001 หนึ่งปีของการมาแมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด ของรุด ฟาน นิสเตลรอย ชื่อของเบิร์กแคมป์ เคยถูกเกี่ยวโยงในการเป็นหนึ่งในข้อเสนอของทีมปืนใหญ่ ในการขอซื้อตัวกองหน้าหน้ายาวคนนี้ด้วยเช่นกัน

ในขณะที่ปี 2004-2005 เบิร์กแคมป์เคยเกือบย้ายออกจากอาร์เซนอล โดยเป็นฟูแล่ม ที่ได้ยื่นข้อเสนอขอซื้อ ด้วยค่าตัว 2 ล้านปอนด์ พร้อมค่าเหนื่อยสุดงาม และสัญญา 2 ปี ซึ่งเจ้าตัวเองก็ลังเลไม่น้อย แต่สุดท้าย เขาก็เลือกที่จะอยู่กับอาร์เซนอลต่อไป โดยต้องการจบชีวิตการค้าแข้งที่นี่



เดนนิส เบิร์กแคมป์ ได้รับเกียรติสูงสุดจากอาร์เซนอล ด้วยการจัดแมตซ์อำลาสนาม (Testimonial Match) ให้กับเจ้าตัวในวันที่ 22 กรกฏาคม ปี 2006 กับสโมสรแรกของเจ้าตัวอย่างอาหยักซ์ อัมสเตอร์ดัม โดยในเกมนั้นมีนักเตะดาวดังมากมาย ไม่ว่าจะเป็น เอียน ไรท์, เอมมานูเอล เปอตีต์, ปาทริค วิเอร่า, คู่แฝด แฟรงค์ และ โรนัลด์ เดอ บัวร์, มาร์โก้ ฟาน บาสเท่น รวมไปถึง โยฮัน ครัฟฟ์ ที่เปรียบเหมือนผู้ให้โอกาสเบิร์กแคมป์ สมัยยังเป็นดาวรุ่งที่อาหยักซ์นั่นเอง โดยเกมนั้นอาร์เซนอล ชนะไป 2-1 และยังเป็นแมตซ์เปิดใช้งาน เอมิเรตส์ สเตเดี้ยม เป็นครั้งแรกอีกด้วย



Gunners Greatest 50 Player ใน http://www.Arsenal.com เดนนิส เบิร์กแคมป์ ถูกโหวตให้เป็นนักเตะยอดเยี่ยมที่สุดตลอดกาลของสโมสร เป็นอันดับที่ 2 เป็นรองเพียงแค่ เธียร์รี่ อองรี คนเดียวเท่านั้น



นี่เป็นเพียงส่วนหนึ่ง ของชีวประวัติของเดนนิส เบิร์กแคมป์ หนึ่งในสุดยอดตำนานแห่งวงการฟุตบอล ถึงแม้ว่าเบิร์กแคมป์จะรีไทร์ไปนานแล้ว แต่ชื่อของเขา จะยังคงตราตรึงอยู่ในหัวใจแฟนบอล ตลอดไป...



Source : http://www.arsenal.in.th/forum/viewtopic.php?f=16&t=52252 (คุณ BoyDacZ)

สุดยอดไอดอลฟุตบอลของผม

เจ้าพ่อแห่งความคลาสสิคจริงๆคนนี้

ไม่ต้องวิ่งเร็ว ไม่ต้องเลี้ยงเยอะ จากสถิติยิงก็ไม่เยอะมาก

แต่สร้างความได้เปรียบให้ทีมอย่างมากจริงๆ

จนถึงตอนนี้ฮอลแลนด์ยังหากองหน้าตัวต่ำที่ครบเครื่องและเยือกเย็นอย่างไอซ์เบิร์กไม่ได้เลย

ตั้งแต่ เบิร์กแคมป์ รีไทร์ไป อาเซน่อลก้ไม่ประสบความสำเร็จเลย เพราะไม่มี คิลเลอร์พาสแบบที่เบิร์กแคมป์ทำ จนได้ โอซิล คงต้องให้เวลา โอซิล ซักพักกว่าจะทำได้ อย่างเบิร์กแคมป์ เพิ่มเติม อีกอันนึง ผมจำไม่ได้ว่าอ่านมาจากไหน จอร์จ แกรมแฮม อาจจะไม่ใช่โค้ชที่น่าจดจำของอาเซน่อล แต่มีสิ่งนึงที่ จอร์จ แกรมแฮม ทำได้ดีตอนที่คุม อาเซน่อล คือการเซ็นสัญญา เบิร์กแคมป์ นี่เหละ

ไอดอลอันดับ 1 ของผม อยากเห็นเบิร์กแคมป์ลงเล่นอีก

เสียดายปี 2006 ที่เข้าชิง uefa กับ บาซ่า ไม่งั้นเบิร์กแคมป์คงได้ถ้วยสุดท้าย แขวนสตั๊ดแบบสวยหรู

คนดึงตัวเบิร์กแคมป์มาคือ บรู๊ซ ริออช ครับ

ไม่แน่ใจ เปนคนสุดท้ายที่แขวนสตั้ดกับปืนรึป่าว ขอพี่กี้คนต่อไปเหอะ

คนที่ทำให้ผมเชียร์อาร์เซน่อล และนัดแรกที่ผมดูอาร์เซน่อลก็คือนัดที่พี่แกยิงจุดโทษไม่เข้านี่แหละ

ผมได้ยินข้อมูลนึงมา ไม่แน่ใจว่าถูกมั้ย รบกวนแฟนปืนช่วยยืนยันด้วยนะครับ

ว่าเบิร์กแคมป์เป็น "นักฟุตบอลคนล่าสุด ที่แขวนสตั๊คกับอาร์เซนอล"

ถูกครับ

คนนี้โคตรชอบ เทคนิคในการเล่นกะลูกบอลสุดยอดไปเลย ลูกที่เกี่ยวบอลหมุนหลบดาบิซาส โคตรสวยงาม

เสียดายที่กล้องสมัยก่อนไม่คมชัดเหมือนสมัยปัจจุบัน แฟนบอลรุ่นหลังๆจึงไม่ได้เห็น ความสง่างามของนักเตะคนนี้ ไม่ต้องวิ่งเร็ว ไม่ต้องตะบันยิงแรง แต่ดูท่วงท่าการวิ่ง การจับบอล การยิงประตู...โครตจะฟิน

เริ่มเชียร์ปืนเพราะเบิร์กเเคมป์จริงๆ คลาสสิคทุกอย่าง ลีลา ลูกยิง ลูกจ่าย เเต่สิ่งที่เป็น

เอกลักษณ์จริงๆของเเกคือ first touch นี่เเหละ ถ้าจับบอลเเรกได้เปรียบซะอย่าง จะทำ

อย่างอื่นก็ง่ายไปหมด กองหน้าเมื่อก่อนของปืนที่ยิงเยอะๆก็ได้เบิร์กเเคมป์นี่เเหละที่เเอสซิสให้

ดูพี่เเกถวายพานเเต่ละลูกสิ ไม่ต้องจับไม่ต้องเเต่งเเล้ว ยิงอย่างเดียวพอ

ผู้จัดการทีมที่ผมเกลียดที่สุด นำนักเตะที่ผมชอบที่สุดเข้ามาในทีม เป็นนักเตะที่ทำให้ผมเริ่มเชียร์อาร์เซนอลอย่างแท้จริง

โชคดีของผมที่มีโอกาสได้ดูสด(หรือเทปแบบเกือบสด ในสมัยก่อน) ทั้งสามลูกสวยงามที่สุดที่ไอซ์เบิร์กเลือกมา

สิ่งมีชีวิตที่ทำให้ผมรู้จักกับการดูฟุตบอลที่งดงามในกล่องสี่เหลี่ยมอย่างโทรทัศน์
ดนตรีคลาสสิคบนสนามหญ้า 90 นาทีอย่างแท้จริง

เห็นข่าวเห็นรูปบทความทีไรก็คิดถึง iceberg