Fight Club-ดิบดวลดิบ 1999
กำกับการแสดงโดย DAVID FINCHER
แสดงนำโดย EDWARD NORTON , BRAD PITT , Helena Bonham Carter


soundtrack


ขอเข้าเรื่องก่อนเลยว่า ผมไม่ได้จะมารีวิวหนังเรื่องนี้หรืออะไร เเต่อยากจะเอาปรัชญา
ของการเดินสวนทางกับระบบทุนนิยมให้เรื่องนี้มานำเสนอในอีกเเง่มุมที่หนังเเทรกเอาไว้
"ชีวิตไม่ใช่งาน เราไม่ใช่เงินที่อยู่ในบัญชี"

ในสังคมทุนนิยมที่มองรูปลักษณ์ภายนอกสวยหรู มั่นคงมั่งคั่ง แต่ทว่าหากเพ่งเข้าไปอย่าง
ลึกซึ้งแล้วกลับพบเพียงความกลวงโบ๋และเปราะบาง วัตถุรวมทั้งรูปแบบในการดำเนินชีวิตที่
แลดูทันสมัย มีรสนิยม เป็นดั่งม่านหนาทึบอันซับซ้อนลวงตา จนยากที่จะมองเห็นถึงสรณะที่
แท้จริงในสิ่งรอบตัวเหล่านั้น

ระบบและกลไกที่เอื้อหนุนให้ทุกชีวิตในสังคมต่างต้องดิ้นรนไขว่คว้าเพื่อที่จะมีและได้มา
ความหมายของชีวิตถูกสรุปด้วยนิยามคล้ายๆกันคือ การเสพทุกสิ่งที่มีอยู่ให้ได้มากที่สุดทั้ง
ในรูปธรรมและนามธรรม


ปรัชญาดิบดวลดิบ

ใครๆ ชอบถามผมอยู่เรื่อยว่ารู้จัก "ไทเลอร์ เดอร์เดน" ไหม
"ในขนาดที่เราอมปากกระบอกปืนไว้ เราพูดออกมาไม่เป็นภาษา วินาทีนั้นผมลืมการทำลาย
ล้างสิ่งต่างๆที่ไทเลอร์ควบคุมอยู่โดยสนิท เเต่กับพะวงว่าปากกระบอกปืนสะอาดเเค่ไหน"



โบราณว่าไว้เรามักทำร้ายคนที่เรารักเสมอ เราได้นั่งอยู่เเถวหน้าของโรงละครเเห่งการ
ล้างผลาญ คณะกรรมการทำลายล้างเเห่งโครงการกุมเสาหลักของอาคารใหญ่ๆไว้ด้วย
ดินระเบิด อีก 2 นาทีชนวนจุดระเบิดจะทำงานเเล้วตัวอาคารในย่านนี้จะกลายเป็นซาก
ปรักผักพัง "ที่ผมรู้ก็เพราะไทเลอร์รู้"
-อีก 2 นาทีคิดถึงทุกสิ่งที่เราทำสำเร็จสิ (ไทเลอร์กล่าว)

เเล้วในทันใดนั้นผมตระหนักได้ว่าทั้งหมดนี้ปืน ระเบิด การปฏิวัติ มีอะไรบ้างอย่างเกี่ยวข้อง
กับผู้หญิงที่ชื่อ "มาล่า ซิงเกอร์"


เป็นเวลา 6 เดือนเเล้วที่ผมเป็นโรคนอนไม่หลับ โรคนอนไม่หลับมันเหมือนฝันทุกอย่าง
ลางเรือน ทุกอย่างเป็นก็อปปี้ ของก็อปปี้ ของก็อปปี้



เช่นเดียวกับหลายๆคน ผมกลายเป็นทาสที่ติดใจผลิตภัณฑ์ของร้าน IKEA อย่างงอมเเงม
ถ้าผมเห็นโต๊ะกาเเฟเล็กๆในสไตส์หยินหยางเเล้วละก็ผมต้องซื้อมา เครื่องใช้ในสำนักงาน
ยี่ห้อคลิป จักรยานออกกำลังกายโฮปเทค หรือโซฟาอมาแช็พลายสีเขียวมะกอก เเม้เเต่
โป๊ะไฟไรแสลมปา ที่ใช้กับโต๊ะสีลายกระดาษที่กลมกลืนกับสิ่งเเวดล้อม
ผมพลิกแคตตาล็อกดู เเล้วสงสัยว่าจะใส่ชุดดินเนอร์ชุดไหนถึงจะส่งเสริมบุคลิกของผม




ผมมีหมดเเล้ว เเม้เเต่จานเเก้วที่มีฟองอากาศอย่างไม่ได้จงใจ พิสูจน์ว่าเป็นฝีมือของบุคคล
ซื่อๆง่ายๆ เเละวิริยะอุตสาหะเเบบไม่ย่นย่อ น่ายกย่อง เราเคยอ่านเเต่หนังสือโป้ ตอนนี้
อ่านฮอชอคอเล็กชั่น

ผมพบกับนายช้างน้ำด้วยเหตุนี้ ดวงตาเขาชุ้มช่ำไปด้วยน้ำตา เดินเข่าเบียดกันจนเหมือนกับ
ตุบปัดตุบเป๋ "บ็อบ" เคยเป็นเเชมป์เพาะกายมาก่อนเเบบที่คุณเคยดู
การปั๊มกล้ามหน้าอกในรายการทีวีตอนดึก เขาคิดอย่างนั้น


คนเเปลกหน้าที่พูดจาซื่อๆ เเบบนี้ทำให้ผมรู้สึกเเย่ไปด้วย เเละเเล้วมันก็เกิดขึ้น
ผมปลดปล่อย ทุกสิ่งทุกอย่างในความมืด เเละเงียบสงัด ผมพบเสรีภาพ ความสิ้นหวัง
ทำให้ผมมีเสรีภาพ

........ทารกยังหลับไม่สนิทเท่านี้เลย

ผมกลายเป็นคนติดการรวมกลุ่มบำบัด ถ้าผมไม่พูดอะไรหลายๆคนจะคิดว่าอาการหนัก
เขาร้องไห้ดังขึ้น ผมก็ร้องไห้ดังๆบ้าง ใช่ว่าผมกำลังจะตาย ผมไม่ได้เป็นมะเร็ง หรือโรค
ร้ายใดๆ ผมเป็นศูนย์กลางเล็กๆบนโลกใบนี้ที่ชีวิตมารายล้อมอยู่



ทุกๆคืนผมตายไป เเละทุกๆคืนผมก็เกิดมาใหม่อีกครั้ง บ็อบรักผมเพราะเขาคิดว่าลูกอัณฑะ
ของผมถูกตัดทิ้งเหมือนกัน การที่ผมเเนบใบหน้ากับนมเขาพร้อมจะร้องไห้เป็นการพักผ่อน
ของผม...........เเล้วเธอก็ทำลายทุกอย่าง


มาล่า ซิงเกอร์ ไม่ได้เป็นมะเร็งลูกอัณฑะ เธอโกหก เธอไม่ได้เป็นโลกอะไรทั้งนั้น
ผมเคยเห็นเธอที่ฟรีแอนด์เคลียร์ กลุ่มโลหิตเป็นพิษทุกวันพฤหัส ที่โฮฟในกลุ่มโลหิตจาง
ทุก 2 เดือน เเละมีอีกที่ซี้สเดอะเดย์ กลุ่มวัณโรคของผมทุกวันศุกร์

มาล่า ซิงเกอร์ตัวเเสบการโกหกของเธอก็เหมือนกับผม เเละจากนั้นผมไม่รู้สึกอะไรอีกเลย
ร้องไห้ไม่ออก จึงเป็นอีกครั้งที่ผมนอนไม่หลับ กลุ่มต่อไปหลังจากบำบัดทางยา หลังจาก
เราเปิดหน้าใจออกมาตีเเผ่ พอถึงตอนกอดกัน ผมจะจับตัวมาล่ามากรี๊ดใส่!!!!



ผมนอนไม่หลับมา 4 วัน ตอนเป็นโลกนอนไม่หลับเราไม่เคยหลับสนิทเลย เวลาตื่นก็
สลึมสลือ / อ่อใช่ยัยโคอี้ โคอี้เป็นเหมือนโครงกระดูกเมรินสติป เวลาเธอเดินรอบๆงาน
ปาร์ตี้ ทำถ้าเอาอกเอาใจใครต่อใคร

ถ้าผมเกิดเป็นเนื้องอกจะตั้งชื่อว่า "มาล่า" มาล่าเเผลถลอกบนเพดาน
ปากของเราจะหายไป ถ้าเพียงเราเลิกเอาลิ้นไปเลียมันซึ่งไม่มีทาง ผมพบมาล่า ซิงเกอร์
ด้วยวิธีนี้ ปรัชญาในชีวิตของเธอ คือเธออาจจะตายเมื่อไรก็ได้ เเต่น่าเศร้าที่ไม่ยักจะตาย
ซักที


เราตื่นขึ้นมาที่ซีเเพ็ค เอสเอสโอ เเอลเอเอส เราตื่นขึ้นที่โอเเห ดารัสฟอเวิด วีดับบิวไอ
เเปซิฟิกมอเทนเซนทาว ช้าชั่วโมง เร็วชั่วโมง นี้คือชีวิตเรา เเล้วมันจบลงไปทุกนาที
เราตื่นขึ้นที่เเอนฮาเบอร์อินเตอร์เนลชั่นเเนล "ถ้าเราตื่นขึ้นในเวลาที่ต่างกัน ในที่ที่ต่างกัน
เราตื่นขึ้นมาเป็นคนอื่นได้หรือไหม"



ทุกเเห่งหนที่ผมเดินทางไป .............
ชีวิตน้อยๆเอาน้ำตาลมาเสริฟเที่ยวเดียว
เอาครีมมาเสริฟเที่ยวเดียว
เอาเนยมาเสริฟเที่ยวเดียว
ไมโครเวฟการันบู ร็อบบี้คิด เเชมพูคอนดิชินเนอร์คอมโบ น้ำยาบวนปากขวดตัวอย่าง
สบู่ก้อนเล็ก "ผู้คนที่พบเเต่ละเที่ยวบินเปรียบสเหมือนเพื่อนเที่ยวเดียว"

ระวังที่เครื่องขึ้นเเละลงเรามีเวลาอยู่ด้วยกันเท่านั้นเเหละ ในการเดินทางเเต่ระเที่ยว
อัตราการรอดชีวิตของทุกคนเเทบจะเป็นศูนย์ ผมเป็นผู้เรียกรถคืนโรงงาน เมื่อตรวจพบว่าชิ้นส่วนรถมีปัญหา รถใหม่ที่สร้างด้วยโรงงานที่ไหนซักเเห่งวิ่งด้วยความเร็ว 600 ไมค์
ต่อชั่วโมง เพลาท้ายเกิดติดรถชนกันเผาทุกคนที่ติดอยู่ข้างใน เราควรเรียกรถรุ่นนี้
กลับโรงงานหรือไม่
ให้จะนวนของรถที่ใช้งานเป็น ก.
เอาไปคูณกับอัตราความล่มเหลวที่เป็นไปได้ ข.
เเล้วคูณด้วยผลที่ได้จากการประนีประนวมกันนอกศาล ค.
ก x ข x ค = ง ถ้า ง. น้อยกว่าราคาการเรียกกลับเราก็ลืมมันซะ


ทุกครั้งที่เครื่องบินขึ้น เเละลง ผมหวังว่ามันจะมีซักครั้งที่เครื่องตกหรือชนกันกลางอากาศ
ประกันชีวิตจ่าย 3 เท่า ถ้าเราตายในหน้าที่ ทำไมถึงมีประตูทางออกที่ 30,000 ฟุต
ภาพล่วงตาความปลอดภัย

วิธีที่ผมได้อยู่กับไทเลอร์ คือสายการบินมีนโยบายเกี่ยวกับกระเป๋าที่สั่นได้ 8 ใน 10 เราพบ
ที่โกนหนวดไฟฟ้า เเละ 2 ใน 10 เราพบอวัยวะเพศเทียม ทุกสิ่งทุกอย่างของผมอยู่ใน
กระเป๋า เสื้อยี่ห้อซีเค รองเท่าดีเคเอ็นวาย เน็คไทเอเอส ชั่งหัวมันเถอะ


บ้านผมเป็นคอนโดบนชั้นที่ 15 เป็นตู้เก็บเอกสารของพ่อม้ายเเละคนหนุ่มสาว ฝาเป็น
คอนกรีตที่เเข็งเเรง เมื่อชิ้นส่วนที่เป็นเฟอร์นิเจอร์ เครื่องใช้ส่วนตัวของคุณระเบิด
ปิวจากพื้นห้องไปยังหน้าต่าง เเล้วลุกเป็นลูกไฟออกไปในความมืด ผมคิดว่าเรื่องนี้
เกิดขึ้นได้ อับอายขายหน้ามาก เครื่องปรุงออกเกลื่นกลาดเเต่ไร้อาหาร ต่อมาตำรวจ
คงบอกว่าไฟลอกคงดับไปทำได้เเก๊สไหลมาสะสมในห้องขนาด 1,700 ตารางฟุต
ในคอนโดวันเเล้ววันเล่าจนเต็ม เเล้วคอมเฟสเซอร์ตู้เย็นคงเกิดไฟรั่วขึ้นมา


ถ้าถามผมผมบอกไม่ได้หรอกว่าผมโทรหาเขาทำไม
" รู้มั้ย ดูเว็ท คืออะไร "
" ผ้านวม "
" ผ้าห่ม แค่ผ้าห่ม ทำไมเราถึงรู้ว่าดูเว็ทคืออะไร มันจำเป็นต่อการอยู่รอดของเราในการ
ไล่ล่าหาอาหารรึก็เปล่า แล้วเราคืออะไร "
" เราคือผู้บริโภคไง "
" ใช่ ผู้บริโภค เราเป็นผลผลิตของการยึดติดรูปแบบของการใช้ชีวิต " ไทเล่อร์
สาธยาย " การฆ่าปล้น ความยากจน ไม่เกี่ยวกับผม ที่เกี่ยวคือนิตยสารคนดัง โทรทัศน์
500 ช่อง ชื่อดีไซน์เน่อร์ติดชุดชั้นใน ไรแกน ไวอากร้า โอเลสตร้า "
" มาร์ธา สจ๊วต "
" แม่งมาร์ธา มาร์ธาชูคอใน ไททานิค มันจมลงไปแล้ว ช่างหัวโซฟาที่พะยี่ห้อ สไตรเน่
ลายตานั่น จงอย่าเป็นคนบริบรูณ์แล้วคิดเป็นคนดี พร้อมปล่อยให้มันวิวัฒน์ไป อะไรจะเกิดก็
ให้มันเกิด นั่นคือผมซึ่งอาจจะผิดก็ได้ มันอาจจะเป็นเรื่องเศร้าเคล้าน้ำตาก็แค่เรื่องขี้ผง ไม่
น่าโศกาอาดูร(เขาพยายามปลอบผมที่สูญเสียของรัก) กะอีแค่คุณสูญเสียความคล่องตัวในชีวิตสมัยใหม่ "

จงอย่าเป็นคนดีสมบรูณ์เเบบ เเต่จงเป็นคนดีพร้อม
ของของคุณกำลังกลายเป็นเจ้าของตัวคุณ (ไทเลอร์กล่าว)

ปล. ผมโดดงานมานั่งเเกะทั้งวัน เด่วจะเขียนลงต่อให้อ่าน ขอบคุณที่สละเวลามาอ่านนะครับ

เด่วต่อให้นะครับ ขอเขียนต่อเเปป

ขอบคุณครับผม

ดูเกิน10รอบแล้ว ชอบมากก อิอิ

ลงชื่อไว้ก่อน เดี๋ยวมาตามอ่าน กระทู้เยอะเกิน

เอ็งจัดเต็มจริงๆ

แฟนคลับ เอ็ด

1st Rule: You Do Not Talk About Fight Club.

เรื่องโปรดเลย

ชอบเรื่องนี้มากครับ

หนึ่งในหนังเรื่องโปรด

เช่ามาดู 2 รอบ
ซื้อแผ่นมาเก็บไว้ ดูอีก 2 รอบ


ทั้งสนุก ทั้งงง

เป็นหนังที่ผมชอบมากดูกว่า 20 รอบ ทั้งชอบหนังผู้กำกับและนักแสดงผมตามผลงานพวกเขาทุกเรื่องเลย เดวิด ฟินเชอร์ ผมอยากให้เขาได้ออสการ์ซักครั้งร่วมเฮียแบรดและเฮียเอ็ดดี้เพื่อนซี้คู่นี้ด้วย ท่านขยันจิงๆนะที่มานั่งแกะมาให้อ่านกัน 555

ขอบคุณมากเลยครับ เด่วมาต่อให้พึ่งได้ 1 ใน 4 เอง

ฝากไว้ด้วยคับสำหรับกฎของ Fight Club 555