Human Zoo
เมื่อก่อนครอบครัวของภรรยามีบริษัททัวร์ แล้วแพคเกจนึงที่ขายดีมากคือ ทัวร์กระเหรี่ยงคอยาว เผ่าที่เอาห่วงทองเหลืองมาใส่ที่คอแล้วคอมันจะดูยาวกว่าคนปรกติประมาณ 1.5 เท่าเพราะน้ำหนักห่วงมันไปกดหัวไหล่ให้ต่ำลงน่ะ
ทัวร์ก็ขายดิบขายดี ฝรั่งก็ชอบมาดูวิถีชีวิตพื้นบ้านของเผ่ากระเหรี่ยงคอยาว ทอผ้า ทำเครื่องประดับ ทำกับข้าว ฟ้อนรำอะไรไปตามเรื่องตามราวน่ะ แต่เอาจริง ๆ แล้วก็คือบริษัททัวร์ต่างๆ ลงขันกันจ้างให้มาแสดงให้นักท่องเที่ยวดูนั่นแหละ
ทัวร์ก็ขายได้ กระเหรี่ยงก็ได้ตังค์ไปซื้อโน่นซื้อนี่ตามใจชอบ
…….
อยู่มาวันนึงมีพวก NGO นักสังคมศาสตร์ห่าเหวอะไรสักอย่างนี่แหละ โพล่งออกมาว่า เฮ้ย!!! รับไม่ได้ นี่มันสวนสัตว์มนุษย์ชัด ๆ เราต้องหยุดการทำธุรกิจแบบนี้ ว่าแล้วมันก็ไปคุยกับรัฐบาลในตอนนั้น คุยกันอีท่าไหนไม่ทราบได้ กรมสังคมสงเคราะห์ก็เข้าไปช่วยพัฒนาอาชีพพัฒนาคุณภาพชีวิตอะไรไปตามแบบของรัฐ แล้วห้ามไม่่ให้ขายทัวร์เข้าไปที่หมูบ้านกระเห่รี่ยงคอยาวอีก
…..
มีคนร้อง ‘ เอ๊าา อีเตี้ย ‘ ขึ้นมาพร้อมกัน 3 กลุ่ม
1. บริษัททัวร์
2. นักท่องเที่ยว
3. กระเหรี่ยงคอยาว
ส่วนนักสังคมศาสตร์นอนฟินน้ำหมีแตกอยู่บ้าน….
ทางด้านกระเหรี่ยงคอยาวบอก ‘ ม่าเปไร เราปาขายาบ้าแทนก้อด้า ‘

….

เคสที่ยกมาเทียบแต่ละอันมันคนละเรื่องกับที่ ดร.มันไปเที่ยวเลยนะ คือมันไม่ใช่แนวท่องเที่ยวเชิงเรียนรู้วิถีชีวิตด้วย แต่เหมือนเอาคนเข้าไปอยู่ในตู้กระจกนิรภัย แล้วส่องดูแรงงานกำลัง ก้มหน้า ก้มตา ทำงานหนัก ผมงงว่ามันเอนจอยในการกิน มีความสุขยังไงกับภาพตรงหน้าแบบนั้นวะ

จะบอกว่าเข้าถึงชุมชนก็ไม่ได้ เพราะคุณไม่ได้มีแอคติวิตี้ร่วมกันเลย ถ้าคาเฟ่มันเป็นแนวว่าลูกค้าได้มีกิจกรรมร่วมกันกับพวกป้าๆ ช่วยกันทำ ช่วยกันลองวิถีชาวบ้าน มันคงไม่มีใครมาดราม่าหรอก แต่นี้มึงนั่งแดกเป็นคุณนาย จิบกาแฟ จิบชา แล้วมองคนหลังขดหลังแข่งทำงาน อ่าห์ฟินจังเลย คนที่มีความสุขกับการนั่งมองแบบนี้ มึงเป็นพวกโรคจิตแล้วแหละ

ฟอนน้ำแตกกันเต็มโซเชี่ยลเลย อร้ายฮิวเมนซรูพวกหนูร๊าบม้ายล่าย ประเทศที่กระแดะและละเอียดอ่อนแต่เชียร์คนทำร้ายร่างกาย ฆ่ากันเป็นผักปลา

ทำไมคนไทยที่ผมพบเจอในชีวิตประจำวันแม่ง ไม่เห็นจะทรงคุณธรรมเหมือนในโลกออนไลน์เลยวะะ

แล้วคนที่ตัดสินว่ามันคือ human zoo นี่เอาอะไรไปตัดสินอ่ะ



ในตรรกะเดียวกัน การที่เราไปเที่ยวต่างประเทศ แบบญี่ปุ่น แล้วไปเช่าที่พักนอนในเมืองชนบท แล้วไปชื่นชมวัฒนธรรมของเค้า หรือเอาฮิตๆเลยแบบ ชิราคาวะโกะ หมู่บ้านมรดกโลก เนี่ย มันไม่ใช่ human zoo หรอ?? ถ้าได้ไปเที่ยวในชนบท ช่วงที่มีเทศกาลงานวัด เราจะเห็นที่เค้ามาทำโมจิสดๆกัน หรือแม้กระทั่งไอพวกทอผ้า ใส่ชุดกิโมโนมาเดินดูดอกไม้ไฟ ทำขนมพื้นเมือง มันจะเรียกว่า human zoo ได้มั้ย? หรือในโรงงาน อิชิยะ ที่ซัปโปโร ที่เปิด open view กระบวนการ QC ในโรงงานผลิตเนี่ย เป็น human zoo รึเปล่า?


หรือเพราะสถานะเค้าดูจะไม่ยากจน เลยไม่เข้าข่ายหรอ? หรือถ้าคนที่ไปเที่ยวเป็นคนที่สถานะสูงกว่า ถึงจะเรียกว่า human zoo ได้??



อันนี้มันคือการเอาเหตุผลมาซัพพอร์ทคำนามให้มีความหมายไปทางที่ต้องการละครับ มันไม่ใช่การเอานิยามไปหาเหตุผลแล้ว

Human Zoo คือคำๆ นึง พอวิเคราะห์แล้วว่าไม่เข้าข่าย Human Zoo ก็บอกปกติ พวกนั้นมันความรู้สึกบอบบางเกินไป เอ้าทำต่อได้ แบบนี้หรอ

จริงๆ แล้ว ไม่ต้องหาคำนิยามเพื่อมาบอกว่าเข้าข่ายหรือไม่ก็ได้ เอาแค่ทุกฝ่ายพอใจไหม เท่านั้นแหละ มันได้อะไรจากสังคมที่มานั่งเถียงว่าใช่หรือไม่ใช่ Human Zoo

ลุงป้าที่คัดยาสูบโอเคไหม คนมองเห็นโอเคไหม รู้สึกยังไง ตอนแรกก็คิดว่าคงโอเค แต่เห็นยูสนึงตั้งข้อสังเกต ว่าป้าๆ หันหลังให้ทุกคน เออ อาจจะบังเอิญก็ได้

ถ้าคนงานเค้าโอเคจริงๆ ก็แค่นั้นแหละ

มันอยุ่ที่ความรวยหริอจน ของคนโดนมองแค่นั้นเอง

ผมว่าจะ zoo ไม่ zoo ไม่เป็นประเด็นเท่าการที่คนดูแล treat สิ่งมีชีวิตที่ทำการแสดงนะ

ถ้า zoo แล้วสัตว์หรือคนมีชีวิตที่ดีขึ้นไม่กักขังหน่วงเหนี่ยว ในกรณีที่เป็นคนก็มีการยินยอม คนที่ไปดูมีความอภิรมย์ ไม่ไปรบกวนหรือกลั่นแกล้ง ก็คือเป็นเรื่องดีเลยล่ะ

คิดเหมือนกันครับ ตราบเท่าที่ไม่มีการค้ามนุษย์เกิดขึ้น คำนี้ไม่ควรมีสาระเลยด้วยซ้ำ


เคสที่ผมพอจะนึกออกอย่างเดียวที่จะเข้าข่ายคำนี้คือ การประมูลทาสอ่ะ อันนี้คือตรงสุดๆละ


ที่เหลือคือยัดเยียดความหมายเข้าไป

ผมก็ว่าไม่น่าเข้า่ขาย Human Zoo นะ

ไม่งั้นร้านอาหารเปิด Open ให้ลูกค้ามองเข้าไปในครัวได้นี่นับเป็น Human Zoo ปะถ้างั้น

กรณีนี้ต่างกับตอนไปกิน MK แล้วพนักงานต้องออกมายืนเต้นทั้งร้านไหม กินสุกี้กับยืนเต้นเชียร์มันไม่เกี่ยวข้องกันเเลยนะ แบบที่ชาวSSบางส่วนบอก แรงงานยาสูบกับกินกาแฟ

ผมไปกินกาแฟแล้งดูเขาล้างรถไปด้วย กรู human zoo ป่ะว่ะเนี่ย

ยึดตรรกะนี้ก็เข้าข่ายซิครับ mk ก็เป็นด้วยอะดิงั้น

ไม่รู้พวกเราจะคุยเรื่อง Human Zoo หรือ ควรไม่ควรต่อทำไมจากที่เห็นในภาพ สิ่งที่น่าด่าคือควรต้องมีพัดลมอุตสาหกรรมทุกมุมให้ป้าๆก็แค่นั้น

เคสที่ยกมาเทียบแต่ละอันมันคนละเรื่องกับที่ ดร.มันไปเที่ยวเลยนะ คือมันไม่ใช่แนวท่องเที่ยวเชิงเรียนรู้วิถีชีวิตด้วย แต่เหมือนเอาคนเข้าไปอยู่ในตู้กระจกนิรภัย แล้วส่องดูแรงงานกำลัง ก้มหน้า ก้มตา ทำงานหนัก ผมงงว่ามันเอนจอยในการกิน มีความสุขยังไงกับภาพตรงหน้าแบบนั้นวะ

จะบอกว่าเข้าถึงชุมชนก็ไม่ได้ เพราะคุณไม่ได้มีแอคติวิตี้ร่วมกันเลย ถ้าคาเฟ่มันเป็นแนวว่าลูกค้าได้มีกิจกรรมร่วมกันกับพวกป้าๆ ช่วยกันทำ ช่วยกันลองวิถีชาวบ้าน มันคงไม่มีใครมาดราม่าหรอก แต่นี้มึงนั่งแดกเป็นคุณนาย จิบกาแฟ จิบชา แล้วมองคนหลังขดหลังแข่งทำงาน อ่าห์ฟินจังเลย คนที่มีความสุขกับการนั่งมองแบบนี้ มึงเป็นพวกโรคจิตแล้วแหละ

ผมสรุปให้เลยจากหลายๆเคสจุดตัดที่ชี้วัดว่าhumanzooไหม

คือไอตัวคนโพสน่าหมั่นไส้แค่ไหน5555
ถ้าน่าหมั่นไส้จะโดนพวกดัดจริตมาดราม่าใส่