ถ้ามองมุมที่ว่าใส่ทำไม หรือถือกระเป๋าแบรนด์ก็ด้วย ผมว่าหมือนกัน คืออวด แสดงฐานะตัวเอง

แต่มันมีเทสกว่า เพราะเป็นของที่มีประวัติ และเรื่องราวของแบรนด์ มันทำให้คนบางคนหลงไหลแล้วยอมจ่าย มีเรื่องเล่าให้คนที่ชอบแบบเดียวกันฟัง ต่างกับทองที่อวดแบบโต้งๆเลย

ผมก็ทำงานสีลมท่าน ขับรถไม่ไหว ขอรถไฟฟ้าเถอะ ไม่งั้นเสียเวลาชีวิต

ส่วนตัวมีrolex กับ ap ซื้อเพราะชอบ และก็ลงทุนด้วยครับ แต่ตอนนี้ติดดอย

ผมใส่ Rolex แต่ผมก็ไม่ใส่ทองแม้แต่นิดเดียวในตัวนะครับ ==

และไม่ได้ขับรถยุโรปด้วย

ส่วนเป้าหมาย ถ้าจะว่ากันตรงๆ ผมว่าก็อาจจะใกล้เคียงก็ได้ หรือไม่ใช่ก็ได้

ส่วนตัวไม่ได้คิดว่าใส่เพื่อ โชว์ว่าตัวเองมีเงิน โชว์รวย แอ๊ค อย่างเดียว

แต่ใส่เพราะมันใส่แล้วดูดี ชอบ แต่ก็ยอมรับด้วยว่ามันก็มีไว้โชว์ด้วยส่วนนึง

อีกส่วนนึงผมว่ามันคุ้ม เช่นผมซื้อซับดำโนเดท ปี2015 ซื้อมา2แสนต้น ไปขายเกือบ4แสน

ซื้อแบทแมท 4แสนปลาย ไปขายแถวๆ 7แสน แบบนี้เป็นต้น

พอเคยทำได้แบบนี้ก็เลยติดใจ ถ้าราคาไม่ไปไหน ก็พอใจที่ได้ใช้ ราคาขึ้นไปสูงๆก็ขายได้กำไร

ไม่รู้สิ ผมว่ามันก็เมคเซนส์ดี สวย,ชอบ,ใส่แล้วมั่นใจ,ใส่แล้วรู้สึกดูดี,

อวดคนอื่นได้บ้าง,โชว์รวยได้บ้าง (บางทีก็ไม่ได้ถ้าไปเจอพวก5ล้าน 10ล้าน ก็จะมองอีกแบบ)

ถ้าโชคดีใส่ไปแล้วราคามันขึ้น ก็ขายเอากำไรได้ ถ้าราคาขึ้นก็ได้ใช้ฟรีๆแถมตังให้อีก ก็คิดแบบนี้แหละครับ

ส่วนคนใส่ทองคิดไง ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน ไม่เคยใส่

มันก้คือเทส มั้ง

แบบ คนใช้แอเมส ก้คือคนใส่ทอง ถ้าดารามันทำกันแค่นี้เอง

แว๊นซ์ไม่แว๊นซ์ ไม่น่าจะเกี่ยวกัน

ความเชื่อมโยงน่าจะเป็นเครื่องแสดงออกทางฐานะมากกว่า

กลุ่มแว๊นซ์อาจจะใช้เครื่องประดับทองเป็นเครื่องแสดงฐานะทางสังคม แต่คนรวยจะเลือกอย่างอื่น เช่น นาฬิกาที่คุณอ้างถึง

อย่างดร.ที่มีดราม่าล่าสุด ยังต้องยก J12(เดา) มาอยู่ในเฟรมเลย คนนี้ก็ดูไม่ใช่แว๊นซ์หรือสก็อยอัพเกรดด้วย แต่ความพยายามในการสื่อฐานะ น่าจะเหมือนๆกัน

ผมก็ไม่ใส่นะทอง ไม่ชอบเครื่องประดับอ่ะ เก็บแต่ทองแท่ง เครื่องประดับมีแค่แหวนแต่งงานอ่ะ ให้คนเขารู้ว่ามีเมียแล้วพอ

ผมแอบจิตคือมีแล้วไม่ใส่ เก็บไว้เฉยๆ ส่วนใหญ่อยู่ได้เรือนละปีสองปี ก็ขาย แล้ววนลูกซื้อมาเก็บแล้วขายอีก ถามว่ากำไรไหม ขาดทุนรัวไป

ผมไม่มีปัญญาใส่ rolex แต่ผมใส่ seiko ดำน้ำ เพราะผมชอบทรงและ story ของมัน ในกลุ่มนาฬิกาคนที่เล่นย้งมี passion ในเรื่องนี้อยู่ครับแม้มันจะแพงกว่านาฬิทั่วไป ก็พร้อมจ่าย ถ้าสักวันผมเอื้อมถึง Rolex ผมก็จะซื้อ แต่กับสร้อยทองผมไม่มี passion แบบนั้น

มันคือการอวดนั่นแหละ แต่ว่าแยกกันด้วยเทส ถ้าเจอคนที่ดูของเป็นเหมือนกัน คนเทสเดียวกัน
เขาก็จะรู้ว่าควรจะเสพโชว์ยังไง ยิ่งถ้าเราโมตามเทส คนในเทสเดียวกันจะยิ่งกรี๊ดเลย

แล้วแต่คนมองแหละ

เคยไป ร้านเหล้ากับเพื่อนที่เป็น เจ้าของกิจการ แต่งตัวธรรมดา เสื้อยืด กางเกงขาสั้น
แต่นาฬิกามันเด่นมาก ผมเลยจับข้อมือมันมาดู Patek ตกใจเลย ไม่เคยเห็นคนใกล้ตัวใส่ 55555+

ผมเป็นคนนึงที่ชอบนาฬิกา และชอบมองคนใส่ แต่ถ้าคนที่ไม่ชอบ หรือไม่เล่น เขาแทบไม่สนใจเลยครับ ต่างกับคนที่ใส่ทองเส้นใหญ่ผมว่าคนมองเกือบทุกคน แต่จะมองยังไง นานาจิตตัง

ผมเล่นนาฬิกานะ แต่ Rolex ก็มีแค่เรือนเดียว ที่เหลือเป็นแบรนด์อื่นๆที่ชอบมากกว่า อย่างแพมฯนี่ก็มีหลายเรือนละ ไม่ได้แคร์ด้วยว่าคนสนใจหรือไม่สนใจ ชอบดีไซน์มันก็ซื้อมาใส่ก็เท่านั้น

ถ้าถามว่าคนใส่เพื่ออวดมั้ยมันก็มี คนซื้อใส่เพราะชอบมั้ยมันก็มี กระทั่งคนซื้อมาเพื่อลงทุนมันก็มี ส่วนตัวผมมองว่ามันเป็น quiet luxury ในระดับนึง เพราะถ้าคนไม่เล่นก็ไม่รู้จัก ให้คนไม่เล่น มองผ่านๆจะแยกออกมั้ยว่าอันไหน Rolex, Tudor, Omega, etc... มันก็แค่ดูเป็น Diver Watch เหมือนๆกัน

กระเป๋าก็เช่นกัน ถ้าคุณไม่อยู่ในวงการ คุณจะรู้มั้ยว่า Loewe บางใบแพงกว่า Dior หรือ Chanel บางรุ่น หรือว่า Faure Le Page นั้นแพงกว่า Goyard พวกนี้คนมีเงินเค้าใช้เพราะชอบ ไม่ได้เพราะต้องการตะโกนว่าเค้ารวย Rolex ก็เช่นกัน ไม่ใช่ทุกคนมองผ่านๆแล้วจะรู้นะครับ

ซึ่งต่างกับทองที่มันตะโกนบอกทุกคนเลยว่า กุรวย !!

ขอพื้นทึ่ให้คนใส่ทองห้อยพระ อยู่ในเสื้อ ไม่มีคนเห็น หน่อยครับ
ผมไม่แว๊นซ์นะ