ช่วงนี้ครับ

รู้แค่ว่าช่วงนี้ เหนื่อย เบื่อกับลมหายใจ ท้อแต่ถอยไม่ได้

มหาลัยครับ แทบไม่ต้องคิดไรเลยช่วงวัยกำลังเที่ยว

กลาง2564-ต้น2565 ปีการศึกษาสุดท้ายในชีวิตผม
หลังจากเรียนจบ คนที่ผมรักมากที่สุดก็ทรุดและเสียชีวิต

มอปลายครับ

มัธยม ครับ

มหาลัย กับ วัยทำงาน มันต่างออกไปแล้ว เป็นวัยผู้ใหญ่มีความเครียดเยอะกว่า วัยนั้น

ม.ปลายครับ ได้เล่นเกม เล่นกีฬา จีบสาว อกหัก ประสบการณ์มากมายภายในระยะเวลาสั้นๆเพียง 3 ปี

คงตอบช่วง มหาลัยมั่ง ช่วงนั้นชีวิตผมโคตรจะ Routine แต่มันเป็นสิ่งที่ผมชอบ

ตื่นสาย ไปเรียน เล่นเกมส์ เตะบอล ดูบอล นอน

วนอยู่งี้ 3 ปี 55555 โคตรมีความสุข แถมไม่มีภาระไรเลยอีกต่างหาก


และ อีกทีก็ช่วงนี้แหละ

ผมว่าผมมีครอบครัวที่ดี มีภรรยาที่ดี ได้ไปเที่ยว พอจะมีตังบ้าง

ช่วงปลายโควิทหลังเลิกกับแฟน รู้สึกได้มีชีวิตเป็นของตัวเองซักที

ม.ปลาย สนุกสุด เพื่อน เกม แฟน โรงเรียน ทำกิจกรรม มีหมด

ช่วงที่แม่ยังอยู่ครับ ถึงตอนนั้นจะลำบากหน่อยแต่มันก็ยังมีความสุข กินข้าวกันพร้อมหน้าทั้งครอบครัว

ปวช. ครับ คิดแม่งแต่เรื่องเกมไม่ต้องมีภาระไม่ต้องคิดเรื่องค่านู้น นี้ นั้น เกมล้วน ๆ ทำยังไงถึงจะเก่งขึ้น ทำยังไงถึงจะสู้เขาได้แค่นี้เลย สนุกชิพหาย ตอนก็ยังเล่นเกมนะแต่ไม่สนุกเท่าตอนนู้นแล้ว

คิดถึงช่วงมัธยมครับ มีแต่ความฝัน มีความกดดันแต่ก็สนุกกับชีวิตได้ทุกวัน ไม่ใช่หาความสุขได้ยากเหมือนกับตอนนี้

แต่ถ้าไปถามตัวเองตอนนั้น แล้วให้เห็นอนาคตตอนนี้ ตัวเองตอนนั้นก็คงตอบว่าชีวิตในตอนโตนี้คือดีสุดๆแล้วมั้งครับ เพราะอาชีพการงานมาไกลมากๆ เพื่อนวัยเดียวกันที่เคยแข่งขันกันก็เทียบไม่ติดเลย

คำว่าคนเรามักคิดถึงสิ่งที่ตัวเองขาดหาย คือจริงมากๆเลย

ม.ปลายครับ มีความสุขที่สุดในชีวิต มีครบทุกรสชาติของวัยรุ่น

ช่วงที่มูรินโญ่คุมเชลซีรอบแรกครับ