ไปขับรถเที่ยวประเทศพัฒนาแล้วมาหลายวันครับ
แล้วพบว่า...เค้าขับรถกันมีน้ำใจ กับรักษาระเบียบ จริงๆ

โดยเฉพาะ ในเมือง
จำกัดที่ 50 ทุกคันก็วิ่งกัน 50
ทางม้าลายก็หยุดให้กัน ระวังคนเดิน
ใช้สัญญานตลอด
โบกมือให้ทางกันตลอด
เรียกว่า ขับแบบคิดเผื่อคนอื่นตลอดเลย
ที่สำคัญ ไม่มีมอไซค์ให้ต้องระวัง (แต่มีจักรยานนะ เป็นใหญ่บนถนนด้วย)

แต่พอกลับมาไทย 2-3 วันนี้
...ทำไม ถนนเมืองไทยมันขับรถยากอย่างงี้วะเนี่ย...
ถนนก็กว้างกว่า รถในเมืองก็ไม่ได้เยอะกว่ากัน
แต่ความรู้สึกคือ ทุกคันพร้อมออกมาบวกกรูตลอดเลยจร้า

ไปขับที่นู่น ถนน 2 เลน สวนกัน
รถก็คันใหญ่กว่า แต่ไม่มีความเครียดเลย
เหยียบตามๆ กันไป ค่อยๆ ไป เดี๋ยวก็ถึง เกือบ 1000 กม.
กลับบ้านมา ทำไมกรูขับรถชั่วขนาดนี้เนี่ย
ไม่มองทางม้าลาย ขับเร็วในเมือง ต้องแทรกเรื่อยๆ เหนื่อยโคตรๆ

ไม่ใช่ผมคนนึง นี่พูดจริงนะไม่ได้อวยตัวเองขับรถแล้วเหมือนถูกเอาเปรียบตลอดเวลาแต่ก็ไม่อยากทำชั่วตาม

ไม่ใช่ผมคนนึง นี่พูดจริงนะไม่ได้อวยตัวเองขับรถแล้วเหมือนถูกเอาเปรียบตลอดเวลาแต่ก็ไม่อยากทำชั่วตาม

ขับไปเสียวไปได้ลุ้นแทบทุกวัน ผมว่าที่ผมรอดมาได้เพราะ

ชอบทิ้งระยะห่างกับรถรอบคันเยอะๆอะ

ไม่ใช่ผมอีกคนหนึง ผมขับรถช้าถึงช้ามาก ไม่ใช่พวกสายมุดสายปาดเลย ยกเว้นต้องแซงควายแช่ขวา เพราะเลนกลางรถบรรทุกสิงนี่แหละ

นอกจากวินัยคนขับที่แย่แล้ว

ไอ้พวกผู้บังคับใช้กฎหมายก็ไม่จริงจังกับการแก้ปัญหา แต่กลับใช้เป็นช่องทางทำมาหากินซะอีก

คิดเหมือน จขกท
ทั้งทริปนี่ไม่มีเหตุการณ์ไรให้ตื่นเต้นหวาดเสียวเลย

มาขับไทยนี่ วันสองวันมาแระเรื่องให้หงุดหงิด
แต่ผมก็พยายามปรับที่ตัวเอง ให้ใจเย็นขึ้น ก็ได้ผลนะ อารมณ์ไม่ขุ่นไม่เครียดครับ

เปนเรื่องปกติของประเทศโลกที่3
ที่ประชากรเยอะ ขนส่งสาธารณะแย่

ไปดูเวียดนาม อินเดีย ไม่ต่าง

อย่าไปเทียบกับประเทศที่พัฒนาแล้ว มันคนละโลก

ไม่ใช่ผมละคนนึง อันนี้อวดตัวเลยว่า ทำตามกฎจราจรทุกอย่าง ใจเย็นอย่างกับน้ำแข็ง คำนึงถึงเพื่อนร่วมถนนสุดๆ แต่ก็ไม่วายโดนคนเมาแล้วขับชนมาทีนึง กับโดนมอไซย้อนศรมาบวกอีกทีนึง

แค่เมื่อเช้าเจอไปสามอย่าง
จะออกจากซอยบ้าน เลี้ยวซ้าย เราก็มองแต่รถขวา พอว่างแล้วก็ออกตัว เกือบบวกกับอีกคันที่ย้อนศรมา
จากเลนปลอดภัยคือไม่ปลอดภัยล่ะ เพราะต้องหลบไอ้รถคันนี้

สักพักเจอรถจอดซ้อนคัน จากสามเลนเหลือหนึ่งเลน เดาว่าเข้าเซเวน กะให้ประตูรถตรงกับประตูเซเวนเลย
แล้วเป็นคอขวดสรัส ทั้งพ่วงข้างทั้งมอไซจ่อเข้าเลนเดียวนี้แหละ

พวกมอไซออกจากซอยเจอทุกวัน ถัามันจะแล้วซ้ายมันจะไม่มอง เราต้องหลบเอง
ถ้ามันจะเลี้ยวขวามันก็ไม่มองเหมือนกัน มันจะย้อนศรขวาทันทึ ไปเรื่อย ๆ จนกว่ามันจะตัดเลนได้

ไม่อวยตัวเองเหมือนกัน

แต่ถ้าทุกคนในประเทศขับรถแบบผม บอกเลยเมืองไทยไม่มีรถติด

เมื่อวานขับรถกลับบ้านทางตรงลงเนินถนนหลวง ความเร็ว 80 เจอพวกไร้มารยาทมายูเทิร์นตัดหน้า เบรกเกือบไม่อยู่ ต้องหักหลบช่วย บีบแตรด่า Pong มันรัวๆ

เคยขับที่ญี่ปุ่น สบายมากกก ทุกคนรักษาระเบียบวินัย

ผมว่าระบบถนนเค้าดีด้วยแหละ เส้นชัดมากกกกก

แล้วไม่มี u-turn เพราะผังเมืองเป็นตาราง ก็ไปวนเอา

ไฟเหลืองคือเบรก ไม่มีเร่งให้พ้น ไม่มีมอไซฝ่าไฟแดง

เจอคนข้ามก็เบรก เจอทางรถไฟก็เบรก แม้จะไม่มีรถไฟวิ่ง

แล้วมีรถตำรวจจอดเรื่อยๆ คันไหนทำผิด พี่เขาวิ่งตามทันที

มันอยู่​ที่การบังคับใช้​กฎหมาย​ ฝรั่งมันมาขี่มอไซร์​ที่ไทย​ มันก็ขี่ไม่สนใครเหมือนกัน​ คนไทยมันเคยตัวแค่จับหมวกกันน็อกยังด่าตำรวจเลย​ เมืองนอกนี่ไม่มีใบขับขี่​โดนขึ้นศาลนะ

ถ้าคนบังคับใช้กม.กระจอกแบบเรา ใครจะสน จะขับไงก้ได้ แค่รถจอดริมทางหน้าสตช ยังไม่มีปัญญาทำไร กระจอกชิปหาย เก่งแต่112 กับคนจน ขยะชิปหาย

บ้านเราถนนหลายเลนก็จริง แต่ถนนออกแบบห่วยครับ

แล้วก็พื้นที่ถนนต่อประชากร/ยานพาหนะ ก็น้อยก็พวกประเทศที่ผังเมืองดีๆ ชัดเจนครับ

ถนนกว้าง 12 เมตร ยัดคอนโด 30 ชั้นเข้าไป รถไม่จะไม่ติดได้ไง เอารถเมล์ไปวิ่งคนก็ด่าเพราะถนนแคบเกิน

ส่วนถนนใหญ่ก็ไม่เอื้อสองล้อเลย กลับรถทีเป็น 10 กิโลก็มี ซอยก็ตันซะเยอะ มอไซด์ก็ย้อนกันสนุกเลย จริงอยู่มันไม่ควรทำ แต่มันห่วยตั้งแต่ต้นแล้วอะ มันก็เกิดโอกาสให้คนเห็นแก่ตัวและกระทำผิด

อยู่กันแบบนี้ต่อไปครับ ยกเว้นทุบทิ้งแล้วสร้างใหม่